Κρυώνεις μάνα μου; Να σου πλέξω “γω κασκολάκι σένιο να το τυλίγεις στο μεταξένιο λαιμουδάκι σου και να ζεσταίνεσαι; Δε θα σου πλέξω όμως από τα κασκόλ που ξέρεις, όχι, θα σου πλέξω από τα άλλα τα κραφτιβιστικά, από εκείνα που κάθε θηλιά είναι και μια καταγγελία για την κενονία την άτιμη.

Βέβαια το αιώνιο πρόβλημα με το πλέξιμο είναι ότι στο τέλος καταλήγεις πάντα να κυνηγάς το κουβάρι. Τρέχει το άτιμο δεξιά κι αριστερά και κυλιέται και κατάχαμα και βρομίζει. Δε σκάω όμως γι΄αυτό γιατί υπάρχει λύση. Έχω μία φιλενάδα από το Οστρέλια, πλέκτρια κι αυτή σαν κι εμένα που για να μην της φεύγει το κουβάρι το σφηνώνει μέσα στη γαλοπούλα της. Όχι βρε τη γαλοπούλα τη χριστουγεννιάτικη, την άλλη τη γαλοπούλα τη -γεννιάτικη σκέτο. Τη δικιά της γαλοπούλα.

Βέβαια η Κάση το κάνει και για έναν άλλο λόγο. Είναι καλλιτέχνιδα, art performer και μεγάλη κραφτιβίστρια (θα σε πω ρε τι σημαίνει αυτό, λύσαξες!) και το κάνει δημόσια αυτό το πράγμα, να πλέξει δηλαδή μέσα από τη γαλοπούλα της, για να διαμαρτυρηθεί για τη βία κατά των γυναικών και τον γενικότερο σεξισμό που μας περιβάλλει.

Ναι, ναι χιπεστεριά μεγάλη σε λέω. Βέβαια πολλοί την κράζουν για αυτό το πράγμα την καημένη, και στο φατσοβιβλίο όλο άσχημα πράγματα της λένε, αλλά εκείνη δεν πτοείτε, παίρνει τα κακά τα λόγια και τα εκτυπώνει πάνω σε κασκόλ πάλι και τα κάνει πανό.

Τι είπες; Δεν στέκει καλά στα μυαλά η φιλενάδα μου; Ότι χρησιμοποιεί σαν πρόφαση τον φεμινισμό της για να τραβήξει την προσοχή του κοινού; Τι να σε πω; Είναι δύσκολα πράμα να είσαι καλλιτέχνης και το μεροκάματο δε βγαίνει εύκολα. Εγώ αν με ρωτάς δε θα το “κανα κι ας είμαι κραφτιβίστρια.

Άντε κι επειδή φαγώθηκες καφτιβισμός βγαίνει από το λήμα craftivism και είναι παρακλάδι του ακτιβισμού που χρησιμοποιεί σαν μέσο έκφρασης και διαμαρτυρίας τις παραδοσιακές οικιακές τέχνες, πλέξιμο, κέντημα και τα συναφή. Η κεντρική ιδέα πίσω από αυτό το είδος του ακτιβισμού είναι αμφίσημη. Από τη μια καταγγέλλει το καπιταλιστικό σύστημα της μαζικής παραγωγής αγαθών και της εκμετάλλευσης του ανθρώπινου δυναμικού μέσω της φτηνής εργασίας και από την άλλη καταγγέλλει τον σεξισμό εις βάρος των γυναικών. Καθώς τα εργόχειρα ήταν για αιώνες το σύμβολο του οικιακού εγκλεισμού της γυναίκας και δείκτης της μικρής προσβασιμότητας της, στην εκπαίδευση η ανάδειξη όλων των χειρωνακτικών οικιακών εργασιών σε ένα είδος δημοφιλούς δημιουργικής απασχόλησης αλλά και τέχνης, εξυψώνει αισθητά το ρόλο και τη θέση της γυναίκας μέσα στην κοινωνία. Και συμπληρωματικά κάθε προσπάθεια ενίσχυσης της μικρής παραγωγής από ομάδες ανθρώπων που το κάνουν με αγάπη και μεράκι, ορθώνει σθεναρά ανάστημα στον καπιταλισμό που μας θέλει όλους άβουλους εργάτες και καταναλωτές.

Αυτά τα ολίγα και τα συμπεράσματα δικά σας.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Follow @https://twitter.com/pitsiriki1