Σάλο έχει προκαλέσει η αποκάλυψη που έκανε σήμερα η πρώην πρωθυπουργός της Ουκρανίας Γιούλια Τιμοσένκο. Σύμφωνα με την Τιμοσένκο, η οποία αποφυλακίσθηκε πρόσφατα, ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, την επισκέφτηκε τον Αύγουστο του 2012 στο κελί της και την βίασε παρά φύσιν.
Όπως δήλωσε η Τιμοσένκο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν την επισκέφτηκε με λουλούδια και σοκολατάκια στη φυλακή, της εξομολογήθηκε πως είναι ερωτευμένος μαζί της και της ζήτησε ευγενικά να κάνουν έρωτα, υποστηρίζοντας πως θέλει να κάνει ένα παιδί μαζί της.
Η Τιμοσένκο απάντησε στον Πούτιν «είσαι πολύ κύριος αλλά υπάρχει κλιμακτήριος», με αποτέλεσμα ο Ρώσος πρόεδρος να θεωρήσει πως τον ειρωνεύεται, να εξοργιστεί, να την αρπάξει από τα μαλλιά και να την πετάξει στο πάτωμα του υγρού κελιού της.
Σύμφωνα με την Τιμοσένκο, ο Πούτιν την έστησε στα τέσσερα, της έσκισε την κιλότα και της είπε να κρατάει τον τοίχο γιατί θα σπρώξει γερά.
Στη συνέχεια, ο Πούτιν άρπαξε την Τιμοσένκο από την αλογοουρά και την εμβόλισε με την κρεάτινη ρομφαία του, φωνάζοντας «μπαίνω στην Κριμαία σου».
Σε ερώτηση δημοσιογράφου γιατί δεν είχε καταγγείλει μέχρι σήμερα τον βιασμό της από τον Πούτιν, η Γιούλια Τιμοσένκο δήλωσε πως δεν είχε πει κουβέντα γιατί ήλπιζε ότι ο Πούτιν θα επέστρεφε.
«Στην εσχάτην ανάγκην θα αγωνιστώ και θα πεθάνω σαν Έλληνας, αλλά ζωντανόν δεν θα με πιάσουν».
Γρηγόρης Αυξεντίου.Σαν σήμερα ο ήρωας Γρηγόρης Αυξεντίου πολεμώντας μόνος, περικυκλωμένος από 60 Άγγλους ,έπεφτε νεκρός. Ήταν το τέλος ενός ανθρώπου που απέδειξε ότι ο ηρωϊσμός δεν είναι θεωρία ,λόγια και κραυγές, αλλά αποφάσεις και πράξεις.
Ήρθε στην Ελλάδα για να γίνει στρατιωτικός. Το 1949 απέτυχε στις εξετάσεις της Σχολής Ευελπίδων και γράφτηκε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού και έλαβε κατάρτιση ανθυπολοχαγού.
Εκεί αφού αποφοίτησε, έκανε τη στρατιωτική του θητεία στον 1° λόχο του 613ου τάγματος πεζικού, στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα . Τ
ελείωσε τη θητεία του στις 15/11/1952 και επέστρεψε στην Κύπρο, όπου άρχισε να εργάζεται στα κτήματα του πατέρα του σαν οδηγός, μεταφέροντας εργάτες από τη Λύση στην Αμμόχωστο. Εκείνη την περίοδο αρραβωνιάζεται.
Τον Ιανουάριο του 1955 μυήθηκε στην Ε.Ο.Κ.Α. (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών, με κύριο στόχο την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα) από τον Ανδρέα Αζίνα και είχε την πρώτη του επαφή με το Γρίβα στις 20/1/1955, που ήταν αρχηγός της Ε.Ο.Κ.Α. και μπήκε στον αγώνα κατά των Άγγλων. Αντί του καθιερωμένου όρκου, ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής δέχτηκε τον λόγο της στρατιωτικής τιμής του Αυξεντίου. Την άνοιξη του ιδίου χρόνου συμμετείχε στις επιθέσεις κατά της Ηλεκτρικής Εταιρείας και του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Λευκωσίας.
