Οι έρωτες που καίνε δεν παγώνουν

wpid-7226.jpg

Έρχεσαι μια φορά τον μήνα πάντα νύχτα, έχει προηγηθεί μήνυμα «θες να κοιμηθούμε μαζί;» σου ανοίγω την πόρτα και με παίρνεις αγκαλιά.

Λειτουργείς μέσα στο χώρο λες και είσαι κάθε μέρα εδώ. Σε παρατηρώ, παρατηρώ την πόση οικειότητα κρύβουν οι κινήσεις σου.

Ο σκύλος πέφτει στην αγκαλιά σου και κάθεστε για λίγη ώρα αγκαλιασμένοι. Σας χαζεύω.

Μετά λέμε τα νέα μας ήρεμα ζεστά και γελάμε με τις βλακείες μας. Όλα αυτά αγκαλιασμένοι σαν να είναι μια καθημερινή ρουτίνα.

Μυρίζεις αλκοόλ και καπνίζεις άτσαλα το τσιγάρο σου. Έχεις μια γοητευτική κούραση στο πρόσωπο βαθιές ρυτίδες έκφρασης. Μυρίζω το σώμα σου το δέρμα σου.

Κολόνια μπερδεμένη με αλκοόλ και την προσωπική σου μυρωδιά.

Μέσα μου καίγομαι να σε ρωτήσω τι έκανες χθες βράδυ, που κοιμόσουν, αλλά δεν τολμώ καν να το διατυπώσω σαν ολοκληρωμένη σκέψη.

Εσύ ταυτόχρονα θα με κοροϊδέψεις για κάτι, θα σου γκρινιάξω που έχω παχύνει και θα μου λες απλά και ήσυχα «είσαι πανέμορφη».

Μετά θα μου πεις πάω για ύπνο. Όχι πάμε. Πάω. Σαν να κοιμάσαι κάθε νύχτα στο ίδιο κρεβάτι μαζί μου με μια σιγουριά στο βήμα πως θα σε ακολουθήσω.

Σε ακολουθώ, δε πέφτεις έξω.

Έχεις ξαπλώσει και με τραβάς στην αγκαλιά σου. Η πιο δύσκολη στιγμή για εμένα. Θέλω να σου πω πόσο μου έχεις λείψει πόσο σε θέλω εδώ να ανοίγεις την πόρτα ξανά με τα κλειδιά σου και άλλα πολλά που δεν τολμώ να τα ονειρευτώ.

Κοιμάμαι πάνω στο στήθος σου δεν κουνιέμαι καν για να μην χάσω την ανάσα σου.

Και ξημερώνει

Ξημερώνει και φεύγεις.

Καμιά φορά και χωρίς φιλί.

Και μένω εγώ εδώ να ξέρω πως οι έρωτες που καίνε δεν παγώνουν.

Και ας προσπαθώ να σου ξεφύγω.

Μ” ένα χορό που δεν αντέχεις να με βλέπεις φεύγω,

σ” ένα σταθμό που χρόνια τη ζωή μου περιμένω.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°









Υποβολή απάντησης