Που μπλέξαμε.. Οι Αμερικανοί δολοφόνοι(!) του Καραμανλή, ο Πούτιν και η Δραχμή

wpid-wp-1476519139392.jpeg

Eπί 5 ολόκληρα χρόνια οι δύο δημοσιογράφοι της Le Monde Gerard Davet και ο Fabrice Lhomme συνέτρωγαν μια φορά τον μήνα με τον Φρανσουά Ολάντ για τις ανάγκες του βιβλίου «Ένας πρόεδρος δεν πρέπει να τα λέει αυτά». Ως γνωστόν ένα ολόκληρο κεφάλαιο του βιβλίου είναι αφιερωμένο στον Αλέξη Τσίπρα ο οποίος εμφανίζεται να ρωτάει τον Πούτιν αν υπάρχει στη Ρωσία κάνα εργοστάσιο για να τυπώσει δραχμές!!!

Δηλαδή αν χρειαστεί να τυπώσουμε χαρτονομίσματα δραχμών θα πάμε σε εργοστάσιο ξένης χώρας, η οποία στην συνέχεια αφού παραδώσει τον αριθμό χαρτονομισμάτων που ζητήσαμε στη συνέχεια θα εξακολουθεί να τυπώνει δραχμές για την πάρτη της όπως έκαναν οι μάγκες στην Ελλάδα που τύπωναν τα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών. Μιλάμε για σχέδιο-σχεδία.

Ο Πούτιν μάλιστα βρήκε το σχέδιο τόσο παλαβό που πήρε, σχεδόν αμέσως, τηλέφωνο τον Ολάντ και το του ξεφούρνισε. Είναι η 2η “ελληνική” υπόθεση στην νεώτερη ιστορία της Ελλάδας στην οποία έχει τόσο σοβαρή εμπλοκή η Ρωσία. Η πρώτη ήταν με το περίφημο σχέδιο Πυθία σύμφωνα με το οποίο ξένοι πράκτορες (την CIA φωτογραφίζουν οι ελληνικές υπηρεσίες και η δικαιοσύνη) επιχείρησαν να δολοφονήσουν τον Κώστα Καραμανλή!

Το σχέδιο Πυθία 1 απέτυχε επειδή η Σβελτλάνα κι άλλοι Ρώσοι πράκτορες έκαναν τσακωτούς τους παρ΄ολίγο δολοφόνους του Καραμανλή και ακύρωσαν τα σχέδιά τους. Εκτοτε έσκασε η υπόθεση των Wikileaks, απέδρασε ο Σνόουντεν από τις HΠΑ, υπήρξαν του κόσμου οι διαρροές αλλά πουθενά δεν διέρρευσε λέξη για το Σχέδιο Πυθία. Πουθενά εκτός από συγκεκριμένα έντυπα εντός της χώρας που έστησαν όλη αυτή την μαιμουδιά η οποία μάλιστα έφτασε ως την ελληνική δικαιοσύνη. Κι όχι μόνο αυτό:Ο μαρτυριάρης Πούτιν δεν βρήκε λέξη να πει στον Ολάντ (τον άλλο μεγάλο “φίλο” της Ελλάδας) για κοτζάμ απόπειρα κατά του Καραμανλή, αλλά μαρτύρησε τα χαρτονομίσματα του Αλέξη!

Τώρα λοιπόν που και ο Πούτιν έδωσε στεγνά τον Τσίπρα και η Ελλάδα είναι μόνη σαν το λεμόνι έρχεται η ελληνική δικαιοσύνη να φορτώσει στις ΗΠΑ την (ανύπαρκτη) απόπειρα δολοφονίας του Καραμανλή. Δηλαδή εάν οι Αμερικανοί έδειχναν ως τώρα μια κάποια κατανόηση στους παλαβούς Ελληνες πολιτικούς που τους κλαίγονται διαχρονικά έρχεται τώρα το σχέδιο Πυθία με τη βούλα της Δικαιοσύνης να υποστηρίξει ότι πράκτορες της CIA αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν τον αεικίνητο Καραμανλή που είναι και φίλος του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου.

Προφανώς ο Τσίπρας και ο Καμμένος δεν βρήκαν κάποιον πιο σύντομο δρόμο για την αυτοκαταστροφή τους!

Οπως είναι φυσικό στην Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα έφτασε ήδη το σχετικό πόρισμα της ελληνικής δικαιοσύνης που εμφανίζει πράκτορες της CIA να επιχειρούν να δολοφονήσουν τον Καραμανλή!

Το λιγότερο που θα κάνουν οι Αμερικανοί είναι να ζητήσουν να συλληφθούν όλοι εκείνοι που έστησαν αυτή την παπαριά ή να τους συλλάβουν οι ίδιοι. Οπότε αν κάποιοι από τους εμπλεκόμενους στο στήσιμο της παρακρατικής αυτής ιστορίας διαισθάνονται ότι κινδυνεύουν να βρεθούν στο Γκουαντάναμο, πολύ σωστά ανησυχούν.

Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Σπύρο Νάννο ο οποίος στον ιστότοπο dossier.gr παρουσιάζει το σχετικό φάκελο το σχέδιο Πυθία 1 έχει ως εξής. Η αφήγηση ξεκινά με φόντο την ταβέρνα «Τράτα» της Ραφήνας:

Ο Κλέαρχος, ο ιδιοκτήτης της περίφημης ταβέρνας «Τράτα» στη Ραφήνα κρυφάκουγε τους δύο γνωστούς πελάτες του. Ο φίλος του δεν ήταν πια πρωθυπουργός. Και ο άλλος, ο Θόδωρος, είχε φύγει εδώ κι ένα χρόνο από την «ηλεκτρική καρέκλα» του Μαξίμου. Μέσα σε μια θύελλα αναπόδεικτων κατηγοριών. Μέσα στην ομίχλη που σκεπάζει συνήθως νωρίς το πρωί τις μονές του Αγίου Όρους. Έξω, το κύμα έσκαγε απαλά στην παραλία της Ραφήνας. Οι άνδρες της προσωπικής ασφάλειας του Καραμανλή ερευνούσαν με προσοχή τις κινήσεις στον γύρω χώρο, αλλά αισθάνονταν πιο χαλαροί. Τώρα ήταν άλλος ο ένοικος του Μαξίμου. Η «καραντίνα» στην οποία είχαν βάλει τον προστατευόμενο «στόχο» είχε λήξει. Κράτησε 242 ημέρες από το βράδυ της 5ης Φεβρουαρίου 2009, όταν ο Προκόπης Παυλόπουλος παρέδωσε στον Καραμανλή πληροφορίες των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών για σχέδιο δολοφονίας του και τελείωσε το βράδυ της 4ης Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς, όταν η ΝΔ συνετρίβη στις εκλογές και παρέλαβε την εξουσία ο Γιώργος Παπανδρέου.

