Φίλε Πιτσιρίκο, δεκτές οι αντιδράσεις των αναγνωστών του blog και σεβαστές οι απαιτήσεις τους. Άλλωστε δεν έχω καμία εμπάθεια απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ που όπως όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά είναι η μοναδική και τελευταία ελπίδα του λαού προκειμένου να απαγκιστρωθεί η χώρα από τα μνημόνια και να σωθεί ότι μπορεί ακόμα να σωθεί από το κοινωνικό κράτος που με κόπο χτίστηκε μετά το 1981.

Αντιλαμβάνομαι επίσης πολύ καλά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκατό φορές καλύτερος από την φασιστική κυβέρνηση-δικτατορία των Σαμαρά-Βενιζέλου. Και μόνο η δέσμευση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι θα διαλύσει τα ΜΑΤ (Μονάδες Αντώνη Τσαουσέσκου), μόλις γίνει κυβέρνηση, με ανακουφίζει.

Χωρίς καμία διάθεση πλάκας, αν κάποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε να με πείσει ότι θα καταργούσε όλους τους θεσμούς και τις καθημερινές πρακτικές της ξενόδουλης δικτατορίας που διαχειρίζεται τις τύχες του τόπου, θα τον ψήφιζα με χέρια και με πόδια.

Μου τα χαλάνε όμως λιγάκι οι «σύντροφοι» της Κουμουνδούρου όταν μιλάνε για την οικονομική πολιτική που θα εφαρμόσουνε μετά τον σχηματισμό της πρώτης κυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδα.

Οφείλω να παραδεχτώ ότι δεν έχουν καμία ευθύνη για την θολούρα που έχω σχετικά με την οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ οι κεντροαριστεροί καθηγητές Μηλιός και Σταθάκης.

Η ευθύνη είναι αποκλειστικά δική μου και δεν είναι τωρινό το πρόβλημα αλλά πολύ παλαιότερο.

Παρά τους πολύ υψηλούς βαθμούς στο σχολείο, υπήρχε ένα μάθημα που δεν το καταλάβαινα πολύ καλά ή, κατά άλλους, το αντιλαμβανόμουν περίφημα. Το τελικό συμπέρασμα εξαρτ​άται πάντοτε​ από την οπτική γωνία που βλέπε​ι​ κάποιος τα πράγματα.

Το μάθημα αυτό δεν ήταν φυσικά η πολιτική οικονομία (δεν υπήρχε τέτοιο μάθημα στα σχολεία) αλλά τα θρησκευτικά.

Δεν μπορούσα π.χ. να καταλάβω πώς χόρτασαν χιλιάδες άνθρωποι με πέντε άρτους και πέντε ψάρια μέσα στην έρημο. Κι αν χόρτασαν πως διάολο ξεδίψασαν μετά;

Η απάντηση από τον γάμο της Κανά, όπου το νερό έγινε κρασάκι μπορεί να ταιριάζει σαν δικαιολογία για κάποιον που μπεκροπίνει από το πρωί μέχρι το βράδυ – κι έχει αντικαταστήσει ως εκ τούτου το νερό με το κρασί – αλλά δεν κολλάει στην κοινή λογική.

Ο Λάζαρος πάλι που ήταν νεκρός για τρεις ολόκληρες ημέρες αναστήθηκε. Περίεργο και εξωπραγματικό γεγονός μαζί​.

Άντε όμως να το πιστέψεις, ιδίως αν είσαι συνηθισμένος στο να πιστεύεις πολύ και να ερευνάς λίγο.

Αν, όμως, αντικαταστήσεις τον Λάζαρο με την ελληνική οικονομία -που τα έχει τινάξει εδώ και τέσσερα χρόνια-, τα πράγματα δυσκολεύουν πάρα πολύ. Πρέπει να γίνεις τζιχαντιστής, όσον αφορά την πίστη, και ρεπόρτερ του συγκροτήματος Λαμπράκη, όσον αφορά την έρευνα.

Ίσως λοιπόν, η εν γένει αδυναμία μου να πιστεύω στα θαύματα να είναι η αιτία της κριτικής που ασκώ στην οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.

Πέρα από αυτό, όμως, υπάρχει και η παθολογική δυσπιστία που τρέφω στην λειτουργία θεσμών όπως εκείνου του ελληνικού κοινοβουλίου (που υποτίθεται ότι αποτελεί μονάδα παραγωγής δημοκρατίας) την στιγμή που το σύνταγμα της χώρας έχει μετατραπεί σε ένα κουρελόχαρτο και η δικαιοσύνη ​σ​το πιο σύντομο ανέκδοτο.

Λυπάμαι που δεν μπορώ να αντιληφθώ τη σημασία της καθημερινής παρουσίας των βουλευτών της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ) στο κοινοβούλιο αυτό.

Δεν αντιλαμβάνομαι με ποιον τρόπο ασκούν κοινοβουλευτικό έλεγχο στο διδακτορικό καθεστώς των Σαμαρά-Βενιζέλου.

