ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Εδώ Μιλάμε και Γράφουμε Ελληνικά

Nεοναζί με στολή φιλάθλου

Οκτωβρίου 15, 2013 pitsiriki1

Το «αυγό» του ναζιστικού φιδιού δεν εκκολάφθηκε ξαφνικά, μέσα σε έναν χρόνο. Χρόνια τώρα ζεσταινόταν στον κόρφο μας. Σε μέρη φανερά. Τρανό παράδειγμα η τοπική οργάνωση της Χρυσής Αυγής στο Παγκράτι, που, όπως αποκαλύπτεται από τις καταθέσεις μετανοημένων πρώην μελών της, αποτελούσε το «εκκολαπτήριο».Μάλιστα, η αποκάλυψη πως ο «πυρηνάρχης» τής εν λόγω τοπικής χρησιμοποιούσε το φροντιστήριο ξένων γλωσσών της μητέρας του για τη «στρατολόγηση» νέων ανήλικων μελών στην οργάνωση προκάλεσε «σοκ» στην κοινή γνώμη!
Μια απλή έρευνα της Κρατικής Ασφάλειας στην ιστορία της συγκεκριμένης «φωλιάς», εύκολα θα διαπίστωνε πως επρόκειτο για τον πρώτο πυρήνα της Χ.Α.

Συγκέντρωση

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 οι νοσταλγοί του Χίτλερ, τότε ακόμη στην αφάνεια και το περιθώριο, επέλεξαν να δημιουργήσουν τους πρώτους «εθνικιστικούς θυλάκους» στις εξέδρες των ελληνικών γηπέδων. Για να γίνουν αρεστοί στη μεγάλη μάζα των νεαρών ανυποψίαστων οπαδών, επέλεξαν να μείνουν μακριά από συλλογικές προτιμήσεις. Στράφηκαν λοιπόν προς την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου δημιουργώντας τη «Γαλάζια Στρατιά», με επικεφαλής τον παντελώς άγνωστο τότε Ηλία Παναγιώταρο!

Η «Γαλάζια Στρατιά» και η τοπική οργάνωση Παγκρατίου της Χρυσής Αυγής είχαν έδρα στην ίδια διεύθυνση (Πρόκλου και Αρχύτα 1, πίσω από την πλατεία Βαρνάβα) με κοινό όνομα: Ελληνικός Λαϊκός Σύνδεσμος. Παρά την προσπάθεια να εμφανιστεί ως ένας «ανεξάρτητος εθνικόφρων σύνδεσμος φιλάθλων», όποιος τηλεφωνούσε στην «κεντρική διοίκηση» της Χ.Α. για επαφή με την τοπική οργάνωση στο Παγκράτι του έδιναν το τηλέφωνο που αντιστοιχούσε και στον σύνδεσμο της «Γαλάζιας Στρατιάς».

Τον Νοέμβριο του 2001 η Ελλάδα διεκδικούσε μαζί με την Τουρκία τη συνδιοργάνωση της τελικής φάσης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου του 2008, που εν τέλει κατέληξε σε Αυστρία – Ελβετία.
Μια κρύα βραδιά του Νοεμβρίου «εξήντα μέλη της οργάνωσης “Γαλάζια Στρατιά” – Φίλοι Εθνικών Ομάδων έκαναν συγκέντρωση έξω από τα γραφεία της ΕΠΟ στη λεωφόρο Συγγρού εκφράζοντας την αντίθεσή τους στην υποβολή κοινής υποψηφιότητας της ελληνικής ομοσπονδίας με την αντίστοιχη της Τουρκίας για συνδιοργάνωση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου του 2008», όπως μετέδιδε τότε το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Οι «γαλανόλευκοι πατριώτες» αντιμετωπίστηκαν με συμπάθεια από μια αφελή μερίδα των ΜΜΕ. Θα αρκούσε μια μικρή έρευνα στην «ταυτότητα» του συγκεκριμένου συνδέσμου ώστε να διαπιστωθεί ότι αυτοί οι «αγνοί πατριώτες φίλαθλοι», οι οποίοι αντετίθεντο στη συνδιοργάνωση του Euro 2008 με την Τουρκία, στην πραγματικότητα ήταν ναζί με στολή φιλάθλου!

Ίδια η Χρυσή Αυγή

Άραγε, πέρα από τα υβριστικά συνθήματα εναντίον τού τότε προέδρου της ΕΠΟ Βασίλη Γκαγκάτση, δεν θορύβησε κανέναν το κάθε άλλο παρά οπαδικό σύνθημα «Tούρκε, Μογγόλε, δολοφόνε!»; Μα πολύ περισσότερο το ότι η συγκεκριμένη διαδήλωση φιλοξενήθηκε στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας «Χρυσή Αυγή» (23 Νοεμβρίου 2001);
Πέρασαν άλλα τρία χρόνια τουλάχιστον προκειμένου οι ανυποψίαστοι φίλαθλοι και δημοσιογράφοι ν’ αντιληφθούν πως η «Γαλάζια Στρατιά» στην ουσία ήταν η ίδια η Χρυσή Αυγή!