Μέσα στην Οργάνωση πήρε το κωδικό όνομα «Ζήδρος» (το αγωνιστικό του ψευδώνυμο παρέπεμπε στο Ζήδρο, το Δυτικομακεδόνα κλεφταρματολό επί Τουρκοκρατίας.), το οποίο και κράτησε μέχρι τον ηρωικό του θάνατο.
Ήταν ηγετική φυσιογνωμία και διέθετε οργανωτικές και στρατιωτικές αρετές. Ήταν ο μόνος από τους νεαρούς μαχητές που διέθετε στρατιωτική κατάρτιση.
Ο Αυξεντίου ήταν ο πρώτος τομεάρχης της ΕΟΚΑ στην περιοχή Αμμοχώστου και την 1η Απριλίου του 1955, πρώτη μέρα του αγώνα κατά των Άγγλων, επειδή ανακαλύφθηκε το αυτοκίνητο που χρησιμοποιούσε για την επιχείρηση ανατινάξεων στις πετρελαιοαποθήκες της αγγλικής βάσης Δεκέλειας, βγήκε στα βουνά και ηγήθηκε των επιθέσεων εναντίον αγγλικών στόχων στον τομέα του.
Ήταν ο υπ” αριθμόν ένα καταζητούμενος από τους Άγγλους, οι οποίοι τον επικήρυξαν αρχικά με 250 λίρες και στην συνέχεια, με το υπέρογκο για την εποχή, ποσό των 5.000 λιρών, επειδή ανατίναξε αγγλικές περιουσίες.
Κατέφυγε στην οροσειρά τού Πενταδάκτυλου, σε μια σπηλιά. Εκεί τον βρήκε ο βοσκός από τη Λάπηθο, γέρο Γιώργος Ζοππής και άρχισε να τον τροφοδοτεί, εκμεταλλευόμενος το επάγγελμά του που δικαιολογούσε την καθημερινή παρουσία του στο βουνό. Εκεί ο Αυξεντίου μαθαίνει στους αγωνιστές την χρήση των όπλων, καθώς και τεχνικές ανταρτοπόλεμου.
Η δράση του ήταν πλούσια τόσο στον Πενταδάκτυλο όσο και στο όρος Τρόοδος όπου κατέφυγε αργότερα. Κρυφά παντρεύτηκε και κάτω από μυθιστορηματικές συνθήκες την ως τότε μνηστή του Βασιλεία Παναγή, μια νύχτα στο μοναστήρι του Αχειροποιήτου στις 10/6/1955.
Στις 11 Δεκεμβρίου 1955 επέδειξε τις εξαίρετες στρατιωτικές του ικανότητες στην ιστορική μάχη των Σπηλιών, παρασύροντας δυο φάλαγγες των Άγγλων στρατιωτών, που ανηφόριζαν προς τα κρησφύγετα, να συγκρουστούν μεταξύ τους.
Το Πάσχα του 1956 βρίσκει τον ήρωα ν’ αναρρώνει στο ιστορικό (ιδρύθηκε το 1148) μοναστήρι του Μαχαιρά, μετά από εγχείρηση. Εκεί συνέβη και το πρωτοφανές της εμφάνισής του ενώπιον των διωκτών του, όταν πάνω από 100 Άγγλοι αξιωματικοί και στρατιώτες έζωσαν το μοναστήρι. Μεταμφιεσμένος σε καλόγερο, με γενειάδα και ράσο, ο Γρηγόρης Αυξεντίου παρουσιάστηκε και συστήθηκε στον Άγγλο επικεφαλής αξιωματικό ως ο «πάτερ-Xρύσανθος» και στην συνέχεια τους…κέρασε. Ο Διγενής τού ανέθεσε μαζί με τον τομέα Πιτσιλιάς και τα χωριά της Ορεινής – Μαχαιρά. Τον Ιούλιο του 1956 προστέθηκαν στον τομέα του και τα κρασοχώρια Λεμεσού.
