Daily Archives: Οκτωβρίου 10, 2013

Η θεωρία της ισότητας της βλακείας…

ade3a-stupidity-blindbandit92-32600341-420-294

Η θεωρία της ισότητας της βλακείας: αντιπερισπασμοί για χρήσιμους και άχρηστους ηλιθίους

Ενώ ξυπνάμε και κοιμόμαστε με την εξόντωση του κακού δράκου της Χρυσαυγούλας, το παραμύθι των «μεταρρυθμίσεων»  προχωράει, ισοπεδώνοντας κάθε μέρα και μια ακόμα παρτίδα…πολιτών.

Του Πέτρου Αργυρίου 

Ας μην σχολιάσουμε ότι πέρα από τα προφανή εγκλήματα της Χρυσής Αυγής τα οποία ο σιωπηλός εταίρος της, το σύστημα εξουσίας τα είχε στο ψυγείο για να τα αποψύξει εν ευθέτω χρόνο για την εξυπηρέτηση πολιτικών συμφερόντων, έσπευσαν να της προσάψουν και εγκλήματα τα οποία έχει διαπράξει κατ εξοχήν και κατ εξακολούθηση το σύστημα εξουσίας, όπως η εθνική προδοσία και η κατάλυση πολιτεύματος.

Θα επιμείνουμε όμως πως με πρόφαση τη ΧΑ, περνάνε στα ψιλά η επιβολή ποινής φυλάκισης μαθητών για κατάληψη του σχολείου τους (εδώ) και το σχεδιαζόμενο ντου της αστυνομίας στα πανεπιστήμια για το έγκλημα της «απείθειας» σε σχέση με τις λίστες των εργαζομένων που οι πρυτάνεις κλήθηκαν να παραδώσουν (εδώ).

Και έπονται και άλλες εισβολές της ΕΛΑΣ στην κοινωνική και την πολιτική ζωή του τόπου.

Άλλωστε ο «πρωθυπουργός» το δήλωσε σαφέστατα: Όσοι είναι κατά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ είναι εξτρεμιστές, επαναλαμβάνοντας το δόγμα Bush «όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας»

Απόλυτος νόμος: Το μόνο που μπορεί να νομιμοποιήσει όλες τις ανομίες των απολυταρχικών καθεστώτων.

Έτσι λοιπόν, εκπυρσοκροτώντας τη βόμβα της Χρυσής Αυγής, το σύστημα όχι μόνο βρήκε τον αποδιοπομπαίο τράγο του για να σκουπίσει πάνω του το αίμα χιλιάδων κατοίκων της Ελλάδας αλλά και παρήγαγε αρκετό καπνό για να κρύψει από την κοινή γνώμη τα εγκλήματα που συνεχίζει να διαπράττει:

2,9 δις ο φόρος αίματος που ζητάει η τρόικα για φέτος.

Αύξηση του ΦΠΑ στο πετρέλαιο, στη ΔΕΗ, στα τρόφιμα.

Παντού.

Νέοι φόροι και εκ νέου μείωση του βιοτικού επιπέδου.

Νέες ανθρωποθυσίες.

Οι πιο σκληροί ειδωλολάτρες.

Οι τελώνες.

321 δις το χρέος (εδώ):

Κούρεμα ξεκούρεμα, μέτρα ξεμέτρα, το χρέος συνεχίζει να είναι αυτό που από το 2010 ισχυριζόμασταν ότι είναι: μη βιώσιμο. Και μόλις φέτος έσπευσε να το παραδεχτεί ο επίσημος κρατικός μηχανισμός:

«Τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με την ύπαρξη δημοσιονομικού κενού από τα μέσα του επομένου έτους και αδυναμίας εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους, (χρηματοδοτικό κενό) κρούει με έκθεσή του το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής. Μεταξύ άλλων η έκθεση αναφέρει ότι το χρέος δεν πρόκειται να τεθεί σε τροχιά μείωσης και να γίνει βιώσιμο χωρίς αναδιάρθρωση (κούρεμα) ή και αναδιάταξη (επιμήκυνση)»

Όπως μη βιώσιμη είναι και η ζωή μας πλέον.

 Μας κάναν το βίο αβίωτο.

