Να “μαι πάλι
Γράφω ξανά
Για σένα
Έρωτα

Σ” ακούω να ξημεροβραδιάζεσαι
έξω απ” την πόρτα μου
φωνάζοντας τ” όνομά μου

Ξέχασες τότε, τι σου ΄χα πει;
Ξέχασες που τότε σ΄είχα διώξει;

Τιμωρός είσαι ή ζητιάνος;

Σε νιώθω ν΄ανασαίνεις
στην πόρτα μου απέξω
Τις στιγμές που δεν μιλάς
εγώ πάλι σ΄ακούω

Καρτερικά
Επίμονα
Ακούραστα
Με περιμένεις
την πόρτα ν΄ανοίξω
για να μπεις ξανά μες στη ζωή μου

Όσο επιμένεις
Επιμένω
Όχι σου λέω!
Την πόρτα δεν θ΄ανοίξω
Φοβάμαι
Διαλύθηκα
Θυμάμαι τα κομμάτια μου
σκορπισμένα στο πάτωμα
Kαι φοβάμαι…

Εσύ ήσουν πάντα πιο δυνατός
Εγώ ήμουν…
Τι ήμουν;
Εσύ με άλλαξες
Μετά από ΄σένα τίποτα δεν αξίζει
Τώρα που λέμε αλήθειες
Τώρα που το μελάνι ρέει σαν αίμα
θα στο πω
Μαζί σου νιώθω ζωντανή
Kι ας υπάρχουν στιγμές που με σκοτώνεις

Χτύπα την πόρτα
Φώναζε
Τιμώρησε ή παρακάλεσε με

Ό,τι κι αν κάνεις
Ό,τι κι αν κάνω
Έρωτα
Εσύ κι εγώ
Δεν τελειώσαμε ακόμα

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Follow @https://twitter.com/pitsiriki1