Συνολικά 242 ημέρες απομόνωσης, συνεχών αλλαγών στα δρομολόγια, περιορισμένης χρονικά παραμονής σε συγκεκριμένους χώρους, τριπλής φρούρησης εντός και εκτός της οικίας του, καθόλου περιπάτους, όχι μπάνιο στη θάλασσα και οπουδήποτε θα μπορούσε να είναι στόχος εκπαιδευμένων εκτελεστών.

«Όλο εκείνο το διάστημα έζησα σε καραντίνα. Δεν πίστευα βέβαια ότι θα δολοφονούσαν ένα πρωθυπουργό δυτικής χώρας, μέλους του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης», εξομολογήθηκε σε στενό φίλο του. Ο πρώην πρωθυπουργός ανακαλεί στη μνήμη του ένα κομβικό περιστατικό που είχε προηγηθεί και είχε αποτελέσει προάγγελο όσων δραματικών ακολούθησαν.

Θυμάται ότι πριν από καιρό είχε βρεθεί σε κτίριο κοντά στο σπίτι του ένα πολεμικό όπλο μεγάλου βεληνεκούς με διόπτρα. Τότε κανείς δεν στάθηκε πολύ στο συγκεκριμένο περιστατικό, εκτιμώντας –λανθασμένα – ότι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Αν και το όπλο βρέθηκε σε μέρος που έβλεπε το σπίτι του, δεν έγινε μεγαλύτερη ανάλυση προκειμένου να δοθεί απάντηση στο πως έφθασε η συγκεκριμένη πληροφορία ή εάν η ανεύρεση ήταν τυχαία.

«Τα πάντα άλλαξαν στο καθημερινό πρόγραμμά μου. Δεν είπα τίποτε στη Νατάσα, αλλά καταλάβαινε ότι ξαφνικά αυξήθηκαν τα μέτρα ασφαλείας μέσα και γύρω από το σπίτι και ότι εγώ δεν ακολουθούσα πλέον το πρόγραμμά μου».

Φυσικά στο περιβάλλον του εδώ και πολύ καιρό ήταν γνωστό από την εποχή που ο Κορωνιάς της Vodafone είχε αποκαλύψει στον Γιάννη Αγγέλου ότι βρέθηκε κοριός, ότι οι «καρτοσκιές» παρακολουθούσαν μεταξύ των άλλων και το κινητό της Νατάσσας.

Η σύζυγός του πρώην πρωθυπουργού, ωστόσο, υποπτεύεται ότι κάτι δεν πάει καλά, γιατί ο επικεφαλής της προσωπικής του ασφάλειας Κώστας Κοντέλας, αλλά και ο έτερος στην φρουρά του Σταικούρας (καμία σχέση με τον βουλευτή) δείχνουν ανήσυχοι.

Λίγες ημέρες μετά την αποκάλυψη του σχεδίου δολοφονίας με την κωδική ονομασία «Πυθία 1», αναλαμβάνει αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. ο 56χρονος αντιστράτηγος Βασ. Τσιατούρας, μετά από εισήγηση του αρμόδιου υπουργού Προκ. Παυλόπουλου, παρακάμπτοντας τον Ασημ. Γκόλφη, ο οποίος φάνταζε ως το φαβορί και ο οποίος αντέδρασε καθώς δεν γνώριζε το παρασκήνιο που είχε προηγηθεί.

Αμέσως ο νέος αρχηγός τριπλασιάζει τη φρουρά του πρωθυπουργού γεγονός που γεννά υποψίες στη Νατάσα. Ο μικρός Αλέξανδρος και η Αλίκη δεν δείχνουν να αντιλαμβάνονται κάτι, αλλά όλοι καταλαβαίνουν ότι κάτι πρέπει να συμβαίνει αφού η φρουρά Καραμανλή είχε ήδη ενισχυθεί λίγους μήνες νωρίτερα μετά τα «Δεκεμβριανά» του 2008. Το κλίμα στο σπίτι είναι βαρύ. Η Νατάσα δεν κάνει πολλές ερωτήσεις, ωστόσο δείχνει εξαιρετικά ανήσυχη για την ασφάλεια του Καραμανλή.

Τα «μηνύματα», που καταφθάνουν στο Μέγαρο Μαξίμου και στον ίδιο τον Καραμανλή εκείνη την περίοδο είναι καταιγιστικά. Οι διαρροές δείχνουν ξεκάθαρα ότι οι αμερικανοί είναι εξαιρετικά ενοχλημένοι με την πολιτική Καραμανλή. Ωστόσο φροντίζουν πλέον να το ξεκαθαρίσουν και στον ίδιο τον πρώην πρωθυπουργό υπό τη μορφή τελεσιγράφου. Τα τρία περιστατικά που ακολούθησαν το διάστημα Μάρτιου- Απριλίου του 2009, φαίνεται να παίζουν δραματικό ρόλο στην ψυχολογία του Καραμανλή και να τον οδηγούν στην απόφασή του να αποχωρήσει οριστικά.

Στις 19 Μαρτίου του 2009 βράδυ Πέμπτης εξώ από τα γραφεία της ΚΕΔ στη συμβολή των οδών Κόνιαρη και λεωφ.Αλεξάνδρας, όπου βρίσκεται το κτίριο της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου πυροδοτείται ένας εκρηκτικός μηχανισμός μεγάλης ισχύος, που προκαλεί μόνο υλικές ζημιές. Το συμβάν θεωρείται από τις αρχές ασφαλείας ως «σοβαρότατο» και προκλητικό αφού δεν υπήρξε προειδοποίηση για την έκρηξη, έγινε σε πολυσύχναστο δρόμο και φυσικά μία ώρα κατά την οποία κόσμος και αυτοκίνητα περνούσαν από την ευρύτερη περιοχή. Αυτό που δεν γνωρίζουμε όμως είναι ότι η συγκεκριμένη ενέργεια σημαίνει συναγερμό στην προσωπική ασφάλεια του Καραμανλή, καθώς από το συγκεκριμένο δρόμο περνούσε η αυτοκινητοπομπή του πρώην πρωθυπουργού όταν έφευγε από το γραφείο του στον Λυκαβηττό.