Και οι θυσίες μας;

Ναι, οι θυσίες μας. Ρωτάει η Ιφιγένεια αν θα πιάσει τόπο η θυσία της;

Χαχαχαχα. Είναι να απορείς με την κουτοπόνηρη αφέλεια των Ελλήνων.

Οι θυσίες μας γίναν για  να μη σκάσει η παγκόσμια φούσκα.

Καμία από τις πολιτικές που εφαρμόζονται δεν είναι στην ουσία της πολιτική απομείωσης χρέους.

Τι πιο προφανής απόδειξη από το ΟΤΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΚΑΛΠΑΖΕΙ;

Τίποτε από όλα αυτά δεν έγιναν για να σωθεί η Ελλάδα, εγώ, εσύ, ο γείτονας σου, τα παιδιά σου, οι φίλοι τους, οι δάσκαλοι τους, οι παππούδες της.

Τα πε και ο Άδωνις: Έπρεπε να εφαρμόσουμε αυτές τις πολιτικές ακόμη και να μην υπήρχε το χρέος.

 Όπως τα γράψαμε ξανά και ξανά όλα αυτά γίνονται για να εφαρμοστεί ένα δόγμα που δημιουργήθηκε για να μπορούν να επιβληθούν τόσο πιεστικές και διαλυτικές συνθήκες σε ένα κράτος, ώστε να παρακαλάει ο πολίτης του να ξεπουληθεί η δημόσια προίκα όσο όσο για να έχει ένα πιάτο φαί. Τα γράψαμε ξανά και ξανά αλλά ο Έλληνας συνεχίζει να ζει μέσα σε μια ηλίθια ονειροφαντασία και εξακολουθεί να φαντάζεται ότι μπορεί να παραμένει σε άρνηση και να φαντάζεται ότι όλο αυτό είναι ένα κακό όνειρο που μια μέρα θα ξυπνήσει και θα του έχει περάσει. Τόσο μαλάκας είναι αυτός ο Έλληνας.

Δεν θα έρθει αυτή η μέρα. Ποτέ.

Η ζημία που ήδη έχει γίνει ξεπερνάει ακόμη και τον όγκο του ελληνικού χρέους.

Και το νέο-φιλελευθερο-ελληνικό κράτος, με το ξεπούλημα δεν θα έχει καμιά πηγή εσόδων για να μπορέσει να έχει ένα έστω στοιχειώδες κοινωνικό κράτος.

Με άλλα λόγια, όσο περνάνε οι μέρες, ο κώλος σας και οι φαμίλιες σας ανήκουν στους ιδιώτες.

Δεν το ξέρετε ακόμη. Όταν θα το καταλάβετε θα είναι αργά γιουσουφάκια μου.

Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι η αλλαγή οικονομικού μοντέλου που επικαλούνται και μακαρίζουν μισθοφόροι τεχνοκράτες είναι επιστημονικά μια μαλακία και μισή. Η αλλαγή μοντέλου οικονομίας γίνεται κυρίως από τα κάτω, ανάλογα με τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας. Η αλλαγή από τα πάνω θέλει ένα σκασμό λεφτά και πλήθος ανθρώπων με τεχνογνωσία, μεταδοτητικότητα και αφοσίωση. Δεν πατάς 5 κουμπιά και ορίστε παίρνεις ένα μικρό οικονομικό θαύμα.

Δεν είναι η οικονομία μόνο δείχτες. Δεν την βοηθάνε συμπτωματικές προσεγγίσεις.

Δεν είναι η οικονομία πλαστελίνη.

Αλλά οι μαθητευόμενοι μάγοι του νεοφιλελευθερισμού της συμπεριφέρονται ως τέτοια γιατί ξέρουν ότι κατά τη διάρκεια της αλλαγής μοντέλου θα συμβούν τέτοιας κλίμακας κοινωνικές και οικονομικές καταστροφές, που όταν “ολοκληρωθεί” η μετάλλαξη, τα ιδιωτικά συμφέροντα θα κάνουν περίπατο σε μια απροστάτευτη πλέον χώρα.

Μήπως όμως βρισκόμαστε στο τέλος του δρόμου; Μήπως ένα κουράγιο ακόμη και λίγο πιο πέρα βρίσκεται η ανάκαμψη, ή ανάπτυξη, η πρόοδος, η ευμάρεια;

Χαχαχαχαχαχα.

