ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, με το συνδυασμό «Αθήνα Διαμαντόπετρα», μιλάει στον TAZ για τα σχέδια του,τονίζει ότι υπάρχουν κι άλλοι gay συνυποψήφιοι του για το δήμο της Αθήνας κι όλος ο κόσμος τους ξέρει. Μιλάει για την «αριστερή συνωμοσία», τις ΜΚΟ και εξηγεί γιατί αποκάλυψε πως είναι φορέας του ιού του AIDS.

Ποιο ήταν το κίνητρο σου να μπλεχτείς με την περιπέτεια της διεκδίκησης της δημαρχίας στην Αθήνα;

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΑΛΛΙΑΝΑΤΟΣ: Η ανθρωπιστική κρίση. Θεωρώ ότι μπορώ να αξιοποιήσω όλα αυτά που με πολύ κόπο και σε διαφορετικές φάσεις έμαθα.

Μπορεί πραγματικά ένας δήμαρχος να δώσει λύση στην κρίση;

Γ.Β.: Στην ανθρωπιστική, επιμένω. Δεν μιλάω για την οικονομική. Δεν πάω για Υπουργός Οικονομικών. Θα μου πεις «τι είσαι; η Μητέρα Τερέζα;» Όχι δεν είμαι, αλλά πρέπει κάθε Δήμος, με τις ΜΚΟ που παράγουν έργο, να βρει τους ανθρώπους που υποφέρουν και βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση. Να πάνε αυτοί οι άνθρωποι κάπου που να έχουνε να φάνε, μια στοιχειώδη φροντίδα. Κανένα πολιτικό πρόγραμμα, καμία ιδεολογία δεν μπορεί να προχωρήσει αν πεθαίνουν άνθρωποι στο δρόμο.

Η ανθρωπιστική κρίση, δεν είναι άμεσα συναρτώμενη με την οικονομική;

Γ.Β: Εκεί είναι που έρχεται ο φιλελευθερισμός. Κατ” αρχήν χρειάζεται μια αξιολόγηση των δομών. Δεν καταλαβαίνω τη δαιμονοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας από τη στιγμή που όταν κάνει το ΚΕΕΛΠΝΟ έναν ξενώνα για οροθετικούς στοιχίζει τρεις φορές περισσότερο από όταν τον κάνει η ΜΚΟ Praxis. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα: Η Δανία θεωρείται κοινωνικά μια ιδανική χώρα. Σήμερα λοιπόν, η δανέζικη κοινωνία συζητάει γιατί όταν το κοινωνικό κράτος για μια υπηρεσία 1 ευρώ, ξοδεύει 1.60. Με 0.60 το επιπλέον κόστος της υπηρεσίας. Και το βρίσκουν μεγάλο. Στην Ελλάδα αντίστοιχη έρευνα έχει δείξει ότι για υπηρεσίες 1 ευρώ οι Έλληνες πληρώνουν 7 ευρώ. Δηλαδή πραγματικά αναρωτιέμαι, πως υπάρχει αριστερός σε αυτή τη χώρα;

Μιλάς για την αντίθεση τους στην ιδιωτική πρωτοβουλία;

Γ.Β.: Μιλάω για την αδιαφορία τους ως προς τη ροή των χρημάτων. Όλοι μπορούμε να είμαστε φιλάνθρωποι με δεξιά τσέπη. Από κάπου να έρχονται κι ας έρχονται τα χρήματα. ΕΣΠΑ, Ευρώπη, κλπ. Δεν τους ενδιαφέρει τους αριστερούς. Γιατί δεν έχουν στο μυαλό τους το fund raising. Με το που γεννήθηκαν κάποιος τους χρωστάει. Αυξήσεις, σύνταξη. Δεν αναρωτιέται κανείς «πως βγαίνει όλο αυτό το χρήμα». Χρειάζεται μια άλλη λειτουργία του μυαλού. Ο κάθε ένας πρέπει να ξέρει πως εν δυνάμει είναι ένας δημιουργός, ένας επιχειρηματίας, ένας παραγωγός.

