Βρίσκεσαι μπροστά σου, σε κοιτάς και γέρνοντας το κεφάλι προσπαθείς να δεις την
κατάσταση. Αισθάνεσαι, βλέπεις, παρατηρείς. Στους δρόμους του μυαλού οι σκέψεις περπατούν, τρέχουν, βιάζονται να πάνε εκεί που πάει το πλήθος, στα έρημα σοκάκια, στις πολυσύχναστες πλατείες, στις φιλικές γειτονιές, σε βουνά και σε θάλασσες, στα έρημα στα ξένα!

Τα σταυροδρόμια πολλά, οι επιλογές γιγαντώνουν κι εσύ βαριεστημένος κι αδιάφορος φοράς το κίτρινο γιλέκο σου και με το ζοφερό σου παράστημα, κουνάς νωχελικά τα άκρα σου πότε προς τη μια κατεύθυνση και πότε προς την άλλη, τροχονομείς τον ίδιο σου τον εαυτό και νιώθεις το βάρος όλου του κόσμου στους ώμους σου. Οι κινήσεις σου δείγμα εμπειρίας, συνήθειας, παρατήρησης, αναζήτησης, παράνοιας(;).

Παράνοια, λέει, είναι η ψυχοπάθεια που χαρακτηρίζεται από την παρουσία ενός συστηματικού παραληρήματος, το οποίο έχει οικοδομηθεί λογικά ξεκινώντας από ψευδή δεδομένα και αντιτάσσεται σε κάθε κριτική, ακόμα και στα πιο οφθαλμοφανή γεγονότα. Η λαθεμένη διανόηση, παραφροσύνη, ψυχική αποξένωση, συστηματική λογικευμένη τρέλα με ή χωρίς ψευδαισθήσεις.

Κι εκεί έρχεται ένας ατελείωτος συρμός σκέψεων, ερωτημάτων, προβλημάτων, όλα διαφορετικών λογικών και λογισμών. Ένα χάος που τείνει να ενωθεί με το όλον για να παράξει μέλλον. Και ιδού το λάθος(;). Το σημείο στίξης έγινε θέμα αμφισβήτησης!

Η επανάληψη μητέρα της μάθησης ή γενεσιουργός ιδεών προκαλεί τάξη μεν, αταξία δε. Και η καθημερινότητα γίνεται πληγή ολοένα και μεγαλύτερη που προσπαθώντας να την αποτάξεις από πάνω σου, γαντζώνεται σα λυσσασμένη λέαινα που δεν αφήνει το θύμα της να ξεφύγει. Μοναχά το τραβά κοντά της, για να το κατασπαράξει στο βωμό του βασικού της ένστικτου.

Κι οι πληγές πολλές. Άλλες μένουν ανοιχτές, άλλες πάλι κλείσανε κι άλλες βαθιά ριζωμένες στα έγκατα της ψυχής στέκουν εκεί γέρικες, αμίλητες κι ακέραιες, με σοφία και γνώση, σου κουνούν το κεφάλι συμπονετικά καθώς πιάνεις απελπισμένος να τις κλείσεις… Ένα βουνό συναισθημάτων, να τα στοιβάξεις κι αυτά στο κουφιοκέφαλό σου. Σωρός από άχρηστα κατασκευάσματα, πλήθος ουρλιαχτών αμπαρωμένα σε επτασφράγιστα φυλάκια, επιγραφές ‘Προσοχή Εύθραυστον’ πάνω σε συνειδήσεις κι εγωκεντρικά εγκώμια. Συμπυκνωμένη ύλη σε μια ακίδα χιλιοστών που θα μεταφέρει την πληροφορία στην πηγή και πάλι πίσω στο δέκτη.
Κι εσύ κοιτάς δύο μάτια που νομίζεις πως σε πλανεύουν με τη σπιρτάδα και το μυστήριο τους! Πόσο πεζός είσαι τελικά ρε άνθρωπε…

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