ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Για να δούμε το πρόβλημα του Υπουργού Υγείας πριν “φαρμακωθούμε” θα πρέπει πρώτα από όλα να διακρίνουμε τους εμπλεκόμενους στην αλυσίδα των φαρμάκων και να αναλύσουμε τα συμφέροντα του κλάδου τους. Κάθε κίνηση που επηρεάζει την τιμή των φαρμάκων και τους κανόνες της συνταγογράφησης έχει αντίκτυπο σε…

όλη την αλυσίδα, που προσαρμόζει τις κινήσεις της στην σκακιέρα με βάση τα νέα δεδομένα.

Γράφει ο Κάντζος Αριστειδης

Μια αλυσίδα που περιλαμβάνει σε πρώτη φάση τις φαρμακοβιομηχανίες, τις φαρμακαποθήκες, τα φαρμακεία, και τους ιατρούς Φαρμακοβιομηχανίες…

Ο διαχωρισμός πρέπει να γίνει σε 4 στάδια. Τις εγχώριες που παράγουν τα πρωτότυπα των πολυεθνικών, τις εγχώριες που παράγουν τα αντίγραφα-γενόσημα, τις πολυεθνικές που παράγουν πρωτότυπα και τις πολυεθνικές που παράγουν αντίγραφα-γενόσημα φάρμακα. Κάθε μία έχει και τους λόγους της για να επιθυμεί τη δική της διαφορετική πολιτική στην τιμολόγηση των φαρμάκων. Στο παρελθόν οι φαρμακοβιομηχανίες δεν είχαν απλώς κέρδη… είχαν υπερκέρδη. Επιδοτήθηκαν από θέσεις εργασίας έως και τα ίδια τα εργοστάσια με 50% για να εκσυγχρονιστούν. Είναι κοινό μυστικό, ότι υπερκοστολογήθηκαν σε τέτοιο βαθμό τα εκσυγχρονιστικά έργα, που ουσιαστικά ο επιχειρηματίας δεν επένδυσε ούτε ευρώ!!! Με άλλα λόγια ο λαός κατέβαλε από το υστέρημα του, το σύνολο των χρημάτων για να εκσυγχρονίσει ή κατασκευάσει ο επιχειρηματίας το εργοστάσιο του!!!

1. Πολυεθνικές που παράγουν πρωτότυπα:

Οι πολυεθνικές που παράγουν πρωτότυπα σε άλλες χώρες και τα εισάγουν στην χώρα μας, επιθυμούν την όσο το δυνατόν υψηλότερη τιμή. Ο λόγος είναι, ότι με αυτόν τον τρόπο κρατάνε υψηλά το παγκόσμιο μέσο όρο τιμολόγησης και έτσι οι τιμές δεν υποχωρούν στον υπόλοιπο κόσμο. Για να επιτύχουν τους σκοπούς τους, δεν διστάζουν να εκβιάσουν ότι θα αποσύρουν το φάρμακό τους από την ελληνική αγορά, ή ότι θα καταργήσουν την γραμμή προώθησης του φαρμάκου τους οδηγώντας έτσι αρκετές εκατοντάδες οικογενειών στην ανεργία. Πολλές φορές στο παρελθόν η τακτική αυτή πέρασε. Πήγαινε το Υπουργείο μέσω των αρμόδιων επιτροπών να μειώσει την τιμή ενός φαρμάκου ή να το θέσει εκτός λίστας, και αυτομάτως οι πολυεθνικές πετούσαν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης την απόλυση και την απόσυρση. Όταν δε, προσπαθούσε να δείξει πυγμή το Υπουργείο και δεν έκανε πίσω, τότε το φάρμακο αποσύρονταν προσωρινά και αναγκάζονταν η χώρα να το εισάγει μέσω ΙΦΕΤ σε πολλαπλάσια τιμή!!! Εντός ολίγων ημερών έσπαγε ο “τσαμπουκάς” του Υπουργείου και συμβιβάζονταν στις επιταγές της εταιρείας…
Η δική μας αγορά είναι εξαιρετικά μικρή από πλευράς προσδοκιών τζίρων και ως εκ τούτου δεν επιθυμούν οι πολυεθνικές σε καμία των περιπτώσεων η χώρα μας να γίνει χώρα αναφοράς τιμής για τον υπόλοιπο κόσμο. Για όσα πρωτότυπα φάρμακα, δεν έχει λήξει η πατέντα, η εταιρεία μέσω της υψηλής τιμής πριμοδοτεί μελέτες (ακόμα και κατασκευάζει) που αναδεικνύουν την “υπεροχή” του φαρμάκου της, έναντι των υπολοίπων. Οι μελέτες αυτές λειτουργούν ως κατευθυντήριες οδηγίες για την συνταγογράφηση των ιατρών.
Για όσα πρωτότυπα φάρμακα, έχει λήξει η πατέντα και έχουν βγει στην αγορά άλλες εταιρείες με αντίγραφα-γενόσημα, η υψηλή τιμή δίνει το περιθώριο ένα μικρό μέρος να το “επενδύσουν” (ταξιδάκια αναψυχής, δωράκια κτλ) σε ιατρούς κλειδιά (Key Opinion Leaders) τόσο για να επηρεάσουν την συνταγογραφική τους συνήθεια, όσο κυρίως να επηρεάσουν την συνταγογραφική συνήθεια των υπόλοιπων ιατρών. Φανταστείτε τί βαθμό επιρροής ασκεί ένας καθηγητής στους φοιτητές του – νέους ιατρούς, όταν τον βλέπουν να προτείνει συγκεκριμένα φάρμακα ως ενδεδειγμένη θεραπεία… Το μονοπώλιο των πρωτότυπων ζει και βασιλεύει!!!