Θες να μου δώσεις ένα παράδειγμα μέσα από το Δήμο της Αθήνας;

Γ.Β.: Ο 9,84. Έχει ένα σωρό δημοσιογράφους κι ο δήμος τους δίνει πέντε εκατομμύρια μετά από πολλά κοψίματα. Γιατί να παίρνουν πέντε εκατομμύρια; Αν είναι τόσο καλοί ας τον καταστήσουν βιώσιμο με τη δουλειά τους, φέρνοντας διαφήμιση. Διαφορετικά λουκέτο. Γιατί να συντηρείται από το δήμο ο ραδιοφωνικός σταθμός; Κάνει κάτι πρωτοποριακό; Έχουν κάποια εκπομπή οι λεσβίες ή οι Αφγανοί; Είναι ένας σταθμός όπως όλοι. Φτιάξε τη δουλειά σου και θα φτιάξει η χώρα είναι το motto.

Κάτι πάνω στο οποίο οι αριστεροί τι λένε;

Γ.Β.: Τι κάνει η χώρα για μένα. Εμείς λέμε, τι κάνω εγώ για τη χώρα. Το ΕΣΠΑ για παράδειγμα, δεν έγινε για να παίρνουν οι χώρες λεφτά. Αλλά οι ιδιώτες. Στην Ελλάδα αν αναλάβεις μια τέτοια ιδιωτική πρωτοβουλία, είσαι μαλάκας, προδότης και πεμπτοφαλαγγίτης. Επιτρέπεται μόνο να είσαι δημόσιος υπάλληλος οπότε τώρα που δεν έχουμε λεφτά, δεν κάνουμε τίποτα. Οι αριστεροί έχουν μέσα τους καταστρέψει την έννοια της δυνατότητας κάθε ανθρώπου να δημιουργήσει για τον εαυτό του, την οικογένεια του και να κάνει μια δουλειά και μια περιουσία. Ο κάθε ένας γεννήθηκε για να περάσει μια περιπέτεια. Με το που γεννήθηκε δεν του χρωστάει κανείς ούτε μια μόνιμη δουλειά, ούτε σπουδές. Αυτά πρέπει να τα φτιάξει. Η κοινωνία, πρέπει να του δώσει τα μέσα. Από κει και πέρα όμως, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Μπορεί να είμαστε ίσοι. Αλλά είμαστε κατ” αρχάς ελεύθεροι.

Μια τέτοια συζήτηση, αν την κάνεις με έναν αριστερό, μπορεί να καταλήξει κάπου;

Γ.Β.: Σε τεράστια αμηχανία των αριστερών. Οι φιλελεύθεροι δεν έχουν ευκαιρίες να μιλήσουν ως φιλελεύθεροι. Δεν τους δίνεται αυτή η ευκαιρία, υπάρχει μια αριστερή και ΠΑΣΟΚική συνωμοσία. Οι δεξιοί, ότι φιλελεύθερο λένε, είναι λάθος. Και ο χώρος έχει χαριστεί στους αριστερούς να λένε διάφορες παπάρες.

Δεν τη λες και τόσο άτοπη όμως τη δυσπιστία απέναντι στα ηθικά στάνταρ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, από τη στιγμή που κίνητρο της είναι το κέρδος. Μήπως είναι λίγο ουτοπική η δική σας προσέγγιση;

Γ.Β.: Όχι από τη στιγμή που της έχεις αναθέσει έργο, την ελέγχεις αυστηρά κι αν δεις ότι δεν το κάνει όπως πρέπει της κόβεις τον κώλο. «Δεν καθαρίζετε καλά; Αντίο. Ας περάσει ο επόμενος».

Το «Αθήνα Διαμαντόπετρα», δεν κινδυνεύει να φανεί λίγο γραφικό;

Γ.Β.: Όχι αν το διαβάσεις όπως πρέπει. Ξεκίνησα βάζοντας τον πήχη πολύ ψηλά. «Αθήνα Διαμαντόπετρα» σημαίνει ότι ξεκινάω από την αντίληψη που έχει ο πλανήτης για αυτή την πόλη. Για την παγκόσμια ιδέα που πρεσβεύει στο μυαλό τους. Άσχετα αν εμένα κι εσένα μας πνίγει το σκουπίδι. Όμως δεν μπορείς στα σκατά να μην ελπίζεις και να μην φαντάζεσαι ότι θα βγεις από αυτά. Είμαι ένας άνθρωπος που θα μπορούσες να πεις ότι δημοσιογραφικά το αντικείμενό του είναι «ο κάτω κόσμος». Αυτός ο κόσμος τώρα που γύρισαν όλα θέλει λύσεις. Κι αυτές οι λύσεις είναι που θα δοθούν από ανθρώπους που τόσα χρόνια, ήταν ακτιβιστές.

