Ο Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι θα ξεκινήσει «φωτιά και μανία που παρόμοια ο κόσμος δεν έχει ξαναδεί». Η Βόρεια Κορέα έχει υποσχεθεί να πάρει την εκδίκησή της «χίλιες φορές» από τις ΗΠΑ για οποιαδήποτε επίθεση. Αλλά είναι ο κόσμος πραγματικά στα πρόθυρα ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου; Οι εμπειρογνώμονες λένε ότι πιθανόν όχι, ενώ επισημαίνουν ότι είναι εύκολο να δούμε πώς μπορούμε να φτάσουμε εκεί.

Σε αυτό που όλοι συμφωνούν είναι ότι οι δηλώσεις του Προέδρου των ΗΠΑ είναι απλά ασυγκράτητες, αν και πολλοί τονίζουν το γεγονός ότι η αναταραχή έχει μια ατυχή ιστορία που οδηγεί σε πόλεμο. Η νέα κλιμάκωση είναι η τελευταία σε μια συνεχιζόμενη εκτόνωση των εντάσεων μεταξύ Πιονγιάνγκ και Ουάσινγκτον και ήρθε ύστερα από μια έκθεση που υποστήριξε ότι η Βόρεια Κορέα είχε αναπτύξει πυρηνικά όπλα αρκετά μικρά ώστε να μπορούν να φτάσουν στην ηπειρωτική Αμερική και να εκραγούν εκεί. Μετά από αυτό ήρθε ο εξέχων εμπειρογνώμονας του ελέγχου όπλων, Τζέφρι Λιούις, που χαρακτήρισε την κατάσταση ένα «καρναβάλι εχθρότητας».
Η δήλωση του Τραμπ σχετικά με τη «φωτιά και τη μανία» είναι άνευ προηγουμένου στις σχέσεις των ΗΠΑ με τη Βόρεια Κορέα και είναι παρόμοια με το είδος της ρητορικής που προκύπτει από την Πιονγιάνγκ. Η Βόρεια Κορέα φάνηκε να χαρακτηρίζει μπλόφα την απειλή του ηγέτη των ΗΠΑ μέσα σε λίγες ώρες μετά τη δήλωσή του, ανακοινώνοντας ότι εξέταζε τη δυνατότητα να επιτεθεί στο Γκουάμ, μια ειρηνική περιοχή των ΗΠΑ που φιλοξενεί, μεταξύ άλλων, στρατηγικά βομβαρδιστικά.

Βασικά, αυτή η δήλωση φαίνεται να διατυπώθηκε ως απάντηση στις ΗΠΑ που πέταξαν δύο βομβαρδιστικά Β1-Β στη χερσόνησο της Κορέας τη Δευτέρα, μια επανάληψη παρόμοιου εγχειρήματος που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο – και επομένως όχι ως απάντηση στην προειδοποίηση του Τραμπ. Ο Ρεξ Τίλερσον, ο επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής του Προέδρου, επιχείρησε να ηρεμήσει την κατάσταση και συμβούλευσε τον αμερικανικό λαό να μην ανησυχεί. Το μήνυμα της κλιμάκωσης φαίνεται να μην έχει επηρεάσει τον Τραμπ, ο οποίος μόλις ξύπνησε έγραψε στο Twitter ότι το αμερικανικό πυρηνικό οπλοστάσιο ήταν «πιο ισχυρό από ποτέ» – αν και πρόσθεσε ότι ελπίζει ότι δεν θα το χρησιμοποιήσει ποτέ.

Ωστόσο, η στροφή του αμερικανικού ηγέτη στην άμεση πολεμική αντίδραση προς τη Βόρεια Κορέα προκάλεσε ευρύτατους φόβους γύρω από την προοπτική μιας μεγάλης παγκόσμιας πυρηνικής σύγκρουσης, από την οποία θα προκύψει αναπόφευκτα η καταστροφή μεγάλων τμημάτων του κόσμου.