Ναι καλοί μου Σίσυφοι. Ένα σπρώξιμο ακόμη. Και τελειώσατε. Κυριολεκτικά.

Γράψαμε από τους πρώτους για το πρωτογενές πλεόνασμα, για το πλεόνασμα πολιτικής εξαπάτησης. Άλλοι γράψανε πληρέστερα για αυτό.

3,2 δις ευρώ πλεονάσματος πολιτικής απάτης.  Μια ακόμη λαμπρή σελίδα «δημιουργικής λογιστικής», λογιστικής κλεψιάς δηλαδή. Η πιο μικρή σελίδα. Γιατί με τον προϋπολογισμό του 2014 το πλεόνασμα συρρικνώθηκε στα 341 εκατομμύρια. Και το ΔΝΤ ήρθε και με ανακοίνωση του το εξαφάνισε. Χαπ. Μια χαψιά οι απατεωνιές των Σαμαρά-Βενιζέλου- Στουρνάρα.

 Βλέπετε, οι ελληνικές κατεργαριές περνάνε μόνο στους Έλληνες. Οι ξένοι απλά προσποιούνται ότι κάνουν τα στραβά μάτια μόνο όταν αυτό τους βολεύει, όπως στο σκάνδαλο των Swaps Σημίτη Goldman-Sachs που επέτρεψε το σκάνδαλο της διθυραμβικής ένταξης της ψωροκώσταινας στο ευρώ.

Έτσι λοιπόν, όταν το καλοκαίρι ο Βενιζέλος πρότεινε στoν ‘Ασμουσεν της ΕΚΤ να μαγειρευτούν τα ελληνικά στοιχεία, εκείνος μάλλον θα πρέπει να  γούρλωσε τα μάτια…

Ας ξαναγυρίσουμε όμως στο πρωτογενές πλεόνασμα: Αυτό δεν ήταν μόνο μια ταχυδακτυλουργία του Σαμαρά για να εμφανίσει στη κοινή γνώμη ένα ορατό αλλά ανύπαρκτο αποτέλεσμα της αδιέξοδης πολιτικής που ακολουθεί.

ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ “PSI” του 2012, της αναδιάρθρωσης χρέους που παρουσιάστηκε από την ακραία λαϊκίστικη και εν τω βάθει ελιτίστικη άρχουσα πολιτική κάστα της χώρας ως ΣΩΤΗΡΙΑ όταν μικρή μόνη ανακούφιση από το χρέος προσέφερε και όταν παράλληλα εξαφάνισε τα αποθεματικά ασφαλιστικών ταμείων, πανεπιστημίων και άλλων οργανισμών του Δημοσίου ζωτικής σημασίας για την κοινωνική ζωή του τόπου.

Προϋπόθεση για τι όμως; Ας δούμε ποια ήταν τα προσυμφωνηθέντα και τι προϋποθέσεις είχαν τεθεί για να προβούμε σε κάποια «ανακούφιση» του ελληνική χρέους μέσα από την ανακοίνωση του Eurogroup το  Νοέμβριο του 2012:

«Το Eurogroup σκέφτεται περαιτέρω μέτρα και βοήθεια, συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων χαμηλότερης συγχρηματοδότησης των διαρθρωτικών ταμείων ή / και περαιτέρω

μείωσης των δανείων του GLF, εφόσον είναι αναγκαίο, για την επίτευξη περαιτέρω αξιόπιστης και διατηρήσιμης μείωσης της αναλογίας ελληνικού χρέους προς  ΑΕΠ όταν η Ελλάδα φτάσει σε ένα ετήσιο πρωτογενές πλεόνασμα όπως προβλέπεται στο τρέχον μνημόνιο, σε συνάρτηση με την πλήρη εφαρμογή όλων των όρων που περιέχονται στο

πρόγραμμα»

Οι όροι του προγράμματος ήταν ο εξής ένας: λιγότερο κράτος. Πέρα από τα μικρά κατ αναλογία ποσοστά χρηματοδότησης του ΔΝΤ, η βασική συμβολή του ήταν να επιβάλει λιγότερο κράτος.

Και επειδή οι κρατιστές στην Ελλάδα δεν μπορούσαν με τίποτα να αυτοακρωτηριαστούν, δεν αγγίξαν τον δικό τους κρατικό μηχανισμό αλλά τσακίσαν το κοινωνικό κράτος, επιδόθηκαν σε ένα όργιο οριζοντίων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις ενώ πασχίζουν πάση θυσία να ξεπουλήσουν ή απλά να κλείσουν όλες τις δημόσιες εταιρίες.

