ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Στα απαλά σου χείλη μια πνοή που θα κρατήσει αιώνια.. Όχι την στερνή μου. Στο πρόσωπο σου λάμπει το χαμόγελο μαζί και ο ήλιος που θέλω να δω να ξημερώνει, Στην θωριά σου κάτω από το φως των κεριών αγγίζω τον έναστρο ουρανό..Χάνομαι και ταξιδεύω.. Αγαπημένες μουσικές ερωτικες ξυπνούν ονείρατα και δάση.. Στο τυχαίο μας άγγιγμα έκρυψα χτες τον στεναγμο σου αγαπη μου.. Και στο χαμηλωμένο σου βλέμμα κρύβω τώρα την ομορφιά σου.. Σαν με κοιτάς και χαμογελάς νοιώθω τον κόσμο στη φούχτα μου να αδημονεί να βγει. Νοιώθω μια καρδιά στενάχωρη που δεν χωρεί στα θνητά σώματα..Ο πυρήνας του κόσμου σχηματίζεται ανάμεσά μας.Κάθε σου λέξη εντυπωμένη στην αιωνιότητα,. Κάθε σου βλέμμα χαραγμένο σε ένα ανέγγιχτο κορμί, Σαν πάρω το φιλί σου, Θα ΄μαι πλούσιος, μα και συνάμα φτωχός. Γιατί σαν έρθεις εσύ θα φύγει το όνειρό μου. Θέλω άραγε ή μήπως όχι; Πάρε με στο όνειρο σου Κι’ ας γίνουν όλα μου τα όνειρα στάχτη… Πάρε με στο όνειρο σου Κι” ας είναι να γίνω στάχτη, εγώ.. Πάρε με στο όνειρο σου Κι” ας είναι και στο Όνειρο μου….

έγραψε το πιτσιρικι