Πριν λίγους μήνες ψήφισες το ΣΥΡΙΖΑ μα τώρα το μετάνιωσες, χτυπάς την κεφαλή σου. Το ξέρω, αν δε ψήφιζες τον ψεύτη τον Αλέξη, οι άλλες οι επιλογές, χειρότερες πως ήταν. Μα σε παιχνίδι βρώμικο και από πριν στημένο, μέσα δεν μπαίνεις, μον’ μακριά φεύγεις και τους μουντζώνεις.
Τώρα οι μάσκες πέσανε, συντάξεις θα χαθούνε, μισθούς και κόπους μας πολλούς φάγαν οι τοκογλύφοι.
Τα τέρατα οι δανειστές, σταματημό δεν έχουν, μα λυσσασμένοι ρίχνονται στην έρημη τη Χώρα, όπου θυσία έγινε στις Τράπεζες μεγάλη.
Βογκούνε πάλι οι φτωχοί, βρίζουνε οι αγρότες, κι οι γέροι τις συντάξεις τους κοιτάνε μαραμένοι: «Ανάθεμα στο ΣΥΡΙΖΑ, τη Νέα Δημοκρατία, και στο Ποτάμι, το ΠΑΣΟΚ, κακιά φωτιά να πέσει, που να χαθούνε οι ΑΝΕΛ, στο διάολο κι ο Λεβέντης!
Γιατί μας κοροϊδεύουνε κι όλο κοιτάν να φάνε, κι εμάς από τα σπίτια μας, μας διώχνουν τα χαράτσια». Μα ψηφοφόρε μου καλέ, οπού σωστά τα είπες, ποίος, πες μου, τους εψήφισε και στης Βουλής τους θρόνους έβαλε τέτοιους πισινούς, να τρώνε και να κλάνουν; Να κοροϊδεύουν όλους μας, μπροστά μας να αρπάζουν τις μίζες από τις δουλειές και να μας απειλούνε; Μήπως το έκανες εσύ, τέτοιο μεγάλο σφάλμα;
Τώρα, γιατί μοιρολογάς, γιατί ξεσπάς σε θρήνο; Άμα θα βάλεις αλεπού, κουνάδι στο κοτέτσι, κότα δε μένει ζωντανή, θα σου τις κόψει όλες, κι εσύ θα κάθεσαι να κλαις τα αυγά και τις πουλάδες.
Κι αν κάθεσαι στον καναπέ με ανοιχτά τα σκέλια και περιμένεις «ήρωα», «σωτήρα», να σε σώσει, τράβα σκάψε το λάκκο σου και μπες μέσα από τώρα.
Μόνος κι ατός σου θα σωθείς, εσύ μαζί με άλλους, φτωχούς κι εργαζόμενους, ανέργους και αστέγους, ηλικιωμένους μα και νιους, όταν ξεσηκωθούμε κι όλους αυτούς τους άτιμους, που τώρα μας γλεντάνε, τους στείλουμε στο διάολο κι ακόμα παραπέρα.
Δε θες εσύ αφεντικά, δεν θέλεις βασιλιάδες. Πλούσιοι και πολιτικοί πάνε να σου φορέσουν θηλιά και φοβερά δεσμά, βαρύτατη αλυσίδα, ώστε να σε κρατούν καλά, να ζεις να τους πληρώνεις. Να τρων’ από τον κόπο σου, να τρώνε κι από σένα.
Απόφαση χρειάζεσαι και Θάρρος να παλέψεις, τη Σύνεση, τη Λογική, και την Αλληλεγγύη να δείξεις στο συνάνθρωπο, μαζί να αγωνιστείτε, να φύγει τούτο το κακό, κανείς τους να μη μείνει, μη μας μολύνει το μυαλό μ’ απάτες και με φόβο.
Ο ήρωας είναι μέσα σου και ο σωτήρας δίπλα, όταν το Δίκιο αναζητάς… μα τώρα, Έλα Σήκω! Πολύ το κουβεντιάσαμε κι η ώρα έχει φτάσει, Έργα να γίνουνε σωστά, να μη χασομεράμε. .

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2015/11/blog-post_565.html