«Μεταξύ Ελλάδας και κόμματος είσαστε με το κόμμα, εμείς είμαστε με την Ελλάδα». Αυτό δήλωσε ο πρωθυπουργός το βράδυ της Κυριακής στη βουλή κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Και αμέσως μετά, συμφώνησε με την τρόικα να πάει σε προεδρική εκλογή και πρότεινε για υποψήφιο τον αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας.

Προφανώς ο Σαμαράς δεν περιμένει πως ο Σταύρος Δήμας θα ψηφιστεί από 180 βουλευτές. Αν και ο ίδιος ο Δήμας εμφανίζεται να το πιστεύει.

Εδώ αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να μη βρει στην κάλπη ούτε την ψήφο όλων των βουλευτών της συμπολίτευσης.

Μπορεί αρκετοί στο ΠΑΣΟΚ να έχουν συνδέσει την επιβίωσή τους με το μέλλον του Βενιζέλου, και ο Βενιζέλος με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως όλοι αυτοί θα ψηφίσουν Δήμα.

Η υποψηφιότητα Δήμα, μόνο στόχο έχει να επανασυσπειρώσει το χώρο της Δεξιάς και της Κεντροδεξιάς ενόψει των σίγουρων πλέον εκλογών.

Παρά το γεγονός πως ο Σαμαράς έχει επισκεφτεί τη βουλή λιγότερες φορές από όσες έχει επισκεφτεί το Βερολίνο, οι αφορμές που έχει δώσει με τις δηλώσεις του για να διαπιστώσει κανείς τον διχαστικό του λόγο είναι άπειρες. Ίσως σε κάποια άλλη ανάρτηση να επανέλθουμε.

Ωστόσο, είναι τουλάχιστον γελοίο, ένας πρωθυπουργός που κοροϊδεύει με τα περί εθνικής συναίνεσης και συνεννόησης, να κατηγορεί την αξιωματική αντιπολίτευση για κομματική πολιτική, και παράλληλα να φυτεύει στον κρατικό μηχανισμό κάθε λογής λουλούδι της Δεξιάς.

Ο Αντώνης Σαμαράς λοιπόν, χρησιμοποιεί χωρίς καμία προκάλυψη την προεδρική εκλογή ως προεκλογικό εργαλείο. Τόσο για τους ψηφοφόρους του, όσο και προς τους δανειστές. Τον αγαπάνε πολύ οι Ευρωπαίοι τον Δήμα. Γι’ αυτό τον έκαναν πρόπερσι υπουργό του Παπαδήμου.

Αυτά για να ξέρουμε ποιός υποτιμά τον θεσμό του Προέδρου, αυτόν που ο ίδιος έχει φορτώσει με καμιά τριανταριά πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, και ποιος όχι.

*Το σκίτσο είναι της Έφης Ξένου.     Ρεμπελίσκος