ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Εδώ Μιλάμε και Γράφουμε Ελληνικά

Καλό το παραμύθι σας αλλά δεν έχει δράκο

Φεβρουαρίου 24, 2014 pitsiriki1

Με αφορμή τις ταραχές σε διάφορες χώρες τα τελευταία χρόνια, γίνεται κριτική από τα παραδοσιακά ΜΜΕ στη δημοσιογραφία των πολιτών. Μέσα από έναν ορυμαγδό ειδήσεων που προέρχονται από τους πολίτες, επιλέγονται κάποιες φωτογραφίες από προηγούμενα γεγονότα που παρουσιάζονται σαν νέες, αν και πολλές φορές είναι κυρίαρχα ΜΜΕ -όπως το CNN- που το κάνουν αυτό.

Στα social media, η φωτογραφία μιας γυναίκας που ξυλοκοπείται από στρατιωτικούς παρουσιάστηκε να προέρχεται από την Βενεζουέλα, αν και είχε τραβηχτεί το 2011 στην Αίγυπτο.

Φωτογραφίες με αστυνομική βία που τραβήχτηκαν σε διαδηλώσεις στη Βουλγαρία ή από την Χιλή εμφανίζονται να προέρχονται από την Βενεζουέλα.

Φωτογραφίες με πτώματα –οι ίδιες φωτογραφίες με τα ίδια πτώματα- εμφανίζονται κάθε τρεις και λίγο σε όποιο σημείο του πλανήτη υπάρχουν ταραχές.

Με συγκίνηση πληροφορήθηκαν οι Έλληνες διαδηλωτές πως ο Λουκάνικος, ο σκύλος-επαναστάτης- εγκατέλειψε τους δρόμους της Αθήνας και τώρα μάχεται εναντίον των αστυνομικών της Βενεζουέλας στο Καράκας.

Με τα επικοινωνιακά επιτελεία των κυβερνήσεων και των κομμάτων να έχουν κατακλύσει τα social media με πρόσωπα που η δουλειά τους είναι να κάνουν προπαγάνδα, δεν μπορεί κάποιος να πει πως είναι οι απλοί πολίτες που ευθύνονται για τις ψευδείς ειδήσεις και φωτογραφίες.

Άλλωστε, για να υποστηρίξεις πως οι πολίτες παραπληροφορούν και βλάπτουν την ενημέρωση, θα πρέπει να πιστεύεις πως τα παραδοσιακά ΜΜΕ δεν παραπληροφορούν.

Μα, υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα «έγκυρων» ΜΜΕ που παρουσιάζουν ψευδείς ειδήσεις ως αληθινές ή αποκρύπτουν ειδήσεις.

Ο κορμοράνος που –σύμφωνα με το CNN- ήταν βουτηγμένος μέσα στην πίσσα του Περσικού κόλπου αποδείχτηκε πως ήταν στην Αλάσκα, ενώ όλοι θυμόμαστε το ρεπορτάζ με τη νοσοκόμα που κατήγγειλε σε ζωντανή μετάδοση από το Κουβέιτ τους Ιρακινούς εισβολείς πως δολοφονούσαν τα μωρά στις θερμοκοιτίδες, για να αποδειχτεί αργότερα πως η «νοσοκόμα» ήταν η κόρη του πρέσβη του Κουβέιτ στις ΗΠΑ και δεν ήταν ποτέ νοσοκόμα, αλλά, ήδη, ο Τζορτζ Μπους (ο πρεσβύτερος) είχε χρησιμοποιήσει αυτά τα ψέματα των δημοσιογράφων για να κηρύξει τον πόλεμο στο Ιράκ.

Στην Ελλάδα, τα δημοσιογραφικά ψέματα δεν έχουν τελειωμό – είδηση στην Ελλάδα είναι οι σπάνιες φορές που οι δημοσιογράφοι των καθεστωτικών ΜΜΕ λένε την αλήθεια- και, μάλλον, θα θυμάστε το δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Βήμα» στις 21 Ιουνίου του 2009 που είχε λεπτομέρειες από την επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν στην Ελλάδα και τη συνάντησή του με τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή στο Μέγαρο Μαξίμου, αν και ο Ταγίπ Ερντογάν δεν είχε πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα.

Σήμερα, στην Ελλάδα, συναντάς μια διαφορετική πραγματικότητα στους δρόμους και μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα στις ειδήσεις των ΜΜΕ.

Αυτό δεν θα κρατήσει για πάντα. Και αν η πλειοψηφία των πολιτών δεν ήταν τόσο παθητικοί, καμμένοι και δουλοπρεπείς, τα ΜΜΕ των ολιγαρχών θα είχαν ήδη διαλυθεί.

Βρίσκω πολύ διασκεδαστικούς τους ενδοιασμούς που εκφράζουν κάποιοι ξεπουλημένοι δημοσιογράφοι για την δημοσιογραφία των πολιτών.

Μου αρέσει πολύ που αυτοί παρουσιάζουν τους ξεπουλημένους εαυτούς τους σαν έγκυρους και τους πολίτες σαν αναξιόπιστους.

Από την άλλη, δεν μου κάνει εντύπωση που τα κυρίαρχα ΜΜΕ κατηγορούν τους πολίτες για παραπληροφόρηση• θεωρούν πως η παραπληροφόρηση είναι αποκλειστικό τους δικαίωμα.

Τα κυρίαρχα ΜΜΕ καταλαβαίνουν πως η δημοσιογραφία των πολιτών ροκανίζει διαρκώς τον ρόλο τους και την αξιοπιστία τους.

Οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ που κατηγορούν σήμερα τους πολίτες για παραπληροφόρηση μου θυμίζουν αυτούς που κατηγορούν με λύσσα τον καταναλωτισμό.

Παλιά, όταν αυτοί που είχαν την οικονομική δυνατότητα να καταναλώνουν ήταν λίγοι, κανείς δεν τους κατηγορούσε για καταναλωτισμό• τότε ο καταναλωτισμός ήταν καλός.

Τώρα που μπορούν να καταναλώνουν σχεδόν όλοι –ακόμα και οι Κινέζοι-, ο καταναλωτισμός έγινε ξαφνικά πολύ κακό πράγμα.