ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Ο μεγάλος εχθρός της τέχνης ήτο ανέκαθεν η καλαισθησία. Οι νεοέλληνες βάλανε στο πιάτο τους το σκατό. Το γλείφουν και το ευχαριστιούνται με ιδιαίτερη σπουδή.

Η πολιτική ζωή απέβη μια σκατολογική φάρσα. Απ’ την κοινωνία του θεάματος περάσαμε εσχάτως στην κοινωνία της κωλοτρυπίδας.

Η νεωτερική κοπρολογία των μέσων έχει απλώσει το πέπλο της στο βραδινό δείπνο των ελλήνων, που αποχαυνωμένοι απολαμβάνουν τους χαρισματικούς κουραδοκόφτες στο καθιστικό τους.

Η δημοκρατίας μας επήγε ολοταχώς στα σκατά. Όποιος χέζει πατόκορφα τους ρωμιούς, εκδήλως τους ευεργετεί.

Απ’ τους διανοούμενους που έγλειψαν το τσουτσουνάκι του Αλέξη για να κονομήσουν μισθό και βραβείο, περάσαμε στους πονεμένους καλλιτέχνες που ποζάρουν με σωσίβια για τους πρόσφυγες.

Η σκατολογία εμφανίζεται ως πρόκληση για τη μητέρα που απαγορεύει στο παιδί της να παίζει με τα κουραδάκια του, και η κοπροφαγία ως απόλυτη υποταγή στον ερωτικό παρτενέρ, ως ένδειξη απόλυτης αγάπης, αλλά και ως ακραία μορφή μαζοχισμού, του αποκαλούμενου αυτό-εξευτελισμού.

Ο λαός μας αποθέωσε τη λατρεία και τη φετιχοποίηση των περιττωμάτων του. Οποιοδήποτε κοινωνικό σκατό που έπρεπε να καταλήγει στο βόθρο της ιστορίας έγινε συνθήκη της δημόσιας ζωής.

Οι ζωές των ανθρώπων έγιναν ζωές των ξένων και ζωές των δικών μας. Ρουφιανιά και μαλακία. Όλος ο χαζοχαρούμενος κωλοπαιδισμός στρατολογήθηκε για να ξεσκάσουν οι καημένοι από τη μέγγενη των τοκογλύφων.

Τοποθετήστε το στόμα σας στο αντικείμενο της λατρείας, αφήστε να σας αποθέσουν με άνεση ένα καλλιτεχνικό κουράδι σαν μικρό αυγό, αυτό το σπουδαίο τηλεοπτικό προϊόν, γλείψτε το και περιστρέψτε το χίλιες φορές στο στόμα σας, μασήστε το καλά και απολάψτε το δυο τρία λεπτά μέχρι να το καταπιείτε. Τόσο χρειάζεται ο εγκέφαλος για να ευχαριστηθεί τη νοστιμιά.

Ο υπερούσιος λαός μας επιδεικνύει μιαν ανυπόφορη εμμονή και χρησιμοποιεί κατά τις κρίσεις οξείας πολιτισμικής σχιζοφρένειας, το αίμα και τα περιττώματα στην αυτoσυντριβή του.

Κατά την εφήμερη δημοκρατία του Σαλό που εγκαθίδρυσε ο Μουσολίνι, τέσσερις αφέντες επιλέγουν οχτώ νεαρά άτομα ως θύματα των πιο εξευτελιστικών πράξεων, μέχρι τη σκηνή της κοπροφαγίας όπου μια νεαρή κοπέλα αναγκάζεται να φάει σκατά με το κουταλάκι.

Οι νεοέλληνες μάγκες παντός καιρού, ταΐζουν τα παιδιά τους σκατά με το κουταλάκι. Ολίγο φασισμό, ολίγη χαριτωμενιά και ολίγα μακαρόνια για τα δυστυχισμένα παιδάκια.

Οι νεοέλληνες πασαλείβουν τη νεότητα, τη μοναδική δυνατή και αληθινή ελπίδα, με ότι βρωμερό και τρισάθλιο απόρριμμα έχει βγάλει ο χοντρός τους κώλος. Φάτε σκατά, παιδιά μου, κερνάει η κοινωνία. Η μαμά και ο μπαμπάς. Ο κύριος βουλευτής. Ο κύριος Κράτος. Οι μη κυβερνητικές.

https://dromos.wordpress.com/2016/03/11/