Με τη φανέλα της «Γαλάζιας Στρατιάς» έκανε άλλωστε «ντεμπούτο» ο Ηλίας Κασιδιάρης. Τον Σεπτέμβριο του 2004, μετά τον άτυχο αγώνα τής τότε πρωταθλήτριας Ευρώπης αρμάδας του Ρεχάγκελ από την Αλβανία για τα προκριματικά του Μουντιάλ του 2006, ο «Λιάκος» μαζί με άλλους νεοναζί επιδόθηκαν σε πογκρόμ εναντίον όποιου έμοιαζε με Αλβανό πέριξ της πλατείας Ομονοίας.

Στις τότε αναφορές τους αστυνομικοί της Ασφάλειας είχαν να λένε για τον «κοντοκουρεμένο, γυμνασμένο νεαρό με τον ευέξαπτο χαρακτήρα και την ανισόρροπη συμπεριφορά, ο οποίος πρωτοστατούσε στα επεισόδια εναντίον Αλβανών μεταναστών».

Σχεδόν δύο χρόνια μετά, παραμονή της 25ης Μαρτίου, στο γήπεδο «Καραϊσκάκης», οι εικόνες των «Ελλήνων οπαδών», που χαιρετούσαν ναζιστικά στη διάρκεια του αγώνα της Εθνικής μας με την Τουρκία (1-4 το τελικό αποτέλεσμα υπέρ των «γειτόνων»), έκαιγαν τουρκικές σημαίες και ξυλοκοπούσαν άγρια όποιον φίλαθλο τολμούσε να τους αποδοκιμάσει, έκαναν τον γύρο του κόσμου.
Δράστες των θλιβερών επεισοδίων ήταν πάλι μέλη της «Γαλάζιας Στρατιάς», η οποία πρώτη φορά έδειχνε σε όλους το πραγματικό της πρόσωπο.

Όμως το ποδόσφαιρο δεν επιλέχθηκε τυχαία από τη ναζιστική γκρούπα για να στήσει στην… πλάτη του το μελλοντικό μεγαλύτερο «μαγαζί» της. Η βία των γηπέδων ήταν γι’ αυτήν ένας προνομιακός χώρος: εδώ και χρόνια η γηπεδική βία αυξάνεται συνεχώς, όπως και τα θύματα, όμως αυτοί που έχουν τα κουμάντα στον χώρο παρακολουθούν σταθερά αμέτοχοι τα θλιβερά γεγονότα, με συνέπεια να χύνεται όλο και περισσότερο αίμα.

Οι «παραποδοσφαιρικοί» στρατοί, φορώντας διάφορες φανέλες ομάδων, ενίοτε και διακριτικά… κομμάτων, δρουν ανενόχλητοι σκορπώντας τον τρόμο σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και περιφέρεια.

Τρόμος

Θα περίμενε κάποιος ότι η δολοφονία Φιλόπουλου τον Μάρτιο του 2007, σε ραντεβού θανάτου στη λεωφόρο Λαυρίου πριν από τον αγώνα βόλεϊ γυναικών Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού, θα λειτουργούσε σαν καμπανάκι, ώστε να ληφθούν μέτρα για να μη θρηνήσουμε άλλον νεκρό.

Τίποτα τέτοιο δεν συνέβη. Ή, μάλλον, συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Μέσα στο γενικό χάος της σημερινής καταρρέουσας Ελλάδας, οι συμπλοκές δίνουν και παίρνουν, ενώ τα γραφεία συνδέσμων γίνονται στόχος, με κίνδυνο να πάρουν φωτιά ακόμη και ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα. Στην τελευταία επίθεση σε σύνδεσμο στα Πετράλωνα η έκρηξη ήταν τόσο ισχυρή, ώστε γκρεμίστηκε μπαλκόνι. Καθαρά από τύχη δεν υπήρξε ανθρώπινη απώλεια.

Ας μην ξεχνάμε ότι τελευταία έχουν σωρευτεί πολλά γεγονότα βίας, όπως η επίθεση με μολότοφ στο βαν της Nova στον αγώνα Παναθηναϊκός – ΟΦΗ, το μαχαίρωμα 15χρονου οπαδού στα Καμίνια, το άγριο ξύλο μεταξύ παναθηναϊκών – ολυμπιακών στο Μεσολόγγι και μέρα μεσημέρι έξω από τη ΓΑΔΑ κ.ά. Αν στο τεταμένο κλίμα, που υποδαυλίζεται κι από την κοινωνική αστάθεια, προστεθεί και η – φανερή πια – παρουσία της Χρυσής Αυγής στα γήπεδα, τότε το μείγμα γίνεται εκρηκτικό.

Τον Δεκέμβριο του 2012 ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Στρατούλης κατήγγειλε ότι άγνωστα άτομα, που δήλωσαν μέλη της Χρυσής Αυγής, τον χτύπησαν στο ΟΑΚΑ, όπου βρέθηκε μαζί με τον γιο του για να παρακολουθήσει τον αγώνα ΑΕΚ – Ατρόμητος: «Ήταν στη διάρκεια του ημιχρόνου. Ήρθαν τρεις κατά πάνω μου, που δήλωσαν ότι είναι μέλη της Χρυσής Αυγής και είπανε: “θα σε σκοτώσουμε εδώ”. Και άρχισαν να με χτυπούν με γροθιές στο κεφάλι».