2. Εγχώριες που παράγουν πρωτότυπα:

Οι βιομηχανίες αυτές είναι άμεσα εξαρτώμενες από τις πολυεθνικές εταιρείες με τις οποίες έχουν έρθει σε συμφωνία για να παράγουν τα φάρμακά τους. Έχει δημιουργηθεί ένα ολιγοπώλιο λοιπόν αμιγώς ελεγχόμενο από το μονοπώλιο των πολυεθνικών. Αυτές οι εταιρείες επιθυμούν μία χαμηλή τιμή, σε τέτοιο βαθμό όμως, που θα είναι επικερδές να ανοίξει ο δρόμος της παράλληλης εξαγωγής των προϊόντων σε άλλες χώρες μέσω των φαρμακαποθηκών-φαρμακείων. Παρότι η ελληνική αγορά είναι ιδιαίτερα μικρή και συνάμα ασήμαντη σε σχέση με την παγκόσμια αγορά και τις υπόλοιπες χώρες, έχει ένα τεράστιο συγκριτικό πλεονέκτημα… τα πολυεθνικά φάρμακα που παράγει είναι εξαιρετικά ασφαλή και ποιοτικά. Έχει αποκτήσει μια σημαντική τεχνογνωσία, το επιστημονικό προσωπικό έχει εξαιρετικά επίπεδα εξειδίκευσης και η υλικοτεχνική υποδομή είναι άρτια. Έτσι μπορεί να παράγει φάρμακα με χαμηλό κόστος τα οποία είναι θελκτικά στις υπόλοιπες αγορές. Αυτό το πλεονέκτημα θέλει να εκμεταλλευτεί η εγχώρια φαρμακοβιομηχανία πρωτότυπων και να αυξήσει τις πωλήσεις της μέσω εξαγωγών.
Όμως η “μαμά” πολυεθνική δεν επιθυμεί τις παράλληλες εξαγωγές επειδή την ζημιώνουν. Το ίδιο φάρμακο που μπορεί η “μαμά” πολυεθνική να το πουλήσει σε άλλη χώρα με πολλαπλάσιο κέρδος, έρχεται η ελληνική αγορά μέσω των εξαγωγών, να της το ψαλιδίσει!!! Για τον λόγο αυτό επιβάλλει η “μαμά” πολυεθνική πλαφόν στην παραγωγή και εμμέσως στην διακίνηση! Έτσι φρενάρει τις εκροές προς το εξωτερικό και αναγκάζει μεγαλύτερο μέρος της παραχθείσας ποσότητας να διακινηθεί-καταναλωθεί εντός της χώρας. Συχνά στα φθηνά φάρμακα (σε σχέση με τις τιμές άλλων χωρών) παρατηρείται τεχνητή έλλειψη στην εγχώρια αγορά και ο φαύλος κύκλος δεν έχει αρχή και τέλος. Αξίζει να σημειώσουμε εδώ, ότι πολλές φορές εικονικά δημιουργείται και η εντύπωση πως υπερκαταναλώνουμε φάρμακα, παραγνωρίζοντας ότι τα αυξημένα ποσοστά πωλήσεων αυτών των φαρμάκων είναι εξαγωγές και δεν καταναλώνονται στην Ελλάδα.
Μία άλλη παράμετρος που προβληματίζει τις εγχώριες φαρμακοβιομηχανίες πρωτοτύπων είναι η συνταγογράφηση με βάση την δραστική ουσία. Επ’ ουδενί οι εταιρείες αυτές, επιθυμούν την συνταγογράφηση μέσω δραστικής ουσίας, διότι αυτή η κίνηση θα επιφέρει ντόμινο στις πωλήσεις. Με αυτήν την επιλογή γέρνει τη πλάστιγγα υπέρ των αντίγραφων-γενόσημων φαρμάκων, με αποτέλεσμα τη μείωση στις εγχώριες πωλήσεις. Μείωση εγχώριων πωλήσεων σημαίνει περαιτέρω μείωση στο πλαφόν της παραγωγής, που σημαίνει μεγαλύτερο φρένο και στις εξαγωγές!!! Κατ’ ουσία μείωση της συνολικής παραγωγής σημαίνει και απολύσεις…