Στις 31 Δεκεμβρίου του 1956, παραμονή Πρωτοχρονιάς, κυκλώνεται μαζί με τα παλικάρια του στο χωριό Ζωοπηγή και ακολουθεί σφοδρή σύγκρουση. Ο Αυξεντίου τραυματίζεται, αλλά διαφεύγει, αφήνει όμως νεκρό πίσω, τον συναγωνιστή του Μάκη Γεωργάλλα.
Την 1η Μαρτίου του 1957, οι Άγγλοι ξαναεισβάλλουν στο μοναστήρι του Μαχαιρά. Υποβάλουν σ’ εξαντλητική ανάκριση τον αγωγιάτη της Μονής και τον αναγκάζουν ν’ αποκαλύψει ότι ο Αυξεντίου έχει κατασκευάσει καταφύγιο-κρύπτη ένα χιλιόμετρο πιο κάτω.
Στις 3 Μαρτίου 1957, Άγγλοι στρατιώτες περικύκλωσαν το κρησφύγετό του κοντά στον Μαχαιρά.
Ο Γρηγόρης φώναξε τότε:
«Σύντροφοι, ο θεός να με βγάλει ψεύτη, προδοθήκαμε». «Αρχηγέ, μαζί σου και στον θάνατο» ψιθύρισαν όλοι. Δεν πρόλαβαν να τελειώσουν την κουβέντα τους και οι στρατιώτες έφθασαν στην είσοδο του κρησφύγετου. Φώναξαν στους άνδρες να παραδοθούν όμως καμία απάντηση.
Η μάχη κράτησε για ώρες. Στην ομάδα του ήταν οι Ανδρέας Στυλιανού, Αυγουστής Ευσταθίου, Αντώνης Παπαδόπουλος και Φειδίας Συμεωνίδης, τους οποίους, όμως, διέταξε να βγουν από το κρησφύγετο και να παραδοθούν για να σωθούν, ενώ αυτός έμεινε και πολέμησε μόνος επί 10 ώρες τους εχθρούς, τραυματισμένος από θραύσμα χειροβομβίδας. Ο ίδιος αποφασισμένος να μην πέσει ζωντανός στα χέρια των Άγγλων και αν χρειαστεί να θυσιαστεί τους είπε επί λέξη:
Μέχρι σήμερα μαθαίνατε πώς πολεμούν οι Έλληνες. Σήμερα θα μάθετε και πως πεθαίνουν.
Σε προτροπές τών Άγγλων να παραδοθεί είχε μόνο μία απάντηση να δώσει «Μολών Λαβέ». Αμέσως, τέσσερις στρατιώτες όρμησαν μέσα στην σπηλιά. Ο Αυξεντίου τους υποδέχτηκε με καταιγιστικά πυρά. Οι τρεις Βρετανοί οπισθοχώρησαν έντρομοι, ο τέταρτος, ένας δεκανέας, έπεσε νεκρός. Σύμφωνα με μαρτυρία του συμπολεμιστή του Αυγουστή Ευσταθίου, που μετά τη ρίψη χειροβομβίδας στο κρησφύγετο επέστρεψε, με υπόδειξη των Άγγλων, για να διακριβώσει αν ο Αυξεντίου ήταν ζωντανός και να τον πείσει να παραδοθεί.
Ο Αυγουστής προτίμησε να μείνει μαζί με τον αρχηγό του. Ο Γρηγόρης φώναξε: «Τώρα είμαστε δύο. Ελάτε να μας πάρετε». Και η μάχη συνεχίστηκε ως το απόγευμα. Προσπάθειά τους ήταν να κρατήσουν τη μάχη μέχρι να νυχτώσει και επωφελούμενοι από το σκοτάδι να διαφύγουν.