Σχεδόν λίγες ημέρες μετά η ΕΥΠ παραδίδει στον Καραμανλή δύο πληροφοριακά δελτία με τα ευρήματα από τις υποκλοπές που είχε κάνει αυτή τη φορά η ελληνική μυστική υπηρεσία σε αμερικανούς διπλωμάτες. Ένας από αυτούς είναι ο αμρικανός πρόξενος στη Θεσσαλονίκη, ένας διπλωμάτης με μεγάλη δραστηριότητα στην περιοχή της Θράκης. Στις συνομιλίες έχει καταγραφεί να λέει ότι «σε έξι μήνες ο Καραμανλή είναι τελειωμένος».

Την ίδια περίοδο, ωστόσο, υπάρχει και μια Τρίτη αποκάλυψη που σφραγίζει την απόφαση Καραμανλή να εγκαταλείψει την εξουσία. Σύμφωνα με απόλυτα ασφαλείς και άκρως επιβεβαιωμένες πληροφορίες στο διάστημα μεταξύ 15 Μαρτίου -15 Απριλίου διαμηνύεται από την αμερικανική πλευρά στον ίδιο τον Καραμανλή – και μάλιστα με πολύ έντονο και πιεστικό τρόπο – ότι «είναι αδιανόητο χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ να έχει ανεξάρτητες σχέσεις με την Ρωσία.» Ο κύβος ερρίφθη. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο και δεν σηκώνει παρερμηνείες. «Φεύγεις τώρα».

Πέντε ώρες κράτησε η κουβέντα εκείνο το απόγευμα του Οκτώβρη στην ψαροταβέρνα της Ραφήνας όπου συνηθίζει να πηγαίνει ο Καραμανλής. Αν ο Όλιβερ Στόουν άκουγε την αφήγησή του ίσως είχε το θέμα της επόμενης ταινίας του με την πλοκή ενός πολιτικού θρίλερ που δεν ξετυλίγεται σε μια αποικία ή Μπανανία της Νοτίου Αμερικής, αλλά σε μια περιοχή της Μεσογείου που ανήκει στην Ευρωζώνη και είναι μέλος της Ατλαντικής Συμμαχίας. Ο πρωταγωνιστής πολιτικός δεν είναι φωνακλάς όπως ο Ούγκο Τσάβες ούτε έχει ρίζες στους ντεκαμισάδος. είναι απόφοιτος αμερικανικού πανεπιστημίου, έχει ρίζες (και μεγάλο όνομα) χαραγμένες στο πλαίσιο του δόγματος «ανήκομεν εις την Δύσιν», ηγείται ενός μεγάλου κεντροδεξιού πολιτικού φορέα, αλλά περιέργως (;) λέει πολλά «όχι» στην αμερικανική πολιτική. Είναι ανυπάκουος, απροσάρμοστος και, συχνά πυκνά, στα άκρως απόρρητα τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας τον χαρακτηρίζουν νοσηρό και «Βούδα», που κρατάει κλειστά τα χαρτιά του.

Πριν ακόμη γίνει πρωθυπουργός, από την εποχή που ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον είχαν θέσει σε στενή παρακολούθηση. Το ίδιο είχε συμβεί και στον θείο του, όταν, μετά την εισβολή του Αττίλα και τη διχοτόμηση της Κύπρου, απέσυρε την χώρα για ένα διάστημα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. Να υπενθυμίσουμε την προφητεία του «Βήματος» που μόλις ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του για την προεδρία της ΝΔ, τον είχε χαρακτηρίσει «Ντόλι», δηλαδή κλωνοποιημένο διάδοχο του ιδρυτή, προβλέποντας ότι θα είναι σύντομη παρένθεση στην εξουσία. Οι βαρώνοι των Αθηνών, μάλιστα, είχαν φροντίσει να είναι έβδομη ή όγδοη είδηση στα δελτία ειδήσεών τους, στα οποία επί σειρά ετών παρουσίαζαν τον Σημίτη ως τον καταλληλότερο για την πρωθυπουργία.

Εκσυγχρονιστές και βαρώνοι με απύθμενη βουλιμία σε όλη εκείνη την περίοδο υπονομεύουν την οικονομία, την εθνική κυριαρχία και αποξηλώνουν εθνικά χαρακτηριστικά. Ίμια, Μαδρίτη και γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο. Αποσιώπηση της αναγνώρισης των Σκοπίων από περισσότερες από 120 χώρες. Αλόγιστος υπερδανεισμός της χώρας, εξοπλιστικά προγράμματα με σκιές και κατηγορίες για μίζες-μαμούθ. Χρηματιστήριο και υποτίμηση, swaps με την Goldman Sachs και Ολυμπιακοί Αγώνες με απευθείας αναθέσεις 22 δισ.

Τον Απρίλιο του 2000, επιχείρηση «ελληνοποίησης» και εκτεταμένη νοθεία στις εκλογές με χιλιάδες ψηφοφόρους που δεν γνώριζαν ούτε λέξη ελληνικά. Παραμονές των εκλογών, Αμερικανοί και βαρώνοι ενημερώνουν τον Καραμανλή ότι το αποτέλεσμα των εκλογών θα κριθεί με διαφορά μιας κωμόπολης ή ενός χωριού. Ο Σημίτης, του λένε, θα αποδεχθεί άμεσα το αποτέλεσμα, κι ελπίζουμε να κάνετε κι εσείς το ίδιο, γιατί η χώρα οδεύει προς το ευρώ και την Ευρωζώνη, κι επομένως αμφισβήτηση του εκλογικού αποτελέσματος θα έδινε την ευκαιρία στους Ευρωπαίους να πούνε: «Βρείτε τα μεταξύ σας και μετά κουβεντιάζουμε πάλι αν θα μπείτε στο ευρώ και την Ευρωζώνη». Η νοθεία των εκλογών του 2000 είναι τόσο εκτεταμένη, που γίνεται αισθητή σε όλους. Τα exit poll και τα αποτελέσματα ανατράπηκαν νύχτα.

Ο Καραμανλής δεν σηκώνει το θέμα. Ο Γιώργος Τράγκας τον ρωτά γιατί αφήνουνε χωρίς επίσημη καταγγελία μια τέτοια νοθεία. «Δεν μπορώ», απαντά, «να υπονομεύσω την πορεία της χώρας προς την Ευρωζώνη». Συνεχίζει, όμως, τις δηλώσεις εναντίον των βαρώνων και της διαπλοκής. Ο θείος του, Αχιλλέας Καραμανλής, του συνιστά, όπως έκανε και ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, να συναντά τους εκδότες και να κουβεντιάζει μαζί τους. Εκείνος του απαντά ότι «τότε έβγαζαν μόνο μία εφημερίδα, τώρα έχουν πολλές δουλειές, μεγάλα συμφέροντα και διαθέτουν μονοπωλιακά και την τηλεόραση». Έχει πάρει μια γεύση βέβαια από το πώς τον αντιμετωπίζουν, με τις βολές κατά του Άρη Σπηλιωτόπουλου και όσα συκοφαντικά άφηναν να διαρρέουν.

