Υπάρχουν κατηγορίες ανθρώπων που τους έχουμε στην ζωή μας, που είναι περιττοί, που μας δηλητηριάζουν τις ψυχές καθημερινά. Τους κρατάμε και δεν τους διώχνουμε μόνο και μόνο για μη φανούμε “κακοί”.
Πάσχουμε από καθωσπρεπισμό και επιλέγουμε να πιεζόμαστε ψυχολογικά εμείς, παρά να βγάλουμε από τις ζωές μας αυτούς που μας ενοχλούν, μειώνουν ή πληγώνουν.
Συνήθως είναι αχόρταγοι, χειριστικοί άνθρωποι που ποντάρουν πάντα σε εμάς. Θέλουν μόνο να παίρνουν και ποτέ να μη δίνουν!
Επίσης υπάρχουν οι αδιάφοροι, οι αναίσθητοι, οι καχύποπτοι που κρίνουν τις αντοχές μας, τις πράξεις μας,την ύπαρξή μας. Νομίζουν ότι εκείνοι είναι τέλειοι και ότι πάντα φταίνε οι άλλοι και ποτέ εκείνοι !
Είναι βαμπίρ που σιγοπίνουν το αίμα μας.
Είναι αυτοί που σου λένε δε σε φοβάμαι εσένα! Αντέχεις!
“Ναι ρε φίλε ! Είμαι δυνατή αλλά όχι πάντα! Όχι συνέχεια! Δεν ειμαι κουρδιστό παιχνιδάκι,δεν έχω κάποια προεξοχή στην πλάτη μου να με κουρδίζουν και να είμαι νον στοπ δυνατή!! Ναι είμαι δυνατή..!! Όμως παράλληλα είμαι και ρομαντική, ευάλωτη, ευαίσθητη και τσαντίλω!
Συγγνώμη, αν μου το επιτρέπετε φυσικά. Να λυγίσω μπορώ; Να πονέσω; Να κλάψω ; Να φωνάξω; Από όσο νιώθω δεν έχω πεθάνει ακόμη. Επίσης δεν είμαι βαλσαμωμένη γιατί σας έχει ξεφύγει και αυτή η μικρή λεπτομέρεια;
Μια άλλη κατηγορία ανθρώπων είναι εκείνοι που σου πετάνε ένα :”Έλα μωρέ! Εντάξει! Μην αγχώνεσαι!”
Στο λένε λες και είναι κάποια σούπερ ουάου φιλοσοφία. Λες και σου λένε κάτι καταπληκτικό που δε γνώριζες!
Τι να πεις σε αυτούς ; “Καλέ πώς δε το σκέφτηκα; Δε θα αγχώνομαι!! Γιούπιιι!! Βρήκα τη λύση σε όλα τα προβλήματα μου! Ευκολάκι! Πανεύκολο! Τέλος!
Έτσι μαγικά θα σταματήσω να αγχώνομαι!
Απλά θα βγάλω τον εγκέφαλο μου , να τον πετάξω στα σκουπίδια και δε θα αγχωθώ ποτέ ξανά! Ούτε θα πονέσω. Ούτε θα πονέσω, ούτε θα κλάψω! Στρατιωτάκια ακούνητα και χαμογελαστά!
Ότι πείτε αντιπαθέστατοι συμβουλάτορες, που των άλλων τα προβλήματα πάντα είναι εύκολα ενώ τα δικά σας είναι πάντα τα δύσκολα και σοβαρά. Βέβαια! Όλα τα ξέρετε εσείς! Το καλύτερό σας! Να λέτε στους άλλους πώς να ζουν τις ζωές τους. Όμως μην τολμήσει να πει τίποτα κανείς για τη δικιά σας ζωή! Μαύρο φίδι που μας έφαγε! Λοιπόν ενοχλητικότατοι συμβουλάτορες , παντοδύναμοι , τέλειοι , πάρτε το απόφαση!! Θα ζήσω όπως θέλω τη ζωή μου και δε θα δώσω λογαριασμό σε κανέναν! Τα δικά μου χάλια είναι δικά μου όχι δικά σας! Μια χαρά είναι τα δικά σας χάλια, γιατί ασχολείστε με των άλλων;
Εν ολίγοις… Μη χάνετε το χρόνο σας να κρίνετε τις ζωές των άλλων, κοιτάξετε τις ζωές σας! Μην ασχολείστε με τους άλλους για να ξεχνάτε τα κενά σας και τις αποτυχίες σας! Όσο για τους παντοδύναμους και άφθαρτους που κρίνουν πόσο ευαίσθητη πρέπει να είμαι και βαθμολογούν τις αντοχές μου και τις αδυναμίες μου. Το μόνο που έχω να τους πω είναι: ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ Η ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΜΟΥ ΕΝΟΧΛΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΣΟΥ!!
Κάποιοι άνθρωποι γεννιόμαστε περισσότερο ευαίσθητοι ή ευάλωτοι από άλλους. Βλέπουμε τα πράγματα πιο βαθιά. Βλέπουμε πίσω από το προφανές! Μας ακουμπούν λεπτομέρειες της ζωής που άλλοι δε βλέπουν.Έτσι, εμείς οι “εξωγήινοι” αυτόματα γνωρίζουμε τη μοναξιά της διαφορετικότητας! Ζούμε και νιώθουμε όλα τα συναισθήματα στο μέγιστο! Είμαστε οι άνθρωποι του πολύ! Τα νιώθουμε όλα, χαρά και λύπη πολύ! Έτσι το δικό μας πολύ δε χωράει στο μέτριο ή στο λίγο των άλλων.
Η αλήθεια είναι, ότι με τα χρόνια δε με ενοχλεί πολύ η κακοπροαίρετη κριτική των άλλων. Μου έκαναν καλό σε βάθος χρόνου. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους με έκριναν και μου φόρεσαν ταμπέλες (μίζερη, δειλή, αδύναμη..κτλ..)
ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ..!! Η κριτική τους με πεισμώνει. Με κάνει να αγαπάω πιο πολύ τον εαυτό μου. Οι ταμπέλες τους και οι σημαίες τους είναι το λίπασμά μου. Ανθίζω και κοιτάζω ουρανό! Δε με ένοιαζε ποτέ το : “τι θα πει ο κόσμος”, δε με ενδιέφερε να ταίριαξω με όλους. Δεν είχα ποτέ τσοπάνη! Η μόνη αφέντρα της ζωής μου ήταν η ψυχή μου. Δεν ήμουν ποτέ καθώς πρέπει αλλά καθώς αισθάνομαι. Όλα τα λάθη της ζωής μου είναι δικά μου.. δε ζητάω ρέστα από κανέναν.
Όλες οι επιλογές είναι δικές μου, δεν οφείλω τίποτα σε κανέναν. Όλες οι αποτυχίες είναι δικές μου, δε θα ρίξω το φταίξιμο σε κανέναν. Όσο μεγαλώνω έχω ανάγκη να κάνω απολογισμό ζωής, με αγαπάω πιο πολύ από ποτέ, γιατί έζησα όπως ήθελα. Γιατί έζησα τη δικιά μου ζωή όχι των άλλων!
Αγαπήστε εσάς! Όπως είστε! Μην μπείτε ποτέ ξανά σε διαδικασία να απολογηθείτε για ένα συναίσθημα σας, μια πράξη σας!
Αγαπηθείτε ! Αγκαλιάστε τον εαυτό σας!
ΖΗΣΤΕ τη ΔΙΚΙΑ σας ζωή! Δεύτερη ΔΕΝ έχει.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
<< ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ >>
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Πηγή