Οι Άγγλοι στρατιώτες, που αντιλήφθηκαν τον σκοπό τους, περιέλουσαν το κρησφύγετο με βενζίνη, το πυρπόλησαν και έκαψαν ζωντανό τον Αυξεντίου, ενώ ο Αυγουστής Ευσταθίου, με βαριά εγκαύματα, επιχειρεί έξοδο και συλλαμβάνεται.
Οι εμπρηστικές βόμβες πετρελαίου, λαμπαδιάζουν τα πάντα. Έτσι, καιόμενος σαν λαμπάδα, έπεσε ο Γρηγόρης Αυξεντίου, άμορφη μάζα από καμένη σάρκα, πυροβολώντας ως το τέλος, Κυριακή 3 Μαρτίου 1957.
Παράπλευρες επιπλοκές και «απώλειες», μείζονος σημασίας ωστόσο, προκαλεί η πολιτική κρίση στην Ουκρανία. Υπό την απειλή της υποχρεωτικής αναδιοργάνωσης του ενεργειακού χάρτη, Ρωσία, Τουρκία και Ευρωπαϊκή Ενωση επιδιώκουν να προδικάσουν το αποτέλεσμα με σκοπό τη διατήρηση ή την ανατροπή, αναλόγως την περίπτωση, των υφιστάμενων γεωπολιτικών ισορροπιών.
Η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία δημοσιεύει εκτενές ρεπορτάζ για τη «μάχη του αερίου».
Κανείς δεν ξεχνά τι συνέβη στις αρχές του 2009, όταν η Νοτιοανατολική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των χωρών των Βαλκανίων, της Αλβανίας, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, της Βουλγαρίας, της Κροατίας, της ΠΓΔΜ, του Μαυροβουνίου, της Ρουμανίας, της Σερβίας, του Κοσσυφοπεδίου και της Ελλάδας, «χτυπήθηκε» ταυτόχρονα από τρεις εξωγενείς παράγοντες: από τις μεγάλης διάρκειας και ιδιαιτέρως χαμηλές θερμοκρασίες, την αναστολή της τροφοδοσίας φυσικού αερίου από τη Ρωσία και την οξεία οικονομική κρίση.
Επίσης κανείς δεν παραβλέπει το γεγονός ότι ο ενεργειακός χάρτης της Νοτιοανατολικής Ευρώπης αυτή τη στιγμή βρίσκεται υπό διαμόρφωση με τους αγωγούς φυσικού αερίου South Stream, ΤΑΡ – Trans Adriatic Pipeline και ΤΑΝΑΡ – Trans Anatolian Pipeline να έχουν ήδη δρομολογηθεί.
Διάσπαση της Ουκρανίας
Ενδεχόμενη διάσπαση της Ουκρανίας θα θέσει σε κίνδυνο τα σχέδια της Ε.Ε., η οποία αγωνιά για την απεξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Η νομική αντιπαράθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τον ρωσικό ενεργειακό κολοσσό Gazprom λόγω της τιμής πώλησης στην Ευρώπη του ρωσικού φυσικού αερίου και της κυρίαρχης θέσης της Gazprom στην ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά παραμένει άλλωστε ανοιχτή.
Ανήσυχη εμφανίζεται και η Τουρκία, της οποίας ο ενεργειακός κλάδος παρακολουθεί, όπως καταγράφεται, με σκεπτικισμό τις εξελίξεις.
Σε κάθε περίπτωση, μία πιθανή αλλαγή στη ροή του φυσικού αερίου από την Ασία στην ευρωπαϊκή ήπειρο ανατρέπει έναν ολόκληρο σχεδιασμό.
Κληθείς να σχολιάσει την ενεργειακή πολιτική της Ουκρανίας, ο Βαντίμ Καράσιοφ, επικεφαλής του Ινστιτούτου Στρατηγικής, με έδρα το Κίεβο, επεσήμανε ότι η κατάσταση στην Ουκρανία το 2012-2013 παρέπεμπε στην εποχή των Μπολσεβίκων. Η Ουκρανία, κατά τον ίδιο, με την ανύπαρκτη ενεργειακή στρατηγική δεν μπορεί να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα, καθώς αυτομάτως θα καταργήσει την ελίτ της χώρας, την κυβέρνηση και τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης.
