Τσαρλατανιστάν;

Νοεμβρίου 11, 2013 pitsiriki1

Μετά την πρόταση μομφής που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα είναι το κύριως ερώτημα που εγείρεται: θα είναι στο εξής οι μέρες αυτής της κυβέρνησης μετρημένες ή θα συνεχίσουν αμέτρητες οι άθλιες πράξεις της, ώσπου να εκμετρήσει το ζειν και η τελευταία ελπίδα αυτής της χώρας;

Αμέσως μόλις η πρόταση μομφής κατατέθηκε, αλλά και αμέσως μόλις η συζήτηση στη Βουλή άρχισε, ένας θλιβερός χορός σοφιστειών σχηματίσθηκε – κάτι σαν το χορό στις αρχαίες τραγωδίες, που, όμως… αντί να διεκτραγωδεί τον γόο και το βογγητό της κοινωνίας, άρχισε να της βγάζει τη γλώσσακορυβαντιώντας με το παράλογο, βακχιζόμενη με τη φθηνή ειρωνεία και τον γελοιοδέστατο κυνισμό. «Α! σας ευχαριστούμε που μας συσπειρώσατε», λες και το επίδικο αυτής της υπόθεσης είναι η επικοινωνιακή του διαχείριση κι όχι αν θα χάσουν κι άλλοι άνθρωποι τις δουλειές τους, τα σπίτια τους και κάποιοι τηζωή τους.

Αυτήν τη στιγμή η κυβέρνηση είναι γονατισμένη μπροστά στην Τρόικα στα τέσσερα. Οι τζάμπα μάγκεςΤζαμτζήδες και Γιακουματολεβέντηδες που έβγαιναν στα κανάλια και δήλωναν «εγώ δεν θα ψηφίσω ετούτο ή το άλλο», ψήφισαν χθες τη στάση της κυβέρνησης (στα τέσσερα) μπροστά στην Τρόικα καιυπερθεμάτισαν για την τύχη της χώρας: στα ανάσκελα μπροστά στους βιαστές της.

Σήμερα Δευτέρα, η Τρόικα συνεχίζει να απαιτεί νέα μέτρα: απολύσεις (συγκεκριμένους αριθμούς), υπερφορολόγηση ακινήτων (για να τα αρπάξουν τα αφεντικά της) ξεπούλημα δημοσίων πόρων και δημόσιας περιουσίας. Τα μέτρα αυτά απαιτεί η Τρόικα να τα λάβει η εντολοδόχος (των δανειστών και όχι του λαού) κυβέρνηση τώρα τον Νοέμβριο μόνον και μόνον για να ληφθούν νέα μέτρα τον Μάιο. Και πάει λέγοντας. Οι βουλευτές λοιπόν που χθες έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση των τοποτηρητών της Μέρκελ κι όχι μόνον στην Ελλάδα, ήξεραν τι ψήφισαν κι ουδείς εξ αυτών δύναται να ξαναρχίσει τακαραγκιοζιλίκια, λέγοντας στην πόλη του ή το χωρίο του, στους καφενέδες ή από τηλεοράσεως τα γνωστά ηρωικά και πένθιμα μπλα μπλα.

Οι βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν ανμπλόκ υπέρ όσων κατηγορούσε ο ένας τον άλλον ότι κάνει μόνον ο ένας. Βάδισαν ακόμα μια φορά στην πεπατημένη τριάντα χρόνων διαπλοκής και υποτέλειας, αναλγησίας και ανικανότητας. Για αυτούς η χθεσινή ψήφος ιστορικότητα, διότι όλη τους η ιστορία είναιμια ρουτίνα ανηλεούς και συστηματικής δολοφονίας. Οταν έχεις σκοτώσει 2.000.000 θέσεις εργασίας, όταν έχεις κλείσει χιλιάδες μαγαζιά, όταν τα έργα σου έχουν οδηγήσει χιλιάδες ανθρώπους στην αυτοκτονία,δεν παθαίνεις δα και καμιά αξιοσημείωτη ταραχή, δεν παθαίνει τρέμουλο το χέρι σου όταν το σηκώνειςκαι υπερψηφίζεις να συνεχισθεί το κακό.