Το πρόγραμμα θα συνεχίσει … μέχρι να μείνουν ελάχιστοι μισθοί και συντάξεις, ελάχιστη δημόσια υγεία και παιδεία.

Η ζημιά είναι μη αντιστρεπτή. Ο κρατικός μηχανισμός μένει άνευ πόρων με μοναδική πηγή εσόδων τις κλιμακούμενες φοροεπιδρομές σε μια αφαιμαγμένη κοινωνία…

Και ενώ οι Έλληνες τελώνες γράφουν στα παπάρια τους τις δεσμεύσεις του κράτος προς το εσωτερικό, παρά το κούρεμα εξακολουθούν να τηρούν «δεσμεύσεις» δισεκατομμυρίων σε ξένους επενδυτές κοράκια όπως ο κερδοσκόπος Kenneth Dart. Και ας έλεγε ο «πολύς» Βενιζέλος το 2012 πως «όποιος νομίζει πως θα μείνει έξω (από το κούρεμα) και θα πληρωθεί στο ακέραιο, κάνει λάθος».

Πανάκριβοι μάγκες αυτοί οι Βενιζέλος, Σαμαράς και Στουρνάρας.

Και συνεχίζουν να πουλάν μαγκιά. Στους Έλληνες και μόνο: Πανάκριβα.

Αυτή η πραξικοπηματική συμμορία, οι χριστοί διάδοχοι του ΓΑΠ, θα κάνουν τα πάντα για να μείνουν κανά δύο χρόνια ακόμη στον πολιτικό αφρό άσχετα με το πόσο βαθειά στα σκατά θα μας βουλιάξουν. Και θα κάνουν τα πάντα και θα αποτύχουν. Τη λυπητερή όμως θα την πληρώσουμε πάλι εμείς.

Εμείς. Τα θύματα τους. Τα πειραματόζωα τους. Οι όμηροι τους.

Γιατί έτσι μας αντιλαμβάνονται, έτσι μας διαχειρίζονται και έτσι μας μεταχειρίζονται οι πολιτικοί και οικονομικοί μας κοτζαμπάσηδες.

Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Δεν φτάνει μόνο η οικονομική μας εξαθλίωση και η ψυχολογική μας ισοπέδωση.

Πρέπει να είμαστε και ευγνώμονες για αυτές:

Χαμογελαστοί, πρόθυμοι, ζεστοί!

Αυτές  τις τουριστικές οδηγίες εξέδωσε ο δήμος Οιννουσών στους κατοίκους του (ή αν θέλετε το αντίστροφο: τους κατοίκους του εξέδωσε με αυτές τις οδηγίες) για την υποδοχή του κρουαζιερόπλοιου Europa 2, γερμανικής εταιρίας. Και μάλιστα η “εμφάνισις” των ιθαγενών πρέπει να είναι “επιμελημένη” (ξυρισμένοι, καθαροί και ευπρεπώς ενδεδυμένοι)

Μάλιστα: a blast from the past.

Χούντα, Ι Love you, χούντα Ι need you so… more than you know.

Κάποτε είχε γυριστεί εκείνη η εξαιρετική ταινία με τον Κωνσταντίνου να διδάσκει αγγλικά στα κορίτσια που δούλευαν σε κολλάδικο και εξυπηρετούσαν τις “ανάγκες” του αμερικανικού στόλου. “Καλωσήρθε το δολλάριο”. Στις Οιννούσες γυρνάνε το ρημέηκ της: “Το καλωσήρθε το Ευρώ”

Και προς θεού: Μην αυτοκτονείτε και κάντε παιδιά. Χρειαζόμαστε όσο το δυνατόν περισσότερους σκλάβους.

Δια του λόγου το αληθές, ιδού τι δήλωσε σε πρόσφατη εκπομπή ο Στουρνάρας, ένας από τους αρχιτέκτονες της πολιτικής του ευρωζουρλομανδύα και ο τωρινός επιτελάρχης του  κοινωνικού προκρουστισμού για τα δράματα του μέσου Έλληνα. Όταν σε πρόσφατη εκπομπή του έγινε η περιγραφή της απόγνωσης ενός ζευγαριού που όταν χάσαν και οι δυο τις δουλειές τους πανικόβλητοι κατέφυγαν στην έκτρωση, ο υπουργός έδωσε την ηθική του κρίση  για τον άντρα: «Είναι άξιος της τύχης του.»

