Αριστερός ηγέτης ή προσκυνημένο σούργελο του δωσιλογισμού ;

wpid-wp-1446483034476.jpeg

Όταν αυτή η πολιτική συμμορία των προσκυνημένων, που μεταφράζει, ψηφίζει και υλοποιεί αναντίρρητα ότι της υπαγορεύουν οι εκβιαστές, δηλώνει πως είναι «κυβέρνηση της Αριστεράς», αυτό είναι μια στοχευμένη επένδυση στην ανοχή του αφελούς Έλληνα, που καταπίνει αμάσητο το παραμύθι του «παράλληλου προγράμματος» που θα εξανθρωπίσει δήθεν τον εφιάλτη των κατοχικών μνημονίων…

Όταν όμως αυτοί που αντιδρούν και καταγγέλλουν αυτή τη δολοφονική λαίλαπα, επιμένουν να την αφορίζουν ως δήθεν αριστερή πολιτική, τότε δεν είναι απλά συνένοχοι σ αυτή την επικοινωνιακή αθλιότητα, είναι αντικειμενικά και πολιτικοί απατεώνες, αφού εμμέσως πλην σαφώς καλλιεργούν στην κοινωνία την αυταπάτη πως το σωτήριο αντιστάθμισμα σ αυτή την «αριστερή» πολιτική, μπορεί να είναι ένα μείγμα δεξιών πολιτικών και διαχειριστικών προσεγγίσεων.
Αυτός ο συλλογισμός, συνιστά καραμπινάτη πολιτική εξαπάτηση, κι αυτό για τρεις λόγους:
Πρώτον γιατί αποκρύπτει, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν εφαρμόζει (και δε θα μπορούσε να εφαρμόσει) αριστερή πολιτική, αλλά αντιθέτως είναι μια κυβέρνηση πολιτικών απατεώνων οι οποίοι προσκύνησαν τον πιο ακραίο νεοφιλελευθερισμό και αυτόν υλοποιούν μέσα από τα συμβόλαια ντροπής που προσυπέγραψαν με το κατοχικό ιερατείο της Ευρώπης.
Δεύτερον γιατί αποκρύπτει, ότι με το απατηλό πρόσχημα της «σωτηρίας της πατρίδας», η υπερψήφιση και η υλοποίηση του τρίτου μνημονίου, δεν φέρει αποκλειστικά και μόνο τη σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά…

φέρει και την υπογραφή και της παραδοσιακής δεξιάς όπως και της σοσιαλδημοκρατίας, διότι αποτελεί συνέχεια της ίδιας δεξιάς πολιτικής την οποία υπηρέτησαν και οι προηγούμενοι, και την οποία προσκυνημένοι όντες και αυτοί, δεσμεύτηκαν να συνεχίσουν.
Τρίτον γιατί αποκρύπτει, πως η πραγματικά αριστερή πολιτική των γεγονότων και των εξελίξεων προσέγγιση, δεν προσκυνά την Κατοχή, δεν υλοποιεί τις επιλογές της, δε θέτει εαυτόν στη δούλεψη της Κατοχής, όπως θα έκανε κάθε προσκυνημένος δωσίλογος, δεν πλαισιώνει και δε νομιμοποιεί τους διοικητικούς της μηχανισμούς.
Αυτό που κάνει μια πραγματικά αριστερή πολιτική δύναμη, είναι να καλεί το λαό σε ξεσηκωμό, για ν ανατρέψει το κατοχικό καθεστώς και να πάρει στα χέρια του τις τύχες της χώρας.

Στη συνέχεια αναδημοσιεύουμε από τον ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ, τη γνωστή επιστολή του Νίκου Ζαχαριάδη από τις φυλακές. Διαβάστε την… Αντιστοιχίστε την με το διάγγελμα του κ. Τσίπρα… Και βρείτε μόνοι σας τις διαφορές ανάμεσα σ έναν πραγματικό αριστερό ηγέτη και σ ένα προσκυνημένο σούργελο.
ΟΙ απροκατάληπτοι βεβαίως θα μπορέσουν να αντιληφθούν, και σε ποιά κατεύθυνση θα πρέπει να αναζητηθούν πολιτικές ικανές να ανακόψουν τον κατήφορο και να βάλουν τη χώρα σε μια πορεία διαφορετική.
Το γράμμα του Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, που γράφτηκε στις φυλακές της Κέρκυρας, στις 31 Οκτωβρίου 1940, τρεις μέρες μετά την ιταλική επίθεση, συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα ντοκουμέντα του ελληνικού, αλλά και διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.
Έγραφε ο Νίκος Ζαχαριάδης: «Ο φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα με σκοπό να την υποδουλώσει και εξανδραποδίσει. Σήμερα όλοι οι έλληνες παλαίβουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή.
Μα ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.
Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δόσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ’ ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό. Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θάναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας.
Αθήνα 31 του Οχτώβρη 1940
ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ
Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ».
Σπάνια ένα γράμμα 200 λέξεων, μπορεί να συμπυκνώσει, με τόση ενάργεια και επιστημονική ακρίβεια, όχι μόνο το χαρακτήρα του πολέμου και τον ορθό προσανατολισμό της πάλης του λαού ενάντια στους φασίστες επιδρομείς, αλλά και τον απώτερο στόχο του κινήματος μετά την απελευθέρωση που ήταν: «Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι μια καινούργια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, με ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό».
Και όλα αυτά σε μια περίοδο σύνθετη και εξαιρετικά πολύπλοκη. Ένα γράμμα παρακαταθήκη για τις παρούσες και μέλλουσες γενιές, ένα γράμμα σημαία στην πλούσια ιστορία των λαϊκών αγώνων, ένα γράμμα ανεκτίμητη περιουσία του ΚΚΕ.
Ένα γράμμα στο οποίο οφείλουμε να σκύψουμε όλοι με ευλάβεια (ακόμη και η ηγεσία του ΚΚΕ) και να το ξαναμελετήσουμε στις σημερινές συνθήκες.
«ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ»