ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Από τα αριστουργήματα του Σαίξπηρ ξεχωρίζω προσωπικά τον «Έμπορο της Βενετίας». Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει η αντιφατικότητα του Σάιλοκ. Συμπαθής ως Εβραίος που βιώνει το ρατσισμό, αποκρουστικός όμως ως τοκογλύφος, δείχνει την ιδία την αντίθεση που υπάρχει σε κάθε ανθρώπινη φύση. Ναι ο Σάιλοκ είναι άνθρωπος ταυτόχρονα όμως γίνεται απάνθρωπος, όταν θεοποιεί το κέρδος, το χρήμα, όταν αφήνει το μίσος να φωλιάσει μέσα του. Μίσος δικαιολογημένο μεν καταστροφικό όμως για τους γύρω του και τον ίδιο. Έχει και δίκιο και άδικο.
Πολλά τα νοήματα του έργου, διαχρονικά τα περισσότερα, αλλά σε σταθώ σε ένα μόνο. Το σκοπό του τοκογλύφου. Ο Σάιλοκ δανείζει τον Αντώνιο. Όχι γιατί τον συμπαθεί, αλλά επειδή τον απεχθάνεται. Τον δανείζει με την ελπίδα ότι δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει το χρέος κι έτσι θα τον έχει του χεριού του, στην περίπτωση του έργου, θα πάρει την καρδιά του.
Κάθε τοκογλύφος έχει αυτή την ελπίδα. Να μην μπορέσει ο οφειλέτης να ξεπληρώσει τα χρωστούμενα. Η διαφορά με το Σαιξπηρικό χαρακτήρα, είναι ότι δεν μπλέκεται τόσο ο συναισθηματισμός, όσο το Κέρδος. Οι τοκογλύφοι αποσκοπούν σε μεγαλύτερα κέρδη, αυτό που οι δανειζόμενοι βάζουν ως «εγγύηση» και που είναι συνήθως πολλαπλάσιας άξιας από το Κεφάλαιο μαζί με τους Τόκους. Κάνουν λοιπόν ότι μπορούν για να μην μπορέσουν να τους πληρώσουν τα θύματα τους. Αυτό τον απλό κανόνα γνώριζαν οι πολιτικοί που έφεραν το Μνημόνιο. Η δανειακή αυτή σύμβαση στην πραγματικότητα δεν μας οδηγεί στην έξοδο της κρίσης, αντίθετα κάνει τη θέση μας συνεχώς χειρότερη, ώστε ο εκβιασμός κάθε φορά των τοκογλύφων να περνάει ευκολότερα, παρ” όλες τις παράλογες, ανήθικες, εξωφρενικές απαιτήσεις. Δε χρειάζεται καν να αναφέρουμε παραδείγματα, καθημερινά η Ύφεση χειροτερεύει, πράγμα που οφείλεται ακριβώς στην κατά γράμμα τήρηση της Μνημονικής Πολιτικής.
Στο μόνο πράγμα, που για κομματικούς λόγους και για λίγο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ εναντιώθηκε στα αφεντικά του ήταν οι απολύσεις στο Δημόσιο Τομέα. Αυτό ήταν και το μοναδικό στο οποίο υπήρξε θετική εξέλιξη και συνέβαλε στη δημιουργία πλεονάσματος! Η εκπομπή του κ. Λαζόπουλου έθιξε το θέμα. Υπενθυμίζουμε ότι διαφωνούμε κάθετα με τις πολιτικές απόψεις του καλλιτέχνη, αλλά παραδέχομαι, πως βγάζει ειδήσεις, όταν τα δελτία των ΜΜΕ τα αποσιωπούν ή τα περνούν «τροχάδην».
Η σχετική ηρεμία που υπήρξε στο Δημόσιο με την ανάληψη της εξουσίας από το ΣΥΡΙΖΑ είχε ως αποτέλεσμα την Ανάπτυξη σε αυτόν τον τομέα με θετικό αντίκτυπο στη γενικότερη εικόνα, πράγμα που εξοργίζει τους νεοφιλελεύθερους όταν μάλιστα τους χαλάει την προπαγάνδα. Ξυδάκι γαλάζια λαμόγια. Η πραγματικότητα είναι αναμφισβήτητη. Το γιατί τα είχαμε αναλύσει διεξοδικά παλιότερα, όταν υπερασπιζόμασταν τους Δημοσίους Υπαλλήλους από τις άδικες κομματικές απολύσεις του Μητσοτάκη.
Δεν θέλω να παίζω το ρόλο της Κασσάνδρας, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε το Μνημόνιο, οπότε αργά ή γρήγορα θα κάνει πράξη τις εντολές των τοκογλύφων, ώστε να διαλύσει κι εκεί τυχόν απόπειρες να υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα. Ο μόνος τρόπος να δούμε μια βελτίωση είναι να απορρίψουμε αμέσως το Μνημόνιο και τα συνακόλουθα.
Οφείλουμε όμως να υπενθυμίσουμε πως το Μνημόνιο είναι αναγκαίος όρος για να παραμείνουμε στην ΕΕ. Βεβαίως για κάποιους όπως εγώ, που θεωρούμε την ΕΕ παγίδα, αυτό δεν είναι πρόβλημα, κάθε άλλο, είναι ευκαιρία να απαλλαγούμε από πολλά δεινά. Όμως ο κόσμος πρέπει να μάθει όλη την αλήθεια. Δεν μπορούμε να είμαστε μέσα σε μια «Ένωση» ανισοτήτων, πλουσίων και φτωχών χωρών. Είναι ώρα να επιλέξουμε. Θα μείνουμε δούλοι, ή θα αλλάξουμε ριζικά ανατρέποντας το οικονομικό σύστημα της αδικίας στο σύνολο του;

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2016/03/blog-post_95.html