Στεφανωμένες νύχτες

Θλίψεις άγριες, βραβείο της τόλμης που έζησες. Στεφανωμένες νύχτες ζωής έντονης ασπίδα πάθους στο θάνατο. Θρήνους στιγμών χαμένων κι αν γνώρισες… Ματιές ηδονής φυλαχτό της μοναξιάς σου. Αποκαϊδια καρδιάς κομματιασμένης κι αν μάζεψες…μη διστάζεις… Τόλμα… κι η νύχτα στα κόκκινα πλάνα της σεντόνια θα σε αποθεώσει. Νυχτες που αιμορραγούν πάθος θεϊκής ανθρώπινης ευδαιμονίας πάνω σε σεντόνια πρόθυμα.. Η ερωτική ταραχή στεφανώνει την αγάπη με ψίθυρους κραυγής. Η λαχτάρα του εραστή προδόθηκε, έγινε σκιά χαραγμένη στη σκουριά φορεμένη χρόνια τώρα. Ξεκίνα από την αρχή… Να νικήσεις εσύ στο δρόμο του πάθους, να στεφανωθείς της αυγής τη χάρη Αλλιώς…κάνε λιμάνι σου το κρεβάτι της μοναξιάς….Είναι ήσυχα απόψε και η λογική πλανιέται στο ξεχασμένο παιδικό μυστήριο του έρωτα της πλάσης με το λευκό αυτοκράτορα.….

έγραψε το πιτσιρικι