Θα καταστραφεί ο κόσμος από έναν πυρηνικό πόλεμο;

Πιθανόν όχι, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες που μίλησαν στον Independent. Τα σχόλια του Τραμπ προσφέρουν μια σημαντική και ουσιαστική αλλαγή στη ρητορική που ανταλλάσσεται μεταξύ της Βόρειας Κορέας και των ΗΠΑ – αλλά φαίνεται ότι είναι απλά ρητορική, προς το παρόν. «Το πρώτο πράγμα που θα έλεγα είναι ότι δεν είμαι σίγουρος ότι τα σχόλια του Τραμπ αλλάζουν τον θεμελιώδη λογισμό στην κορεατική χερσόνησο, στην Βόρεια ή στη Νότια», δήλωσε ο Τζέιμς Χάνα, συν-επικεφαλής του ασιατικού προγράμματος στο Chatham House. «Αυτό που έχει προφανώς αλλάξει είναι ο παράγοντας Τραμπ και έχει κατά κάποιο τρόπο μιμηθεί την προσέγγιση επιθετικότητας της Βόρειας Κορέας».

Παρότι η φωνή του Προέδρου είναι μόνο μία από τις πολλές στον Λευκό Οίκο -και παρότι είναι αυτή του επικεφαλής του Στρατού- είναι μακράν ο πιο επιθετικός. Ο Ρεξ Τίλερσον είπε ότι δεν υπάρχει «επικείμενη απειλή» και ότι «οι Αμερικανοί θα πρέπει να κοιμούνται ήσυχοι τη νύχτα», ενώ εξήγησε ότι ο Πρόεδρος είχε υιοθετήσει έναν τέτοιο αντιφατικό τόνο επειδή αυτή ήταν η γλώσσα που ο Κιμ Γιουνγ-ουν μπορούσε να καταλάβει. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. «Έχοντας παρακολουθήσει τη Βόρεια Κορέα για μεγάλο χρονικό διάστημα, ανησυχώ περισσότερο», δήλωσε ο Έιντεν Φόστερ-Κάρτερ, ανώτερος ερευνητής στην κοινωνιολογία και στη σύγχρονη Κορέα στο Πανεπιστήμιο του Leeds. «Ανησυχώ για τη ρητορική που ξεφεύγει από τον έλεγχο και από τις δύο πλευρές και αυτό οδηγεί σε κάποιο λάθος υπολογισμό». Ο καθηγητής τόνισε ότι δεν υποστηρίζει πως τα σχόλια του Τραμπ ή ότι η προσέγγιση των ΗΠΑ ήταν παρόμοια με αυτή της Βόρειας Κορέας, μόνο ότι υπήρχε ένας αυξανόμενος βαθμός δημόσιας εχθρότητας μεταξύ των δύο πλευρών.

Η Βόρεια Κορέα καταδεικνύει καλύτερα από κάθε έθνος ότι η ασυμφωνία είναι σημαντική.
«Ανησυχώ για χαλαρή ρητορική», δήλωσε ο Τζέφρι Λιούις, βοηθός καθηγητής στο Κέντρο James Martin για τη μη διάδοση των όπλων. «Επειδή ανησυχώ ότι οι σύμμαχοι ή οι Βορειοκορεάτες δεν θα καταλάβουν ότι είναι απλώς ορατή. Αλλά, τούτου λεχθέντος, δεν πιστεύω ότι αποτελεί απόδειξη ότι οι ΗΠΑ πρόκειται να επιτεθούν στους Βορειοκορεάτες.
«Με ένα περίεργο τρόπο είναι καθησυχαστικό επειδή είναι σαφές ότι δεν ξέρει τι να κάνει. Αν είχε κάποιο σχέδιο να τους επιτεθεί, δεν θα μιλούσε για το σχέδιό του να τους επιτεθεί».