Μάλιστα, να συνεχισθεί το κακό αρκεί να μη σε βρει εσένα – μιθριδατισμένος καθώς έχεις γίνει από καιρό. Και μη βγει καμιά κουφάλα από σας στα ράδια ή τις τηλεοράσεις κι αρχίσει ξανά τα «συμπάσχω» και τα «δεν υπάρχει άλλος δρόμος», διότι τελείωσε αυτός ο καιρός. Χθες ψηφίσατε. Με όνομα επώνυμο και υπογραφή. Η πολιτική ευθύνη δεν αίρεται αν δηλώσει κανείς στη συνέχεια τσαρλατάνος. Απ’ τις πολιτικές του ευθύνες ουδείς απαλλάσσεται λόγω βλακείας, δολιότητας, ιδιοτέλειας και δειλίας.

Αν υφαρπάξατε την ψήφο του λαού, λέγοντας ότι θα διαπραγματευτείτε, θα αντισταθείτε, θα και θα, χθες, εν πλήρει συνειδήσει, ψηφίσατε ότι όλα αυτά είναι απλώς υπακοή στην Τρόικα, υποταγή,υποτέλεια, προδοσία της εντολής που είχατε λάβει απ’ τον λαό. Δεν σας σώζουν πια οι σοφιστείες ότι «η πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ σας συσπείρωσε», διότι σας συσπείρωσε γύρω από έναν φόνο.

Οσο για τους βουλευτές της ΔΗΜΑΡ ας πάνε να πλύνουν τα χέρια τους ο ένας στη λεκάνη του αλλουνού, ως άλλες δυστυχείς καρικατούρες του Πόντιου Πιλάτου. Τέλος, για το ΚΚΕ, με τον «Ριζοσπάστη» να δηλώνει κυριακάτικα ότι «η λύση δεν θα έρθει απ’ τη Βουλή» (σ.σ.: για τη λειτουργία της οποίας χιλιάδες κομουνιστές αγωνίσθηκαν και πολλοί θυσιάσθηκαν) ήταν μάλλον φυσιολογικό οι βουλευτές του, όσοι μίλησαν και κυρίως η κυρία Παπαρήγα, να αντιπολιτευθούν περισσότερο τον ΣΥΡΙΖΑ για τη μελλοντικήτου διακυβέρνηση παρά την κυβέρνηση για τα πεπραγμένα της. Δυστυχώς. Αλλά δεν είναι μόνον θέμα ελληνικού Κοινοβουλίου, υπάρχει ο τρόπος να απελπίζεται ο λαός και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, αφού οι λαοί όλης της Ευρώπης πνιγμένοι στις αυταπάτες τους δεν είναι ικανοί για τίποτα περισσότερο παρά να εναλλάσσουν στην εξουσία τους δύο πόλους του συστήματος.

Δεν ξέρω αν η πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τις αυταπάτες εκείνων που θέλουν να προσπαθήσουν, αλλά είμαι μαζί τους, είμαι με εκείνους που θα προσπαθήσουν ένα τέτοιο εγχείρημα ναπετύχει. Με αυτούς που δεν θα κάτσουν άλλο να τους σφάξει ο αγάς επειδή αμφιβάλλουν αν είναικοφτερό το γιαταγάνι τους. Το γιαταγάνι ακονίζεται, αν το πάρει ο λαός στα χέρια του, ακονίζεται στοναγώνα – ακόμα κι αν αποτύχει (1905), θα πετύχει (1917).

