Η Νέα Χρυσή Αυτοκρατορία

italiki-mafia-660

Απίθανο, με τα σημερινά δεδομένα, να αποδειχθεί πρακτικά/ποινικά η σύνδεση της κυβέρνησης με το οργανωμένο έγκλημα, η πάγια σύνδεση της δεξιάς με την ακροδεξιά.

Υπάρχουν δυνάμεις εσωτερικές, όπως η πλούσια ελίτ της χώρας (βλ. εφοπλιστές) αλλά και εξωτερικές, ξένες, που δεν θα ήθελαν να δουν την βιτρίνα δημοκρατίας που έχουν στήσει να αποτυγχάνει.
Η αλήθεια όμως είναι ότι πέρα από αυτές τις δυνάμεις, η κοινωνία μας έδωσε κοινοβουλευτική εκπροσώπηση σε μια εγκληματική οργάνωση που μαχαιρώνει συμπολίτες μας. Είτε συνέβη από άγνοια, είτε από ηλιθιότητα, είτε από σκοπιμότητα, αποδείχτηκε όμως ότι η Παιδεία της χώρας μας δεν είναι δικαίωμα αλλά προνόμιο. Μην γελιόμαστε, αυτό θέλουν. Είναι απίστευτα βολικό να κυβερνάς μια χώρα όπου οι πολίτες της είναι απαίδευτοι πνευματικά. Είναι εξαιρετικά εύκολο όταν οι πολίτες αδιαφορούν για το κοινωνικό σύνολο να τους υποδουλώσεις έναν έναν μέσα από συγκεκριμένα πρότυπα συμπεριφοράς, ΜΜΕ, κόλπα μάρκετινγκ.

Έχει στηθεί μια τεράστια βιομηχανία χειραγώγησης των κοινωνιών. Αυτή είναι η αλήθεια για όλο τον καταναλωτικό κόσμο. Οι μεγαλύτεροι εγκληματίες και οι κυβερνώντες των σημερινών κοινωνιών είναι το ίδιο και το αυτό. Όχι γιατί έχουν κάποια σχέση με δημοκρατικούς θεσμούς και το αίσθημα της δικαιοσύνης, ούτε ακόμα γιατί μας κλέβουν τις ζωές μας μέσα από ένα ανθρωποφάγο οικονομικό σύστημα. Είναι οι χειρότεροι εγκληματίες γιατί μας κλέβουν την ελευθερία της σκέψηςΜε αυτόν τον τρόπο μας εξουσιάζουν. Μας παίρνουν τον έλεγχο της ζωής μας. 
Δεν είναι σε μεγάλη απόσταση από το να πάρουν και ζωές εν ψυχρώ, δολοφονώντας μπροστά στα μάτια της αστυνομίας. Η διαφθορά και η ολοκληρωτική έλλειψη ανθρωπιάς και δικαιοσύνης είναι εδώ, μας εξουσιάζουν και εμείς τα ανεχόμαστε. 

Για να το θέσω πιο απλά, ενώ γύρω μας έχει γκρεμιστεί το σύμπαν έχοντας χάσει την δημοκρατία, την δικαιοσύνη και την ανθρωπιά μας, ασχολούμαστε με το ευρώ και τα παράγωγα του. Η ελληνική κοινωνία έχει χωριστεί σε τρία μεγάλα κομμάτια. Το ένα κομμάτι κοιμάται, το άλλο αδιαφορεί ή περιμένει να εμφανιστεί ένας χαρισματικός πολιτικός τύπου Δημοσθένη ή Περικλή και το τελευταίο κομμάτι θέλει τον εξανθρωπισμό αλλά (ακόμα) δεν παίρνει την ουσιαστική πλειοψηφία.

Αυτός ο διαμερισμός, προφανώς ήταν το ζητούμενο από καιρό ώστε να εισέλθουμε σε μια νέα εποχή σκλαβιάς, την εποχή της «ευρωκρατίας». Άλλωστε, εάν αναλογιστούμε από παλιά τους δημοκρατικά εκλεγμένους ηγέτες μας και τους δημοκρατικά εκλεγμένους απογόνους τους, οι οποίοι και αυτοί μας κυβέρνησαν επειδή εμείς δημοκρατικά τους ψηφίσαμε καταντήσαμε την δημοκρατία θέμα οικογενειακό. Να μοιάζει με τον τύπο εξουσίας όμοιο με των βασιλικών οικογενειών, των αυτοκρατόρων, των δικτατόρων.
Με αυτό τον τρόπο σιγά σιγά συρρικνώθηκε και εξασθένησε. Παρέμεινε μόνο σπουδαία και πετυχημένη στα αρχαία χρόνια. Οι νεοέλληνες δεν κατάφεραν να την διατηρήσουν ή/και να την εξελίξουν… Ακόμα.      RAMNOUSIA