Το 2004 κερδίζει τις εκλογές ενώ το δαχτυλίδι στην άλλη πλευρά παίρνει ο γόνος της άλλης μεγάλης πολιτικής οικογένειας. Ο γιος ενός μεγαλοεργολάβου-βαρώνου εξομολογείται στον Γ. Τράγκα: «Ο Καραμανλής τα κατάφερε, πήρε την μπάλα μόνος του, έβαλε γκολ και κέρδισε το παιχνίδι. Τώρα, όμως, είναι υποχρεωμένος να μοιράσει την εξουσία». Η επανίδρυση του κράτους, ο βασικός μέτοχος και όλα τα άλλα, άρχισαν να αποτελούν σημεία τριβής. Εκείνο όμως που ροκάνιζε από την πρώτη στιγμή την καρέκλα του ήταν οι σχέσεις με τους Αμερικανούς και η καχυποψία της Ουάσιγκτον για το ρόλο του, τον προσανατολισμό του, τη στρατηγική του στα εξωτερικά θέματα, τις επιλογές του, και κυρίως ο βαθμός της υπακοής του.

Η πρώτη κόντρα ήρθε με το σχέδιο του Κόφι Ανάν για την Κύπρο. Δύο φορές το πήρε ο Μπους τηλέφωνο, να τον πιέσει να ταχθεί υπέρ του σχεδίου, όπως έκαναν τότε άλλοι Έλληνες πολιτικοί (Παπανδρέου κ.λπ.). Ελίχθηκε: η Κύπρος αποφασίζει η Αθήνα συμπαρίσταται. Άλλωστε, υπήρχαν δημοσκοπήσεις που έδειχναν ότι το 75% του κυπριακού λαού ήταν εναντίον αυτού του φοβερού σχεδίου, που προέβλεπε παραμονή των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων σε ένα «ενωμένο» νησί, μέλος της ΕΕ.

Δύο απανωτά «όχι» στον Μπους ασφαλώς χτύπησαν καμπανάκι στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Προηγουμένως, ο Τάσσος Παπαδόπουλος σε μια συνάντηση μαζί του, του είπε: «Κώστα, είμαι γέρος και άρρωστος. Δεν μπορώ να δεχθώ αυτό το πράγμα για τον τόπο μου». Ο Καραμανλής του απάντησε: «Μπορεί να είσαι γέρος και άρρωστος, αλλά είσαι και πολύ μάγκας».

Αυτό ωστόσο που προκαλεί ακόμα περισσότερο τις ΗΠΑ είναι το όχι στο Βουκουρέστι στην ένταξη των Σκοπίωσν στο ΝΑΤΟ. Ποτέ στο παρελθόν δεν έχει υπάρξει άρνηση σε επίσημο αίτημα των ΗΠΑ για ένταξη χώρας στην αμυντική συμμαχία, ούτε καν επί εποχής Ντε Γκωλ ο οποίος είχε αποσύρει τη Γαλλία από το στρατιωτικό κομμάτι της Υπερατλαντικής Συμμαχίας.

Οι Αμερικανοί διεγείρονται. Η ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων και η συνεργασία με ένα πλήθος μυστικών υπηρεσιών και εταιρειών παροχής ασφαλείας δίνει την ευκαιρία στους πράκτορες της CIA (και πιθανότατα όχι μόνο) να τοποθετήσουν ένα κρυφό κοριό στο λογισμικό της Vodafone που φιλοξενείται στις εγκαταστάσεις της Ericsson, που υπήρξε παρτενέρ της Intracom σε μια ατέλειωτη σειρά διαγωνισμών επί εποχής Σημίτη-εκσυγχρονιστών.

Στις 2 Φεβρουαρίου του 2006, οι υπουργοί Επικρατείας, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης (Θ. Ρουσόπουλος, Γ. Βουλγαράκης και Αν. Παπαληγούρας, αντίστοιχα) έδωσαν κοινή συνέντευξη Τύπου, στην οποία αποκάλυψαν κύκλωμα υποκλοπών 100 τηλεφωνικών συνδιαλέξεων. Μεταξύ αυτών, συμπεριλαμβάνονταν τα ονόματα του Κ. Καραμανλή, μελών του Υπουργικού Συμβουλίου, στελεχών των υπουργείων ΥΕΘΑ και Δημόσιας Τάξης, στελεχών του ΓΕΝ και του ΥΕΝ, στελέχους της αξιωματικής αντιπολίτευσης και άλλων ατόμων.

Ο κ. Ρουσόπουλος, ανέφερε ότι θα συγκληθεί για το θέμα αυτό και η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και τόνισε ότι το κύκλωμα των υποκλοπών ξεκίνησε τη λειτουργία του στο διάστημα πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και αποκαλύφθηκε το Μάρτιο του 2005.

Στις 3 Φεβρουαρίου, ο ανακριτής Γ. Ακτύπης ανέλαβε την υπόθεση των υποκλοπών. Δημοσιεύματα του Τύπου συσχέτισαν το σκάνδαλο των υποκλοπών με το θάνατο του Κ. Τσαλικίδη, πρώην προϊσταμένου του Τμήματος Σχεδιασμού Δικτύου της εταιρείας Vodafone. Ο Τσαλικίδης βρέθηκε απαγχονισμένος στο διαμέρισμά του (στις 9 Μαρτίου του 2005), μία μέρα πριν την καταγγελία του περιστατικού στο πρωθυπουργικό γραφείο από τον διευθύνοντα σύμβουλο Γ. Κορωνιά.

Στις 2 Μαρτίου, ο πρώην Αμερικανός διπλωμάτης Τζ. Κίσλινγκ, σε άρθρο του στο περιοδικό «The Nation», εκφράζει την άποψη ότι οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και ο πρώην πρεσβευτής Τ. Μίλερ ευθύνονται για τις υποκλοπές τηλεφωνημάτων Ελλήνων πολιτικών και πολιτών. Σύμφωνα δε με τις πρόσφατες αποκαλύψεις η σύνδεση των τεσσάρων από τα 14 κινητά που χρησιμοποιήθηκαν για την εκτροπή των συνομιλιών στα κομπιούτερ καταγραφής, είχε αγοραστεί στο όνομα της αμερικανικής πρεσβείας.