Μπορεί να υπάρξει σύγκρουση κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον;

Ίσως το πιο τρομακτικό για την κατάσταση είναι το πόσο αδύνατο είναι να απαντηθεί αυτό το ερώτημα. Υπάρχουν απλά πάρα πολλά διαφορετικά στοιχεία, καθένα από τα οποία είναι απρόβλεπτα από μόνα τους και οδηγούν σε μια κατάσταση στην οποία σχεδόν όλα μπορούν να συμβούν. «Εάν ο υπολογισμός δεν έχει αλλάξει, αυτό που εισάγεται είναι ένα υψηλότερο επίπεδο μη προβλεψιμότητας και ρητορικής έντασης», λέει ο Χάνα. «Το οποίο έχει μια σειρά από αλυσιδωτές αντιδράσεις. Εάν οι ΗΠΑ είναι απρόβλεπτες, οι οπαδοί του Τραμπ θα μπορούσαν να το θεωρήσουν πλεονέκτημα- το γεγονός ότι παίρνει μια πιο σκληρή στάση και πιέζει τη Βόρεια Κορέα και πιθανώς την Κίνα, εκδηλώνοντας την απειλή.

«Αλλά εξίσου, αυτή η απρόβλεπτη κατάσταση δεν συμβαδίζει με τους συμμάχους των ΗΠΑ στην περιοχή, όπως η Ιαπωνία ή η Νότια Κορέα. Δημιουργεί ένα είδος απήχησης έντονης ρητορικής». Και με τον Τραμπ στην εξουσία, η ρητορική τείνει να κυριαρχεί στη συζήτηση – και συχνά γίνεται η συζήτηση. «Αν αυξήσεις την ένταση της ρητορικής, τότε υποθέτω ότι υπάρχει μεγαλύτερη ανησυχία ότι η πιθανότητα δράσης σε ορισμένες περιοχές αυξάνεται», προσθέτει ο Χάνα.

Όλα καταλήγουν πραγματικά στο κατά πόσο η Βόρεια Κορέα πιστεύει ότι οι δηλώσεις του Τραμπ σημαίνουν πράγματι οτιδήποτε. Εάν ο ίδιος απλώς μπλοφάρει – μια δραστηριότητα που γνωρίζει καλά- τότε πολύ λίγα έχουν αλλάξει. Αν πιστεύουν ότι η ρητορική στάση είναι κάτι που τους θέτει σε κίνδυνο, τότε θα μπορούσε να προκύψει σύγκρουση.

Πώς μπορεί να ξεσπάσει ο πόλεμος;

Αν συμβεί κάποια σύγκρουση, είναι πιθανό ότι ο πόλεμος θα ξεσπάσει από ατύχημα, και όχι από σχεδιασμό. Τα σχόλια του Τραμπ θα μπορούσαν να είναι ως επί το πλείστον ισχυρά ως ρητορική – αλλά πόλεμοι έχουν ξεσπάσει στο παρελθόν από παρόμοια ρητορική. Αξίζει να σημειωθεί ότι, φυσικά, οι περισσότεροι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι ενάντια στην ιδέα ενός πυρηνικού πολέμου. Αυτή είναι μια αρκετά ασφαλής παραδοχή και σημαίνει ότι, ό, τι κι αν λέγεται, κανείς δεν πρόκειται να επιλέξει να πετάξει ευχαρίστως μια ατομική βόμβα σε άλλη χώρα.

Μια πιο απλοϊκή στρατιωτική επέμβαση, όπως ήλπιζαν να είναι οι δυτικές κυβερνήσεις όταν εισήλθαν στο Ιράκ το 2003, πιθανότατα είναι εκτός συζήτησης. Μόλις η Βόρεια Κορέα αισθανθεί ότι δέχεται εισβολή, πιθανόν να ξεκινήσει επιθέσεις στη Νότια Κορέα. Αν συνέβαινε αυτό, τα μεγάλα ζητήματα της πυρηνικής κλίμακας της Βόρειας Κορέας θα ήταν λιγότερο σημαντικά, καθώς η Σεούλ θα μπορούσε να πληγεί από χερσαίες δυνάμεις. Η ιδέα να διακινδυνεύσουν αυτοί οι άνθρωποι με μια παρέμβαση είναι σχεδόν αδύνατη. «Όσο και αν ανησυχώ για τον Τραμπ νομίζω ότι θα αποθαρρυνθεί από μια τέτοια πορεία», λέει ο καθηγητής Φόστερ-Κάρτερ. «Θα καταστρέψει τη Νότια Κορέα, θα καταστρέψει τη συμμαχία. Θα ήταν πιο επιζήμιο ακόμα και από όλες τις συγκρούσεις που έχουμε συνηθίσει σε μέρη όπως το Ιράκ».

