Αύριο που θα ξυπνήσεις την αυγη και πάλι μέσα στο χειρότερο να μην ξεχάσεις αυτά που έζησες μέχρι σήμερα, με τις μικρες μας ζωες και τις ελπιδες μας…Εχουμε λοιπον χρεος να υπαρξουμε σαν ανθρωποι σε εναν απανθρωπο κοσμο. Να ειμαστε ολοι ακτιβιστες, ονειροπολοι, αλληλεγγυοι και δημιουργοι εμπιστοσυνης.. Να μην ξεχάσεις ότι επέζησες μέσα σε ένα βομβαρδισμένο τοπίο χωρίς όπλα, χωρίς συμμάχους, χωρίς υποστήριξη. Να αντικαταστησουμε την απελπισια μας με μια ουσιαστικη μορφη του »ευ ζειν».. Το να ονειρευτουμε εναν καλυτερο κοσμο δεν ειναι πολυτελεια, ειναι μια ευθυνη… και να ξέρεις κάτι … Αν καμιά φορά δεν ακούς λέξεις από ανθρώπους που τις περιμένεις, δοκίμασε να διαβάσεις τις πράξεις τους… ακόμα κι οι πιο μικρές κρύβουν πολλά λόγια…Στην Ελλάδα και γενικότερα γύρω μας, βιώνουμε την κατάρρευση ένος υλιστικού πολιτισμού, την αποσύνθεση μιας κοινωνίας υποκριτικής ευμάρειας και όση αγωνία, οδύνη και απόγνωση επιφέρει στις ψυχές μας αυτή η πτώση, τόσο θα πρέπει να ενδυναμώσουμε την παραπέουσα ψυχή μας με μια επαναστατική διάθεση, με ιδανικά και πίστη στον νέο κόσμο που εμείς θα κληθούμε να χτίσουμε οχι ομως πάνω στα συντρίμμια του παλιού. Πρόσωπα χαμένα, ταξιδεύουν σε διάφορους κόσμους… Ίσως κάποιοι να σκέφτονται τις δουλειές τους, τις οικογένειές τους, το τι θα κάνουν για να επιβιώσουν αυτοί και οι αγαπημένοι τους… Κάποιοι άλλοι, πιο αισιόδοξοι ίσως, πλάθουν κόσμους τους οποίους θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν με τον πραγματικό. Πρόσωπα δειλά, κατσουφιασμένα, νευρικά, θλιμμένα, μπερδεμένα. Δάχτυλα να τρέμουν, σταυρωμένα, να υπολογίζουν, να σκουπίζουν τον ιδρώτα, τα δάκρυα ή να κρύβουν τον λεκέ στην μπλούζα.. Εχουμε νέες ιδέες». «Στόχος μας είναι να γυρίσουμε ανάποδα την κοινωνική πυραμίδα..Η επανάσταση ξεκίνησε και κανείς δεν μπορεί να τη σταματήσει πλέον. Τώρα όλα τα όπλα είναι στραμμένα πάνω μας. Ανάμεσα σε δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα υπάρχει ένα κομμάτι γης που ανήκει στην ελπιδα.. Ζούμε σε συνθήκες οριακές. Ζούμε στη no man’s land και είμαστε υποχρεωμένοι να πολεμήσουμε. Γιατί, ξέρετε εδώ δε μιλάμε για έναν πόλεμο τυχαίο. Ένα πόλεμο εθνικό, φυλετικό, διακρατικό, μια αναμέτρηση που μπορεί κάποιος να αποφύγει. Μιλάμε για την πιο ουσιαστική αναμέτρηση της ζωής μας. Τον αγώνα για ελευθερία και αξιοπρέπεια. Τον αγώνα για επιβίωση..Για μια μάχη για την ανακατάληψη της ίδιας μας της ζωής.. Οι ανάγκες των πλουσίων αντιμετωπίστηκαν, οι ανάγκες των φτωχών αγνοήθηκαν…
εγραψε το πιτσιρικι