3. Πολυεθνικές που παράγουν αντίγραφα-γενόσημα φάρμακα:

Οι εταιρείες αυτές, συνήθως είναι πανίσχυρες οικονομικά. Επιλέγουν χώρες με πολύ χαμηλό κόστος παραγωγής όπως Κίνα, Ινδία (νέες ανερχόμενες υπερδυνάμεις στο χώρο του φαρμάκου) παράγουν τα προϊόντα τους εκεί με ότι πιστοποιητικό και να ζητήσει ο FDA ή η ΕΜΕΑ (αρμόδιοι φορείς έγκρισης για ΗΠΑ και Ε.Ε. αντίστοιχα)!!! Έχουν λοιπόν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των ήδη εγκατεστημένων φαρμακοβιομηχανιών σε άλλες χώρες που έχουν υψηλότερα πάγια λειτουργικά έξοδα, και το πλεονέκτημα αυτό το χρησιμοποιούν χτυπώντας τις τιμές προς τα κάτω!!! Στην Ελλάδα τους δόθηκε μία εξαιρετική ευκαιρία μέσω των διαγωνισμών στα δημόσια νοσοκομεία να κάνουν την παρουσία τους αισθητή. Το Υπουργείο επωφελείται προσωρινά από την μείωση του κόστους της συνταγογράφησης, αλλά δεν υπολογίζει το μεσο-μακροπρόθεσμο πλάνο των εταιρειών αυτών που θα επιφέρει πολλαπλές ζημίες. Κάτω από τον ανταγωνισμό αυτό δεν μπορεί να ανταπεξέλθει καμία ελληνική φαρμακοβιομηχανία (είτε παράγει πρωτότυπα, είτε αντίγραφα) και αυτό θα οδηγήσει σε κλείσιμο των γραμμών παραγωγής-διακίνησης. Με τον βέβαιο εξανδραποδισμό των ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών ανοίγει ένα λαμπρό πεδίο δόξης για τις πολυεθνικές αντιγράφων-γενοσήμων, αφού πια θα μπορούν να εκβιάσουν το Υπουργείο και να επιβάλλουν ότι τιμή θέλουν. Το μονοπώλιο των πολυεθνικών αντιγράφων-γενοσήμων οσονούπω θα ζει και θα συμβασιλεύει…

4. Εγχώριες που παράγουν αντίγραφα-γενόσημα:

Εκείνες οι φαρμακοβιομηχανίες που παράγουν αντίγραφα-γενόσημα, τις εποχές των παχιών αγελάδων, δηλαδή μέχρι πρότινος, επιθυμούσαν υψηλή τιμή ανεξάρτητα του ότι αυτό οδηγούσε ταυτόχρονα και τα πρωτότυπα σε υψηλότερη τιμή. Η μη ορθή εφαρμογή του νόμου με τον κανόνα των τριών χαμηλότερων τιμών, έδωσε το περιθώριο να ανατιμολογείται συχνά το φάρμακο με υψηλότερη τιμή σε σχέση την “πραγματική” που έπρεπε να είχε! Τα παραπάνω χρήματα έδιναν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα σε αρκετούς φαρμακοβιομήχανους, να διοχετεύσουν στην αγορά “ζεστό” χρήμα, για να δελεάσουν και να επηρεάσουν τις συνταγογραφικές συνήθειες των ιατρών. Σήμερα όμως που διανύουμε την εποχή της ανηλεούς λιτότητας, η μονομερής μείωση (από πλευράς Υπουργείου) της τιμής των φαρμάκων δυσκολεύει στο να επηρεαστεί η συνταγογραφική συνήθεια των ιατρών, μειώνει τον επιθυμητό τζίρο και οδηγεί σε απολύσεις. Παράλληλα, η νομοθετική αλλαγή στην συνταγογράφηση, από την εμπορική ονομασία στην δραστική ουσία, ουσιαστικά επιβάλλει στις φαρμακευτικές εταιρείες να προσαρμόσουν το δίκτυο πωλήσεων τους με στόχο τα φαρμακεία, έτσι ώστε να προωθούν τα φάρμακά τους μέσα από τους φαρμακοποιούς και όχι πια μέσα από τους ιατρούς. Οι πωλήσεις μέσα από τα φαρμακεία είναι άμεσα ελεγχόμενες σε σχέση με τις πωλήσεις μέσα από την συνταγογράφηση των ιατρών. Ένα τμήμα πωλήσεων χρειάζεται περισσότερους ιατρικούς επισκέπτες για να ελέγξει την συνταγογράφηση του ιατρού, παρά να ελέγξει ένα φαρμακοποιό. Έτσι το δίκτυο πωλήσεων συρρικνώνεται (λιγότερα φαρμακεία σε σχέση με τα ιατρεία) που σημαίνει περισσότερες απολύσεις! Το αποτέλεσμα λοιπόν της μείωσης τιμής και της δραστικής ουσίας ήταν η αύξηση του ποσοστού των απολύσεων. Σε αυτή την κατηγορία των αντιγράφων-γενοσήμων υπάρχει και μια υποκατηγορία εταιρειών που δεν παράγουν φάρμακα αλλά τα διακινούν μόνο. Συνήθως ή τα εισάγουν (έτοιμα ή τα συσκευάζουν εδώ) από τρίτες χώρες (Κίνα, Ινδία, Μπαγκλαντές, Πακιστάν κτλ) ή τα αγοράζουν από τις ελληνικές βιομηχανίες. Αυτές οι εταιρείες άνθισαν λόγο του υπερκέρδους στο φάρμακο και έχουν σχεδόν κοινά συμφέροντα με εκείνες τις φαρμακοβιομηχανίες που παράγουν αντίγραφα-γενόσημα, μιας και εξαρτώνται από αυτές. Έτσι ακολουθούν την πολιτική αυτών των εταιρειών έως ότου, αν ποτέ, καταφέρουν να αποκτήσουν δική τους μονάδα παραγωγής…

Φαρμακαποθήκες

Πέρασαν οι εποχές που το “πουλάκι” ψέλλιζε στα αυτιά ορισμένων φαρμακέμπορων ότι ΑΥΡΙΟ έχουμε ανατίμηση φαρμάκων, έτρεχαν να στοκάρουν εμπόρευμα και ξυπνούσαν την επομένη ΜΕ ΚΕΡΔΟΣ ΚΑΘΑΡΟ χωρίς να έχουν πουλήσει ούτε “ασπιρίνη”…