Άξιος της τύχης του. Άξιοι της τύχης μας. Ναι από μια σκοπιά.  Κάποιοι δώσαν τα κλειδιά του πολιτικού μας οίκου σε λωποδύτες και απατεώνες. Κατά κάποιο τρόπο πλείστοι Ελλήνων ψηφοφόρων  άνοιξαν την κερκόπορτα στους εισβολείς. Ξανά και ξανά.

Ίσως ο δύστυχος άντρας που συμφώνησε με τη γυναίκα του να μην φέρουν ανθρώπινη ζωή μέσα στα σκατά να ψήφισε κάποτε Σημίτη, ή ΓΑΠ, ή Σαμαρά. Ίσως και όχι. Αλλά αυτήν την «τύχη» δεν τη δημιούργησε ο ίδιος. Δεν γνώριζε για το ελληνικό χρέος, δεν συμμετείχε σε κανένα δημοψήφισμα για το ευρώ, δεν ψήφισε τα μνημόνια, δεν έκλεισε σχολεία, νοσοκομεία, πανεπιστήμια. Δεν σκότωσε. Δεν έκλεψε. Δεν καταχράστηκε λεφτά.

Ξέρετε πολύ καλά κε Στουρνάρα ποιοι κάναν τα παραπάνω εγκλήματα κατά του ελληνικού λαού.

 Και όχι. Δεν θα τη βγάλετε καθαροί «καρφώνοντας» τους χαμηλόβαθμους επιχειρησιακούς του συστήματος εξουσίας, τους μπράβους του τους χρυσαυγίτες.

Γιατί την ηθική αυτουργία και το σχεδιασμό για τα συντριπτικά περισσότερα εγκλήματα στην Ελλάδα, την έχουν οι ελληνικές ελίτ και τα αφεντικά τους.

Στην ελεεινή κατάσταση που μας έχουν φέρει, η  ανάληψη της ευρωπαϊκής προεδρίας από την Ελλάδα είναι η τελευταία ευκαιρία να ακουστεί η ελληνική φωνή. Όχι να εισακουστεί. Να ακουστεί.

Πρέπει μέχρι τότε πάση θυσία, οι καθεστηκυίες συμμορίες να έχουν εγκαταλείψει τη καταρρέουσα χώρα μας όπως οι αρουραίοι που εγκαταλείπουν πλοίο που βουλιάζει. Και με ακόμη μεγαλύτερη βιάση.

Είναι η τελευταία μας ευκαιρία. Παρά τις όσες μαλακίες έχουμε κάνει, δεν είμαστε άξιοι της σκληρής «τύχης» που μας επιφυλάσσουν. Ελάχιστα πλάσματα είναι άξια μιας τέτοιας τύχης. Αξίζουμε μια ακόμη ευκαιρία. Και είναι η τελευταία μας.

Ας μην αφήσουμε στην τύχη την τελευταία μας ευκαιρία.

Οι εχθροί της κοινωνίας πρέπει να πέσουν.

 http://paganeli.wordpress.com

Καταδικάζουμε τη Ν.Δ., απ’ όπου κι αν προέρχεται !!!

download

Ανελέητο χτύπημα δέχθηκε η βία από τα στελέχη της Ν.Δ. Θεσσαλονίκης που σχημάτισαν προχθές ανθρώπινη αλυσίδα γύρω από τον Λευκό Πύργο. Ανελέητο χτύπημα δέχθηκε και ο Λευκός Πύργος, ο οποίος συνδέθηκε άπαξ και διαπαντός με τη βία. Έβλεπες δηλαδή τους νεοδημοκράτες να τον έχουνε περικυκλώσει τον Πύργο και σκεφτόσουν, δεν μπορεί, αυτοί κάτι θα…ξέρουνε, μας φυλάνε για να μην ξεπηδήσει από μέσα το κακό. Μην βγούνε τα ζόμπι, τα βαμπίρ, ο Φρέντι Κρούγκερ, το κοριτσάκι του Ριγκού.

