Με το χέρι στην καρδιά…

Με την παλάμη στο Ευαγγέλιο……

Αν ερωτηθώ για το πώς βλέπω την «διαπραγμάτευση» κυβέρνησης-Τρόικα, τις τελευταίες 30 μέρες (Νοεμ-Δεκ. 2014) θα απαντήσω:

Θέατρο. Μια τεράστια σκηνή για όλους εμάς το κοπάδι.

Ο καθένας παίζει τον ρόλο του, ο καθένας ξέρει τους κανόνες αλλά και τον σκοπό της παράστασης.

Κανένας δεν θα με πείσει πως ο GAP από την θέση του Αρχηγού της Αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν ήξερε τι έκανε όταν το καλοκαίρι του ’09 συζητούσε με το ΔΝΤ.

Κανένας δεν θα με πείσει όταν λίγους μήνες μετά «έβαζε το πιστόλι πάνω στο τραπέζι», πως έψαχνε για άλλο κοινό εκτός των ιθαγενών.

Κανένας, πιά, δεν μπορεί να με πείσει πως τα Ζάππεια Ι,ΙΙ,ΙΙΙ, IV, Χ, Παρίσι Ι, ΙΙ, ήταν τίποτε περισσότερο από τον Τάσο στο «Αγαπητικός της Βοσκοπούλας».

Κανένας δεν μπορεί να με πείσει πως η ανταλλαγή e-mails και όλα τα περί ανάλγητης Τρόικας έχουν άλλο σκοπό εκτός από την πλήρη αποδοχή της ήττας και της υποτέλειας από μεγάλο τμήμα των πολιτών της χώρας.

Ο καθένας τον ρόλο του και οι αποτελούντες την Τρόικα, δεν είναι απλά υπάλληλοι όπως τα συστημικά ΜΜΕ θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε.

Είναι οι Θεοί της Καταστροφής της εποχής μας.

Δεν ήλθαν να βοηθήσουν, ήλθαν να εισπράξουν, να διαφθείρουν, να καταστρέψουν.

Και ακολουθούν κατά γράμμα τις εντολές των ισχυρών του χρήματος.

Οικονομικοί δολοφόνοι.  Δολοφόνοι με γραβάτες.

Οι μαριονετίστες που δίνουν κίνηση στα ανδρείκελα που μας εξουσιάζουν.

Σπέρνουν την υποτέλεια μέσω του φόβου και της ωμής βίας.

«Διαπραγματεύονται» ενώ την ίδια στιγμή σφίγγουν ακόμα περισσότερο τις αλυσίδες στο μυαλό του καθημερινού πολίτη.

Απειλούν ακόμα και με διακοπή στην παροχή ρευστότητας για την χώρα με σκοπό τον αφοπλισμό κάθε σκέψης αντίστασης.

Και δεν θα αργήσει η μέρα που ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού θα δει με συμπάθεια βουλευτές να αλλάζουν στρατόπεδο μόνο και μόνο για το «καλό της χώρας».

Μια παράσταση παίζεται.

Μια παράσταση παίζεται εδώ και πέντε χρόνια.

Μας έπεισε πως δίκαια υποφέρουμε.

Μας έπεισε πως είμαστε αδύναμοι.

Μας έπεισε πως είναι τιμή μας να υπηρετούμε.

Μας έπεισε πως για το μόνο που είμαστε άξιοι, είναι οι αλυσίδες μας.

Ο Αννίβας προ των Πυλών.

Και εμείς στρώνουμε το πέρασμά του με ροδοπέταλα.

© HeadWaiter