Θα προτιμούσα να τους έβλεπα στο Τουρκολίμανο να πίνουν τσίπουρα πρωί-βράδυ, αφήνοντας τους κυβερνητικούς βουλευτές μόνους τους και τα έδρανα στην αριστερή πτέρυγα της Βουλής άδεια.

Παρόλα αυτά, δεν μπορώ παρά να αναγνωρίσω ότι, αν εγώ βλέπω το κόμμα αυτά να πρασινίζει μέρα με την μέρα, δεν είναι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να μοιάζει με το ΠΑΣΟΚ. Υπάρχει πάντα ανοιχτό το ενδεχόμενο να έχει έρθει η στιγμή της εκπλήρωσης των οραμάτων της Αλλαγής κι εγώ να μην το έχω πάρει χαμπάρι.

Όμως ελπίζω. Τα θαύματα που δεν πιστεύεις είναι συνήθως εκείνα που σου συμβαίνουν. Ο Σαούλ –πριν γίνει ο γνωστός σε όλους ​ απόστολος Παύλος– καβάλα στο άλογο του γυρνούσε πίσω στην Δαμασκό, όταν ο Ιησούς εμφανίστηκε απροσδόκητα μπροστά του και ​άλλαξε ​ ολόκληρη ​τ​η​ν​ ζωή του.

Ποιος ξέρει, σκέφτομαι, μπορεί στον δρόμο που ακολουθώ από τον σταθμό του τρένου προς το σπίτι μου, να εμφανιστεί μπροστά μου μέσα στις αστραπές η μορφή του Αλέξη Τσίπρα και να με ρωτήσει με βροντερή φωνή «Ηλία, Ηλία γιατί με καταδιώκεις;», και μετά να βρεθώ σε κανένα ευρω-ψηφοδέλτιο και μάλιστα σε εκλόγιμη θέση. Άλλωστε, όλα στην ζωή γίνονται. ​

Φιλιά από την Εσπερία, Ηλίας

Υ.Γ.1 Δεν πρόκειται, πάντως, να υπάρξει μεγαλύτερο θαύμα στην ιστορία της ανθρωπότητας από εκείνο της εκτός των μνημονίων και εντός του ευρώ, φιλολαϊκής πολιτικής που θα συνδυάζεται με κούρεμα του χρέους και ρήτρα ανάπτυξης. Αν το δω κι αυτό, θα τα έχω δει όλα και θα πιστέψω τα πάντα. Ακόμα και το ότι μας ψεκάζ​α​νε.

Υ.Γ.2 Για τους πρώην ΠΑΣΟΚους που περιμένουν να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ για να φάνε με λύσσα και πάλι, έχω μια πολύ κακή είδηση: Δεν υπάρχει φαΐ στον ορίζοντα. Μονάχα πέντε άρτοι και πέντε ψάρια. Και καθόλου νερό. Ούτε κρασί.

Υ.Γ. 3 Πιτσιρίκο, μπορώ να καλύπτω τα Σαββατοκύριακα, στέλνοντας ασταμάτητα κείμενα. Τις καθημερινές όμως κωλύομαι. Έχει πολύ τρένο «στο Εσπερία»​ και δυσκολεύομαι.

(Αγαπητέ Ηλία, υποκλίνομαι. Και θαυμάζω την ταχύτητα με την οποία ανταποκρίθηκες στο αίτημά μου να γράψεις για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ηλία, δεν έχω να κάνω κάποιο σχόλιο για το κείμενό σου. Μαζί σου! Να επισημάνω μόνο πως, όπως έχω γράψει πολλές φορές, ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει αυτό που θέλουν οι Έλληνες. ΠΑΣΟΚ θέλουν οι Έλληνες, ΠΑΣΟΚ γίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Τις μοιράζω τις ευθύνες σε Έλληνες και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για αυτό που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, Ηλία, να σε ενημερώσω πως κανείς δεν με πιστεύει όταν του λέω πως δεν σε έχω γνωρίσει ποτέ -και πως είσαι απλά ένας αναγνώστης του μπλογκ από το εξωτερικό που μου στέλνει μέιλ-, ενώ σήμερα ένας κύριος, μεγάλος θαυμαστής μου, μου έγραψε πως δεν υπάρχει Ηλίας, και πως τα κείμενά σου τα γράφω εγώ. Ηλία, όπως καταλαβαίνεις, θαυμάζει κι εσένα. Σε ευχαριστώ πολύ, Ηλία. Με τρία κείμενά σου σερί, κρατάς ζωντανό το μπλογκ μου, ενώ εγώ δουλεύω τα βράδια σε χαμαιτυπεία, για να μπορέσω να επιβιώσω στη σάπια Ελλάδα του 2014. Να είσαι καλά. Ελπίζω μια μέρα να μπορέσω να σου το ανταποδώσω. Τους χαιρετισμούς μου στην οικογένειά σου.)

Ασκήσεις ισορροπίας    http://pitsirikos.net/