Σε ματωμένους κόπους πλαθω τα ονειρα μου, τον πονο μου τον κανω γιατρικο..Σε παρακαλώ με το βέλος σου που εχεις το χρυσό, λυπήσου με και ποτέ μη μου σημαδέψεις την ψυχή με τη βαμμένη του την αιχμή στον πόθο βαφτισμένη…Απο των ποθων και των κρυφών ερωτων και από τη στάχτη των παρθένων γυναικών, φύλαγέ με, ποτέ έρωτα μη νιώσω…Το κόκκινο χαμόγελο, και το φιλί σου ματωμένο θελω, οταν κάτω απο την βροχή τα μάτια σου χρώματα αλλάζουν…Μην σκορπάς τα φιλιά σου στη νύχτα, μετά θα ψάχνεις μέσα σε αμέτρητα όνειρα για να τα πάρεις πίσω…Γεννάει θεούς το μυαλό μου και σε γυρίζουν πίσω πριν φορέσεις το χιτώνα της λησμονιάς κάθε φορά που προβάρεις κάποιο θάνατο…Τα πάντα σβήνουν τα πάντα πεθαίνουν εκτός απο το φάντασμα ενός «σ” αγαπώ» που δεν είπα…
Δεν σε χάρισα στη λήθη…ακόμα σε θυμάμαι…ακόμα σ” αγαπώ ..αυτα τα σ” αγαπώ με πληγές θα τα γεμίζεις και ας εισαι ψηλα στον ουρανο… Τώρα με κοιτάς με μάτια γεμάτα φως, ομως εγώ έχω συνηθίσει το σκοτάδι, και με μια σφαίρα στη θαλάμη τωρα σκοτώνω εφιάλτες και τις γωνιες του Αδη….Ελα λοιπον να γράψουμε μια ιστορία που θα έχει μόνο τέλος….οταν εγω για σενα στα δεσμά του έρωτά σου μόνος θυσιάστηκα, όλα σου τα χάρισα, εγώ για μένα τίποτα δεν κράτησα…Ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα, μία πλοκή νυχτόβια, και το σαρδόνιο δώρο μιας μάχης θελω μοναχα απο σενα… Και είναι και αυτό το άρωμα σου σάρκα και αίμα, πηχτά ρομάντζα χωρίς μνήμη…Τωρα οσα αστέρια και όσους ουρανούς και να μου φέρεις να χαζέψω, τίποτα δε θα συγκρίνεται με τον ήχο της πρώτης μας έκρηξης…Εγώ να ξερεις δεν έμαθα ποτέ να δραπετεύω…Άλλοι κοιτούν τον ουρανό και χάνονται…εγώ κοιτώ τα μάτια σου και ταξιδεύω…

εγραψε το πιτσιρικι

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Follow @https://twitter.com/pitsiriki1