Ένα δάκρυ αντάρτης ξέφυγε,
κύλισε στο πρόσωπο σου.
Η σκέψη που σε πλήγωνε,
έγινε νερό και αλάτι.

Θαρρείς μια θάλασσα το μυαλό μας
και ότι νοιώθουμε σύννεφα με βροχή.
Και ο ουρανός μας; Πού χάθηκε;
Που πήγε το λαμπερό του γαλανό;

Κρύφτηκε και γέμισε σκιές, σκοτείνιασε
και θόλωσε. Γνωρίζεις γιατί;
«Βρέχει ανθρώπους, πάνω από τα σκυμμένα μας κεφάλια.. »

(Για τους πεσόντες)

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Follow @https://twitter.com/pitsiriki1