«Το κορίτσι των γενεθλίων προσευχόταν στα αστέρια να μην ξεχαστεί απ’ όσους αγαπάει. Είχε αλλάξει γειτονιές, είχε γνωρίσει ανθρώπους, μα πάντα όταν σήκωνε το βλέμμα της στον ουρανό, στα ίδια άστρα έγνεφε. Έφυγε απ’ το μικρό της σπιτικό, πήγε σε μεγαλύτερο. Επέστρεψε ξανά και πάλι θα ξαναφύγει. Μα τα άστρα ήταν, είναι και θα είναι η σκεπή της. Έτσι και εκείνα ακούν την προσευχή της και ενώνουν μες στη νύχτα φωνές αγαπημένων από κάθε πόλη και χωριό που ψιθυρίζουν μέσα στη σιωπή

Γενέθλια… κατάσταση περίεργη. Από τη μία πλευρά, οι «άνθρωποι των γενεθλίων» που βρίσκονται σε μια παράξενη ψυχολογία επανεξέτασης και αναθεώρησης όλων των πεπραγμένων μέσα στη χρονιά. Τολμώ να πω – ψιθυριστά όμως- πως πρόκειται για σκέψεις με μια δόση υπερβολής, αλλά δεν το λέω φωναχτά…δε θέλω να τις υποτιμήσω μπροστά στο κορίτσι των γενεθλίων…και μπροστά σε κάθε κορίτσι γενεθλίων. Από την άλλη πλευρά, όλοι εμείς. Που.. θες ότι ψυχανεμιζόμαστε το δακρύβρεχτο της υπόθεσης…που μας παρασύρει η χαρά των γενεθλίων…;;!
Δεν ξέρω, αλλά για μία μέρα, συμβαίνει να είμαστε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.

Δεν αρκεί, όμως, μόνο μία μέρα το χρόνο. Αναρωτιέμαι πόσο πιο όμορφος θα ήταν ο κόσμος μας, αν κάθε μέρα φερόμασταν στο διπλανό μας σα να είχε γενέθλια. Ωστόσο, η τάξη των συναισθημάτων μας για να αναδυθεί χρειάζεται το χάος και την αταξία. Εκεί κάπου ακουμπάω και ελπίζω μέσα από την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης συμπεριφοράς να αναδυθεί μια τούρτα. Και κεράκια. Και το κορίτσι των γενεθλίων με μια ευχή για όλους, σβήνοντας τα κεράκια:

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Follow @https://twitter.com/pitsiriki1