ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Με μια γνώριμη για χρυσαυγίτη πολιτική ιδιοτέλεια, ο βουλευτής Μεσσηνίας της Χρυσής Αυγής Δ. Κουκούτσης είπε το βράδυ της Τρίτης στη Βουλή προειδοποιητικά, κοιτώντας προς τα έδρανα της Αριστεράς: «Όταν νομίζουν ότι θα τελειώσουν με εμάς, θα αρχίσουν με εσάς!».

Ακόμη κι αν δεν ήθελε να το πει έτσι, εκστόμισε τη μαύρη αλήθεια… Ο επικοινωνιακός τρόπος με τον οποίον η κυβέρνηση μεθόδευσε τις συλλήψεις και τη σιδηροδέσμια προσαγωγή των κεφαλών της οργάνωσης στη ΓΑΔΑ υπηρέτησε αυθεντικά τους όρους του θεάματος εις βάρος της πολιτικής ουσίας της υπόθεσης. Παρ’ όλα αυτά, ο πρωθυπουργός και το επιτελείο των συμβούλων του φρόντισαν να αναδείξουν, και μάλιστα χωρίς επικαλύψεις και ψιμύθια, τις απώτερες πολιτικές σκοπιμότητες.

«Δικαιοσύνη και σταθερότητα» διακήρυξε ο… εγγυητής της «νομιμότητας» των δανειστών και του ασύδοτου πλούτου Αντώνης Σαμαράς προτού επιβιβαστεί στο αεροσκάφος για τη Νέα Υόρκη. Αναλαμβάνοντας από εκεί και πέρα οι πριμαντόνες του συστήματος να το κάνουν φραγκοδίφραγκα, άρχισαν το κέντημα, με στόχο να βάλουν στο ίδιο κάδρο την Αριστερά και την περιβόητη «εξ αριστερών βία».

Και χθες, σε ένα αυταρχικό κρεσέντο, απογείωσε τη σκοπιμότητα υποστηρίζοντας ότι «όσοι ζητάνε την έξοδο από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ είναι εξτρεμιστές»! Τουτέστιν, η μόνη αποδεκτή νομιμότητα είναι η υποταγή στο μνημόνιο!… Με όχημα την αρχική διάχυτη ικανοποίηση στην κοινή γνώμη από τις συλλήψεις των νεοναζί, επιχειρήθηκε να νομιμοποιηθεί μια αυταρχική πολιτική συμπεριφορά στον δημόσιο χώρο, που παρακάμπτει βασικούς θεσμικούς κανόνες και αυτής ακόμα της αστικής Δημοκρατίας.Τα… μπράβο

Η ζοφερή «μαγιά» που αφήνει πίσω της αυτή η συγκλονιστική υπόθεση (ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης, εθισμός στην εκτεταμένη χρήση υποκλοπών κ.ά.) δύναται να επιτρέψει τη δίωξη με τις ίδιες ακριβώς αντιστοιχίες οποιουδήποτε αντιδρά στην κρατική καταστολή, ταυτίζοντας ισοπεδωτικά αυτόν που κατηγορείται για κάθε είδους μπραβιλίκια, ακόμα και για λογαριασμό της ασύδοτης εργοδοσίας, με εκείνον τον απελπισμένο στις Σκουριές Χαλκιδικής, που αγωνίζεται με αξιοπρέπεια για να μην πίνουν τα παιδιά του δηλητήριο από τη βρύση!…

Το είπε όσο πιο καθαρά και… «τσεκουράτα» γινόταν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. Μάκης Βορίδης, όταν από τον Real FM, σχολιάζοντας τις νομικές ακροβασίες που ξεδιπλώνονται παρασκηνιακά, αναφορικά με την κοινοβουλευτική αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής στο εξής, είπε χωρίς περιστροφές: «Υπάρχουν οι νομικές δυνατότητες να κάνει ό,τι κρίνει σκοπιμότερο η κυβέρνηση. Το ζήτημά μας όμως δεν είναι καθόλου νομικό. Είναι μόνο πολιτικό».

Άλλος γαλάζιος βουλευτής, σε μια πιο εκχυδαϊσμένη εκδοχή, έλεγε τις προάλλες στη Βουλή: «Η Δεξιά απέδειξε ότι μπορεί να συλλαμβάνει την Ακροδεξιά. Η Αριστερά να δούμε τι θα κάνει τώρα!».

Πάνω απ’ όλα, όμως, αυτό που επικάθισε, σαν το λάδι στο νερό, ήταν η παροιμιωδώς άτεχνη προσπάθεια να στριμωχτούν στο ίδιο στενάχωρο «συνταγματικό τόξο» – μια ορολογία που έρχεται και αυτή με θλιβερή καθυστέρηση από τη Δύση – οι εκπρόσωποι της πολιτικής παρακμής και της έκπτωσης της χώρας και του εξαθλιωμένου λαού της με τις συνεπείς αντιμνημονιακές δυνάμεις που παλεύουν για την ανατροπή αυτής της ολέθριας πολιτικής.  Όμως, δεν χωράνε όλοι μαζί στο ίδιο πλυντήριο – και ειδικά αυτή η κυβέρνηση, που έχει χάσει εδώ και καιρό την πολιτική της νομιμοποίηση μεταξύ των πολιτών.