Ο Καραμανλής λέει σε φίλο του «δεν ήθελα να προκαλέσω αναταραχή. Δεν ξέραμε από ποιο επίπεδο της αμερικανικής ηγεσίας είχαν δοθεί οι οδηγίες για κάτι τέτοιο. Εγώ ποτέ δεν είχα κινητό μαζί μου. Ένα που είχα το δώσαμε στη Νατάσα πολύ πριν κερδίσουμε τις εκλογές».

Πολλά και αναπάντητα είναι τα ερωτήματα που προκύπτουν: Ήθελαν να του στείλουν ένα μήνυμα ότι παρακολουθείται συνεχώς; Να προκαλέσουν αποσταθεροποίηση μέσα στην κυβέρνηση και ένα αίσθημα ανασφάλειας; Να περάσουν μέσα στο σπίτι του με ένα ψυχολογικό σοκ αφού το τηλέφωνο το χρησιμοποιούσε η γυναίκα του και κατέγραφαν ιδιωτικές συνομιλίες της; Επί ένα χρόνο η κυβέρνηση αποσιωπά το γεγονός, και προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις.

Χαρακτηριστικό είναι ένα περιστατικό που συνέβη μερικές ημέρες μετά και αποκαλύφθηκε από ένα εμπιστευτικό τηλεγράφημα του αμερικανού πρέσβη (06Athens373 (9 Φεβρουαρίου 2006) προς το State Department) και αφορά τη συνάντηση του με τον τότε υπουργό Εξωτερικών Πέτρο Μολυβιάτη. Ο τόπος, όπου κατ’ αρχήν είχαν συμφωνήσει να συναντηθούν ο Αμερικανός πρέσβης Τσαρλς Ρις με τον Ελληνα υπουργό, στις 8 Φεβρουαρίου του 2006, ήταν η πρεσβευτική κατοικία. Aλλά λίγες μέρες μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών, ο Μολυβιάτης ζητάει από τον Ρις, για να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις, να γευματίσουν μαζί -παρουσία φωτογράφου- στη «Μεγάλη Βρεταννία», όπου όλοι θα μπορούσαν να δουν «ότι οι αμερικανοελληνικές σχέσεις ήταν ακλόνητες», όπως αναφέρει ο Αμερικανός πρέσβης Ο Ρις αποδίδει τις υποκλοπές των συνδιαλέξεων σε «αγνώστους πράκτορες».

Την ίδια φράση επαναλαμβάνει και στις 16 Απριλίου και επισημαίνει ότι ο τότε υπουργός Εξωτερικών έσπευσε να διευκρινίσει ότι «δεν χρειαζόταν όλος αυτός ο σαματάς» για την υπόθεση, εννοώντας μάλλον την κοινή υπουργική εμφάνιση ενώπιον των δημοσιογράφων έξι μέρες νωρίτερα. Ο κ. Μολυβιάτης επισημαίνει στον κ. Ρις, σύμφωνα με το τηλεγράφημα, ότι κατά τη γνώμη του θα αρκούσε η παραπομπή της υπόθεσης «στις δικαστικές αρχές». Δεδομένης της δημοσιότητας τόσο αυτός (σ. σ. ο Μολυβιάτης) όσο και ο ίδιος ο Καραμανλής είχαν μεγάλο ενδιαφέρον να δείξουν ότι «η παρούσα υστερία δεν δυσφημεί τις άριστες σχέσεις των ΗΠΑ με την Ελλάδα».

Αν όμως ο Μολυβιάτης αντιμετωπίζεται θετικά από τον Αμερικανό διπλωμάτη δεν συμβαίνει το ίδιο και με έναν από τους υπουργούς που συμμετείχε στη συνέντευξη Τύπου για τις υποκλοπές, τον υπουργό Δημοσίας Τάξεως Γιώργο Βουλγαράκη. Μια εβδομάδα μετά τη συνάντηση Ρις-Μολυβιάτη στο υπ’ αριθμόν 06Αthens 437 εμπιστευτικό τηλεγράφημα που φεύγει από την πρεσβεία της Αθήνας προς το State Department με αντικείμενο τον ανασχηματισμό, στον οποίο είχε προχωρήσει ο κ. Κ. Καραμανλής, ενώ αναγνωρίζεται η καλή συνεργασία του Βουλγαράκη με την πρεσβεία εν όψει της Ολυμπιάδας, ο πρώην υπουργός χαρακτηρίζεται «μη αξιόπιστος σύμμαχος».

Πρόσφατα, η νέα διοίκηση της Vodafone που καλείται στον εισαγγελέα ως διά μαγείας δίνει όλα τα στοιχεία που δείχνουν ότι στελέχη της αμερικανικής πρεσβείας αγόρασαν τα καρτοκινητά-σκιές., τα οποία είχαν στηθεί έτσι ώστε να παρακολουθούν τον Καραμανλή και μια σειρά άλλες προσωπικότητες της κυβέρνησής του. Ακόμη και μέχρι σήμερα δεν υπάρχει κανένα σχόλιο από πλευράς Στέιτ Ντιπάρτμεντ ή CIA για όλη την ιστορία των υποκλοπών.

Τι ήξερε η ΕΥΠ

Οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες γνώριζαν ότι οι αμερικανοί παρακολουθούσαν ακόμα και στελέχη των κρατικών υπηρεσιών ασφάλειας, όπως τον Παύλο Αποστολίδη τον Κατσούλη της αντιτρομοκρατίας, τους υποδιοικητές και επιδιώκουν ένα «χτύπημα» και στον επιχειρησιακό φορέα της ΕΥΠ. Κυρίως όμως γνώριζαν ότι αυτό που τους ενδιέφερε δεν ήταν οι συνομιλίες αλλά οι τοποθεσία στην οποία βρισκόταν ο φέρων το κινητό τηλέφωνο. Έτσι γνώρισαν ανά πάσα στιγμή όλες τις κινήσεις τους.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες δεν επετράπη στην ΕΥΠ να μπει στις εγκαταστάσεις της Vodafone αλλά ούτε και να κάνει έρευνα στην Ericsson που βρισκόταν σε διπλανό χώρο. Η μόνη υπηρεσία που είχε τη δυνατότητα να μπει στο χώρο ήταν η ΑΔΑΕ.

