Δεν είναι το αηδιαστικό τουπέ αλλά Χριστόδουλου που έχει. Ούτε και η «γλυκιά ελπίδα» που βλέπει στην Χρυσή Αυγή. Ούτε καν τα κηρύγματα μίσους και οι μικροφωνικές που έχει εγκαταστήσει στην Εκκλησία του όπως οι συνάδελφοι του στο Ιράν. Χρυσαυγίτες και λοιπά μιάσματα με στολή έχουμε ξαναγνωρίσει σε διάφορες αποχρώσεις. Σε χακί, σε μπλε, τώρα και σε μαύρο ολόσωμο. Σιγά το νέο, δε ξαφνιαστήκαμε καθόλου.
Ο λόγος φυσικά για τον Αθανάσιο Λένη, κατά φαντασία Αμβρόσιο, Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, πρώην χουντικό χωροφύλακα και νυν εκπρόσωπο της αγάπης.

Αυτό όμως που μ” εξοργίζει κυριολεκτικά είναι το γεγονός πως ένας τέτοιος μηχανισμός και οργανισμός όπως η Εκκλησία, της οποίας θεωρείται εκπρόσωπος δε τρέχει να πάρει καμία απόσταση από αυτόν.
Βασικά, ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δηλώνει για τον Αμβρόσιο: «ο Αμβρόσιος επειδή είναι γνωστός μου, μαζί μεγαλώσαμε, σπουδάσαμε κλπ, δε κάνει λάθος. Αυτά που επισημαίνει δεν είναι λάθη, λάθος είναι ο τρόπος με τον οποίο τα λέει και αυτό που του λένε. Αν ψάξουμε τα κείμενα και τα ψηλαφίσουμε και τα δούμε για το θέμα το κεντρικό που θίγει, δε κάνει λάθος».
Οι συμπάθειες δε κρύβονται, εντάξει. Όμως αυτό εκτός από συμπάθεια δηλώνει κάτι ποιο επικίνδυνο.
Η ίδια η εκκλησία όχι μόνο δεν αμφισβητεί και δεν αφορίζει τις ρατσιστικές, επικίνδυνες και μισαλλόδοξες δηλώσεις του Αμβρόσιου αλλά τις αποδέχεται.
Εν ολίγοις το σώμα της Εκκλησίας συμφωνεί με τον Αμβρόσιο. Από μια ματιά καθόλου περίεργο. Εδώ η εκκλησία και το σώμα της είχε αποδεχτεί και τον Χριστόδουλο, τον εθνάρχη (εμετός…), τον Άνθιμο και πάει λέγοντας. Από την άλλη δε με αφορά και τόσο η στάση του εκκλησιαστικού σώματος. Θα το αφήσω στους πιστούς της να την κρίνουν και θα συνεχίσω ως πολίτης.

Από την άλλη το κοσμικό κατά τα άλλα κράτος κάνει τα στραβά μάτια.
Το κράτος, αυτό που φαινομενικά δικάζει την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής για δολοφονίες (αν και με τεράστια καθυστέρηση και με «μουδιασμένα» αντανακλαστικά), ανέχεται την ίδια ρητορική που η Χρυσή Αυγή χρησιμοποιεί από το στόμα ενός εκπροσώπου της πίστης, να μιλάει για εκτουρκισμό, για εθνική προδοσία και για εξισλαμισμό του κράτους. Να θέλει να κάψει ομοφυλόφιλους. Να εξορίσει αριστερούς. Να βλέπει τρομοκράτες σε μικρά παιδιά, σε προσφυγόπουλα και να μη τ” αφήνει να μορφωθούν. Μήπως δεν θίγονται πολίτες με τα λεγόμενα του Μητροπολίτη;
Αλήθεια τα ράσα κάνουν τον Παπά; Ή μήπως τα κηρύγματα και οι πράξεις τους; Πάντως για μια ακόμα φορά τα ράσα υποθάλπουν κακουργήματα σε λεκτικό επίπεδο και δίνουν λευκή επιταγή σε κάποιον να λέει ότι θέλει με το όποιο αντίκτυπο.
Το κράτος λοιπόν (τώρα και «αριστερό») απών – ή μάλλον ήσυχα παρόν μιας και η εκκλησία είναι ένας από τους πυλώνες του.
Θα τα βάλει μαζί της και θα αρχίσει να σκάβει τα ίδια του τα θεμέλια; Δε νομίζω. Και δεν είναι η πρώτη φορά.

Αν ο Αμβρόσιος δεν φορούσε τα μαύρα ριχτά του και εμφανιζόταν με μαύρα κοντομάνικα t-shirt, κανείς δε θ” ασχολιόταν. Θα ήταν ένας ακόμα γραφικός ανάμεσα σε τόσους γραφικούς και ο λόγος του θα καταναλωνόταν ανάμεσα σε γραφικούς κύκλους και μόνο. Φοράει όμως έναν θεσμικό μανδύα. Και αυτό είναι εν δυνάμει επικίνδυνο, αν κρίνουμε από το πόσοι ακολουθούν τα «θεσμικά» του λόγια..

Όλα αυτά δίνουν δίκαιο στον Αμβρόσιο. Ένα δίκαιο φυσικά όχι κοινωνικό, ούτε φυσικό. Ένα δίκαιο όμως που πηγάζει από ένα σάπιο αστικό (νομοτελειακά) κράτος με την ανέχεια που δείχνει, ένα δίκαιο που πηγάζει από τον φόβο από τον οποίο τρέφεται αλλά και από τη δειλία.
Το δίκαιο ενός εκμεταλλευτικού συστήματος. Ένα δίκαιο μπρατσαράδων φουσκωτών με μαύρες μπλούζες, με μαχαίρια και αίματα…
Ένα παρά φύση δίκαιο.

Ένα δίκαιο το οποίο αν δεν υπήρχε, αν δε βρισκόταν σε όλα τα παραπάνω, φανταστείτε τι άλλο θα έπαιρνε μαζί του στην ανυπαρξία.
Φανταστείτε παράλληλα πόση ομορφιά θα ερχόταν στην επιφάνεια, ομορφιά «αμαρτωλή» και «παρά φύση».

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
< < ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ >>
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

πηγη