ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Εδώ Μιλάμε και Γράφουμε Ελληνικά

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ ΜΕ ΑΡΛΕΚΙΝ Υπάρχουν μερικές γυναίκες που στην κουζίνα κάνουν σέξ και στο κρεβάτι τρώνε

Οκτωβρίου 05, 2013 pitsiriki1

Υπάρχουν μερικές γυναίκες που στην κουζίνα κάνουν σέξ και στο κρεβάτι τρώνε. Έτσι προλογίζει το απολαυστικό άρθρο της στο sportdog η Έλενα Φάκου, το οποίο προκαλεί αναταράξεις σαββατιάτικα στο διαδίκτυο.

Το άρθρο της Έλενας σχολιάσε η Eva Afentidou κι ένας ακόμη δημιουργικός «διάλογος» για το sex και τις σχέσεις μόλις ξεκίνησε.

Έγραψε η Έλενα>

Είμαι πολύ περήφανη για τα κορίτσια που μορφώθηκαν, αγαπήθηκαν και έμαθαν καλά τι αξίζουν. Κι αυτό το κάτι, είναι πολλά περισσότερα από ένα μικροαστικό οικογενειακό πρότυπο, ή ένα ακόμη πιο θλιβερό «καλό» γάμο με ένα χλιμίτζουρα νεοφιλελέ που τις παραμελεί πεταμένες σε ένα καναπέ να παριστάνουν τις ευτυχισμένες πόρνες ενώ αυτός τους «εξασφαλίζει» μια «άνετη» ζωή κερατώνοντάς τες με άλλες ακόμη πιο καημένες από κείνες. Εμετός μέσα στη μύτη μας τα κλισέ σακατοζεύγαρα με τη γυναίκα υποταγμένη στα κενά λεφτά του δεσπότη, ή τη «δούλα και κυρά» καλή νοικοκυρά που φτιάχνει νόστιμη σπανακόπιτα και ακούει χριστοπαναγίες καθημερινά από τον αντρούλη της.

Γραφικές ελληνικές γυναικείες φιγούρες θιασώνουν τραγικές σχέσεις και οικογένειες, με άντρες που δεν ξέρουν να αγαπάνε, αλλά ξέρουν να απαιτούν καθαρά και σιδερωμένα σώβρακα, στιφάδο και μουσακά που ποτέ δεν ξεπερνά αυτό της μάνας τους και ξενερώνουν και γκρινιάζουν όταν πρέπει να πληρώσουνε λογαριασμούς του σπιτιού, ενώ αντίστοιχα για χορούς στα στριπτητζάδικα δεν τα κλαίνε καθόλου. Τέτοιοι τύποι αναζητάνε τις καλές νοικοκυρές, τις γυναίκες για «σπίτι», τα θύματα των εαυτών τους, γιατί οι ίδιες κατάντησαν να γίνουν έτσι και να επιτρέπουν στον εκάστοτε μιζεροπίτουρα να τις υποτιμά.

Ευτυχώς, υπάρχουν και αυτοί οι άντρες, οι οποίοι δε θέλουν ούτε «δούλα» ούτε «κυρά» και κάνουν ακόμη κι εμάς, τις αμετανόητες αμαζόνες να αμφισβητούμε το ρητό « τον άντρα κι αν τον δέρνεις το τακούνι σου χαλάς». Γιατί αυτοί οι άντρες, που είναι πάνω απ’ όλα ελεύθερα πνεύματα και αυτοδημιούργητα πρόσωπα, ξέρουν ότι η γυναίκα είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή τους, έτσι τους μεγάλωσαν οι μανάδες τους και έτσι έμαθαν να φέρονται στις συντρόφους τους.

Είναι αυτοί που θα φροντίσουν για το φαγητό με τον οποιονδήποτε τρόπο, αυτοί που θα περιμένουν σε μια παρέα να μιλήσει πρώτη και στο σεξ να τελειώσει επίσης πρώτη η σύντροφός τους, αυτοί που ούτε κατά διάνοια δε θα ασκήσουν βία λεκτική ή ακόμη χειρότερα σωματική σε βάρος μιας γυναίκας, αυτοί που θα κάνουν φυσιολογικά πράγματα τα οποία άλλοι τα προσδιορίζουν ως «γυναικείες δουλειές» λές και κάθε πρωί βγαίνουν απ΄τη σπηλιά και πάνε να πολεμήσουν (κάτι κατεξοχην αντρικό για τους πρωτόγονους).Είναι αυτοί που πάνε στο γήπεδο με την κοπέλα τους γιατί περνάνε το ίδιο καλά με το να πάνε με τους φίλους τους, αυτοί που είναι με τη γκόμενά τους γιατί είναι ερωτευμένοι όχι βολεμένοι, είναι αυτά τα αγόρια που ο λόγος τους έχει συνέπεια, η καρδιά τους θάρρος και οι πράξεις τους βάρος.

Είναι εκείνα τα αγόρια που δεν θέλουν ούτε δούλα, ούτε κυρά, αλλά επαναστάτρια.-

ΠΩΣ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ Η ΕVA AFENTIDOY

Το άρθρο είναι καλό για τα ανυποψίαστα valilloκόριτσα της διπλανής πόρτας, που στην εφηβεία τους διάβαζαν Άρλεκιν, αργότερα σαν νεαρές γυναίκες έψαχναν να βρουν το «είναι» τους μέσα στις illustration σελίδες του Cosmopolitan και ΄που τώρα τελευταία, έτυχε και διάβασαν το «Fifty Shades of Grey» (Πενήντα αποχρώσεις του Γκρί). Φυσικά….πλανήθηκαν και ξεγελστηκαν!

Είναι δηλαδή εκείνες οι κοπέλες, που γαλουχήθηκαν σε παραδοσιακές οικογένειες, συνήθως πατριαρχικές, με αποτέλεσμα να είναι καλομαθημένες, άβουλες, αδύναμες, εξαρτώμενες και χωρίς προσωπικότητα γυναίκες. Είναι εκείνες που ονειρεύτηκαν τον πρίγκιπα του παραμυθιού. Όπως είναι φυσικό, οι περισσότερες έπεφταν από το άσπρο συννεφάκι που μεγάλωσαν σαν πριγκίπισσες και έγιναν στη κυριολεξία θύματα φαλλοκρατών!

Δεν ξέρω τι είχε στο μυαλό της η κυρία Elena Fakou-Swkianou όταν έγραφε το κείμενο…σίγουρα όμως δεν είχε τα ζευγάρια όπου ζουν προστατευμένα κάτω από την ομπρέλα του BDSM. Μέσα σε αυτό, οι ρόλοι τους είναι ξεκάθαροι και διακριτοί και ανάμεσα τους, εκτός από τα συναισθήματα, προέχει ο σεβασμός και η αλληλοεκτίμηση! Τα D/s, M/s ζευγάρια, είναι ευτυχισμένα, συνειδητοποιημένα και συμμερίζονται τις ανάγκες, τα θέλω και φυσικά λαμβάνουν πάντα υπόψη τους τα μεταξύ τους όρια!

Όσο για «τα αγόρια που δεν θέλουν ούτε δούλα, ούτε κυρά, αλλά επαναστάτρια» έχω μια ένσταση …τα αγόρια στο σπίτι και στο κρεβάτι τους, ψάχνουν απλά και μόνο για ….Γ/γυναίκα και με ότι αυτό πρεσβεύει!