Ας το πάρω αλλιώς

Νοεμβρίου 02, 2015   pitsiriki1
wpid-wp-1446490648516.jpeg

Σοβαρά; Επιτέλους, κάτι με αυτά τα σποτάκια, κάτι με τα προεκλογικά, είμαι πλέον 1101 % σίγουρος: Δεν μας περνάνε για μ@λάκες. Το ξέρουν με βεβαιότητα ότι είμαστε μ@λάκες. Και μας τρολάρουν ελεεινά οι κ@ριόληδες.

Ρε ιοάνι, που δεν ήσουν αρκετά αντισυμβατικός να το γράφεις με ο και ένα ν και όλα μικρά και ι, πάρε 300 από τους πιο μπρατσωμένους γενναίους σου.

Άλειψέ τους με λάδι να γυαλίζουν και ζωγράφισε κοιλιακούς με τον αερογράφο στα πατσο-μπυροκοίλια τους, γιατί δεν είναι και όλοι φέτες σαν και εσένα, και ντυθείτε όλοι μαζί Σπαρτιάτες.

Και άντε γ@μηθείτε, γιατί το έκαναν και αυτό οι Σπαρτιάτες.

Οι μεν με τα σπασμένα χέρια, οι δε με τις ατάκες από Game of thrones, τώρα αυτοί με τους 1101, κάποιος έχει σοβαρό πρόβλημα, και δεν είναι αυτοί που το έχουν.

Μας τρολάρουν, τον κόβω ΣΥΡΙΖΑ και τον πετάω στην Ντόρα.

1101 από δυαδικό σύστημα σε δεκαδικό είναι 13. Είναι ο δείκτης νοημοσύνης μας και μας το χτυπάνε φάτσα κάρτα.

Έχει εκφυλιστεί η καταστροφή της χώρας σε διαγωνισμό για το πιο εξυπναδίστικο και ευρηματικό σποτάκι, το πιο ευφάνταστο λογοπαίγνιο και πάει λέγοντας.

Ξεφτίλα, ρε παλιοκαθίκια, ντροπή σας και πραγματικά να είναι 1101 οι ώρες σας. Τσάμπα οξυγόνο αναπνέετε.

Φαντάσου να είναι η οικογένειά σου μεταξύ ζωής και θανάτου μετά από ένα δυστύχημα, και να βγαίνουν οι γιατροί να σου εξηγήσουν την κατάσταση, να προτείνουν λύσεις με έτσι κι αλλιώς αβέβαιο αποτέλεσμα για την επιβίωσή τους, και να το κάνουν με χιουμοράκι και αυτάρεσκο χαμόγελο στα χείλη.

Να βγει ο καπετάνιος και ο υποπλοίαρχος την ώρα που πάει άπατο το πλοίο και να κάνουν τους μάγκες με διαγωνισμό ατάκας…

Αυτό κάνετε, ρε ζώα, χρόνια τώρα, από την αρχή του πανηγυριού αυτού. Και πριν καν τους δω επί τω έργω τους καριόληδες τους ΣΥΡΙΖαίους, και μόνο που χαμογέλαγαν στην κάμερα, καταλάβαινα πού το πήγαιναν.

Ο κόσμος γ@μιότανε, και αυτοί χαμογελάκια στην κάμερα. Τα άντερά μου γύριζαν, ρε φίλε.

Και εγώ χαμογελάω και γελάω στο σπίτι μου, παρά την καθημερινή δυστυχία που βλέπω λόγω της δουλειάς μου.

Και κλείνω την πόρτα του γραφείου, και αστειεύομαι χοντρά και χυδαία με συναδέλφους, γιατί, αν τα βάλουμε μέσα μας, θα κρεμαστούμε αύριο και ποιός θα τον γιατροπορέψει τον κόσμο;

Αλλά μπροστά στον κόσμο που υποφέρει; Παίζεται το μέλλον μιας χώρας και ο κόσμος ανοίγει την τηλεόραση μήπως και ακούσει επιτέλους κάτι θετικό, και αυτό που του προσφέρεις είναι εξυπνάδες δημοτικού σχολείου;

Τόσο σοβαρά έχουν στην καρδιά τους τα προβλήματα μας. Βυθίζεται το μέλλον του λαού και αυτοί δεν μπορούν να ξεκολλήσουν τα γελάκια από τη σκατόφατσά τους. Πρέπει κάτι επιτέλους να μας πει αυτό.

