Η ευτυχία σηκώνει τύχη, λένε, για να ευτυχίσεις πρέπει να είσαι πρώτα τυχερός, άλλωστε το δίνει και η ετυμολογία της λέξης [ευ- (= καλός) + τύχη). Έτσι λένε! Αλλά όχι... Η ευτυχία είναι προσωπική υπόθεση, που για να επιτευχθεί πρέπει όλα τα προαναφερθέντα "Αν" να αναστραφούν και να γίνουν "Να", μερικά καθημερινά και αθώα «Αν».

- Να πιστεύω στον εαυτό μου.
- Να έχω αυτοπεποίθηση.
- Να έχω θράσος και θάρρος.
- Να ρισκάρω.
Να, να, να…

Μόνο έτσι ένας άνθρωπος θα νιώσει την ευτυχία να ρέει στο εσωτερικό του, εκείνο το αίσθημα, ξέρεις, του απόλυτου μουδιάσματος. Αυτό το συναίσθημα που λες: "Ουαου, δε θέλω να τελειώσει ποτέ". Και όμως η ευτυχία δύσκολα αποτυπώνεται με λέξεις, αλλά ο καθένας ξέρει. Όλοι την περιμένουμε, όλοι την ποθούμε, αλλά ελάχιστοι την διεκδικούμε....

Ίσως καμιά φορά όταν κάτι δεν το έχεις γνωρίσει, δεν το έχεις δει, δεν το έχεις αγγίξει, πάρα έχεις ακούσει ορισμένα πράγματα γι' αυτό, δύσκολα μπορείς να πιστέψεις σ' αυτό. Μεγάλα πράγματα, ιδανικά και ονειρεμένα, δύσκολα και προκλητικά δύσκολα αγγίζονται.
Ο άνθρωπος φοβάται ρε, δε ρισκάρει, δε διεκδικεί. Βολεύεται στο σίγουρο, στο έτοιμο ή σ' αυτό που "έτυχε". Ένας κόσμος μέσα στη δυστυχία, ένας κόσμος μουντός και απρόσωπος, μαύρος και αφημένος στη τύχη του.

Όλοι ονειρευόμαστε, όλοι έχουμε μια κρυφή επιθυμία μέσα μας, ένα "κάτι" που μας προκαλεί "οργασμό" στη θύμησή του. Αλλά να, ποτέ δεν το εκφράσαμε, ποτέ δεν παλέψαμε γι’ αυτό, ποτέ, μα ποτέ, δε θα το κάνουμε! Ίσως από ντροπή, καθώς η κοινωνία να μην ήταν έτοιμη να το δεχτεί, ίσως από φόβο γιατί τα όνειρα είναι σαφώς μεγάλα και δε σηκώνουν εκπτώσεις ή οτιδήποτε. Το μεγάλο θέλει κόπο, και ο άνθρωπος δεν έμαθε να κοπιάζει, να ιδρώνει, να διεκδικεί. Έχω κουραστεί να ακούω για όνειρα να συνοδεύονται με τις φράσεις: "έλα μωρέ, μεγάλωσα" ή "θα γελάσουν και οι κότες αν...", για όνειρα περικυκλωμένα από φόβους και αμφιβολίες, για ανεκπλήρωτα όνειρα.

Εφόσον μπορείς να το ονειρευτείς, μπορείς και να το ζήσεις.
Τα όνειρα δεν πραγματοποιούνται εύκολα, τα εύκολα δεν είναι ωραία άλλωστε. Αν κάτι το αγαπάς πολύ να είσαι πρόθυμος να κολυμπήσεις στο βαθιά γι' αυτό, και αναφέρομαι σε επιθυμίες.
Ρε μόνος σου ήρθες, μόνος σου θα φύγεις... Δε δίνει κανένας δεκάρα για σένα, θα πεθάνεις και θα σε ξεχάσουν όλοι. Τουλάχιστον πριν πεθάνεις, άφησε κάτι για σένα... Ένα μικρό κομμάτι του εαυτό σου, κάτι μικρό, τόσο δα, είναι κρίμα να φύγεις έτσι, ρε.

Άρπαξε τα όνειρα σου και γνώρισε την ευτυχία σου. Το αξίζεις... Το ίδιο και εγώ. Έκανα ήδη την αρχή. Ίσως μείνω μόνος μου, αλλά δε με νοιάζει. Μόνος μου ήρθα και θα ρισκάρω!
Ίσως κερδίσω, ίσως πάλι όχι...

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Follow @https://twitter.com/pitsiriki1