Μία νίκη με την Άντερλεχτ στο Καραϊσκάκη, για την 6η αγωνιστική των ομίλων του Champions League, χρειάζεται ο Ολυμπιακός για να προκριθεί στη φάση των «16» της διοργάνωσης. Με το γκολ του Κώστα Μανωλά από το πρώτο ημίχρονο και την απίθανη εμφάνιση του Ρομπέρτο, οι «ερυθρόλευκοι» νίκησαν 1-0 την Μπενφίκα και έφθασαν τους 7 βαθμούς, τρεις περισσότερους από τους Πορτογάλους.
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τον αγώνα με τον Ρομπέρτο κάτω από τα δοκάρια, τον Σαλίνο στο δεξί άκρο της άμυνας και τον Χολέμπας στο αριστερό. Στόπερ ήταν οι Σιόβας και Μανωλάς, ενώ στον άξονα οι Μανιάτης, Σάμαρης. Στις πτέρυγες οι Φουστέρ (αριστερά) και Γιαταμπαρέ (δεξιά), ενώ μπροστά οι Μήτρογλου, Σαβιόλα, με τον τελευταίο να έχει πιο ελεύθερο ρόλο.
ΕΙΧΕ ΡΟΜΠΕΡΤΟ
Στα πρώτα λεπτά ο Ολυμπιακός δεν «πατούσε» καλά στο ματς. Η Μπενφίκα ήθελε να επιβάλλει τον ρυθμό της και αυτό φαινόταν. Και έβγαλε 2 φάσεις στο πρώτο 10λεπτο πολύ καλές και επικίνδυνες. Αρχικά με τον Καρντόσο, ο οποίος με πλασέ μέσα από την περιοχή έκανε πλασέ και ο Ρομπέρτο απέκρουσε δύσκολα στην γωνία και έπειτα με τον Μάρκοβιτς. Ο Σέρβος βγήκε τετ α τετ και είδε τον Ισπανό τερματοφύλακα του Θρύλου να του λέει «όχι» και να τον σταματάει. Ο Ρομπέρτο λοιπόν, κράτησε το μηδέν.
ΤΟΥΣ «ΚΑΡΦΩΣΕ»!
Στη συνέχεια ο Ολυμπιακός ήθελε να ανέβει και να απειλήσει. Και το κατάφερε με τον καλύτερο τρόπο. Σκοράροντας! Στο 13’ ο Χολέμπας έκανε ωραία ενέργεια και κέρδισε κόρνερ. Το εκτέλεσε ο ίδιος και ο Μανωλάς πήδηξε πιο ψηλά από όλους και με καρφωτή κεφαλιά έκανε το 1-0.
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΤΑΝ, ΑΛΛΑ…
Από εκεί και έπειτα, ο Ολυμπιακός δεν είχε άλλη φάση για γκολ (κλασική). Περίμενε την Μπενφίκα, θέλοντας να χτυπήσει στην αντεπίθεση. Οι Πορτογάλοι από την άλλη πίεζαν και αρκετές φορές ήρθαν σε δύσκολη θέση. Αλλά το 1-0 παρέμεινε και αυτό γιατί είτε ο Ρομπέρτο, είτε οι Σιόβας, Μανωλάς, αποσοβούσαν τελικά τον κίνδυνο… Και κάπως έτσι τελείωσε το πρώτο μέρος.
ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΡΟΜΟΥ
Η Μπενφίκα μπήκε με στόχο να πιέσει ακόμα περισσότερο στο δεύτερο ημίχρονο. Η κίνηση του Μίτσελ, να βάλει τον Τσόρι στη θέση του Σαβιόλα και τον Εντινγκά στη θέση του Γιαταμπαρέ, 11 λεπτά μετά, αποσκοπούσαν στο να κάνει κάποια κατοχή μπάλας ο Ολυμπιακός, να ανασάνει στα μετόπισθεν γιατί ο κλοιός είχε κλείσει. Ο Ολυμπιακός ήταν η μία γωνία σε ένα ασφυκτικό τρίγωνο Βερμούδων, στο οποίο οι άλλες δύο γωνίες ήταν η Μπενφίκα και ο χρόνος.
Ο Ολυμπιακός έπρεπε να ζει με αυτό και με μία αμυντική αστάθεια. Από τον Ρομπέρτο φαινόταν ότι δεν περνάει τίποτα, αλλά πόσες πιθανότητες υπήρχαν για να στείλει κάποιος παίκτης της Μπενφίκα την μπάλα σε ένα σημείο που ο Ισπανός δεν μπορούσε να αντιδράσει; Υπήρχαν και αυτό, ασφαλώς, αναδείκνυε το σφικτό παιχνίδι του Ολυμπιακού. Δεν ήταν μόνο η επιθετική ορμή της Μπενφίκα, αλλά και το γεγονός ότι οι Πορτογάλοι έμοιαζαν να έχουν περισσότερη θέληση, να πηγαίνουν πρώτοι στις κόντρες, να τις κερδίζουν, να φτιάχνουν φάσεις από δεύτερες ευκαιρίες.
Ο Ρομπέρτο, είναι απίστευτο αλλά, αρκούσε. Απόκρουση εκπληκτική στο σουτ του Μάρκοβιτς στο 46’ και στο τετ α τετ του Τζούριτσιτς στο 88’, στην απόκρουση στην προσπάθεια Σέρβου στο 78’, του Σίλβιο στο 54’, μέρες Ελευθερόπουλου, όταν ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στους «8» του Champions League.
Ο Σαλίνο δεν κατάφερε να ολοκληρώσει ένα απίθανο σόλο στις καθυστερήσεις του παιχνιδιού, αλλά ο Ολυμπιακός δεν απειλήθηκε ξανά. Ήταν ένας πυγμάχος που έπαιζε με κάποιον καλύτερο, και μένοντας στα σκοινιά για 13 γύρους, κατάφερε να κερδίσει με το νοκ ντάουν στον δεύτερο γύρο.
Στο τέλος, από τον Ρομπέρτο έφυγε όλη η πίεση, όλη η φρενίτιδα από τις διαδοχικές επεμβάσεις του, από το μαρτύριο του Ολυμπιακού. Ήταν μία τεράστια νίκη. Ο Ολυμπιακός έφθασε στους 7 βαθμούς στον όμιλο, έχει τρεις περισσότερους από την Μπενφίκα και του αρκεί η νίκη με την Άντερλεχτ την τελευταία αγωνιστική, για να προκριθεί στη φάση των «16» του Champions League για τρίτη φορά στην ιστορία του.