Σήμερα οι φαρμακευτικές εταιρείες, δεν μπορούν να προμηθευτούν πρώτη ύλη αν δεν προπληρώσουν πολλές φορές την παραγγελία! Αυτό έχει άμεσο αντίκτυπο στις φαρμακαποθήκες στις οποίες έκοψαν την πολύμηνη πίστωση αλλά και τη χαλαρή πολιτική επιστροφής των ληξιπρόθεσμων φαρμάκων. Το πρώτο διάστημα της κρίσης οι εταιρείες που γνώριζαν ότι έχουν μεγάλο στοκ στην αγορά, έδιναν μειωμένες ποσότητες για να μειωθεί το στοκ στην αγορά και να περιορίσουν τις ζημίες των επιστροφών, οι δε φαρμακαποθήκες-φαρμακεία ήθελαν να τα επιστρέψουν για να περιορίσουν την έκταση της ζημιάς από την μείωση της τιμής των φαρμάκων. Όσες φαρμακευτικές εταιρείες δεν είχαν μεγάλο στοκ, πίεζαν να σπρώξουν περισσότερο εμπόρευμα στην αγορά για να επωφεληθούν πρόσκαιρα πριν την επερχόμενη μείωση των τιμών.

Σε αυτό το φαύλο κύκλο της συσπείρωσης-αποσυσπείρωσης διακινούμενων ποσοτήτων, και δεδομένης της έλλειψης δανειοδότησης, της αύξησης των καυσίμων και λοιπών λειτουργικών εξόδων, συντονισμένα όλες οι φαρμακαποθήκες σταμάτησαν τις πιστώσεις και τις εκπτώσεις προς τα φαρμακεία. Την μείωση των τιμών προσπάθησαν να την εκμεταλλευτούν με την αύξηση της παράλληλης εξαγωγής φαρμάκων. Όμως το μαγικό μακρύ χέρι των πολυεθνικών, περιόρισε κι άλλο τις παραγόμενες ποσότητες των εξαγώγιμων, οι ελλείψεις χτύπησαν “κόκκινο”, και ήρθε ως “από μηχανής Θεός” ο ΕΟΦ να απαγορεύσει προσωρινά την εξαγωγή φαρμάκων… Η μείωση του περιθωρίου κέρδους και η έλλειψη ρευστότητας ελέω Τραπεζών, στρίμωξε κι άλλο τις φαρμακαποθήκες και δεν ήταν λίγες αυτές που οδηγήθηκαν τελικά σε κλείσιμο. Σε κάθε περίπτωση οι Φαρμακαποθήκες επιθυμούν ή υψηλότερες τιμές και υψηλότερο περιθώριο κέρδους, ή χαμηλότερες τιμές και άρση κάθε περιορισμού των εξαγωγών.

Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση και τα νέα ποσοστά συμμετοχής έχουν δυσκολέψει τους επιτήδειους φαρμακοποιούς στο να συνταγογραφούν αθρόα σε συνεργασία με εταιρείες και ιατρούς, ζημιώνοντας το Ελληνικό Δημόσιο. Σανίδα σωτηρίας για μια μερίδα φαρμακοποιών είναι η συνταγογράφηση με την δραστική ουσία, που ουσιαστικά δίνει στον φαρμακοποιό την ευελιξία να ζυγίσει, ανάλογα με την προμήθεια που θα του δίνουν οι φαρμακευτικές εταιρείες, ποια φάρμακα θα προωθήσει. Κοινώς να επιλέγει με κριτήριο αν τα αντίγραφα-γενόσημα βγάζουν περισσότερο κέρδος από τα πρωτότυπα. Ταυτόχρονα με το μέτρο της δραστικής ουσίας περιορίζει την αποθήκη του και δεν χρειάζεται να έχει για την ίδια δραστική ουσία 10 εταιρείες στο ράφι του… μικρότερη αποθήκη σημαίνει λιγότερα λειτουργικά έξοδα.