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Ατυχής ήταν και η επιλογή της ανθρώπινης αλυσίδας. Καταρχάς, κι απ΄ όσα είδαμε στις φωτογραφίες, ήταν τόσο λίγοι οι νεοδημοκράτες που δεν έφταναν να περικυκλώσουν, όχι τον Πύργο τον Λευκό αλλά ούτε τον Πύργο του σκακιού. Αναγκάστηκαν λοιπόν να επιστρατεύσουν διά της βίας δύο κουλουρτζήδες, έναν παπατζή και έναν καστανά, που από εκεί που πάλευαν οι άνθρωποι να βγάλουν το ψωμί των παιδιών τους, βρέθηκαν ξαφνικά να κρατιούνται χέρι- χέρι με την Άννα Ευθυμίου και τον Μηνά Σαμαντζίδη, που καλύτερα να τους είχε πατήσει το τραμ, να είχαν έναν θάνατο αξιοπρεπή. Άσε που οι αλυσίδες παραπέμπουν πάντοτε στους προλετάριους και τον Μαρξ, αν και εν προκειμένω η έμπνευση προήλθε από το «Πρέπει να σπάσουμε τις αλυσίδες», που τραγουδούσε η Μαρινέλα επί Χούντας.

Ατυχές ήταν και το σύνθημα «Φτάνει πια!», διότι δεν προσδιόριζε τι ακριβώς φτάνει πια. Νομίζω δε ότι είναι κλεμμένο από τη «Δράση» και τον Καμίνη, που την επομένη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα φόρεσαν κατάλευκα και έκαναν καθιστική διαμαρτυρία στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής. Και σωστά έπραξαν, διότι εκεί στον κήπο βρίσκεται η ρίζα του κακού. Εκεί πήγαιναν οι χρυσαυγίτες μετά τις σφαγές, για να ακούσουν έναν Σοπέν, έναν Μότσαρτ, έναν Στράους, να ξαλεγράρουν. Ο αγαπημένος τους πάντως είναι ο Ντβόρζακ, το όνομα του οποίου παραπέμπει ευθέως σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Είχε όμως και τα καλά του το χάπενινγκ. Μάθαμε, ας πούμε, ότι βρίσκεται ακόμη εν ζωή ο υπουργός Μακ-Θρακ (Σκωτζέζος είναι;) Θ. Καράογλου, που είχαμε να τον δούμε και να τον ακούσουμε πάνω από έξι μήνες. Δεν παρέστη απλώς ο υπουργός, έκανε και δήλωση, μας ζήτησε να καταδικάσουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται. Προφανώς θα εννοεί και τη βία που άσκησε ο ισοβίτης δήμαρχος της Ν.Δ. Παπαγεωργόπουλος, αφού το να κλέβεις επί δέκα χρόνια τους συμπολίτες σου είναι κι αυτό μορφή βίας.

Στην εκδήλωση παρέστη και ο επίσης καταδικασθείς νομάρχης της Ν.Δ. -δύο στα δύο πέτυχαν στην Θεσσαλονίκη οι δεξιοί, τέτοια ρέντα ούτε ο Μήτρογλου- Παναγιώτης Ψωμιάδης, ο οποίος είχε αποκαλέσει τη Χ.Α. αδελφό κόμμα. Εκτός κι αν την είχε αποκαλέσει αδολφό και εμείς οι κακεντρεχείς παρακούσαμε.

 http://paganeli.wordpress.com/

Δεν έχω τίποτα είμαι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ !!!

ca332973fc363da77aefed58534dcd5c_L

 Η φράση του Καζαντζάκη είναι χιλιωειπωμένη. Πολλοί τη κατάλαβαν αλλά πόσοι την έζησαν στο πετσί τους? Ε λοιπόν ήρθε η Ελλάδα του success story και του περιφερόμενου στα δελτία πρωτογενούς πλεονάσματος να βρει επί τέλους αυτή η συγκλονιστική φράση “δεν έχω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα, είμαι ελεύθερος” το προορισμό της. Οχι πια σαν σκέψη, όχι σαν αφορμή για συζήτηση αλλά…στο πετσί μας.