Το καλοκαίρι του 2008, αρχίζει σταδιακά η ροή πληροφοριών από την FSB, τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, προς την ΕΥΠ. Ένας Ρώσος πράκτορας που είχε υπηρετήσει παλαιά στην Αθήνα ήρθε σε επαφή με ένα στέλεχος της ΕΥΠ, ο οποίος είχε αναλάβει τα ενεργειακά θέματα που τον γνώριζε από άλλες εποχές και διατηρούσε επαφή μαζί του. Ο Ρώσος άρχισε να αφήνει να διαρρεύσουν σε δόσεις διάφορες πληροφορίες για στενή παρακολούθηση του Καραμανλή από πράκτορες της CIA και της Μοσάντ. Ο βαθμός αξιοπιστίας του κρίθηκε υψηλός γιατί στο παρελθόν σε ελληνοτουρκικά θέματα είχε δώσει πληροφορίες που επιβεβαιώθηκαν πλήρως.
Όπως είναι φυσιολογικό όλες οι πληροφορίες είναι ανεπίσημες και δεν προέρχονται από ανοικτούς διαύλους καθώς δεν θα μπορούσαν ποτέ να παραδεχθούν επισήμως ότι έκαναν αντί-παρακαλούθηση με ομάδες εργασίας.

Όσα αφορούσαν στον Καραμανλή τα χειρίστηκε αποκλειστικά ο Α’ υποδιοικητής της ΕΥΠ Σεραφείμ Τσιτσιμπής που υπηρετούσε στην ΕΥΠ περίπου 38 χρόνια και ήταν υπεύθυνος του επιχειρησιακού τομέα. Κανείς άλλος δεν είχε πρόσβαση στο υλικό που δόθηκε προς τελική επεξεργασία και ανάλυση σε ένα από τα καλύτερα στελέχη της ΕΥΠ, τη Φώφη (Φιλιππιάδα) Παλαιολόγου, η οποία συνέταξε και το τελικό πληροφοριακό δελτίο που δόθηκε πρώτα στον Προκόπη Παυλόπουλο και στη συνέχεια στα χέρια του Καραμανλή.

Η Παλαιολόγου προχωρά στη σύνταξη δύο δελτίων. Το πρώτο μικρό και το δεύτερο πλήρες με μεγάλη έκταση και πλήθος στοιχείων. Στο πίσω μέρος του μυαλού όλων είναι ο φόβος μήπως βρίσκονται σε μια παγίδα παραπλανητικής ενημέρωσης ή εάν πρόκειται για ένα σχέδιο αδειάσματος του Καραμανλή.

Το κλιμάκιο της ρωσικής υπηρεσίας έδωσε στην ΕΥΠ και λεπτομερείς πληροφορίες για τους εγχώριους αριστεριστές τρομοκράτες («Επαναστατικός Αγώνας», «Πυρήνες της Φωτιάς», «Σέχτα» κ.τ.λ.).

«Αναφορικά με τη γενιά τρομοκρατών στην Ελλάδα εκτιμήθηκε ότι είναι πλήρως ελεγχόμενη από τις Δυτικές Υπηρεσίες. Είναι ειδικοί σε ληστείες, απαγωγές (τρεις ομάδες) και το Αντάρτικο Πόλεων (τέσσερις ομάδες). Επιπρόσθετα, θεωρούνται άριστοι χειριστές όπλων και μέσων. Πιθανολογείται ότι οι χώροι απόκρυψής τους βρίσκονται στις περιοχές Γκύζη, Χαλανδρίου, Αγίας Παρασκευής και Μεγάρων για την Αττική. Ως τέτοιος χώρος εκτός Αττικής θεωρείται η περιοχή της Θήβας».

Υπενθυμίζεται ότι αρχηγός της ΕΥΠ την επίμαχη περίοδο, επιφορτισμένος με την ευθύνη αξιοποίησης των πληροφοριών της ρωσικής FSB για την τρομοκρατία και για τις υπόλοιπες σημαντικότατες πληροφορίες για το μέλλον της χώρας, ήταν ο Πρέσβης Γιάννης Κοραντής (αρχηγός της ΕΥΠ από τις 22/11/2004 έως 14/07/2009), ο οποίος λίγο μετά την απόρριψη της ρωσικής αναφοράς της FSB ως «παραπλανητικής», απολύθηκε από τη θέση του με προσωπική απόφαση του Κ. Καραμανλή, που μάλλον, έστω και αργά, κάτι ύποπτο αντιλήφτηκε.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες των Ρώσων, μια «ομάδα εργασίας» της FSB που αποτελούσαν δεκαεννέα άτομα εντόπισε σχέδιο επίθεσης σε βάρος του Καραμανλή με σκοπό την αναβολή ή τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας. Το σχέδιο αυτό, με την κωδική ονομασία «Πυθία 1» υποστήριζε η Μόσχα ότι εκπονήθηκε από συμμαχικές μυστικές υπηρεσίες και ανατέθηκε σε τουλάχιστον είκοσι Έλληνες συνεργάτες τους που δεν ανήκαν στον «αντιεξουσιαστικό χώρο». Οι Ρώσοι εντόπισαν απόπειρα τηλεφωνικής υποκλοπής συνομιλιών μεταξύ Καραμανλή-Πούτιν και Παρβάνοφ. Επίσης, οργάνωσαν επιχειρήσεις αντιπαρακολούθησης που είχαν ως στόχο τον εντοπισμό ατόμων ή ομάδων που παρακολουθούσαν τον πρώην πρωθυπουργό, ιδιαίτερα κατά τις μετακινήσεις του. Όπως ανέφεραν στην ΕΥΠ, οι Ρώσοι πράκτορες κατέγραψαν παρακολούθηση του πρώην πρωθυπουργού «επαγγελματική και εντεινόμενη από τις αρχές Απριλίου του 2008». Σε μία τουλάχιστον περίπτωση, όπως αναφέρεται στο ειδικό δελτίο που δόθηκε στον πρώην πρωθυπουργό, οι ομάδες των πρακτόρων στην FSB αντιπαρατέθηκαν με τους άνδρες που παρακολουθούσαν το αυτοκίνητο του Καραμανλή, και συγκεκριμένα στην περιοχή της Νέας Μάκρης, στη διασταύρωση των φωτεινών σηματοδοτών που οδηγούν στην Ιερά Μονή του Αγίου Εφραίμ.

Σύμφωνα με όσα δόθηκαν από το «βαθύ λαρύγγι» της Μόσχας και αναλύθηκαν στο έγγραφο, αυτό έγινε απογευματινές ώρες σε χρόνο που δεν προσδιορίζεται ακριβώς μεταξύ 20 και 25 Απριλίου του 2008. Εκεί έγινε μια «ελεγχόμενη διαδικασία εμπλοκής» μεταξύ FSB και πρακτόρων δυτικών υπηρεσιών και της Μοσάντ, που δεν κράτησε πάνω από 30 δευτερόλεπτα.