Ο «κάτω κόσμος» όμως όπως λες, δεν εμπίπτει ακριβώς στην αρμοδιότητα του δημάρχου αλλά σε ένα πλήθος άλλων υπηρεσιών, νόμων, υπουργεία, αστυνομία κλπ.

Γ.Β.: Όταν εγώ έχω τέσσερις δρόμους με όλα τα τζάνκια ξαπλωμένα, μέσα στο δράμα και τη δυστυχία, οφείλω σαν δήμαρχος να πάρω την κάθε Μαλιόρη από το πέτο και να της πω «αγάπη μου, μπορεί να είσαι ΟΚΑΝΑ κ.λ.π. αλλά έλα να βρούμε μια κοινή λύση, δε γίνεται αυτό το πράγμα». Θα ασκήσεις πίεση, δε θα αδιαφορήσεις. Το ίδιο στην πορνεία, στη μετανάστευση, σε όλα. Δεν μπορείς να είσαι δήμαρχος χωρίς προσωπική επαφή με τις οργανώσεις των ανθρώπων αυτών και απλά να συμμετέχεις σε συμβούλια.

Ποιός είναι ο ανθρώπινος τρόπος να αναβαθμιστεί μια υποβαθμισμένη περιοχή, όπως ο Αγ. Παντελεήμονας, χωρίς βία;

Γ.Β.: Για τους μετανάστες, πας στο Υπ. Εξωτερικών και τα κάνεις λαμπόγυαλο, τρόπος του λέγειν. Για κάτι άλλο στον αρμόδιο φορέα. Και συνεχίζεις. Θα είμαι δήμαρχος, θα ξέρω ότι στα κρατητήρια της Αθήνας συμβαίνουν αυτά που συμβαίνουν και θα κάθομαι να καμαρώνω με τον Δένδια; Δε νομίζω. Διαμαρτύρεσαι έντονα και συνεχώς στους φορείς και συνεργάζεσαι άμεσα με τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους, τους μετανάστες, τις πόρνες… Και φυσικά την κοινωνία των πολιτών, με τους εθελοντές… Αυτά είναι φιλελεύθερες έννοιες που έχουν τσαλαπατήσει οι αριστεροί και τις βλέπουν ανταγωνιστικά. Σέβομαι ειλικρινά όλους τους αριστερούς και μαζί πάρα πολλά χρόνια κάναμε πράγματα για διάφορες κατηγορίες ανθρώπων. Αλλά δεν μπορώ να μην επισημάνω ότι δεν έχουν αίσθηση πως λειτουργεί οικονομικά όλο αυτό το πράγμα.

Πολλοί θεωρούν φιλελευθερισμός δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ιδεολογικό δεκανίκι και άλλοθι του καπιταλισμού

Γ.Β.: Όσοι δεν τους συμφέρει το ότι ο φιλελευθερισμός δίνει λύσεις. Ο φιλελευθερισμός είναι ένας καπιταλισμός που έχει σαν προϋπόθεση τις ατομικές ελευθερίες. Αυτό είναι που κάνει τη διαφορά. Ανοιχτή κοινωνία και ελεύθερη αγορά. Διαφορετικά είναι απλά καπιταλισμός, ένα συντηρητικό κόμμα όπως η Νέα Δημοκρατία. Η επιτομή της πολιτικής του φιλελευθερισμού είναι το να υπάρχουν ευκαιρίες. Εγώ δε θέλω να γίνονται οι φτωχοί πλουσιότεροι και οι πλούσιοι φτωχότεροι. Θέλω να γίνονται οι φτωχοί πλουσιότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Η ιδιοκτησία είναι ένα βασικό ένστικτο της φύσης.

