ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Εδώ Μιλάμε και Γράφουμε Ελληνικά

Είσαι πατριώτης;

Οκτωβρίου 07, 2013 pitsiriki1

Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν είμαι και τόσο πατριώτης ή μήπως κρύβω εθνικισμό. Το λέω για τον απλό λόγο, πως θεωρώ την ελληνική ράτσα ανεπανάληπτη, μοναδική. Σαφώς και δεν περιφρονώ κανένα έθνος και καμία ράτσα και δεν διακατέχομαι από καμία εχθρότητα για κανέναν. Αλλά το πιστεύω μου, ότι η ράτσα μας είναι τόσο μοναδική, τι με κάνει τότε; Υπερπατριώτη; Βλακείες, αυτό δεν υπάρχει ούτε καν ως λέξη στα επίσημα λεξικά. Άλλωστε τι θα σήμαινε υπερπατριώτης; Κάποιος που αγαπά την Πατρίδα του περισσότερο από τους άλλους; Σαχλαμάρες.

Αλλά το ισχυρό μου πιστεύω, πως η ελληνική ράτσα είναι βιοκληρονομικώς η καλύτερη, μήπως με κατατάσσει ως ρατσιστή; Αν μιλάμε πάντα με την έννοια, αυτού που διακηρύσσει ότι μία φυλή έχει κάποια εγγενή χαρακτηριστικά που την καθιστούν ανώτερη από τις άλλες, τότε ναι, μάλλον είμαι ρατσιστής. Θα μου πεις τώρα, οι Ιταλοί, οι Γερμανοί, τόσοι άλλοι λαοί δεν έχουν συνεισφέρει πολλά; Ναι θα σου πω, και πιο σημαντικά στην νέα ιστορία από όσο εμείς. Αλλά τις βάσεις για πολλά, πάρα πολλά, τις δώσαμε εμείς, κάποτε…

Βέβαια είναι σίγουρο πως κανένα μίσος δεν έχω, για κανέναν και για τίποτα. Αλλά παραμένω ρατσιστής όσο αφορά την φυλή μου.

Φανατισμό μέσω της άποψης μου έχω αποκτήσει πάντως: Απόλυτη πίστη στη μοναδικότητα των Ελλήνων και μάλιστα με απόρριψη κάθε αντίθετης άποψης που έχω ακούσει έως σήμερα και δεν έχω μπορέσει να αντικρούσω με λογικά επιχειρήματα.

Ρατσιστής και φανατικός λοιπόν. -Δεν μου αρέσει αυτό, έτσι που το βλέπω γραμμένο για μένα. -

Μου αρέσει ή δε μου αρέσει όμως ισχύει, οπότε και πρέπει να το αποδεχτώ.

Θεωρώ και πιο απλά ανώτερη την ελληνική φυλή, γιατί έχουμε αποδείξει ανά τους αιώνες και την ιστορία, ότι παρά το μέγεθος μας, παρά τη φτώχεια μας και παρά τις αντιξοότητες της κάθε χρονικής περιόδου, αντέξαμε, δεν αφανιστήκαμε. Και όχι μόνο αντέξαμε, αλλά στα καλύτερα μας, δώσαμε στον κόσμο γνώση και πολύ φως, τόση γνώση και τόσο φως, ώστε να προκληθεί ανάπτυξη σε όλο τον Πλανήτη. Τώρα θα μου πεις τι γίνεται σήμερα, με αυτά τα χάλια. Δεν έχει σχέση θα σου απαντήσω, την ποιότητα την έχουμε ακόμα στο DNA μας, δεν είναι κάτι που χάνεται.

Και αν κάποιος με αντικρούσει, λέγοντας πως έχουμε μπασταρδευτεί από Τούρκους, Ιταλούς, κατακτητές γενικά, εγώ θα πω απλά, πως το DNA, όσα επιπρόσθετα χαρακτηριστικά και να έχει πάρει, εξακολουθεί να έχει μνήμη.

Πολύ περισσότερο έχω να πω, ότι μπορεί να μην έχει γεννηθεί Έλληνας κάποιος και τελικά να το καταφέρει να γίνει. Πως; Αγαπώντας, λατρεύοντας την ιστορία μας αλλά και τη γλώσσα μας. Διδάσκει έτσι το DNA του κάτι που τον εμπνέει.

Όπως και να έχει, μπορεί να αγαπώ την Πατρίδα μου, ή να το νομίζω τουλάχιστον, αλλά παράλληλα είμαι και ρατσιστής για το Ελληνικό μου φύλλο, αλλά και φανατικός για την Πατρίδα.

