Στις 21 Νοεμβρίου 2013 ο εκπρόσωπος τύπου του αντιπροέδρου της Κομισιόν, Σάιμον Ο’ Κόνορ δήλωσε από τις Βρυξέλλες: «Ο προϋπολογισμός της Ελλάδας για το 2014 δεν έχει την έγκριση της τρόικας». Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια; Μονομερής απόφαση της Ελλάδας.
Σήμερα και επισήμως, τα υπουργεία Ανάπτυξης και Οικονομικών διαμηνύουν ότι σκοπός τους είναι «Να κλείσει το θέμα των πλειστηριασμών με νομοθετική ρύθμιση έως το τέλος του έτους, οπότε λήγει το καθεστώς προστασίας, ανεξάρτητα από το εάν έχει υπάρξει συμφωνία με την τρόικα». Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια; Μονομερής απόφαση της Ελλάδας.
Μέσα σε λίγες μόνο μέρες, η κυβέρνηση της Ελλάδας δηλώνει υπερήφανα ότι προχωρά σε μονομερείς ενέργειες, δηλαδή δίχως την έγκριση…της Τρόικας. Επί της ουσίας βέβαια πρόκειται περί μεγίστης παπαριάς, διότι και ο προϋπολογισμός θα αλλάξει στην πορεία για να ικανοποιηθεί η Τρόικα και οι πλειστηριασμοί θα γίνουν με τον τρόπο που θέλει η Τρόικα.
Όμως σε κάθε περίπτωση η επικοινωνιακή προσπάθεια της κυβέρνησης να δείξει ότι κάνει την επανάστασή της είναι ένα απίστευτο αυτογκόλ στη μέχρι σήμερα πολιτική της. Το κυριότερο επιχείρημα της κυβέρνησης εναντίον των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ότι πιθανή μονομερής ενέργεια μιας αριστερής κυβέρνησης θα έριχνε την Ελλάδα στο χάος.
Με αυτό το επιχείρημα διανθισμένο με εφιαλτικές παρενέργειες απαντούσε κάθε φορά ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Στουρνάρας, ο Κεδίκογλου σε ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι ως κυβέρνηση θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες αν δεν τα βρει με την Τρόικα. Να όμως που τώρα η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι έχει τον τσαμπουκά να πράττει αυτό, με το οποίο τρόμαζε τους πολίτες.
Έχει τις ανάγκες της η κυβέρνηση. Πρωτίστως την ανάγκη επιβίωσης τουλάχιστον μέχρι να παραγραφούν τα αδικήματά της. Κι αυτό δημιουργεί έναν πανικό που ναι μεν θα μπορούσε να είναι απολαυστικός ως σενάριο σε ταινία, αλλά είναι τραγικά επικίνδυνος στην πραγματικότητα.
Η νομική γνωμοδότηση του γερμανού πανεπιστημιακού καθηγητή Αντρέας Φίσερ-Λεσκάνο κατ` εντολή του αυστριακού Επιμελητηρίου Εργαζομένων, της Ομοσπονδίας Αυστριακών Συνδικάτων και της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Συνδικάτων, στην οποία υποστηρίζεται ότι κάποιες από τις υποχρεώσεις που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα από ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, δηλαδή την ΕΚΤ και την Κομισιόν, που συμμετέχουν στην Τρόικα, συνιστούν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι μια καλή αρχή για το μελλοντικό κατηγορητήριο.
Ενδεικτικά, στη γνωμοδότηση, αναφέρεται ότι οι μειώσεις μισθών παραβιάζουν το θεμελιώδες δικαίωμα της ελεύθερης σύναψης συλλογικής σύμβασης, ενώ άλλες δεσμεύσεις που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα παραβιάζουν το ανθρώπινο δικαίωμα στην εργασία, στην κατοικία, στην κοινωνική ασφάλεια και την ιδιοκτησία. Όσοι, λοιπόν, ανέλαβαν να εκτελέσουν αυτές τις δεσμεύσεις απέναντι στην Τρόικα βρίσκονται ήδη κατηγορούμενοι για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το μόνο που μένει να αποδειχθεί είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να το διαχειριστεί όλο αυτό. Δεν επιθυμούσε ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω του κ. Παπαδημούλη να «τους ταράξουν στη νομιμότητα»; Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό, λοιπόν. Ας ξεκινήσουν από τώρα να προετοιμάζουν τη δράση τους.
Σύμφωνα με την έκθεση του Γερμανού πανεπιστημιακού «εκτιμάται ότι θα μπορούσε να έχει επιτυχή έκβαση μια προσφυγή ακύρωσης στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με αντικείμενο τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την παράβαση των αρμοδιοτήτων των συλλογικών οργάνων.
Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα μπορούσε να γίνει προσφυγή εναντίον των “ενεργειών των κρατών που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας”.
Ακόμη και το Διεθνές Δικαστήριο θα μπορούσε να ασχοληθεί με το ζήτημα κατά πόσο είναι συμβατές αυτές οι υποχρεώσεις με τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ στη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO) και στα Ηνωμένα Έθνη μπορεί να γίνει προσφυγή εναντίον μεμονωμένων κρατών».
Θα μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να είχε ανακοινώσει ήδη ότι θα χρησιμοποιήσει την έκθεση αυτή καθώς και όλες τις ανάλογες εκθέσεις που υπάρχουν για να προχωρήσει στην αγαπημένη του «νομική οδό» εναντίον των υπευθύνων, εφόσον οι ριζοσπαστικότερες λύσεις τον χαλάνε. Δεν κάνει ούτε αυτό. Γιατί; Μάλλον για να μη χαλάσει το πολιτικό κλίμα. Δεκτό. Όμως παράλληλα είναι και αρκετά ενδεικτικό του τρόπου με τον οποίο έχει αποφασίσει να κυβερνήσει, αν του δοθεί η ευκαιρία. Ίσως η ατιμωρησία των πρώην να είναι προαπαιτούμενο για κάθε μελλοντική κυβέρνηση. Είθε να διαψευστώ.
Από τον ΚΑΡΤΕΣΙΟ