Μου μιλάς για ανθρωπιστική κρίση, και δεν μπορώ να μη σκεφτώ πως τις τελευταίες μέρες βλέπω στις ειδήσεις κάτι πολύ ωραία γραφικά, για την πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου, με νερά, κοιλάδες, πλατείες κλπ. Είναι αυτό, αυτή τη στιγμή, προτεραιότητα της Αθήνας;

Γ.Β.: Αυτά δεν είναι προτεραιότητες ενός δημάρχου που έχει μια συνολική άποψη. Είναι προτεραιότητες εταιρειών που κάνουν τη δουλειά τους. Εγώ θέλω οι ιδιωτικές εταιρείες να υιοθετούν μια πλατεία και να την κάνουν κίτρινη, κόκκινη, πράσινη, μπλε, με γιορτές, φαγητά, πάρτι από τη στιγμή που η χρηματοδότηση προέρχεται από αυτές, ως χορηγός. Ας ονομαστεί η πλατεία Κολιάτσου, πλατεία Κολιάτσου Skoda. Γιατί Skoda Ξάνθη δηλαδή;

Θα άλλαζες το lifestyle σου αν εκλεγόσουν δήμαρχος; Θα συνέχιζες να βγαίνεις το βράδυ, να φλερτάρεις, να χορεύεις, να διασκεδάζεις;

Γ.Β.: Όχι μόνο θα συνέχιζα αλλά θα γινόντουσαν και μερικά ωραία πάρτι.

Γνωρίζω πως είχες μιλήσει ξανά δημόσια για το ότι είσαι φορέας του ιού του AIDS. Γιατί βγήκε ξανά στην επιφάνεια από σένα αυτό το θέμα, αυτή τη στιγμή;

Γ.Β.: Το είχα πει καθαρά και πολλές φορές το είχα αφήσει να εννοηθεί. Ο λόγος που όλα αυτά τα χρόνια το κράτησα σε ένα διακριτικό επίπεδο, ήταν ένας απλός λόγος πολιτικής. Και αφορούσε στη σύνδεση του ομοφυλόφιλου με το AIDS. Σε μια κοινωνία που αποδεδειγμένα ήταν ανώριμη να δεχτεί τον gay, πόσο μάλλον το AIDS. Πέρα από το γεγονός του ότι θεωρώ πως πολλά πράγματα ωρίμασαν μέσα την πορεία του χρόνου, το ότι το ανακίνησα τώρα έγινε επειδή δεν ήθελα να προκύψει σαν θέμα μέσα στην κύρια προεκλογική περίοδο.

Υπήρξε κάποια απειλή;

Γ.Β.: Ας πούμε ευγενικά ότι προειδοποιήθηκα. Οπότε και καθάρισα με οποιοδήποτε επικείμενο, κάτω από τη μέση, «κίτρινο» χτύπημα και αισθάνομαι και πιο συνεπής ως άνθρωπος.

Αλλαξε η συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι σου στους δημόσιους χώρους μετά από την «αποκάλυψη»;

Γ.Β.: Έχει πάρα πολύ πλάκα γιατί άλλαξε αλλά όχι όπως νομίζεις. Με έναν τρομερά συγκινητικό τρόπο. Αν κάποιος πριν με χαιρετούσε από μακριά, τώρα έρχεται και μου πιάνει μια ώρα το χέρι. Πάω σε ένα κομμωτήριο και συνέχεια με πιάνουν στο πρόσωπο, για να μου δείξουν ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα και δεν φοβούνται. Ο κόσμος προσπαθεί να μου πει με μια απίστευτα γλυκιά αδεξιότητα, ότι δεν τον πειράζει.

Πού αποδίδεις το γεγονός του ότι ειδικά στα social media, άνθρωποι ακόμα και από την ίδια την gay κοινότητα, αντί να επικροτήσουν τη στάση σου, επιτέθηκαν χυδαία στο άτομο σου, και μίλησαν για στυγνή ψηφοθηρία;

Γ.Β.: Στην άγνοια του προβλήματος του AIDS, στο τι είναι αυτό το πράγμα, στο να πάνε να εξεταστούν (γελάει)… Αν νομίζουν πως είναι πολύ εύκολο να κάνεις διαφήμιση και καριέρα μέσα από αυτό, straight και gay, ας το δοκιμάσουν.

Υπάρχουν άλλοι υποψήφιοι για τη Δημαρχία της Αθήνας που είναι gay;

Γ.Β.: Ναι, υπάρχουν κι όλος ο κόσμος τους ξέρει.

Ποιόν θεωρείς κυριότερο αντίπαλο σου στις εκλογές;

Γ.Β.: Μόνο τον Κασσιδιάρη. Όλοι οι υπόλοιποι είναι «διαβατικά».   www.iefimerida.gr