Αλλά δεν είναι τόσο απλό. «Έχει γίνει πιο περίπλοκο στο σημείο ότι οι ανησυχίες περί εσφαλμένου υπολογισμού είναι υψηλότερες, οπότε πιθανότατα υπάρχει ο κίνδυνος», λέει ο Χάνα. «Σε μια πολύ περίπλοκη κατάσταση, νομίζω ότι ο φόβος είναι ένα απρόβλεπτο λάθος ή ένα μήνυμα που προκαλεί κάποιο είδος αλυσιδωτής αντίδρασης από το ένα μέρος ή το άλλο». Αυτή είναι η κύρια ανησυχία για τα σχόλια του Τραμπ – ότι θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι υπονοούν ότι πρόκειται να συμβεί κάτι βλαβερό και ότι θα μπορούσαν να απαντήσουν προληπτικά.

Και με μια τέτοια επιδείνωση της επιθετικής ρητορικής να στροβιλίζεται γύρω από την κατάσταση, η σημασία κάθε ατομικού περιστατικού θα είναι πολύ υψηλότερη. Η κατάρρευση των διαπραγματεύσεων και της διπλωματίας μεταξύ των ΗΠΑ και της Βόρειας Κορέας σημαίνει επίσης ότι οποιοδήποτε μικρό συμβάν θα μπορούσε να είναι σημαντικό, αφού δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να αντιμετωπίσει κανείς ή να ηρεμήσει οποιοδήποτε πρόβλημα. Μεταξύ του 1994 και του 2003, οι διπλωματικές συμφωνίες μείωσαν την πυρηνική ανάπτυξη της Βόρειας Κορέας και διευκόλυναν τη διπλωματία να προχωρήσει μεταξύ της χώρας και των αντιπάλων της σε άλλα θέματα.

«Αυτό σημαίνει ότι όταν φτάνεις σε μια σύγκρουση – όταν υπάρχει ένας πυροβολισμός στη γραμμή οριοθέτησης του Ναυτικού, για παράδειγμα – έχεις έναν τρόπο να εξουδετερώσεις την ένταση», δήλωσε η καθηγήτρια Χέιζελ Σμιθ, συγγραφέας του βιβλίου «Οι αγορές της Βόρειας Κορέας και ο στρατιωτικός κανόνας» . «Σήμερα αυτό δεν υπάρχει. Έτσι, αν έχεις ένα σχετικά μικρό συμβάν στα σύνορα, το οποίο εξακολουθεί να είναι αμφισβητούμενο, κάτι το οποίο είναι ακόμα δυνατό, υπάρχει μια πιθανότητα να κλιμακωθεί. Έτσι αρχίζουν οι πόλεμοι. Είναι επικίνδυνη η κατάσταση που έχουμε τώρα, ειδικά όταν υπάρχουν τόσες πολλές χώρες με διαφορετικά συμφέροντα».
Αν άρχιζε αυτός ο πόλεμος, οι ΗΠΑ φαίνεται ότι θα τον κέρδιζαν -αυτό είναι πολύ προφανές και αποτελεί βασικό παράγοντα της σκέψης του αμερικανικού στρατού. Αλλά αυτό το μέρος του κόσμου περιβάλλεται από πολλές από τις μεγαλύτερες ένοπλες δυνάμεις στον κόσμο και κάθε σύγκρουση θα είναι «πολύ, πολύ αιματηρή πράγματι», δήλωσε η Σμιθ.

Τι σκέφτεται λοιπόν να κάνει ο Ντόναλντ Τραμπ;

Είναι πιθανό τα σχόλια του Τραμπ να αποτελούν μέρος κάποιου γενικού σχεδίου, αλλά είναι μάλλον απίθανο. Και το ίδιο το γεγονός ότι μιλάει για τη χώρα είναι ένα σημαντικό ρήγμα από τη δέσμευση που η κυβέρνηση Ομπάμα αποκαλούσε στρατηγική υπομονή – κάτι όμως το οποίο «ήταν δύσκολο να διακριθεί από την αδιαφορία», λέει ο καθηγητής Φόστερ-Κάρτερ. «Ο Τραμπ, προς τιμήν του, παίρνει σοβαρά τη Βόρεια Κορέα, αλλά το κάνει με τόσο εξαιρετικό τρόπο», είπε.