Ελευθερία ή κατάθλιψη. Ελευθερία ή αυτοκτονία. Ελευθερία ή μετραποπή σε τέρας. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι καλούνται στον βωμό της οικονομικής τρέλας να αποφασίσουν αν θα είναι θύματα ή ελεύθεροι. Ποτέ πριν, δεν υπήρξε ιδανικότερη ευκαιρία να αποδείξει κάποιος τις αντοχές του. Το μέσα του. Τη πάστα του. Πόσα πράγματα από όσα έχει μπορούν να λείψουν και να επιβιώσει. Πόσες αντοχές έχει διδάξει στα παιδιά του για να μπορέσουν να αντέξουν. Πόσα κότσια έχει ακόμα ένα ηλικιωμένο κορμί για να αντισταθεί μέχρι τέλους.

Ενας ολόκληρος λαός (εκτός από το γνωστό μπουλούκι αχυρανθρώπων που κρατάνε καλά, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν ξέρουν ούτε γιατί ζουν, ούτε γιατί θα πεθάνουν) οι υπόλοιποι πρέπει να αποφασίσουν τώρα για πρώτη φορά όχι τι κόμμα θα ψηφίσουν, όχι τι χάρες θα ζητήσουν από το σύστημα, όχι πόσο καλά μπορούν να δικτυωθούν και να χορτάσουν τις κοιλιές τους και τους εθισμούς τους,

ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΙΖΗΣΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΑ.

Η ελευθερία στα μυαλά των ανθρώπων είναι κάτι σε συνάρτηση με κάτι άλλο. Εχουν συνηθίσει να εννοούν ελευθερία αυτό που ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ. Εχουν συνηθίσει να θεωρούν πως είναι ελεύθεροι ανάλογα με την αγοραστική τους δύναμη, τη διαφύλαξη των αγαθών, την ησυχία πως δεν θα υπάρξουν φασαρίες. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στα αυτιά των περισσότερων ανθρώπων είναι το ΒΟΛΕΜΑ. Η ΗΣΥΧΙΑ. Η ΤΑΞΗ.

Η ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΜΕΡΑΣ.

Κι όμως μέσα σ΄αυτό το χάος, σ΄αυτό το αίσχος που έχουμε κληθεί όλοι να δηλώσουμε παρόντες και υπάκουοι, αρχίζει αμυδρά και φαίνεται η αληθινή έννοια της ελευθερίας. Αυτή που έρχεται μετά την οργή, μετά το μίσος, μετά τα ανόητα σκαμπίλια, τις ανόητες κραυγές, την ανόητη επιθυμία να πληγωθεί κάποιος και να πληγώσει. Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι πρόθυμοι να παραδώσουν όλα εκείνα που τους κρατάνε εγκλωβισμένους, χειραγωγημένους, υπάκοους πίσω από τα καλούδια του συστήματος. Η μεγάλη πλειοψηφία μέχρι τελευταία στιγμή βρίσκεται γραπωμένη, με αγωνία, με τρόμο πάνω  στα παιχνιδάκια της που τρέμει μη τυχόν και τα χάσει.

Αυτό που συμβαίνει όμως στη πατρίδα μας δεν αφήνει περιθώρια. Συνήθειες, πράγματα, σχέδια, όνειρα αρπάζονται βίαια χωρίς κανένα έλεος από πάνω μας. Μια μάζα από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που αφαιρείται από πάνω της ότι ήξερε, ότι την έκανε να νοιώθει ασφαλής, ότι την έκανε να νοιώθει εντός των επιτρεπτών ορίων.

Ο ελληνικός λαός, βγαίνει στο περιθώριο. Χωρίς δουλειά, αύριο χωρίς σπίτι, κόβεται η πολυτέλεια της θέρμανσης, η πολυτέλεια του φαγητού της προκοπής, κόβεται κάθε είδους μπιχλιμπίδι που διασκέδαζε τη μιζέρια των ημερών, κόβονται όλα. Χιλιάδες άνθρωποι υγιείς ή όχι, νέοι ή γέροι, δυνατοί ή αδύνατοι, μοναχικοί ή οικογενειάρχες πετιούνται σαν στιμένες λεμονόκουπες από μια γενικευμενη πάράνοια που ονομάζεται διάσωση.

