Τα βεγγαλικά σου μάτια..

Sam Provata Psifizoyn kai meta sfaksimo

Αν είμασταν Face to face θα είχα πάρει το βλέμμα της αγελάδας, θα κοιτούσα λες και έβλεπα το υπερπέραν και σε κάθε καταφατική απάντηση θα έδινα ενα «μ»

..σε αρνητική «μ»(χ2).
Είμαι 16 μέρες Ελλάδα και το μυαλό μου δεν το έφερα μαζί. Νομίζω οτι αύριο θα με γλείφει ο σκύλος στις 07:30 για να ξυπνήσω, θα ντυθώ σαν κρεμμύδι(1 καλσόν, 1 κολάν, τζιν/φόρμα, 1 φανελάκι τιράντα, 1 κοντομάνικο, 1 μακρυμανικη στενή, μπλούζα, ζακέτα) θα πάρω το μετρό και θα φύγω με το γνωστό backpack. Θα βγω απο την αποβάθρα με όλους τους μαστουρωμενους που το έχουν στέκι απο το βράδυ και θα αρχίσει η καθημερινή εξέταση στο μάθημα.
Tri.ches
Τα ξανάπαμε.
Ειμαι η Αντριάνα, η επαρχιωτοπούλα, που γύρισε στη μαμα και τη γιαγιά.
-πως είσαι έτσι παιδί μου; Κάπως είσαι.
-δε φόρεσα κονσιλερ..(με βλέμμα μισανοιχτο και σαν μαστουρωμένο ύφος)
-τι θα κανεις; Σήκω, κουνήσουν, πέρασε η ώρα!
-ωω ρε μάνα..τι θες τώρα.
-ωραία!! Εσυ και το ωράριο της τεμπέλας. Ξυπνάς αργά, ώσπου να κανεις τον καφέ πήγε μεσημέρι, ε..το βράδυ θα διπλωσεις κανα ρούχο. Μη σπάσεις τα αβγά.
-αχ ναι μισο λεπτό, τι ώρα ειναι..πωπωωω πέρασε! πρέπει να μαγειρέψω, να πλύνω, να σιδερωσω, να πάρω τα παιδιά απο το σχολείο, ο Νώντας γυρνάει νωρίτερα σήμερα απ´το συνεργείο και απαιτεί ζεστό νερό. Πάει η ώρα, πέρασε. Κλείσε κλείσε βιάζομαι.
-είσαι βλαμμενο κορίτσι μου. Δεν πας καλα. ΓΕΙΑ!
-(γελάω).
-γιαγιααα..που είσαι;
-εδω, πότισα λίγο τις γλάστρες.
-ά. Τι θα φάμε το μεσημέρι;
-μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα που είδα χθες στην Ελένη. Έβαλα 15 μπαχαρικά!
-ρε γιαγιαα..100 φορές το είπα, ασε να τα κάνω εγώ τα μακαρόνια, σου ξεφεύγει το λάδι. Τι δεν..τς..
-όχι παιδί μου τα πρόσεξα αυτή τη φορά. Τα σουρωσα κιόλας.
-ντάξει. Αλλά ξερω πως πάει το χέρι σου.
-έλα.
-έλα τι κανεις; Δουλεύεις; Ενοχλώ; Βαριέμαι και ειπα να σε πάρω να περάσει λίγο η ώρα. 
-ζω.
-ω..ρε βαριεστημενο! Γιατί δε δουλεύεις σήμερα; Καλα ούτε μάθημα έχεις; Εχω χάσει τη μπάλα με σενα, δεν μπορώ να καταλάβω το προγραμμα σου. 
-έβγαλα το σκύλο για κατούρημα.
-ναι πες μου λίγο, ποτε μπορώ να σε παίρνω οταν βαριέμαι να μιλάμε λίγο;
-οποτε θες.
-γιατί τι έγινε; Δε θα δουλέψεις τελικά; Ούτε στις γλώσσες θα πηγαίνεις; 
-πφφφ…
-τι έπαθες; Τι έγινε;
-με ζαλισες! Παπαρδελα!!
-ναι, με συγχωρείς εχω ένταση απο το πρωί. 
-(ρίχνω ενα έντονο βλέμμα αγελάδας στο κενό λες και την εχω μπροστά μου)
-θα πεταχτείς τ´απογευμα να φτιάξω έναν καφέ;
-ναι, με τις πιτζάμες λεω να ´ρθω. Θα ´χεις κόσμο;
-όχι, μονο εσυ και η Ι.
-οκ, να μου πεις και τα νέα.
Και με όλους αυτούς τους παραπάνω ανθρώπους, που υπεραγαπω, προσπαθώ να προσαρμοστώ ξανά. Δεν γνωρίζω ποσο θα μείνω Ελλάδα..δεν εχω μεράκι να κάνω καινούργια και ιδιαίτερα πράγματα εδω. Οι άνθρωποι που πεθύμησα και θελω αλισβερίσι, μετρημένοι πλέον (σκληρό αλλά αληθινό). Αδιαφορώ για περισσότερα, νευριάζω με λιγότερα. Το θαυμασμό και την ελευθερία που ένιωσα και βίωσα στο εξωτερικό, δεν την νιώθω εδω. Το παραδέχομαι. Ξερω..ίσως να γίνομαι αχάριστη..γιατί δεν φτάνει που γύρισα στη μεση της χρονιάς για έναν εκπαιδευτικό, βρήκα κιόλας καινούργια δουλεια εδω. Oh yes…ξεκίνησα να κάνω homeschooling. Το μικρό κορίτσι μου ήρθε απο το Liverpool της Αγγλίας κι εγώ το μεγαλοκόριτσο απο τη Φρανκφουρτη του Χεσσεν σχεδόν την ίδια στιγμή. Oh yes(one more time)…πλέον ανέβασα τους διακόπτες των αγγλικών αλλά εξακολουθώ με νύχια και με δόντια να κρατάω ανεβασμένους και τους γερμανικούς.
Μια ψιλομελαγχολια, την περνάω..μια άρνηση, επίσης. Δεν ειναι τυχαίο που βγήκα μονο μια φορά απο τότε που ήρθα. Δεν ειναι τυχαίο που μίλησα μέχρι στιγμής με ελάχιστους. Ναι, νιώθω αρνητικά συναισθήματα, πολλα κιόλας..αλλά μη στεναχωριέσαι, μου ειναι γνώριμα, ξερω οτι θα φύγουν, ξερω οτι αυτή η θλίψη που νιώθεις οτι δεν θα φύγει ποτε απο πάνω σου, θα έρθει μερα που όντως θα φύγει..έμαθα απο πολυ μικρή να τα χειρίζομαι αποτελεσματικά(;) αυτα.
Υγ. Σε επόμενο ποστ θα σου μιλήσω για τη διακόσμηση του σπιτιού μου. το μικρό σπιτάκι που μένω μαζί με τους γονείς μου αλλά χώρια απο αυτούς, το βρίσκω φέτος αδιάφορο. Θα στα πω..θα στα πω.
Αυτά προς το παρόν.
Με περιμένει ο σκυλουκος.
Καλημεραααα…..
Φιλιά, Αντριάνα! 
https://loveyourthoughts.wordpress.com/2015/03/04/%CF%84%CE%B1-%CE%B2%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%83%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B9%CE%B1/