Όποιος κι εάν ανέλαβε την εξουσία στην Ουκρανία κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια, προέβαλε τη ρητορική της ευρωπαϊκής πορείας, κρατώντας κρυφή την πραγματικότητα που δεν ήταν άλλη από τη συντήρηση των σχέσεων και δη των ενεργειακών με τη Ρωσία. Αποτέλεσμα τούτου ήταν, όπως σημείωσε, η Ουκρανία να μετατραπεί απλώς σε χώρα-διακομιστή ενέργειας, ώστε από τη μία να κρατά εξαρτώμενη την Ευρώπη, η οποία έχει ανάγκη το ρωσικό φυσικό αέριο, διεκδικώντας ανταλλάγματα, και από την άλλη να επιτρέπει στη Ρωσία να κρατά όμηρο την Ευρώπη, διευκολύνοντας την εξαγωγή του ρωσικού φυσικού αερίου.
Και τούτο παρά το γεγονός ότι η Ρωσία σήμερα με τον αγωγό South Stream αποσκοπεί στην «εξουδετέρωση» της Ουκρανίας και προβλέπει, δίχως την εμπλοκή της, την εξαγωγή στην Ευρώπη του ρωσικού φυσικού αερίου.
«Ο αγωγός South Stream θα έχει νόημα για τη Ρωσία όταν τεθεί σε πλήρη λειτουργία για την εξαγωγή του ρωσικού φυσικού αερίου παρακάμπτοντας την Ουκρανία. Το έργο αυτό έχει αξία και σημασία και για την Ευρώπη την ίδια διότι η Ουκρανία παραμένει μη προβλέψιμη παράμετρος, καθώς πρόκειται για μία χώρα «εμβόλιμη» με ασαφές και αβέβαιο πολιτικό και οικονομικό μέλλον», δήλωσε στο μεταξύ ο επικεφαλής του ρωσικού Ινστιτούτου Ενεργειακής Στρατηγικής, Αλεξέι Μπελογκόριεφ.
Στο σημείο αυτό αναδεικνύεται ο ρόλος της Σερβίας στα Βαλκάνια. Ο,τι απέμεινε από την πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία αποτελεί σήμερα ένα σταθερό σύμμαχο της Ρωσίας στην περιοχή των Βαλκανίων, γεγονός που της επιτρέπει να υποστηρίζει την ενεργειακή της πολιτική.
Ευρώπη και Σερβία
Ο προσεταιρισμός της Σερβίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι διόλου αθώος τελικά, καθώς ούσα η Σερβία μέλος της Ε.Ε. θα υποχρεωθεί να κλείσει την πόρτα στη Ρωσία και να συμμορφωθεί με τους ευρωπαϊκούς κανόνες λειτουργίας της αγοράς ενέργειας.
Ο έλεγχος της αγοράς ενέργειας της Σερβίας έχει περιέλθει στην Gazprom, η οποία εφαρμόζει «επιθετική» πολιτική στα Βαλκάνια με αφορμή τη δρομολόγηση του αγωγού South Stream.
Ο αγωγός ΤΑΡ, ο οποίος προβλέπει την εξαγωγή, μέσω Τουρκίας και στη συνέχεια μέσω της Ελλάδας, της Αλβανίας και της Ιταλίας, στην Ευρώπη του φυσικού αερίου του Αζερμπαϊτζάν, είναι εκείνος που πλήττει καίρια τα συμφέροντα της Ρωσίας στα Βαλκάνια, την περιοχή εκείνη που ήλεγχε μέχρι πρόσφατα καλύτερα και της οποίας η εξάρτηση από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες ήταν δεδομένη.
