Ένα απ’ τα πράγματα που μου έλεγε η γιαγιά μου από μικρο, μόλις κατασταλάξω στο άρωμά μου, να μην το αλλάξω ποτέ. Είναι το σημάδι που αφήνεις πίσω σου, η υπόγραφή σου στο διάβα σου. Αυτό που θα κάνει τους άλλους να γυρίζουν και να σε ψάχνουν μόλις ανιχνεύσουν τη μυρωδιά που συνδύασαν μαζί σου. Γι’ αυτό πρέπει να τη διαλέξεις πολύ προσεκτικά γιατί οφείλει να σε χαρακτηρίζει. Κι αυτό πρέπει να ‘ναι κάτι αμετάβλητο. Όπως ακριβώς η υπογραφή σου.

Και μου φαινόταν τόσο αστείο. Τι δουλειά έχει το άρωμα με τις υπογραφές; Δεν μπορούσα να καταλάβω καν τη σύνδεση. Κι όμως ασυναίσθητα κατέληξα να συγχέω μυρωδιές με ανθρώπους. Και με ενοχλούσε κάθε τόσο που οι φίλοι μου άλλαζαν αρώματα. Έρχονταν νέες μυρωδιές απ’ το πουθενά και το μυαλό μου μπερδευόταν μη μπορώντας να αναγνωρίσει ποιος ερχόταν προς το μέρος μου.

Και μη γελιέσαι, δεν είναι κομμάτι ερωτικό. Τουλάχιστον δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει λόγος που συνδέουμε αρώματα με αναμνήσεις. Η μυρωδιά της μάνας σου που πάντα θα θυμίζει αγάπη. Το πράσινο σαπούνι που φέρνει κάτι από γιαγιά και παππού, από γεράματα και γλυκά χαμόγελα συνοδευμένα με γλυκίσματα μπασμένα κρυφά στα χέρια. Το after shave που πάντα θα φωνάζει μπαμπάς ή αδελφός.

Είναι δυνατόν λοιπόν να αναρωτιέσαι πώς γίνεται να συνδέουμε μυρωδιές με ανθρώπους; Αρκεί να σκεφτείς πόσο εύκολα συνδυάζονται οι αισθήσεις μας. Όραση και αφή, όσφρηση κι ακοή όλα μπερδεύονται μεταξύ τους κι αρκούν για να συνθέσεις ένα αποτύπωμα ανθρώπου και δη μιας γυναίκας. Όλα συγκλίνουν μ’ έναν τρόπο λίγο περίεργο και σε βοηθούν να θυμηθείς.

Γι’ αυτό με το κατάλληλο άρωμα μπορείς ν’ αρωματίσεις λίγο αναμνήσεις. Ένα καλό κρεβάτι, μια βόλτα, ένας καφές. Το πρώτο φιλί, ο τελευταίος τσακωμός κι ενδιάμεσες ρουτίνες χρωματίζονται λίγο παραπάνω κάθε φορά που συνδυάζονται με μια μυρωδιά. Και κάπως έτσι μένουν αποτυπωμένες στη θύμηση και γίνονται ανεξίτηλες.

Αρώματα γλυκά, φρουτένια ή βαριά. Δροσερά, ανάλαφρα, καλοκαιρινά, παθιάρικα, ερωτικά. Όποιο άρωμα κι αν επιλέξεις αποτυπώνει το χαρακτήρα σου. Σκιαγραφεί την προσωπικότητά σου και αν όχι αυτό, τουλάχιστον τη διάθεσή σου. Αφήνει στην επιφάνεια στοιχεία του εαυτού σου και μαρτυρά –για τους λίγο πιο πονηρούς – τις διαθέσεις σου.

Ανάλογα λοιπόν με το άρωμα που επιλέγεις, φανερώνεις και μια πλευρά σου. Δίνεις στους ανθρώπους γύρω σου τα μηνύματα που θες και σε αυτούς που σε ενδιαφέρουν κάτι λίγα παραπάνω τη δυνατότητα να τους πάρεις το μυαλό. Να ιντριγκάρεις το κέντρο αισθήσεων του εγκεφάλου που συνδέεται με την όσφρηση τόσο που το άρωμά σου να  γίνει χαρακτηριστικό γνώρισμα, κάτι σαν αυτόματη σύνδεση με το πρόσωπό σου και τις κοινές σας αναμνήσεις.

Tίποτα δε συγκρίνεται λοιπόν με τη μυρωδιά που σου ξυπνάει το άρωμα της γυναίκας που σου έχει πάρει το μυαλό. Αυτό το άρωμα που συνδυάζει τη γλύκα, την αθωότητα αλλά και την έξαψη που σου βγάζει όταν βρίσκεται κοντά σου. Αυτή η μυρωδιά που σου μένει στα ρουθούνια και δε λέει να φύγει. Έτσι νομίζεις τουλάχιστον…

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

πηγή