Την περασμένη Τρίτη η «Καθημερινή» αποκάλυψε ότι, σύμφωνα με κατάθεση προστατευόμενου μάρτυρα, για τη δολοφονία του οπαδού του Παναθηναϊκού Μιχάλη Φιλόπουλου το 2007 είχε κατηγορηθεί και ο φερόμενος ως εκπαιδευτής της Χρυσής Αυγής Γιώργος Α., στον οποίο είχε ασκηθεί τότε δίωξη για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, καθώς και για κατοχή και χρήση εκρηκτικών υλών. Όμως, παρ’ ότι ο εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή του, από το Εφετείο κρίθηκε αθώος.
Στις έρευνες για τη Χρυσή Αυγή αποκαλύπτεται εμπλοκή και για τον Νίκο Α., ο οποίος έχει συμμετοχή σε επεισόδια που έχουν προκαλέσει χούλιγκαν του Παναθηναϊκού.

Είναι χαρακτηριστικό, τέλος, πως τα επεισόδια δεν γίνονται πλέον τόσο συχνά εντός αγωνιστικών χώρων, αλλά σε ραντεβού θανάτου, τα οποία δίνονται μεταξύ οπαδών κι άλλων ακραίων στοιχείων. Μάλιστα, ενδέχεται πολλές φορές τα διακριτικά ομάδων να αποτελούν φερετζέ για απόκρυψη ξεκαθαρίσματος λογαριασμών για πολιτικούς και άλλους λόγους.

Ας μην ξεχνάμε ότι το πρώτο που πάσχισε η Χρυσή Αυγή να ειπωθεί, για ευνόητους λόγους, μετά τη δολοφονία του Φύσσα είναι ότι τα κίνητρα της φονικής επίθεσης ήταν ποδοσφαιρικά. Κάτι ανάλογο ακούστηκε κι από διαλόγους χρυσαυγιτών, στις συνομιλίες που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τις μυστικές υπηρεσίες.
Αν μελλοντικά το νομικό και πολιτικοκοινωνικό πλαίσιο δυσκολέψει τις δημόσιες βίαιες δράσεις της Χρυσής Αυγής, τότε είναι πολύ πιθανό η παραγωγή βίας του συγκεκριμένου χώρου να εκφραστεί ακόμη περισσότερο μέσω του ποδοσφαιρικού οπαδισμού. Με τον φασισμό να ξαναφοράει χουλιγκάνικο μανδύα για να μη γίνεται άμεσα αντιληπτός.

Το χρονικό του τρόμου

• Τον Μάρτιο του 2008 στην Ιεράπετρα έγιναν συμπλοκές ολυμπιακών – παναθηναϊκών στο περιθώριο αγώνα βόλεϊ γυναικών.
• Τον Ιανουάριο του 2009 στην Πάτρα νέα επεισόδια οπαδών Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού σε αγώνα για το βόλεϊ ανδρών.
• Στις 30.8.2011 τραυματίστηκαν αρκετοί οπαδοί στα Πετράλωνα, εκ των οποίων τρεις από μαχαιρώματα, ύστερα από επίθεση ολυμπιακών σε σύνδεσμο του Παναθηναϊκού.
• Τον Σεπτέμβριο του 2011 σκοτώθηκε ένας 21χρονος οπαδός στο Ηράκλειο, σε ραντεβού θανάτου. Έξω από το Παγκρήτιο Στάδιο έγιναν επεισόδια μεταξύ οπαδών τριών ομάδων. Του ΟΦΗ, του Παναθηναϊκού και του… Ηροδότου.
• Τον Μάιο του 2012 υπήρξε «ραντεβού» οπαδών μεγάλων ομάδων σε αγώνα μπαράζ ερασιτεχνικών συλλόγων. Πήγαν χωρίς διακριτικά για ξεκαθάρισμα λογαριασμών.
• Τον Ιούλιο του 2012 έγιναν συμπλοκές οπαδών του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ στο Γκύζη. Μαρτυρίες έκαναν λόγο και για παρουσία οπαδών από ομάδες εξωτερικού.
• Τον Μάρτιο του 2013 στη Δράμα έγιναν επεισόδια στον σιδηροδρομικό σταθμό μεταξύ αρειανών και παοκτζήδων. Τρεις μαχαιρωμένοι νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο. Ανάλογα επεισόδια έγιναν στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας.
• Σε καθημερινότητα εξελίσσονται και οι επιθέσεις σε συνδέσμους οπαδών. Τις εκρήξεις έξω από τον σύνδεσμο του Ολυμπιακού στην Υμηττού, στο Παγκράτι, τον Σεπτέμβριο ακολούθησε πριν από λίγες μέρες η ισχυρή έκρηξη σε σύνδεσμο του Παναθηναϊκού στα Πετράλωνα με μεγάλες ζημιές στην περιοχή.

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ.