Η μέρα του ξεκίνησε με βροχή. Ο ουρανός είχε πάρει εκείνο το γκρίζο χρώμα που πάντα του άρεσε.

Ήταν παράξενο, αλλά του άρεσε αυτή η μουντή ατμόσφαιρα του φθινοπώρου. Αυτή η μυρωδιά της βροχής ήταν τόσο γνώριμη λες κι ήτανε δική του. Όπως δική του ήταν τότε εκείνη. Η μια και μοναδική του αγάπη.

Την χάζευε καθώς στεκόταν στο παράθυρο κι έβλεπε την βροχή να πέφτει. »Μετά τη βροχή», του έλεγε, »ο ουρανός έχει μια καθαρότητα, όπως τα μάτια μας μετά το κλάμα».

Είχε πάντα μια δόση μελαγχολίας το βλέμμα της. Αυτό το βλέμμα που δε χόρταινε να χάνεται μέσα του, αυτά τα μεγάλα καστανά μάτια που του έσβηναν όλες του τις ανησυχίες. Εκεί μέσα στα μάτια της, αυτός ξεχνούσε τ” άσχημα. Αυτός γινόταν δυνατός. Μπορούσε ν” αντέξει βροχές και καταιγίδες, γιατί ήξερε πως μετά θα ερχόταν η κάθαρση.

Και τώρα έβρεχε. Μα εκείνη δεν ήταν εδώ. Η θέση της στο παράθυρο έμενε κενή. Το κενό της γέμιζε τα μάτια του. Κι από τα μάτια του, αυτό το κενό εισχωρούσε στην ψυχή του. Για αυτό έβρισκε τρόπους να το καμουφλάρει.

Πώς κρύβεις το κενό που είναι μέσα σου; Πώς γεμίζεις ξανά; Πώς αντικαθιστάς την απουσία ενός βλέμματος; Πώς συνεχίζεις να ζεις χωρίς εκείνη; Η βροχή του προκαλούσε ξανά αυτά τα ερωτήματα. Χρόνια πέρασαν από τότε. Χρόνια που έμοιαζαν σαν δυο στιγμές. Αφού το συναίσθημα παρέμενε το ίδιο.

Σηκώθηκε από το κρεβάτι και πήγε να φτιάξει καφέ. Κοίταξε το άδειο μπουκάλι του ποτού που ήταν αφημένο στην κουζίνα. Λες κι είχε αποκτήσει ζωή, τον κοίταζε κι αυτό. Ο ήχος της βροχής είχε δυναμώσει. Ο καφές ήταν έτοιμος. Και το άδειο μπουκάλι του ποτού είχε πάρει το βλέμμα του νικητή. Χαιρέκακα τον κοίταζε. Του έλεγε, »σε νίκησα και πάλι χθες το βράδυ». Άδειο μπουκάλι, άδεια ψυχή. Κι ο πρωινός καφές να μοιάζει σαν μια ακόμη εξάρτηση.

Εθισμένος στις κακές συνήθειες, άναψε τσιγάρο. Εθισμένος ήτανε. Σ΄εκείνο το γαμημένο το συναίσθημα. Που του έδιναν τα μάτια της. Κι οι κακές συνήθειες ήταν το επακόλουθο, η αφορμή, το καμουφλάζ. Πες το όπως θες. Αλλά αυτό ήταν η ζωή του.

Ακόμη έξω έβρεχε. Κι η κάθαρση περίμενε να έρθει η σειρά της.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°