Απόψε οι αναμνήσεις φυσούν
αγέρηδες θερινούς
ταξιδιών αιολικών,
νοσταλγικά θροΐζουν
μαΐστρους και μελτέμια δροσερά,
των πρώτων εξορμήσεων
εικόνες φιλήσυχες,
το αρμονικό συντρόφεμα
προσώπων λατρεμένων,
στο παρελθόν… χαμένων

Απόψε οι αναμνήσεις φυσούν,
στην όψη μου την πελιδνή
ζωντάνια δίνουν,
τη χαρμολύπη της αθιβολής
εκείνων…
που μου πλάσαν την καρδιά,
εκείνων…
που δεν υπάρχουν πια,
εκείνων…
που θε να απομείνουν
της πρώτης νιότης
αγάπες αλησμόνητες,
πνεύματα μακάρια,
πρότυπα αξιομνημόνευτα,
συμπαραστάτες αναντικατάστατοι,
«Ουδείς αναντικατάστατος»…!

άνθρωποι ανόητοι βροντοφωνάξαν,
άνθρωποι ρηχοί…
που ανθρώπου αξία
δε μάθαν να τιμούν,
η σκέψη τους βλακώδης,
η συναναστροφή τους…
του χρόνου μου ανώφελη σπατάλη

Απόψε οι αναμνήσεις φυσούν,
πρόσωπα ολόγλυκα αντιφεγγίζουν,
του κεριού τους η φλόγα έσβησε,
της ψυχής τους η λάμψη πλανιέται,
καινούργια ώθηση δίνει…
κάθε που της ζωής το καράβι
τυφώνες τσακίζουν,
κάθε που εξοκείλει
σε απόνερα θολά,
κάθε που το σκαρί
των ναυπηγών που το σχεδίασαν
τη συνδρομή χρειάζεται
«ΕΙΡΗΝΗ ΛΑΓΟΥΒΑΡΔΟΥ» …

Από: Eirini Varvara Lagouvardou    by Mαν.Αρκάς