Συμβόλαιο επιτυχίας ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ουδείς άλλος μπορεί να υπογράψει ούτε τις νομοτέλειες, ούτε με την τύχη. Να χαράξει όμως στρατηγική που να εκφράζει τις νομοτέλειες ώστε να ποδηγετήσει την τύχη, μπορεί…

email: [email protected]

Του Στάθη, μοντάζ Γρέκι

Η σοφιστική απολογητική του Στάθη

Το έχουμε τονίσει πολλές φορές: Ο Στάθης έχει πολυσύνθετο ταλέντο, προϊόν της σατιρικής του ματιάς.
Η σατιρική ματιά «σκέφτεται» με εικόνες, όπως κάθε μορφή της Τέχνης. Αυτό δίνει τη δυνατότητα να παίζεις με τις εικόνες και τις λέξεις, να αριστεύεις στην ταχυδακτυλουργία και τα σοφίσματα: Στην απλοποίηση και σχηματοποίηση των καταστάσεων, των Ιδεών, της Πολιτικής.

Με αυτήν τη μέθοδο ο Στάθης καρατομεί τα πάντα και ιδιαίτερα τις επαναστατικές έννοιες, τη Σοσιαλιστική Θεωρία και Πράξη, προσαρμόζοντάς τα στην ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΗ της κομματικής του στράτευσης…

Το σημερινό του κείμενο είναι μια τέτοια ταχυδακτυλουργική απολογητική: Μια σύνθεση σοφισμάτων…

Το κείμενο (παραπάνω) ή ΕΔΩ :
http://www.enikos.gr/stathis/189587,Tsarlatanistan;.html

Θα μείνουμε μόνο σε μία παράγραφο:

«Δεν ξέρω αν η πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τις αυταπάτες εκείνων που θέλουν να προσπαθήσουν, αλλά είμαι μαζί τους, είμαι με εκείνους που θα προσπαθήσουν ένα τέτοιο εγχείρημα να πετύχει. Με αυτούς που δεν θα κάτσουν άλλο να τους σφάξει ο αγάς επειδή αμφιβάλλουν αν είναι κοφτερό το γιαταγάνι τους. Το γιαταγάνι ακονίζεται, αν το πάρει ο λαός στα χέρια του, ακονίζεται στον αγώνα – ακόμα κι αν αποτύχει (1905), θα πετύχει (1917)».

Αρχίζει ο Στάθης με το σόφισμα-ΑΠΑΤΗ του εκλογικού κρετινισμού. Με την «προσπάθεια» να πετύχει η ΑΠΑΤΗ («αυταπάτη») της εκλογικής διαδικασίας-αλλοτρίωσης.

Αγνοεί ο Στάθης ή σκόπιμα αγνοεί ότι μέσω τέτοιων διαδικασιών και μάλιστα σε ένα καθεστώς ΑΠΟΙΚΙΑΣ (το δέχεται και ο ίδιος) δεν υπάρχει καμία ΛΥΣΗ μέσω της εκλογικής απάτης;

Αγνοεί ή θέλει να αγνοεί το θεμελιώδες αξίωμα της σοσιαλιστικής θεωρίας και πράξης για τις «δημοκρατικές» εκλογικές λύσεις;

Αγνοεί ή θέλει να αγνοεί ότι το κοινοβουλευτικό βήμα είναι το ταχτικό συμπλήρωμα της σοσιαλιστικής στρατηγικής: Ότι χωρίς να εκφράζει και να στηρίζεται σε ένα ΜΑΖΙΚΟ αγωνιστικό και οργανωμένο λαϊκό κίνημα είναι ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΠΑΤΗ, είναι η μετατροπή της ταχτικής σε στρατηγική; Η μετατροπή ενός τακτικού μέσου σε στρατηγικό σκοπό (ΣΥΡΙΖΑ);

Πάμε παρακάτω.

