Βαρυσήμαντο λόγο εκφώνησε ο πρωθυπουργός στη χτεσινή σύναξη των ηγετών της ΕΕ. Λόγο σπαραξικάρδιο. Το θέμα του ήταν η ανεργία των νέων στην Ελλάδα. Η τοποθέτησή του ήταν πιο σπαραξικάρδια ακόμα και από την αντίστοιχη που είχε κάνει πριν μερικούς μήνες από κινεζικού εδάφους. Κάθε πρωί που ξυπνάει – είχε πει τότε από την Κίνα ο κ.Σαμαράς – το πρώτο πράγμα που τον απασχολεί είναι οι νέοι. Και, συγκεκριμένα, οι άνεργοι νέοι…
Το ίδιο μάλλον θα πρέπει να συμβαίνει κατά το πρωινό ξύπνημα της κυρίας Μέρκελ, των κκ.Σόιμπλε, Ολάντ, Μπαρόζο, Ρομπάι (αν υποθέσουμε ότι αυτός ξυπνάει ποτέ…) κλπ. Απόδειξη: Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες οι ηγέτες της ΕΕ μαζεύτηκαν για να καταλήξουν στην εφαρμογή προγραμμάτων «αντιμετώπισης» – όπως τα αποκαλούν – της ανεργίας των νέων.
Δε θα σταθούμε στο πού θα πάνε τα λεφτά που αποφάσισαν να διαθέσουν (σ.σ.: στο πώς, δηλαδή, αυτά τα λεφτά θα μοιραστούν ανάμεσα στους… εργοδότες και όχι στους ανέργους). Θα σταθούμε στο ποσό, στο ύψος των χρημάτων, με το οποίο σχεδιάζουν να «αντιμετωπίσουν» την ανεργία:
Πρόκειται για 6 δις ευρώ!
Αυτό είναι όλο κι όλο το ποσό με το οποίο υπόσχονται ότι το 60% των νέων της Ελλάδας θα πάψουν να είναι άνεργοι… Αυτό είναι το ποσό με το οποίο λένε ότι το 55% των νέων της Ισπανίας θα πάψουν να είναι άνεργοι…. Αυτό είναι το ποσό με το οποίο λένε ότι το 39% των νέων της Ιταλίας θα πάψουν να είναι άνεργοι… Αυτό είναι το ποσό με το οποίο λένε ότι το 38% των νέων της Πορτογαλίας θα πάψουν να είναι άνεργοι… Αυτό είναι το ποσό με το οποίο λένε ότι τα 20 εκατομμύρια των ανέργων της ΕΕ θα πάψουν να είναι άνεργοι!
Δηλαδή:
Τα 6 δις ευρώ (που κι αυτά στο μεγάλο κεφάλαιο θα τα δώσουν για να λένε μετά ότι τα έδωσαν για τους ανέργους) αντιστοιχούν σε 300 ευρώ για κάθε άνεργοαπό τα 20 εκατομμύρια ανέργους των κρατών – μελών της ΕΕ. Έτσι θα σώσουν τους λαούς από την ανεργία. Με προγράμματα που αντιστοιχούν σε 300 ευρώ (άπαξ) προς κάθε άνεργο. Αν επομένως είστε άνεργος, εκείνο που «έχετε λαμβάνειν», είναι κάτι λιγότερο από ένα ευρώ την ημέρα, για κάθε μέρα, επί ένα ολόκληρο χρόνο! Αν αυτό δεν είναι μια απτή απόδειξη του «ευρωπαϊκού ιδεώδους», αν δεν είναι μια αποστομωτική απάντηση σε εκείνους τους άμυαλους που θέλουν να αποδεσμευτεί η χώρα από την ΕΕ, τότε τι είναι.