Όπως αναφέρει το δελτίο που ήδη έχει δει το φως της δημοσιότητας:

«Η εν λόγω ελεγχόμενη διαδικασία εμπλοκής υλοποιήθηκε λόγω του ότι στην προαναφερόμενη περιοχή είχε εντοπιστεί όχημα τύπου VAN, μάρκας Toyota Hiace,χρώματος μπεζ. Τα άτομα του κλιμακίου της “Ομάδας Εργασίας” της FSB που συμμετείχαν στην αναφερόμενη εμπλοκή ήταν τέσσερα, ενώ τα άτομα του άλλου “χώρου” ήταν δύο, άοπλα, γυμνασμένα, μιλούσαν ελληνικά και διέφυγα από το χώρο της εμπλοκής χρησιμοποιώντας μοτοσικλέτα τύπου Enduro, χρώματος κίτρινου, που δεν ανέφερε πινακίδες κυκλοφορίας. Το προαναφερόμενο όχημα εγκαταλείφθηκε στο χώρο εμπλοκής»,αναφέρει χαρακτηριστικά το συγκεκριμένο έγγραφο που κοινοποιήθηκε στον πρώην πρωθυπουργό. Λίγες γραμμές παρακάτω το συγκεκριμένο έγγραφο επιβεβαιώνει ότι στόχος των ατόμων του άλλου «Χώρου» ήταν ο κ. Κώστας Καραμανλής, καθώς μέσα στο εγκαταλελειμμένο όχημα βρέθηκαν:

-Χάρτες στους οποίους είχε γίνει λεπτομερής καταγραφή της διαδρομής που ακολουθούσε κατά τη μετακίνησή του από το Μέγαρο Μαξίμου στο σπίτι του στη Ραφήνα.

-Ο αριθμός των ανδρών της ασφάλειάς του και τα στοιχεία των συνοδευτικών οχημάτων και μηχανών ασφαλείας που συνέθεταν την πρωθυπουργική πομπή.

-Άλλοι χάρτες πάνω στους οποίους είχαν σημειωθεί τα σημεία συνάντησης των ομάδων παρακολούθησης και υποστήριξης που είχαν στοχοποιήσει τον κ Καραμανλή.

-Κιάλια νυχτερινής όρασης και υλικά καμουφλάζ, όπως εργαλεία μακιγιάζ, μολύβια, κουκούλες μη χρησιμοποιημένες και χωρίς διακριτικά, γυναικεία ρούχα κ.α.

-Συστήματα επικοινωνίας συγχρονισμένα στις συχνότητες της ΕΛ.ΑΣ., υψηλής ευκρίνειας και εμβέλειας.

-«Τηλεχειριστήριο», όπως σημειώνεται στο άκρως απόρρητο έγγραφο της ΕΥΠ.

-Όπλα τύπου Τοκάρεφ και Καλάσνικοφ, τηλεχειριστήριο, τρόφιμα και σκηνές.

-Εκρηκτική ύλη C-4. Πρόκειται για στρατιωτική εκρηκτική ύλη, η οποία δεν κυκλοφορεί στο εμπόριο και δεν έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα σε καμία από τις τρομοκρατικές ενέργειες που έχουν πραγματοποιηθεί στη χώρα μας.

Η ένταση με τις ΗΠΑ βρίσκεται στο αποκορύφωμά της. Τα συνεχή «όχι» του Καραμανλή έχουν δημιουργήσει ένα εξαιρετικά βαρύ κλίμα στις σχέσεις των δύο χωρών. Άλλο ένα περιστατικό ωστόσο έρχεται να προστεθεί δείχνοντας τη δυναμική του προβλήματος, αυτή τη φορά με αφορμή τον πόλεμο της Νότιας Οσετίας τον Αύγουστο του 2008 μεταξύ της Γεωργίας από τη μία πλευρά, και της Ν. Οσετίας και Αμπχαζίας, περιοχές που έχουν ανακηρύξει ντε φάκτο την ανεξαρτησία τους από την Γεωργία, και της Ρωσίας που βοήθησε δυναμικά τις δύο αποσχισθείσες περιοχές εναντίον της Γεωργίας, στρατιωτικά και διπλωματικά.

Οι ΗΠΑ πιέζουν τον Καραμανλή, ο οποίος πριν λίγους μήνες έχει συναντηθεί εκ νέου με τον Ρώσο Πρόεδρο, να κάνει ο ίδιος μια δήλωση εις βάρος της Ρωσίας. Ο Καραμανλής αρνείται και βάζει την υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη να προβεί σε μια σχετική ανακοίνωση. Οι πιέσεις είναι ασφυκτικές.

Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι την ίδια χρονιά η κυβέρνηση της Γεωργίας υπό τον πρόεδρο Μιχαήλ Σαακασβίλι, καλεί τον γνωστό κ.΄Άλεξ Ρόντο, στενό φίλο του κ. Παπανδρέου και συνεργάτη σε θέματα ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων, ως σύμβουλο σε θέματα που είχαν να κάνουν με τις σχέσεις της χώρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. «Προσπαθούσα να εξηγήσω και να συμβάλλω στο να οικοδομήσουν ισορροπημένη σχέση με την Ευρώπη, ως μια χώρα που γνωρίζει ότι δεν θα γίνει σύντομα μέλος της ΕΕ και έβλεπα πολύ συχνά τον πρόεδρο Σαακασβίλι, δεν ήμουν σύμβουλος σε θέματα ασφαλείας», εξηγεί ο κύριος Ρόντος σε συνέντευξή του στο Βήμα.

Ο Άλεξ Ρόντος έζησε από κοντά τα θερμά γεωπολιτικά επεισόδια της περιόδου. «Διαφωνώ με τον τρόπο που κινήθηκε η Ρωσία αλλά εκείνο που έχει σημασία είναι τα αίτια. Η Ρωσία δεν είναι μια χώρα που προβαίνει σε απερίσκεπτες κινήσεις. Είναι μια χώρα με μεγάλη ιστορία, και με βαθιά κατανόηση της στρατηγικής. Πιστεύω πως θορυβήθηκε από την ρητορική της Γεωργίας από ένα αίσθημα περικύκλωσης. Η Γεωργία με σθεναρό τρόπο απέρριψε τη Ρωσία και ζήτησε τη βοήθεια του ΝΑΤΟ. Αυτή είναι η υπόθεσή μου: Οι Ρώσοι πίστεψαν ότι επρόκειτο για εσκεμμένη πρόκληση.