Πώς θα πετύχει και αυτό το «εγχείρημα», έστω του εκλογικού κρετινισμού, ΕΝΤΟΣ της ΕΕ, του ευρώ, του ΔΝΤ, εντός του πλαισίου εκείνου που οδήγησε την Ελλάδα στη σημερινή ΦΡΙΚΗ, εντός του πλαισίου που καθορίζει και επιβάλει τις αποικιοκρατικές λύσεις;

Δηλαδή τι μας λέει ο Στάθης; Εγώ δεν είμαι απ’ αυτούς που θα καθίσω να με σφάξουν με το γιαταγάνι, γιατί προτιμώ να με σφάξουν με πιο «γλυκό» τρόπο, έχοντας και τις αυταπάτες ότι θα αποφύγω τη σφαγή;

Αμφισβητεί στο ελάχιστο ο ΣΥΡΙΖΑ το πλαίσιο-γιαταγάνι της ΕΕ, του ευρώ, των στρατηγικών κανόνων του 4ου Ράιχ;

Απλώς ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί την εξής αυταπάτη: Εγώ δεν θα σας κόψω όλα τα δάκτυλα του χεριού, μπορεί να σωθεί και κάποιο…

Και ο Στάθης μας λέει ότι το γιαταγάνι του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να στομώσει και να μας αφήσει και κανένα δάκτυλο. Και αυτά υποθετικά και αυθαίρετα έξω από τους νόμους της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και της κτηνωδίας των νέων αποικιοκρατών που καθορίζουν και ακονίζουν την κόψη του τσεκουριού…

Μετά από όλη αυτήν την εκλογική μυθολογία, ο Στάθης κάνει ένα σάλτο στο «γιαταγάνι» του λαού: Η ταχυδακτυλουργία της ταχυδακτυλουργίας…

Πώς θα πάρει ή θα ακονίσει το γιαταγάνι ο λαός, μέσω των εκλογών ή της νίκης του ευρωπαϊστή και λάτρη του ΔΝΤ (ΣΥΡΙΖΑ);

Αυτό το ουσιώδες ο Στάθης δεν μας το λέει…

Δεν μας λέει ΠΟΥ και ΠΟΤΕ ο ΣΥΡΙΖΑ προώθησε, ΟΧΙ παρελάσεις και φιέστες, ΑΛΛΑ πραγματικές, ΑΥΘΕΝΤΙΚΕΣ κινηματικές διαδικασίες: Την ΟΡΓΑΝΩΣΗ (αυτό-οργάνωση) της λαϊκής ΟΡΓΗΣ, τα συγκρουσιακά αγωνιστικά (κινηματικά) ΜΕΤΩΠΑ με το καθεστώς της αποικίας και τους δωσίλογους εντολοδόχους της;

Αντίθετα, αυτό που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να ρίχνει νερό για το σβήσιμο κάθε οργισμένης λαϊκής εκδήλωσης, κάθε ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗΣ δράσης, κάθε λαϊκής ΕΚΡΗΞΗΣ.

Πώς θα πάρει ο λαός στα χέρια του την κατάσταση ΧΩΡΙΣ την προώθηση και ανάπτυξη ενός ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ λαϊκού κινήματος. Μέσω ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή;

Εδώ ο Στάθης μας εμπαίζει, διότι δεν μπορεί να μην γνωρίζει αυτά τα αλφαβητικά ζητήματα μιας ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ πρακτικής.

Και μέσα από αυτές τις σύνθετες σοφιστείες απογειώνεται ο Στάθης στην ταχυδακτυλουργική φρενοβλάβεια: Να ταυτίζει τα επαναστατικά κινήματα του 1905 και του 1917 της νίκης των Μπολσεβίκων, με τα σημερινά δεδομένα και με το ΣΥΡΙΖΑ!!!

ΤΟΤΕ Στάθη είχαμε επαναστατικές ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ με ένα κόμμα (μπολσεβίκοι) το πιο επαναστατικό της Ιστορίας και τα ΠΑΝΤΑ εξελίχτηκαν και παίχτηκαν στην αρένα των άγριων ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ στο ΔΡΟΜΟ και ΟΧΙ στα έδρανα μιας κατοχικής Βουλής…

Παίχτηκαν με αληθινά γιαταγάνια και ΟΧΙ με προτάσεις εκλογικής κοροϊδίας, ΟΧΙ με χαρτοπαιχτικά τεχνάσματα εκλογικών μομφών…

Άσε τις ταχυδακτυλουργίες φίλε Στάθη, ΜΗΝ εξαπατάς και εσύ τους απελπισμένους… Από resaltomag