Ωστόσο, η κατασκευή του ρωσικού South Stream, ο οποίος υπό τη Μαύρη Θάλασσα και μέσω της Βουλγαρίας, της Σερβίας και της Αυστρίας θα τροφοδοτήσει με φυσικό αέριο την Ευρώπη, προχωρά απρόσκοπτα, ενώ αναμένεται στα τέλη του επόμενου χρόνου να τεθεί σε λειτουργία.
Στο μεταξύ, η σχεδιαζόμενη συνεργασία της Ουκρανίας με το Αζερμπαϊτζάν, η οποία προωθείται προσφάτως αποτελεσματικά, λέγεται ότι θα αποφέρει μόνο οφέλη στην Ουκρανία, καθώς σήμερα η χώρα καταναλώνει συνολικά 55 δισ. κυβικά μέτρα κυρίως ρωσικού φυσικού αερίου το χρόνο.
Το ζήτημα είναι ότι το τίμημα της ενεργειακής ασφάλειας είναι υψηλό και πως η ίδια η Ευρώπη χρειάζεται να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις προκειμένου να επιτύχει το στόχο της, την εισαγωγή σε ανταγωνιστικές τιμές ποσοτήτων φυσικού αερίου.
Το 2013 πάντως οι εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου κατέγραψαν αύξηση της τάξης του 16,3% σε σχέση με το 2012.
Τα σχέδια των Gazprom-Rosneft
ΣΕ ΠΕΔΙΟ «αναμέτρησης» δύο ρωσικών ενεργειακών ομίλων, της Gazprom και της Rosneft, φαίνεται πως μετατρέπονται τα Βαλκάνια, καθώς το τελευταίο διάστημα αισθητή έχει κάνει την παρουσία της στην Κροατία και τη Σλοβενία η Rosneft, διεκδικώντας σημαντικό μερίδιο της αγοράς από την Gazprom.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η Rosneft εξετάζει το ενδεχόμενο εξαγοράς της κροατικής Industria Nafte και της σλοβενικής Petrol, ενώ προχωρά παράλληλα σε ανοίγματα, στοχεύοντας την ενεργειακή αγορά της Αυστρίας, της Ουγγαρίας και της Ιταλίας.
Εν τω μεταξύ, ανάλογη δραστηριότητα επιδεικνύουν οι ρωσικές εταιρείες στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Συγκεκριμένα, η Rosneft έχει ήδη προχωρήσει στη σύναψη συμφωνίας με την αμερικανική Exxon Mobil για την εκμετάλλευση κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μαύρη Θάλασσα, την ώρα που η Τουρκία έχει επανατοποθετήσει την περιοχή στο στρατηγικό της ενεργειακό σχεδιασμό, έπειτα από τα απογοητευτικά αποτελέσματα των πρώτων διερευνητικών γεωτρήσεων.
Ο εντοπισμός προσφάτως πετρελαϊκών αποθεμάτων στη θαλάσσια ζώνη της Ρουμανίας δικαιολογεί το ενδιαφέρον των μεγάλων ενεργειακών ομίλων για την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας.
Gazprom: Η Ουκρανία έχει «τεράστιο» χρέος για το φυσικό αέριο
Ο ρωσικός κολοσσός Gazprom ανακοίνωσε ότι η Ουκρανία έχει ένα «τεράστιο» χρέος ύψους 1,55 δισεκατομμυρίου δολαρίων για το φυσικό αέριο που δεν έχει πληρώσει στη Ρωσία και υπογράμμισε ότι η προνομιακή τιμή που δόθηκε στο Κίεβο μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση.
«Έχουμε καλές σχέσεις με την Ουκρανία, η διαμετακόμιση φυσικού αερίου λειτουργεί, πρέπει απλώς να πληρώσει το φυσικό αέριο… Επί του παρόντος οι καθυστερημένες οφειλές ανέρχονται σε 1,549 δισεκατομμύριο δολάρια», δήλωσε ο εκπρόσωπος της Gazprom Σεργκέι Κουπριάνοφ στο πρακτορείο ειδήσεων Ria Novosti. πηγη
