Εμείς πάντως μετά από οκτώ χρόνια ανελλιπούς παρουσίας, και πάνω από 20.000 καταγγελτικά ποστ έναντι όλων των σάπιων παρατάξεων και πολιτικάντηδων έχουμε καταφέρει έντιμα να έχουμε μέσω όρο περίπου 15.500 φανατικούς φίλους -ομοσκεπτόμενους και είμαστε υπερήφανοι για αυτούς. Στους όρχεις μας και το σύστημα, και τα μηχανάκια τους, και οι επισκεψιμοτητες τους. Σημασία δεν έχει μόνο το τι βλέπει κάποιος, αλλά το ποιος το βλέπει. Τους «πολλούς» τους χαρίζουμε στα λαμόγια.

Η έκρηξη των διαδικτυακών ΜΜΕ, η “θανάσιμη” υποχώρηση των εντύπων και οι μπίζνες των εκατομμυρίων σε βάρος των επιχειρηματιών.

Όχι. Δεν θα μπορούσε να μείνει αλώβητο το νέο γήπεδο ανταγωνισμού των ΜΜΕ, το Διαδίκτυο. Άλλωστε με φόντο την Κολομβία των Βαλκανίων όλα μπορούν να συμβούν. Και συμβαίνουν.

Τι συμβαίνει ακριβώς;

Το διαδίκτυο επειδή δεν απαιτεί αγορά χαρτιού και εκτύπωση έχει μετατραπεί σε πεδίο δράσης εύκολου πλουτισμού για τους επιτήδειους εκδότες-ιδιοκτήτες των sites.

Κι αυτό γιατί το μπάτζετ που διέθεταν οι επιχειρηματίες για καταχωρήσεις στον Τύπο μεταφέρεται στο διαδίκτυο. Στο “ελληνικό διαδίκτυο” ο πραγματικός μέσος όρος μοναδικών επισκεπτών σε μια ενημερωτική ιστοσελίδα δεν μπορεί να ξεπεράσει τους 150.000 μοναδικούς επισκέπτες ημερησίως.

Κι όμως δεκάδες ιστότοποι στέλνουν στα media shops ιλιγγιώδη και απίστευτα νούμερα επισκεψιμότητας που φθάνουν από 300.000 μοναδικούς επισκέπτες έως ακόμη και 1.000.000 εκατ. ημερησίως.

Έχει χαθεί η μπάλα στην κυριολεξία.

Πως γίνονται οι αλλοιώσεις των επισκεψιμοτήτων; Υπάρχουν άπειροι τρόποι.

Στο χώρο του διαδικτύου κυκλοφορούν διάφορες “συμμορίες” που αναλαμβάνουν με αμοιβή (5.000-25.000 ευρώ μηνιαίως) να αλλοιώσουν τα στοιχεία επισκεψιμότητας ενός site.

Μία από αυτές τις συμμορίες χρησιμοποιεί τους χιλιάδες ακολούθους που είχε η (σήμερα χρεοκοπημένη) Yahoo στην Ελλάδα.

Ο εκδότης πληρώνει τον “ειδικό” και αυτός φροντίζει να εμφανίζει αναρτήσεις από τα sites που πληρώνουν στην ιστοσελίδα της χρεοκοπημένης εταιρίας που κάποιοι φροντίζουν να εμπορεύονται στη χώρα μας.

Οι ίδιοι έχουν κατασκευάσει με τους ακoλούθους της Yahoo και 3-4 σελίδες στο facebook με 600.000 και πλέον υπαρκτούς και ανύπαρκτους “φίλους”.

Ο εκδότης ενός site πληρώνει ώστε οι αναρτήσεις του να εμφανίζονται τόσο στα προτεινόμενα της εγχώριας Yahoo όσο και στις συγκεκριμένες σελίδες στο facebook.
Eτσι από τους 600.000 που θα δουν μια ανάρτηση και οι 200.000 να πατήσουν πάνω στο σχετικό link απογειώνουν την επισκεψιμότητα.

Άλλος τρόπος αλλοίωσης είναι οι προσθήκες “ασφάλειας” για τους servers που προσφέρουν πανίσχυρες πολυεθνικές οι οποίες πουλάνε αυτά τα προϊόντα. Εδώ η αλλοίωση των επισκεψιμοτήτων γίνεται “νόμιμα”.

Επίσης πολλοί ιδιοκτήτες sites καταφεύγουν στην κατασκευή δικών τους servers ώστε να μπορούν να ντοπάρουν τις επισκεψιμότητες.
Έτσι εμφανίζονται sites που τα (αντι)γράφουν μαθητευόμενοι δημοσιογράφοι των 300 ευρώ με επισκεψιμότητες ακόμη και 1.000.000 εκατ. μοναδικών επισκεπτών τη μέρα.

Οι 1 εκατομμύριο φανταστικοί αναγνώστες συγκινούν τα media shops τα οποία από μία άποψη είναι ανυπεράσπιστα σ΄αυτό το νταλαβέρι.

Απλά αποδέχονται τα στοιχεία που τους δίνουν οι ιδιοκτήτες των sites όπως η Επιτροπή που διεξήγαγε τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες αποδέχθηκε τα βοσκοτόπια του Καλογρίτσα. Ακριτα και χωρίς έλεγχο.

Έτσι τα media shops ανταμείβουν με ιλιγγιώδη ποσά πέτσινες επισκεψιμότητες δίνοντας διαφήμιση σε sites με κατασκευασμένους αναγνώστες.

Αποτέλεσμα ο επιχειρηματίας να πληρώνει για να διαφημίσει το προϊόν του με την ψευδαίσθηση του 1.000.000 εκατ. μοναδικών επισκεπτών.

Εκεί που μπορεί κανείς να διαπιστώσει ψήγματα αλήθειας είναι η παραμονή του αναγνώστη σε μια ιστοσελίδα.

Το έπαθλο της απάτης και της αλλοίωσης ανέρχεται σε κάποιες περιπτώσεις σε ποσά που ξεπερνούν το 1.000.000 εκατ. ευρώ.

Αυτά τα ποσά συγκεντρώνουν ιδιοκτήτες sites πουλώντας αλλοιωμένες επισκεψιμότητες στα media shops και αυτά με την σειρά τους χρεώνουν τους ανυπεράσπιστους επιχειρηματίες οι οποίοι έχουν την ψευδαίσθηση ότι απευθύνονται σε “ποιοτικό” κοινό εκατομμυρίων αναγνωστών.