Φίλε πιτσιρίκο, αν και δεν είμαι από τους μετανάστες της κρίσης -έφυγα από την Ελλάδα πιο πριν-, το ότι δεν γύρισα σίγουρα επηρεάστηκε από αυτή.

Ο γιος μου, λοιπόν, γεννήθηκε έξω. Κι εγώ τις τελευταίες βδομάδες έτρεχα να δω τι και πώς πρέπει να κάνω για να ξεπεράσω όλα τα γραφειοκρατικά εμπόδια, ώστε να πάρει ο μικρός (και) Ελληνικό διαβατήριο.

Ε λοιπόν όχι! Να λείπει το βύσσινο. Ο μικρός ό,τι Ελληνικό πάρει ας το πάρει από τη γλώσσα, από τη μουσική, από τη λογοτεχνία, από ό,τι τέλος πάντων αυτός διαλέξει να κρατήσει από εκείνα που αξίζουν, κι όχι ένα χαρτί από το κράτος τους. Ντροπή.

Και κάτι ακόμα.

Θαρρώ πως δεν αρμόζουν, ιδίως τούτες τις ώρες, ψυχαναλυτικού τύπου «αναλύσεις» (του ποδαριού) για το τι επίδραση είχε ή δεν είχε στις αποφάσεις του Νίκου Ρωμανού η δολοφονία Γρηγορόπουλου.

Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει στον κάθε έναν, ο Νίκος Ρωμανός έχει ξεκάθαρη θέση και συνειδητά έκανε τις επιλογές του όσον αφορά την πολιτική του δράση, πάντα σύμφωνα με τα πιστεύω του.

Γιατί να προσπαθούμε να «κανονικοποιήσουμε» τις αποφάσεις του, αποδίδοντας τες σε κάποιο εφηβικό τραύμα λόγω έκθεσης σε βία ή δε ξέρω εγώ τι;

Νομίζω πως, αν μη τι άλλο, έχει αποδείξει με την όλη στάση του ότι ξέρει πολύ καλά γιατί κάνει ό,τι κάνει. Συγχώρα με που δε θυμάμαι αν έγραψες κι εσύ κάτι παρόμοιο ή μονό κάποιοι αναγνώστες σου.

Φιλικά

Μήτσος

(Αγαπητέ Μήτσο, ο Νίκος Ρωμανός έχει ξεκάθαρες θέσεις. Κανείς δεν το αρνείται αυτό. Και κανείς δεν είπε ό,τι δεν ξέρει τι κάνει. Εμείς δεν ξέρουμε τι κάνουμε, ο Ρωμανός ξέρει τι κάνει. Αλλά φαντάζομαι πως δεν θα διαφωνείτε ότι είναι κάπως ακραίο για έναν 15χρονο να βλέπει τον φίλο του να δολοφονείται μπροστά στα μάτια του. Και θα ήταν πολύ περίεργο να μην επηρεάσει αυτό τη ζωή του. Όλοι οι άνθρωποι επηρεαζόμαστε από το περιβάλλον μας και τα κοινωνικά γεγονότα. Θα ήμασταν άλλοι άνθρωποι από αυτό που είμαστε σήμερα, αν είχαμε γεννηθεί στη ζούγκλα ή στην έρημο. Μιλώντας για την πορεία της ζωής του Νίκου Ρωμανού και την τεράστια αλλαγή του μέσα σε λίγα χρόνια, ένας πολύ σημαντικός Έλληνας μου είπε πως δεν τον εκπλήσσει καθόλου γιατί ο ίδιος ήταν ένας άλλος άνθρωπος την άνοιξη του 1974 και ένας εντελώς διαφορετικός άνθρωπος μετά το καλοκαίρι του 1974. Το παιδί σας να το κρατήσετε μακριά από την Ελλάδα. Κρίμα είναι να το καταστρέψετε. Τα πολλά θετικά σημεία του ελληνικού πολιτισμού θα τα συναντήσει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αλλά όχι στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα πια απαγορεύεται και να σκέφτεσαι. Η Ελλάδα δεν παράγει αφηρημένη σκέψη εδώ και αιώνες. Δεν είναι τυχαίο το ότι οι δυο, ίσως, πιο σημαντικοί Έλληνες φιλόσοφοι της μεταπολεμικής περιόδου, ο Κώστας Αξελός και ο Κορνήλιος Καστοριάδης, έζησαν στο Παρίσι. Ούτε είναι τυχαίο πως ο Νίκος Καζαντζάκης είχε την πιο παραγωγική και σημαντική του συγγραφική περίοδο, αφού εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αντίμπ της Γαλλίας. Η Ελλάδα είναι για τους γλείφτες της εξουσίας. Παλιότερα, ήταν ο Σπύρος Μελάς και η παρέα του· σήμερα είναι πάρα πολλοί· τόσο πολλοί και τόσο λίγοι. Να είστε καλά.)     Έλλην πολίτης; Non, merci      http://pitsirikos.net