Ελεύθεροι

Η πολιτική μετεωρολογία αυτών των ημερών στη Βουλή ήταν… τρικυμιώδης, με τον φυρερίσκο της νεοναζιστικής οργάνωσης και τους γραφικούς συναγωνιστές του πίσω απ’ τα σίδερα και τους υπόλοιπους βουλευτές που παρέμεναν ελεύθεροι να παίρνουν κανονικά μέρος στις κοινοβουλευτικές εργασίες σαν να μην τρέχει κάστανο!…

Πώς να τεθεί εκτός νόμου η οργάνωση, χωρίς να έχει ακόμα επίσημα και αμετάκλητα χαρακτηριστεί εγκληματική; Ο γρίφος δεν υπερβαίνεται εύκολα, όσο κι αν σπάνε το κεφάλι τους οι πρωθυπουργικοί «Μπαλτάκοι»… Ακόμη και το ενδεχόμενο της ομαδικής παραίτησης των χρυσαυγιτών βουλευτών που πλανάται στην πολιτική σκηνή, αντιμετωπίστηκε με απαράδεκτο τρόπο, φλερτάροντας με ακραία αντιδημοκρατικές αντιλήψεις.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, επικουρούμενος από μια δράκα συστημικών συνταγματολόγων, άφησε να εννοηθεί ότι είναι εφικτό να… μην χρειαστεί να γίνουν επαναληπτικές εκλογές στις εκλογικές περιφέρειες όσων πιθανώς παραιτηθούν, μολονότι οι διατάξεις του Συντάγματος δεν επιτρέπουν παρερμηνείες.

Είναι σαφές ότι, από κεκτημένη ταχύτητα, η κυβέρνηση αυτή εκτιμά ότι το Σύνταγμα και οι αστικοί θεσμοί εφαρμόζονται «α λα καρτ» και διαμορφώνονται αναλόγως με τις ιδιαίτερες κομματικές επιδιώξεις της πλειοψηφίας, ναρκοθετώντας το κράτος δικαίου. Όμως τότε δεν είναι μακριά η στιγμή που θα αναρωτηθεί δημοσίως κάποιος από τους πρωθυπουργικούς συμβούλους: «Μήπως δεν χρειαζόμαστε τις εκλογές πλέον;».

Η αμηχανία στο κυβερνητικό στρατόπεδο χθες στο Κοινοβούλιο, την ώρα που οι τρεις υπόδικοι χρυσαυγίτες αποχωρούσαν προσωρινά ελεύθεροι από την Ευελπίδων, ήταν διάχυτη.

Με… παπάδες

«Εδώ γίνονται πράγματα και θάματα κι ο Σαμαράς συναντιέται στη Νέα Υόρκη με… παπάδες!» ακούστηκε να λέει θυμωμένα «καραμανλικός» βουλευτής, ενώ άλλος συνάδελφός του σχολίαζε σε πηγαδάκι πως «αν απελευθερωθεί κι ο Μιχαλολιάκος, θα έχει συμβεί μπροστά στα μάτια μας ένα πανηγυρικό φιάσκο που θα αποθρασύνει τους χρυσαυγίτες!».

Στα υπόλοιπα κόμματα πολλοί συμμερίζονταν την απορία που εξέφρασε ο Δ. Παπαδημούλης όταν διερωτήθηκε: «Αν ήταν να τους αποφυλακίσουν έτσι, τότε γιατί τους βάλανε χειροπέδες;».

Στο σημείο όπου βρισκόμαστε οφείλουμε να συνοψίσουμε μερικά πράγματα:

u Ότι πρώτη φορά, μετά την παραπομπή δωσίλογων από το μετακατοχικό κράτος, η οποία ωστόσο κάθε άλλο παρά οδήγησε στην παραδειγματική τιμωρία τους, βρίσκονται αντιμέτωποι με τη Δικαιοσύνη πολιτικοί και στελέχη που κατηγορούνται για σωρεία εγκληματικών πράξεων.

u Ότι το «τέλος της ατιμωρησίας» των νεοναζί μένει να αποδειχθεί έμπρακτα και κάτι τέτοιο δεν επαφίεται μόνο στην ευσυνειδησία των δικαστών, είναι πρωτίστως ζήτημα πολιτικό.

u Ότι η πλούσια δράση της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής και ο εγκληματικός της χαρακτήρας ήταν γνωστά, όπως και οι «σχέσεις στοργής» με τους μηχανισμούς του σκληρού κρατικού πυρήνα και των αφανών χρηματοδοτών της, για λογαριασμό των οποίων «καθάριζε» στους χώρους δουλειάς και στις λαϊκές συνοικίες.

Η εκτόξευσή της οφείλεται ακριβώς στο γεγονός ότι είναι η μαύρη εμπροσθοφυλακή αυτού του απαξιωμένου πολιτικού και οικονομικού συστήματος και των φθαρμένων θεσμών του, που εχθρεύεται τη Δημοκρατία και έχει αναθέσει εργολαβικά στη Χ.Α. τον ρόλο να υπερασπιστεί τις χρεοκοπημένες αξίες του.

Όποιος θεωρεί ότι αυτό το σύστημα σηκώνει βελτιώσεις και μερεμέτια έχει ήδη απαντήσει σε περισσότερα ερωτήματα απ’ όσα νομίζει…