Όποιος σκέφτηκε να θεωρήσει τον Τραμπ στρατηγική μεγαλοφυΐα, μπορεί να δει τις τελευταίες του παρατηρήσεις ως απόδειξη ενός σαφώς διαδεδομένου σχεδίου. Όσοι τον βλέπουν με συμπάθεια, μπορεί να υποστηρίξουν ότι προσπαθεί να ταιριάξει τα σχόλιά του με τα συχνά επιθετικά σχόλια της Βόρειας Κορέας ή ότι η έλλειψη φροντίδας είναι αποτέλεσμα της «θεωρίας των τρελών», κατά την οποία ένα άτομο συμπεριφέρεται τόσο παράξενα που ανησυχεί τον αντίπαλό του επειδή θεωρεί ότι μπορεί να κάνει κάτι τρελό.
Με κάποιο τρόπο, έχει το πλεονέκτημα ότι βοηθά και τις δύο πλευρές. Τόσο η Πιονγιάνγκ όσο και η Ουάσινγκτον κυβερνώνται από άντρες που ενδιαφέρονται να κάνουν τον άλλο να φαίνεται κακός και επικίνδυνος, και οι δύο θέλουν να φαίνονται ισχυροί και οι δύο μπορούν να επωφεληθούν δίνοντας την εντύπωση ότι, αν τους προκαλέσουν, θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν έναν πυρηνικό Αρμαγεδδώνα.

Αυτά είναι ίσως λιγότερο πιθανά από τη θεωρία ότι ο Τραμπ απλά συμμετέχει σε μια συζήτηση στην οποία αισθάνεται ότι έχει ισχυρή θέση. Ευτυχώς, ο Αμερικανός ηγέτης περιβάλλεται από ανθρώπους που είναι λίγο πιο λογικοί – ακόμα κι αν δεν είναι πάντα σε θέση να τον σταματήσουν να μιλάει. Η ιδέα του «φανταστικού, ζοφερού σεναρίου» στο οποίο ο κόσμος ωθείται στην πυρηνική ενέργεια είναι «απίστευτα τρομακτική», λέει ο καθηγητής Φόστερ-Κάρτερ. «Αλλά δεν νομίζω ότι θα συμβεί γιατί σκέφτομαι, ελπίζω και προσεύχομαι ότι υπάρχει αρκετή επίβλεψη ενηλίκων – από στρατιωτικούς, όπως ο Μάτις και ο ΜακΜάστερ- και δεν υπάρχει λογική επιλογή επίθεσης».

Είναι σαφές ότι αυτοί οι στρατηγοί που περιβάλλουν τώρα τον Τραμπ – ο υπουργός Άμυνας Τζέιμς Μάτις και ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας Χ.Ρ. ΜακΜάστερ- δεν θέλουν πόλεμο, ακριβώς επειδή έχουν επίγνωση της ζημίας που μπορεί να προκαλέσει. «Μία από τις ειρωνείες είναι ότι οι στρατηγοί είναι αυτοί που προσπαθούν να αποτρέψουν την έκρηξη στρατιωτικών συγκρούσεων – να εξετάσουν εναλλακτικούς τρόπους για το τι συμβαίνει», δήλωσε η Σμιθ.

Οι παρατηρήσεις του Τραμπ ήταν εν μέρει αξιοσημείωτες, διότι δεν φαινόταν να έχει λάβει κατεύθυνση γι” αυτές – και ίσως να μην είχε προγραμματιστεί καν να τις πει. Ο απρόβλεπτος χαρακτήρας του Τραμπ αντικατοπτρίζει την όλη κατάσταση. Η παρέμβαση του Τίλερσον, που συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο σημαντικών συμβούλων του Τραμπ, δείχνει ότι ο Λευκός Οίκος προσπαθεί ακόμη να αποφύγει κάθε κλιμάκωση.

