ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Εδώ Μιλάμε και Γράφουμε Ελληνικά

ΠΙΟΝΙΑ ΑΚΟΥΝΗΤΑ, ΑΜΙΛΗΤΑ ΚΙ ΑΓΕΛΑΣΤΑ…

Μαρτίου 01, 2014 pitsiriki1

Το φαινόμενο διάσπασης της ελληνικής κοινωνίας σε τρία κομμάτια έχει εισέλθει πλέον σε επίπεδο απόλυτου σουρεαλισμού. Ποια είναι τα τρία κομμάτια ? Οι κανίβαλοι ρυθμιστές των εξελίξεων, οι εντελώς αποχαυνωμένοι βολεμένοι ακόμα και οι εντελώς τρομαγμένοι δυστυχισμένοι. Τρεις κόσμοι που βαδίζουν σε τρία διαφορετικά σύμπαντα… Οι πρώτοι έχουν πάρει ένα ψαλίδι και κόβουν ότι περισσεύει από τους λογαριασμούς, λεφτά, μισθούς, συντάξεις, περιουσίες, ζωές… οι δεύτεροι κινούνται όπως ακριβώς και το ανέκδοτο, την ώρα που ολόκληρη η χώρα στενάζει κι ολόκληρος ο πλανήτης γ@μιέται κοιτάνε το ταβάνι και λένε, «μπεζ..να το βάψω μπεζ» κι οι τελευταίοι τριγυρνάνε σαν ζόμπι στις ουρές των ταμείων ανεργίας, στις εφορίες, στις τράπεζες, στις ΔΕΚΟ, στα συσίτια, στα επείγοντα των νοσοκομείων ή των ψυχιατρίων…
Δεν υπάρχει σημείο συνάντησης ΚΑΝΕΝΑ…
Καμία επαφή. Τρεις λαοί που κατοικούν στον ίδιο τόπο.
Ο λαός των κυβερνώντων και των παρατρεχάμενων που φαντασιώνεται πλεονάσματα πλούτου, ανάπτυξη, επενδύσεις , και δόξα για το τεράστιο έργο διάσωσης της χώρας, δούλοι της μωροδοξίας τους.
Ο λαός των αποχαυνμένων μέσα στο παχύσρκο εγώ τους που σχεδιάζουν ακόμα τι αμάξι θα πάρουν, που θα πάνε διακοπές, ποιο καλό εστιατόριο άνοιξε, τι παίζει στα πρωϊνάδικα, τι κουρτίνες να βάλουν στο μπάνιο, αν θα καλέσουν και τους Καραγκιοζόπουλος στο event,…fashion victims, tv victims, celebrity victims, bulshit victims, δούλοι των εμμονών τους.
Κι ο λαός των φοβισμένων, υποταγμένων, ξεκάθαρων δούλων, που ενώ οι άλλοι φαντασιώνονται θεωρώντας το κόσμο σαν τη παιδική τους χαρά, αυτοί τρώνε το αγγούρι από όλες τις μεριές χωρίς να κάνουν κιχ….
Ναι το μονο κοινό σημείο των τριών κόσμων είναι η δουλεία. Η υποταγή σε αρρωστημένο επίπεδο σε κάτι. Σε κάτι που αξίζει περισσότερο από τη ζωή, περισσότερο από τη χαρά, την ευτυχία, την ομορφιά… Για άλλον το κόκκαλο που κρέμεται από ένα σχοινάκι και τον τραβολογάνε να το φτάσει είναι να φαντασιώνεται πως είναι ο σωτήρας ενός έθνους, για ένα δεύτερο είναι το καινούργιο μοντελάκι που πρέπει οπωσδήποτε να αποκτήσει και για ΄εναν τρίτο λίγες πενταροδεκάρες για να βγάλει το μήνα ζωντανός…
Εκφράσεις όπως «έχω ένα όραμα» παραπέμπουν πλέον στο παραλήρημα ενός τρελού… Δεν πρόκειται για όνειρα ή στόχους, απλά παραλήρημα. Το πλέον θλιβερό είναι να τα βλέπεις όλα αυτά μαζί και να σκέφτεσαι πως όλο αυτό το κόσμο, το τέλος της φάρσας θα τους βρει με τη μούρη κολλημένους στους αρρωστημένους εθισμούς τους , χωρίς να προλάβουν να καταλάβουν τι έγινε… Είναι να κοιτάς τα νέα παιδιά που ζουν με την εντύπωση πως ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΤΩΡΑ θα είναι έτσι και για τα επόμενα δέκα, είκοσι, τριάντα χρόνια ή και μέχρι το τέλος της ζωής τους. Το χαλί σε ολόκληρο το πλανήτη έχει αρχίσει ήδη και τραβιέται άγρια, τα τυπογραφεία τυπώνουν ήδη τους νέους χάρτες, τα εφιαλτικά σενάρια επιστημονικής φαντασίας γίνονται ένα ένα πραγματικότητα κι άνθρωποι ΘΥΣΙΑΖΟΥΝ ολόκληρη τη ζωή τους γιατί δεν έχουν να πληρώσουν ένα χαράτσι στη κ@λοτρυπίδα του σύμπαντος, και θεωρούν πως αυτό είναι κάτι ύψιστης σημασίας, κάτι που δεν μπορεί κανείς να αναιρέσει, να αρνηθεί, να το φτύσει κατάμουτρα, γιατί ….
είναι όλοι εκπαιδευμένοι να κοιτάνε τόσο όσο πιάνει η σόλα από το παπούτσι… Με τα μάτια χαμηλωμένα στο χώμα. Πιονάκια σε μια μονόπολη που περιμένουν υπομονετικά τη ζαριά για να προχωρήσουν στο επόμενο τετραγωνάκι. Αν δεν ρίξει κανένας το ζάρι….
μπορεί να μείνουν εκεί, στο συγκεκριμένο τετραγωνάκι στην αιωνιότητα, βιώνοντας ξανά και ξανά την αγωνία, της ακινησίας, της ανυπαρξίας, του ΤΙΠΟΤΑ.
Από την άλλη πάλι, υπάρχουν κι εκείνοι , που σκέφτονται απλά αν θα βάψουν το ταβάνι μπεζ…
Κι εκείνοι που θεωρούν τους ευαυτούς τους κατι ανώτερο από όλους τους υπόλοιπους, πως είναι οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού, οι έχοντες και κατέχοντες, δύναμη, εξουσία, πλούτο, αδυνατώντας να δουν πως απά βρίσκονται μέσα στη κ@λοτρυπίδα που λέγαμε.
Παράλληλα σύμπαντα. Του Αντώνη, της Κατίνας και του Μήτσου…
Κάπως έτσι θα μας βρει ο τρίτος παγκόσμιος, η επέμβαση των εξωγήινων, ή Αποκάλυψη, ή απλά το τέλος των ημερών. Να περιμένουμε ποιος θα ρίξει το ζάρι… Hellooooooo…. http://synithisypoptos.gr/