Βουρκώνω και υποκλίνομαι

Ποια είναι αυτή η γαμημένη δημοκρατία που κάθε λίγο και λιγάκι μνημονεύετε; Ποια αδιέξοδα είναι αυτά που τάχα μου δεν υπάρχουνε; Κι αυτοί οι τοίχοι που κλείνουν τις ζωές των παιδιών από τα 15 τους τι σκατά είναι;

Ρουφάνε την ζωή από το μεδούλι τους και μετά τους ζητάνε και τα ρέστα.

Μισούν οι παλιόγεροι την νέα γενιά. Θέλουν τους νέους υπηρέτες τους, δούλους στα εργοστάσια παραγωγής των συντάξεων τους.

Να μην αλλάξει τίποτα. Να μην σηκωθεί κεφάλι κανένα. Κι αν σηκωθεί, να το κόψουνε όσο πιο γρήγορα μπορούν.

Προετοιμάζουν δούλους, θα βρουν μπροστά τους νεκροθάφτες τους.

Ηλίας

Υ.Γ. Κατανοώ την προσπάθεια των γονιών του Νίκου να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους προκειμένου να σώσουν το παιδί τους. Γι αυτό υποθέτω ότι ζήτησαν την συνάντηση με τον δικτάτορα Σαμαρά. Όμως, η στάση του Νίκου Ρωμανού –το σημείωμα που έστειλε με το οποίο έκανε γνωστό πως δεν θέλει να συναντήσουν οι δικοί του τον Σαμαρά – με αφήνει άφωνο. Βουρκώνω και υποκλίνομαι.

(Αγαπητέ Ηλία, δεν μπορώ να πω τίποτα για την επιθυμία των γονιών του Νίκου Ρωμανού να συναντήσουν τον Σαμαρά, ούτε για το σημείωμά του. Είναι πολύ προσωπικό τους αυτό το θέμα. Πάντως, όσοι χλευάζουν την κίνηση των γονιών του Νίκου Ρωμανού να συναντήσουν τον Σαμαρά, ας σκεφτούν πρώτα πως, αν ήταν το δικό τους παιδί στην θέση του Νίκου Ρωμανού, μπορεί να φιλούσαν και τα απόκρυφα σημεία του Σαμαρά για να το σώσουν από τον θάνατο. Ηλία, μου κάνουν παράπονα μερικοί αναγνώστες πως «αυτός ο Ηλίας όλο τον ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί». Εντάξει, πρώην πασόκοι είναι προφανώς οι άνθρωποι αλλά είπα να σε ενημερώσω. Γράψε κι εσύ, βρε Ηλία μου, έναν ύμνο στον ΣΥΡΙΖΑ. Τόσοι πρώην πασόκοι περιμένουν να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ για φάνε με λύσσα και πάλι. Κρίμα είναι. Και Ηλία, γράφε συνέχεια σε παρακαλώ γιατί εγώ δεν προλαβαίνω πια να γράφω στο μπλογκ, αφού έπιασα δουλειά τσεκαδόρος σε κωλάδικο για να μπορέσω να ζήσω. Από τη δουλειά σου γράφω τώρα. Σταματάω τώρα γιατί ήρθαν κάτι καλοί πελάτες από τη λαχαναγορά και τα κορίτσια παίζουν ακόμα μπιρίμπα. Να είσαι καλά.)

Βουρκώνω και υποκλίνομαι    http://pitsirikos.net/