Ιατροί

Στους ιατρούς δεν αρέσει η συνταγογράφηση με βάση την δραστική ουσία. Επικαλούνται μία σειρά επιχειρημάτων τα οποία δεν στερούνται βάσης. Δεν είναι το κράτος ικανό να ελέγξει όλα τα διακινούμενα φάρμακα και η δειγματοληψία δεν επαρκεί για να αποκλείσει το ενδεχόμενο ότι στην εγχώρια αγορά κυκλοφορούν φάρμακα αναξιόπιστα-επικίνδυνα. Μεταβίβασαν την ευθύνη των ποιοτικών-ποσοτικών ελέγχων ουσιαστικά στους φαρμακοβιομήχανους! Οπότε είμαστε στην διακριτική ευχέρεια και ηθική των επιχειρηματιών να μας παρέχουν αξιόπιστα και ασφαλή φάρμακα!
Έτσι όπως έχουν σήμερα τα πράγματα έπεσε το μπαλάκι της ευθύνης της φαρμακευτικής αγωγής στον ιατρό και είναι λογικό ο ιατρός να ζητά τον απόλυτο έλεγχο της συνταγογράφησης. Αν συνυπολογίσουμε και το διάτρητο νομικό πλαίσιο, με την επιλογή της δραστικής ουσίας έναντι της εμπορικής ονομασίας αρχίζουμε να παίζουμε και την κολοκυθιά… δεν φταίει ο ιατρός – φταίει ο φαρμακοποιός που άλλαξε το φάρμακο, δεν φταίει ο φαρμακοποιός – φταίει ή ο ιατρός που έγραψε λάθος δραστική ή η εταιρεία και το κράτος που δεν την έλεγξε κοκ.

Υπάρχει όμως και κάτι πιο βαθύ… η εξάρτηση του ιατρού από τις φαρμακευτικές εταιρείες. Είτε επειδή ο ιατρός είναι σε μία επιστήμη διαρκώς εξελισσόμενη και πρέπει να ενημερώνεται, είτε γιατί έχει δημιουργήσει μεγαλοαστικές ανάγκες (όπως του φαρμακοποιού κτλ) χρειάζεται χρήματα τα οποία δεν μπορούν να εκπορευτούν αμιγώς από την προσωπική του εργασία. Το “κενό” αυτό έρχονται να καλύψουν οι φαρμακευτικές εταιρείες, είτε αναλαμβάνοντας να τον στείλουν στα απαραίτητα επιστημονικά συνέδρια, είτε να τον προμηθεύσουν με τα απαραίτητα συγγράμματα για να επιμορφωθεί, είτε για να απολάβει υλικά αγαθά που θα του κάνουν την ζωή ευκολότερη (οικιακές συσκευές, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ταξίδια αναψυχής, χρήματα κτλ).

Φυσικά οι εταιρείες δεν το κάνουν για την ψυχή της “μάνας” τους. Σκοπός είναι να προωθήσουν τα δικά τους προϊόντα περισσότερο έναντι του ανταγωνισμού. Αυτή την ιδιότυπη συνεργασία δεν επιθυμούν πολλοί ιατροί να την αποστερηθούν. Με κάθε τρόπο πρέπει να ελέγχουν την συνταγογράφηση, όσους περιορισμούς και αν έχει, αρκεί να μπορούν να επιλέξουν εταιρεία. Η μείωση των τιμών κατ’ ουσίαν τους επιφέρει και μείωση των απολαβών που έχουν από τις εταιρείες, η δε αύξηση του ποσοστού συμμετοχής τους περιορίζει την δυνατότητα να συνταγογραφήσουν ένα ακριβό φάρμακο ακριβώς επειδή ο ασθενής δεν θα έχει την δυνατότητα να το αγοράσει λόγω της δεινής οικονομικής κατάστασης του. Οι ιατροί λοιπόν θέλουν υψηλές τιμές και μειωμένο ποσοστό συμμετοχής για να αυξήσουν τα ποσοστά που λαμβάνουν από τις φαρμακευτικές εταιρείες και κυρίως συνταγογράφηση με βάση την εμπορική ονομασία για να μπορέσουν να συνεχίσουν να απολαμβάνουν τα οφέλη της συνεργασίας.