Αλλά αυτά, καλά και κακά ίσως μαζί, αυτά με κάνουν πατριώτη;

Αν πατριώτης, είναι αυτός που αγαπά την Πατρίδα του και δε θα δίσταζε να πεθάνει για αυτή, τότε δεν είμαι πατριώτης. Αν γίνει ένας πόλεμος για παράδειγμα, με την Τουρκία ή με άλλον, ποια Πατρίδα θα πασχίσω να σώσω; Την σημερινή; Για ποια ιδανικά θα αγωνιστώ; Για την σαπίλα που βλέπω γύρω μου και δεν φαίνεται να φεύγει; Δεν λέω ότι θα εξαφανιστώ, ότι θα λιποτακτήσω, ή τέλος πάντων θα αρνηθώ να παρουσιαστώ όταν και αν έρθει η ανάγκη. Θα το κάνω, αλλά με μισή καρδιά. Και θα το κάνω για την τιμή των όπλων πραγματικά, θα το κάνω ως φόρο τιμής στο όνομα μας, θα το κάνω για την Ελλάδα που έχω μέσα μου, αλλά δυστυχώς δεν θα μπορώ να το κάνω με όλη μου τη ψυχή.

Συνεπώς, όταν θα πήγαινα να πολεμήσω για την Πατρίδα μου, θα είχα τη συνείδηση κάποιου που δεν του αρέσει η Ελλάδα όπως είναι σήμερα. Θα μου έλειπε το πάθος ίσως, η πίστη στο τι πάω να προστατέψω. Υποσυνείδητα πάντα. Την ζωή μου θα την προσέφερα, αλλά με μισή δύναμη και άμα. Ας πούμε πως η Ελλάδα ήταν ένα πολύ μεγάλο παλάτι και εμείς μέναμε μέσα του. Αν στο τώρα, αυτό το παλάτι έχει γίνει σκοτεινό, βρόμικο, αποκαρδιωτικό, γεμάτο σαπίλα και χωρίς προοπτικές, τότε με πόση δύναμη άραγε θα πολεμούσαμε τους εχθρούς μας πάνω στην έσχατη ανάγκη;

Κάτι τέτοια με κάνουν να καταλήγω πως δεν είμαι πατριώτης με όλη τη σημασία της λέξης και είναι κάτι για το οποίο ντρέπομαι.

Σκέψεις, σκέψεις και απλά σκέψεις

πατριώτης ο [patriótis] θηλ. πατριώτισσα [patriótisa] : 1. αυτός που έχει κοινό τόπο καταγωγής (χώρα, περιοχή, πόλη, χωριό) με κπ.· συμπατριώτης, συμπολίτης, συγχωριανός. Aυτός που αγαπάει την πατρίδα του· φιλόπατρις.

εθνικιστής ο [eθnikistís] θηλ. εθνικίστρια [eθnikístria] : 1.αυτός που είναι τόσο απόλυτα αφοσιωμένος στα δικά του εθνικά ιδεώδη και αγωνίζεται με τόσο πάθος και φανατισμό για την επικράτησή τους, ώστε να εκδηλώνει μια συμπεριφορά περιφρόνησης και εχθρότητας προς άλλα έθνη· (πρβ. σοβινιστής, υπερπατριώτης) 2. αυτός που αγωνίζεται για τα δικά του εθνικά ιδεώδη με πάθος, αλλά χωρίς να παύει να αναγνωρίζει και να σέβεται τα δίκαια άλλων εθνών. | (ως επίθ.): Εθνικιστές αντάρτες. [λόγ. εθνικ(ισμός) -ιστής μτφρδ. αγγλ. nationalist ή γαλλ. nationaliste · λόγ. εθνικισ(τής) -τρια]

ρατσισμός ο [ratsizmós] Ο : η αντίληψη εκείνων που πιστεύουν ότι η δική τους φυλή είναι ανώτερη από τις άλλες που η φύση τις έχει καταδικάσει σε κληρονομική κατωτερότητα· (πρβ. φυλετικές διακρίσεις): Ο ~, παρόλο που είναι επιστημονικά αστήρικτος, αποτελεί σημαντικό παράγοντα πολιτικού ανταγωνισμού. H ιδεολογία του ρατσισμού μόνο μίσος και φανατισμό εμπνέει. || Kοινωνικός ~, για ανάλογη αντίληψη και συμπεριφορά σε βάρος κοινωνικών ομάδων που μειονεκτούν ή διαφέρουν.

Κάποτε:

(Γεώργιος Δροσίνης (1859-1951): ποιητὴς καὶ πεζογράφος.)