Πιτσιρίκο μου, στην δουλειά μου πρέπει πολλές φορές να πάρω αποφάσεις για τις οποίες δεν υπάρχει αντικειμενικό παρά μόνο υποκειμενικό κριτήριο.

Και τότε, λένε οι πιο έμπειροι ψυχίατροι, εμπιστέψου το στομάχι σου. Αν σου δένεται κόμπο, ο ασθενής θα μπει στην κλινική για να σωθεί η ζωή του, και ας φαίνονται όλα καλά.

Όποτε βλέπω τις φάτσες τους να χαμογελάνε, μου δένεται κόμπος το στομάχι, πιτσιρίκο. Βέβαιος θάνατος.

Πιτσιρίκο, εδώ τα φύλλα έχουν κοκκινίσει και κιτρινίσει. Πέφτει σιγά σιγά ο ήλιος και έχει κάτσει μια ομίχλη από διήγημα τρόμου, κόκκινη και αυτή.

Αυτό, όμως, που θα με τρόμαζε πραγματικά στο σκηνικό θα ήταν η πιθανότητα να ξεπροβάλλουν οι 1101 μέσα από την ομίχλη και να θέλουν να με σώσουν.

Με το χαμόγελο στα χείλη.

Τους πιο θερμούς και φιλικούς χαιρετισμούς από την Σκανδιναβία.

Βασίλης

Υ.Γ. Κάποια μέρα, επειδή πολλή μούχλα σου στέλνω στα μέιλ και θα πάθεις ρευματισμούς, θα σου γράψω κάτι για μερικές ηλιαχτίδες που συναντώ ενίοτε, και που πολύ τις συμπαθώ γιατί μου μιλάνε για τα παλιά, ανέμελα και αγαπημένα. Αλλά να μείνει μεταξύ μας. Να είσαι όσο καλύτερα μπορείς.

(Αγαπητέ Βασίλη, καταλαβαίνω τον γενικότερο θυμό σου αλλά το 1101 είναι μια ανεξάρτητη δημοσιογραφική προσπάθεια και όχι μια πολιτική κίνηση. Γιατί σου προκαλεί τόση οργή; Θεωρώ έξυπνη την διαφήμιση μέσω του Βαρουφάκη -δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον καλύτερο-, και έξυπνο και χρήσιμο το όλο εγχείρημα. Και λυπάμαι που δεν συμμετέχω και εγώ στο 1101. Ειδικά, αυτή την εποχή, το είχα μεγάλη ανάγκη. Μου φαίνεται παράξενο που γράφω τόσα χρόνια με λύσσα για την ανάγκη ενός ανεξάρτητου μεγάλου ΜΜΕ, και, τώρα που γίνεται, εγώ έχω υποχωρήσει και έχω ηττηθεί. Αλλά έτσι είναι η ζωή. Βασίλη, δεν γελάνε μόνο οι Συριζαίοι, γελάνε και οι πολίτες. Μας έχουν πάρει τα σώβρακα -μετά από έξι χρόνια και τρία Μνημόνια-, και οι πολίτες είναι σε αφασία. Στα social media βρίζει ο ένας τον άλλον. Λες και δεν υπάρχει εξουσία. Λες και το πρόβλημα είναι ο άλλος πολίτης. Μιλάμε για ζώα, έτσι; Καλά κάνουν και γελάνε οι Συριζαίοι. Σήμερα, είχα πάει για καφέ με ένα φίλο, και συναντάμε έναν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ που ο φίλος μου τον γνώριζε καλά. Του λέει «Τι γίνεται; Ξεσκίζετε τη χώρα με σύστημα;». Και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ του απαντάει γελώντας «Ναι, ναι, ναι!». Ο τύπος είχε ξεκαρδιστεί στα γέλια. Τρελή φάση, Βασίλη. Βασίλη, ο λαός ας πρόσεχε. Ο καθένας και η πάρτη του. Και η χώρα στον πάτο. Σε ευχαριστώ πολύ, Βασίλη. Να είσαι καλά.)

http://pitsirikos.net/2015/11/%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%ac%cf%81%cf%89-%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%b9%cf%8e%cf%82/

Posted in: ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ, ΑΡΧΙΚΗ

  • Το blog μου

  • Αρχείο

  • Κατηγορίες

  • ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

  • Δημοφιλή