Πολλοί ρωτάνε. Και τι κάνουμε λοιπόν. Απαιτούν μια έτοιμη λύση στο πιάτο. Απαιτούν να τους προτείνει κάποιος ένα νέο σωτήρα. Ζητάνε επιτακτικά “τι έχεις να πεις, τι λύση δίνεις”. Κατανοούν τα πάντα. Βλέπουν με τρόμο αυτό που έρχεται κι αυτό που είναι ήδη εδώ αλλά ζητάνε λύση. Μη μπορώντας να κατανοήσουν το πρώτο βήμα αυτής της περίφημης λύσης.

ΖΗΣΕ. Πετώντας πρώτ΄από όλα τους φόβους από το παράθυρο. Μάθε πως η ζωή σου ΑΛΛΑΞΕ ΟΡΙΣΤΙΚΑ. Μην τη παρακαλάς να γίνει αυτό που ήταν και που  τελικά σε έφερε σ΄αυτό που είσαι. Η ζωή σου ζητάει ν΄αλλάξεις. Να επιλέξεις αν θα είσαι θύμα ή θηρίο. Δεν θα έχεις να φας. Να μάθεις να βρεις τροφή με όποιο τρόπο. Σε πετάνε από το σπίτι. Να μάθεις να ζεις χωρίς σπίτι. Να μάθεις και τα παιδιά σου. Δεν έχεις να πληρώσεις και θα σε αποκλείσουν από παντού. Να μάθεις να ζεις αποκλεισμένος και να μάθεις και τα παιδιά σου.

Οχι δεν αυτή η τελική λύση. Αυτή είναι η αρχή. Πρέπει να κάνεις ένα βήμα πέρα από τη φθορά όπως λέει ο ποιητής. Ενα πήδημα τίγρης και να μάθεις να αγνοείς τις απειλές, τη τρομοκρατία, να δαμάσεις τους φόβους, την απόγνωση, τη φρίκη και να ΒΡΕΙΣ ΛΥΣΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙΣ χωρίς αυτά που σου επιβάλλουν πως χρειάζεσαι για να το καταφέρεις.

Το ποτάμι της ζωής σου δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Μπορεί όλοι μαζί να βρούμε στην άκρη του το παράδεισο, αλλά μέχρι εκεί ο καθένας πρέπει, επιβάλλεται να κολυμπήσει σε βράχια, σε αγκάθια, να πνίγεται και να βγαίνει μέχρι να καταφέρει να επιβιώσει και να κουβαλήσει στη πλάτη και τα παιδιά και τους γέρους και τους ανήμπορους, χωρίς να σκεφτεί ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.

Μου ζητάς λύση? Στη δίνω. ΖΗΣΕ και αγνόησέ τους. Με κάθε τρόπο. Δεν μπορείς να αυτοκτονήσεις γιατί δεν έχεις να πληρώσεις. ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ. Τελεία και παύλα.  Δεν μπορείς να χαπακώνεσαι και να ζεις σ΄ενα τούνελ συνέχεια γιατί δεν βλέπεις  τίποτα μποστά σου. Πήγαινε σ΄ενα τοίχο μπροστά και γράψε. Εγώ θα ζήσω παλιοκερατάδες. Χάραξε μια πόρτα και μπες μέσα. Με το μυαλό σου. Φτιάξε το όνειρό σου μόνος σου.

Δεν έχω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα, είμαι ελεύθερος. Καταλαβαίνεις τώρα τι σημαίνει. Δεν μπορεί κανείς να τρομοκρατήσει έναν άνθρωπο που χαράζει το δικό του δρόμο με θάρρος και θράσος. Δεν μπορεί κανείς να τρομοκρατήσει έναν άνθρωπο που τα έχει χάσει όλα.

Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΑ.

Πριν βρούμε λοιπόν τι θα κάνουμε συνολικά, πριν ανακαλύψουμε το τρόπο να βγούμε όλοι μαζί από αυτό το βάλτο, Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΒΑΛΛΕΙ όλα αυτά που τον έκαναν να μπει σ΄αυτό το λάκκο. Να μετρήσει τι ακριβώς είναι αυτό που τον κρατάει σκλάβο σε εντολές και υποδείξεις. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΤΕΘΕΙΜΕΝΟΣ ΝΑ ΧΑΣΕΙ για να είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

Αν δεν είσαι. Αν δεν μπορείς. Αν δεν υπάρχεις χωρίς όλα αυτά που σε κρατάνε δέσμιο…

τότε απλά σώπα. Και υπόμεινε. Μέχρι το τέλος.

synithisypoptos

http://paganeli.wordpress.com/