Τί πέτυχε ο Άδωνης;

O Άδωνης πέτυχε να χαλάσει την άτυπη “συμφωνία” με τις πολυεθνικές αναφορικά με την τιμή των πρωτότυπων. Στο προσεχές διάστημα θα δείτε μαζικές αποσύρσεις πρωτότυπων και θα τρίβεται τα μάτια σας!!! Πέτυχε όμως να χαλάσει και την άτυπη “συμφωνία” και με τις εγχώριες αφού ρίχνει και εκεί την τιμή. Στο προσεχές διάστημα θα περιοριστούν πολλές ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες, αφού είναι αυτονόητο ότι δεν συμφέρει με τις τιμές αυτές να πουλάνε. Το φάρμακο γι’ αυτούς είναι κέρδος και δεν είναι κοινωνικό αγαθό όπως θέλουν να το λανσάρουν. Το κέρδος είναι μικρότερο και θα αναζητήσουν άλλες αγορές με υψηλότερο κέρδος. Όσες έχουν την δυνατότητα λοιπόν, θα στραφούν μαζικά στην εξαγωγική δραστηριότητα αποσύροντας τις εγχώριες γραμμές πωλήσεων. Πέτυχε να σπρώξει τις πολυεθνικές που παράγουν αντίγραφα-γενόσημα, οι οποίες με την ασκούμενη εκπτωτική πολιτική τους, θα επικρατήσουν στην εγχώρια αγορά!!!

Στα μάτια όμως του λαού, ο Άδωνης φαντάζει πετυχημένος!!! Ο πρώτος Έλληνας Υπουργός που τα βάζει με το “καρτέλ” των φαρμακοβιομηχάνων!!! Δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος και δίνει στο λαό φθηνό φάρμακο!!!

Είναι όμως έτσι;
Όχι δεν είναι έτσι… σε λίγο χρόνο από σήμερα αιτία της σωρευμένης έλλειψης, τα φάρμακα θα βρίσκονται σε προθήκες θωρακισμένων φαρμακείων… τύφλα να έχουν τα κοσμηματοπωλεία. Η κυβέρνηση θα έχει δύο επιλογές… ή να ενδώσει στους εκβιασμούς των “υγειών” επιχειρηματικών δυνάμεων και να προσαρμόσει τις τιμές στις απαιτήσεις τους, ή να πεθάνουν μερικές χιλιάδες Έλληνες ακόμα! Άλλωστε είναι γνωστή η παροιμιώδης ρήση του Υπουργού, όσοι δεν προσαρμόζονται πεθαίνουν…

Συνήθως η μαζική απόσυρση είναι το μέσο για να κάνει αρνάκι και τον κάθε επίδοξο πολιτικό της ατάκας και της φανφάρας, επειδή είναι τέτοια η ισχύς των πολυεθνικών εταιρειών ελέω του μονοπωλιακού χαρακτήρα τους, επειδή η αγορά μας είναι πολύ μικρή έτσι όπως αναλύσαμε πιο πάνω και δεν έχουν κανένα λόγο να δεχτούν αθρόες μειώσεις τιμών ζημιώνοντας και τις άλλες αγορές τους…

Σε βάθος χρόνου θα επικρατήσει μονοπωλιακός πολυεθνικός χαρακτήρας όχι μόνο στα πρωτότυπα αλλά και στα αντίγραφα-γενόσημα. Η Τρόικα βγαίνει κερδισμένη αφού τα σχέδια της εκπληρώνονται… κάθε ελληνική επιχείρηση που αναστέλλει την δραστηριότητα στη Ελλάδα, δίνει στις πολυεθνικές εταιρείες το περιθώριο να αυξήσουν τις πωλήσεις τους και τονώνει τον μονοπωλιακό χαρακτήρα τους.

Υπό αυτό το πρίσμα και επειδή ο λαός δεν είναι έτοιμος να κάνει τις απαραίτητες υπερβάσεις για να πάρει τις τύχες στα χέρια του επικροτώ και το πλέον σατανικό καπιταλιστικό σχέδιο του Άδωνη και των υγειών επιχειρηματικών δυνάμεων!!! Το σχέδιο εξελίσσεται και ο λαός αργά ή γρήγορα θα το νιώσει ακόμα πιο σκληρά στο πετσί του. Κάτω από αυτό το πρίσμα επιταχύνονται οι εξελίξεις, και ο λαός θα αναγνωρίσει την ανάγκη να περάσουν όλα αυτά τα μέσα παραγωγής στα χέρια του, έτσι ώστε πάψει την εκμετάλλευση που τον εξαθλιώνει συστηματικά και αέναα…  Ως εκ τούτου…Όχι, μη φύγεις Άδωνη… θα φαρμακωθώ!!!