Για να έχουμε, δε, μια τάξη μεγέθους της έγνοιας του ευρωενωσιακού οικοδομήματος για τους ανέργους, δεν έχουμε παρά να την μετρήσουμε και να την συγκρίνουμε (την έγνοια της ΕΕ για τους νέους άνεργους) με κάποια άλλα ενδιαφέροντα μεγέθη. Προσέξτε:
Τα 6 δισ. ευρώ τους για την «αντιμετώπιση της ανεργίας» είναι το 0,2% του προϋπολογισμού της Γερμανίας. Μέχρι εκεί φτάνει η έγνοια τους για την ανεργία των νέων…
Τα 6 δισ. ευρώ τους για την «αντιμετώπιση της ανεργίας» είναι το… 0,03% του ΑΕΠ των 16 τρις ευρώ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέχρι εκεί φτάνει η έγνοια τους για την ανεργία των νέων….
Τα 6 δισ. ευρώ τους για την «αντιμετώπιση της ανεργίας» είναι το… 0,05% του ΑΕΠ των 12 τρις ευρώ της Ευρωζώνης. Μέχρι εκεί φτάνει η έγνοια τους για την ανεργία των νέων…
Και το κυριότερο:
Για να έχουμε μια ακόμα καλύτερη τάξη μεγέθους της έγνοιας του ευρωενωσιακού οικοδομήματος για τους ανέργους, δεν έχουμε παρά να την μετρήσουμε και να την συγκρίνουμε με τις πραγματικές έγνοιες των ηγετών της. Προσέξτε:
Σε τι ακριβώς αντιστοιχούν τα 6 δις ευρώ της ΕΕ «για τους ανέργους»; Αντιστοιχούν στο… 0,13% των «πακέτων» με τα οποία η ΕΕ τροφοδότησε τις τράπεζες, μόνο κατά τη διετία Οκτώβρης 2008 – Οκτώβρης 2010! Τόση είναι η «λατρεία» της ΕΕ προς τους άνεργους νέους. Τόση είναι η φροντίδα της προς τους νέους. Τόση είναι η έγνοια της για την ανεργία: Η φροντίδα της ΕΕ προς τους ανέργους αντιστοιχεί στο 0,13% της λατρείας της προς τους τραπεζίτες, προς τα μονοπώλια και τους κεφαλαιοκράτες! Μάλιστα είναι ακόμα μικρότερη, αφού από το 2010, που ήταν η τελευταία φορά που δόθηκαν από τον τότε επίτροπο Αλμούνια στοιχεία για τις ενισχύσεις προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες, ποτέ δεν ξαναδόθηκαν τέτοια επίσημα στοιχεία για το βουνό από λεφτά που, έκτοτε, συνεχώς και αδιαλείπτως εξακολουθεί να διαθέτει η ΕΕ στους τραπεζίτες με τη μορφή ενισχύσεων, εγγυήσεων και «πακέτων»…
Αυτή είναι η ΕΕ. Η μόνη ΕΕ που υπάρχει: Η ΕΕ των επιδοτούμενων τραπεζιτών και των εξανδραποδιζόμενων λαών. Ως εκ τούτου, η «έγνοια» της ΕΕ για τους ανέργους δεν θα μπορούσε παρά να συνιστά σήμα κατατεθέν του ταξικού κανιβαλισμού και της πολιτικής ευρω-προστυχιάς των λιμοκοντόρων «λόρδων» που την απαρτίζουν. Σαν αυτόν τον κύριο, τον επικεφαλής του EuroWorking Group, ο οποίος αυτή την εποχή δεν μπορεί να ασχοληθεί με τα δισεκατομμύρια των (νέων) μέτρων που σχεδιάζονται μεταξύ κυβέρνησης – τρόικας – Βρυξελλών εις βάρος του ελληνικού λαού. Τώρα έχει σημαντικότερες ασχολίες. Ετοιμάζεται να πάει για… σκι. Μόλις, όμως, γυρίσει από το σκι – μας το υποσχέθηκε – θα μας ανακοινώσει και τα μέτρα. Και είναι σίγουρο ότι θα τα επιβάλει τα μέτρα. Εκτός αν ο λαός κάνει το «θαύμα» του. Και τους στείλει για… ψάρεμα. ΠΗΓΗ
