Ας συνεχίσουμε τη συζήτηση πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω. Με αφορμή τις διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις στο θέμα της ψήφου, θα ήθελα να ανοίξω δύο ακόμα κεφάλαια. Το κεφάλαιο του κατακερματισμού της αριστεράς και το κεφάλαιο της Δημοκρατίας.

Ίσως να τα έμπλεξα λίγο, ίσως όχι…

Στις συζητήσεις-διαφωνίες των αριστερών -που ψηφίζουν διαφορετικές παρατάξεις- επικρατεί μία μάχη για το τι είναι λιγότερο ή περισσότερο «αριστερό», και για το ποιος κατέχει τη μόνη αλήθεια της αριστεράς.

Ευρώπη, όχι Ευρώπη, δραχμή, ευρώ, ΝΑΤΟ, επανάσταση, λαϊκά κινήματα και πάει λέγοντας. Μήπως τα ψευτοδιλήμματα τα θέτουμε εμείς μεταξύ μας;

Όλα τα παραπάνω θα έχουν νόημα και σημασία όταν αποκατασταθεί η Δημοκρατία. Θεωρώ πως ένας αριστερός είναι πρώτα Δημοκράτης και μετά αριστερός.

Κύριο μέλημα της αριστεράς θα έπρεπε να είναι η αποκατάσταση της Δημοκρατίας και στα σοβαρά εθνικά ζητήματα να δίνεται ο λόγος στον λαό με δημοψηφίσματα.

Εκεί μπορεί η κάθε παράταξη να αναπτύξει τα επιχειρήματα της και να προσπαθήσει να πείσει τους πολίτες.

Εάν ο Έλληνας θέλει Ευρώπη, καπιταλισμό, ΝΑΤΟ, αυτό θα πρέπει να έχει. Αυτό είναι το σωστό και του αξίζει να προσθέσω εγώ.

Μία κοινωνία, πέρα από την ατομική βελτίωση του καθενός (που βασίζεται αποκλειστικά στο αν την επιθυμεί), μέσω των δημοψηφισμάτων ωριμάζει και γίνεται σοφότερη συνολικά (θέλει δεν θέλει αφού έρχεται άμεσα αντιμέτωπος.με τις συνέπειες των αποφάσεων του).

Δεύτερο μέλημα της αριστεράς θα έπρεπε να είναι η εμπιστοσύνη των πολιτών σε αυτήν.

Να τους βοηθήσει να κάνουν το επόμενο βήμα προς τη δική της κατεύθυνση.

Εάν οι πολίτες δεν κατανοούν το τι λέει η αριστερά και στα δημοψηφίσματα ψηφίζουν «δεξιά», με συγχωρείτε αλλά σε ποσοστό 80% το φταίξιμο είναι δικό της.

Όσο για το πώς κερδίζεται η εμπιστοσύνη, προφανώς όχι με τη ξύλινη γλώσσα του ΚΚΕ που φοβάται μην πει κάτι που δεν είναι απόλυτα κομμουνιστικό και «κοροϊδέψει» τον λαό.

Πρέπει να μιλάς στον μέσο Έλληνα με τρόπο που καταλαβαίνει.

Το αν εσύ έχεις διαβάσει Μαρξ, Κροπότκιν, Καστοριάδη και άλλους, δεν του λέει απολύτως τίποτα.

Καλή είναι η αυτοβελτίωση για όποιον την επιδιώκει, αλλά, εάν θέλεις να κάνεις ένα βήμα μπροστά, προέχει η κατανόηση απλών εννοιών στο σύνολο των πολιτών.

Εκτός εάν περιμένει κάποιος, να ξυπνήσει ο Έλληνας ένα πρωί και να γίνει βιβλιοφάγος και φιλόσοφος.

Επίσης, η εμπιστοσύνη κερδίζεται όταν παρουσιάζεις μικρές επιτυχίες. Το να ζητάς να κοινωνικοποιηθούν τα μέσα παραγωγής ή κατώτατο μισθό 1.500 ή επανάσταση με λαϊκά κινήματα, αντί να ξυπνήσει το μέσο Έλληνα του προκαλεί γέλιο. Κανείς δεν πρόκειται να σε πάρει στα σοβαρά με τέτοιες φανφάρες.

Είναι σαν να πιάνεις από το χέρι ένα μωρό που ακόμα μπουσουλάει και να του ζητάς να τρέξει μαζί σου.

Όχι μόνο δεν μπορεί να ακολουθήσει, αλλά θα φάει τα μούτρα του και όταν θα απλώσεις ξανά το χέρι σου θα σου γυρίσει τη πλάτη.

Κέρδισε πολλές μικρές μάχες, βοήθησε τον κόσμο να ορθοποδήσει όσο μπορεί (ας είναι και με ημίμετρα), και, όταν θα είναι έτοιμος και θα σε εμπιστεύεται, θα σε ακολουθήσει σε μεγαλύτερες ανατροπές.

Και καταλήγω. ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΠΑΜ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ (διστακτικά τους βάζω τους τελευταίους γιατί πιθανόν να προτιμούν κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) και λοιπές αριστερές παρατάξεις, συμφωνούν ή όχι για περισσότερη Δημοκρατία και δικαιοσύνη;

Αυτό και μόνο αρκεί σαν προγραμματική συμφωνία.

Εάν συμφωνούν, ας συνεργαστούν, ας επαναφέρουν στη ζωή τις παραπάνω έννοιες και τα υπόλοιπα ας τα θέσουν στη κρίση του Ελληνικού λαού.

Υ.Γ.1 Εγώ, πάντως, θα πάρω άδεια από την εργασία μου και θα γυρίσω να ψηφίσω όποτε γίνουν οι εκλογές.

Υ.Γ. 2 Πέρα από το λαό, η ευθύνη της αριστεράς, στο σύνολο της, είναι τεράστια για την χαμένη ευκαιρία του 2012.

Γιώργος από Γερμανία

(Αγαπητέ Γιώργο, το αριστερόμετρο δεν σταματάει να δουλεύει στην Ελλάδα. Κι ενώ οι αριστεροί τσακώνονται για το ποιος είναι πιο αριστερός, κυβερνά η ακροδεξιά του Σαμαρά. Να είσαι καλά.)

Αριστερά ψευτοδιλήμματα και Δημοκρατία       http://pitsirikos.net/