Ο κίνδυνος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν αυτοί οι πιο λογικοί ηγέτες μπορούν να κρατήσουν τον Τραμπ ήρεμο και ήσυχο. Η δήλωση του πρώην τηλεοπτικού σταρ των ριάλιτι δεν ήταν τόσο σημαντική, όσο το γεγονός ότι την έκανε. Εισάγει μια νέα αστάθεια σε μια ήδη αρκετά τρελή κατάσταση, με τη μορφή του πιο ισχυρού ανθρώπου στον κόσμο.

Ποιοι είναι οι σύμμαχοι της Βόρειας Κορέας;

Παραδοσιακά, η Βόρεια Κορέα έχει λάβει βοήθεια από χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα. Θα μπορούσε μάλιστα να είναι η Κίνα που εν μέρει τουλάχιστον ενθάρρυνε την πρόσφατη έξαρση του Τραμπ – εκμεταλλευόμενη τα προεκλογικά του σχόλια σχετικά με την επαναδιαπραγμάτευση της σχέσης των δύο χωρών. «Δεν νομίζω ότι βλέπουμε μια κινητοποίηση των ΗΠΑ για πυρηνικό πόλεμο», δήλωσε η Χάνα. «Αλλά ο Τραμπ έχει επενδύσει σε μεγάλο βαθμό στο ζήτημα της Βόρειας Κορέας για να αυτοεπιβεβαιωθεί. Είναι επίσης πολύ κεντρικό θέμα της προσέγγισής του στην Κίνα. Και η Κίνα είναι ένα μεγάλο μέρος της εξωτερικής πολιτικής του, τουλάχιστον θεωρητικά».

Τι σημαίνει για το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη;

Πολύ λίγα, τόσο από την άποψη του άμεσου κινδύνου όσο και των διπλωματικών επιδράσεων. Οι ευρωπαϊκές χώρες θα ενδιαφέρονται προφανώς για τις τελευταίες εξελίξεις, αλλά πρόκειται για σχετικά μικρούς παίκτες για τέτοια θέματα. Οι ΗΠΑ εμπλέκονται επειδή έχουν γίνει ένας χρήσιμος εχθρός για τη Βόρεια Κορέα, για όλους τους λόγους που σχετίζονται με τον πόλεμο της Κορέας και τα γεγονότα πριν και από τότε.

Όμως, οι σημαντικότερες χώρες είναι γενικά εκείνες γύρω από τη Βόρεια Κορέα, συμπεριλαμβανομένης της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας – οι οποίες είναι εύκολα προσβάσιμες σε οποιαδήποτε όπλα και είναι σύμμαχοι των ΗΠΑ- καθώς και η Ρωσία και η Κίνα.

Πώς μπορούμε να το σταματήσουμε;

Όλα αυτά θα μπορούσαν να αποφευχθούν κατά τη δεκαετία του 1990. Στη συνέχεια, υπήρξε μια όρεξη στη Βόρεια Κορέα για μια λύση στις διαπραγματεύσεις, και μια επιθυμία στις ΗΠΑ να τακτοποιήσουν το θέμα. Μια τέτοια σχετικά απλή λύση μπορεί να μην είναι πλέον δυνατή για να διορθωθεί ένα πρόβλημα όπως η Κορέα. Η χώρα πιστεύει, ίσως σωστά, ότι το πυρηνικό της πρόγραμμα εμποδίζει άλλες χώρες από την προσπάθεια αλλαγής καθεστώτος, πράγμα που σημαίνει ότι η ηγεσία της είναι απίθανο να παραιτηθεί από το τεράστιο θέμα της ατομικής διαπραγμάτευσης.

Συνεπώς, οποιαδήποτε συμφωνία ασφάλειας – η οποία συγκεντρώνει όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, της Ρωσίας και της Ιαπωνίας, καθώς και των ΗΠΑ – θα πρέπει να εγγυηθεί ότι δεν θα υπάρξει αλλαγή καθεστώτος. Αυτό θα ήταν δυσάρεστο για τις ΗΠΑ, καθώς θα σήμαινε όχι μόνο την αναγνώριση αλλά και τη δέσμευση να διαιωνίσουν ένα καταπιεστικό και θανατηφόρο καθεστώς.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

πηγη