Κατά μια σατανική σύμπτωση το διάστημα εκείνο ο Γιώργος Παπανδρέου ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επισκέπτεται τον νέο πρέσβη κ. Σπέκχαρντ στον οποίο προσφέρει γη και ύδωρ τονίζοντας ότι η δική του διακυβέρνηση θα προσφέρει πιστές υπηρεσίες στις ΗΠΑ σε αντίθεση με τα όσα έκανε έως τότε η κυβέρνηση Καραμανλή.

Το «κερασάκι» στην τούρτα μπήκε με τα τραγικά γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008 με την άγρια δολοφονία του νεαρού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Οι μυστικές υπηρεσίες αλλά και το γραφείο Καραμανλή εκπλήσσονται από τη σφοδρότητα των αντιδράσεων και αναρωτιούνται πως ήταν δυνατόν ένα πραγματικά δραματικό, αλλά και ταυτόχρονα τυχαίο περιστατικό να προκαλεί τέτοιου είδους αντιδράσεις.

Σε δημοσίευμα της Ημερησίας στις 16/12/2008 ο Μιχάλης Ιγνατίου μετέδιδε ότι η έκταση των επεισοδίων και το μίσος που έβγαινε από μια μερίδα των διαδηλωτών, υποψίασε πολλούς ανθρώπους, ιδιαίτερα αυτούς που πιστεύουν πως οι υπερατλαντικοί σύμμαχοι έχουν σχέδια για να μετατρέψουν την Ελλάδα σε φτωχό συγγενή της Ευρώπης, ο οποίος κυριαρχείται από τα ίδια προβλήματα, τα οποία ταλαιπώρησαν τους Βαλκάνιους γείτονές της.

Ένας διπλωμάτης στην Ουάσιγκτον, που ασχολείται με τα ελληνικά θέματα, έλεγε σε Έλληνα ομόλογό του, ότι καμία σοβαρή κυβέρνηση δεν θα διαπραγματευθεί με τον κ. Καραμανλή, είτε το θέμα είναι οικονομικό, είτε ανήκει στη σφαίρα της πολιτικής. «άλλωστε», τόνισε, «σύντομα θα γίνουν εκλογές».

Είτε είχαν ανάμειξη οι Αμερικανοί -που δεν επιβεβαιώνεται με στοιχεία- είτε όχι, ο καταποντισμός του κ. Καραμανλή και η πιθανή έξοδός του από την πολιτική, δεν στεναχώρησε τους αρμόδιους αξιωματούχους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Λευκού Οίκου, οι οποίοι πίσω από τις πλάτες των Ελλήνων διπλωματών, χλευάζουν τον πρωθυπουργό της Ελλάδας και αγάλλονται με την αδυναμία του να ελέγξει τα πράγματα.

Ένας εξ αυτών, διασκέδασε για αρκετή ώρα, όταν πληροφορήθηκε για την απέραντη μοναξιά του κ. Καραμανλή, λόγω της εγκατάλειψής του ακόμα και από τους στενούς του συνεργάτες, αλλά και για το αίτημά του να επισκεφθεί την Ουάσιγκτον.

«Δεν πρόκειται να συμβεί», είπε έντονα ανακουφισμένος. Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα λίγα πράγματα μπορούν να συμβούν. Πάντως, οι παροικούντες στην Ουάσιγκτον, που συνήθως αποφασίζουν για (και πριν) τους λαούς, άρχισαν να ομιλούν για κυβερνήσεις συνεργασίας!…

Την ίδια περίοδο, με βάση τις διαρροές των Wikileaks που έγιναν αργότερα απόρρητη έκθεση της πρεσβείας των ΗΠΑ στις 18 Δεκεμβρίου 2008 αναφέρει πως «η όλη αντιμετώπιση της κρίσης χαρακτηρίσθηκε από την απουσία του πρωθυπουργού Καραμανλή ενώ οι περισσότερες ανακοινώσεις έγιναν από τον Παυλόπουλο». Ενώ κάτω από τον υπότιτλο «τι έκανε η κυβέρνηση για τα γεγονότα;» το τηλεγράφημα συνεχίζει ότι « η κυβέρνηση φαίνεται ότι έδωσε εντολή στην ΕΛ.ΑΣ. να αντιδράσει μόνο με αμυντικό τρόπο. Πιστεύουμε οτι ο Καραμανλής ήθελε να αποφύγει άλλους θανάτους ή να δώσει λαβή για καταλήψεις κυβερνητικών κτιρίων κλπ. Πολλοί Ελληνες πιστεύουν ότι χειρίσθηκε πολύ άσχημα την κρίση, είτε γιατί δεν ήταν αρκετά αποφασιστικός στην αντιμετώπιση της βίας είτε γιατί άφησε τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες να επιδεινωθούν… Οι περισσότεροι Ελληνες, ακόμη και οι υποστηρικτές του, πιστεύουν ότι σύντομα θα αναγκασθεί να πάει σε εκλογές, αν και ο ίδιος δεν το θέλει καθόλου. Αναμένουμε ότι η αντιπολίτευση θα πιέζει πολύ για να ρίξει την κυβέρνηση και ότι ο πρωθυπουργός θα πάρει μέτρα για να επιδείξει ηγετική ισχύ, συμπεριλαμβανομένων και αλλαγών στο υπουργικό συμβούλιο».

Σε ειδικό κεφάλαιο το τηλεγράφημα κάνει μία εκτίμηση ποια αμερικανικά συμφέροντα αλλά και με ποιο τρόπο θα επηρεαστούν από αυτά τα γεγονότα και από την αποδυναμωμένη κυβέρνηση Καραμανλή. Πιο συγκεκριμένα αναφέρει ότι: «Η κυβέρνηση θα γίνει ακόμη πιο εσωστρεφής από ό,τι συνήθως. Η Ελλάδα θα είναι απρόθυμη ή και όχι σε θέση να λάβει δραστικές αποφάσεις για θέματα όπως το όνομα της “Μακεδονίας”, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ή την άσκηση πίεσης στους Ελληνοκύπριους για διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό»

Οι δημοσιογράφοι της Le Monde Gerard Davet και Fabrice Lhomme, οι οποίοι επί 5 χρόνια συνέτρωγαν μία φορά τον μήνα με τον Γάλλο Πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ για τις ανάγκες του βιβλίου «Ένας πρόεδρος δεν πρέπει να τα λέει αυτά»

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
<< ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ >>
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°






Πηγή