ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Στον τελευταίο πόλεμο υπήρξαν αντιστασιακοί τόσο από αριστερά, όσο και από δεξιά, περήφανοι Έλληνες, οι οποίοι στάθηκαν ενεργά ενάντια στους Γερμανούς κατακτητές.
Τιμάμε τους πατεράδες μας και τους παππούδες μας και το αίμα που χύθηκε από τους φονιάδες.

Τα τελευταία χρόνια, έχει και πάλι χυθεί αίμα με χιλιάδες αυτοκτονίες, έχει υπάρξει εξαθλίωση συνανθρώπων μας που ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια, και είμαστε παθόντες πλήθους άλλων καταστάσεων εξαχρείωσης χωρίς τελειωμό, εξ αιτίας των απογόνων των ίδιων «ανθρώπων».

Χρέος μας να τιμήσουμε όχι μόνο το αίμα των συνελλήνων, αλλά και να δείξουμε συμπαράσταση στον εξευτελισμό των συνανθρώπων μας, των οικογενειών μας και εμάς των ίδιων.

Όσοι επιλέξουν την κυβερνητική εκδοχή, δεν σημαίνει ότι έχουν απαραίτητα δίκιο σε όλα. Είναι όμως ένας δρόμος ενάντια σε έναν δοκιμασμένο που εφαρμόζεται για δεκαετίες τώρα δίχως κανένα αποτέλεσμα και που όπως έχουν δείξει τα γεγονότα, τρέχει με μεγάλη ταχύτητα στο ξεπούλημα της πατρίδας και την εξαθλίωση των Ελλήνων.

Όσοι επιλέξουν την πλευρά των δανειστών – δημοκρατικό τους δικαίωμα – καλό θα ήταν να εύχονται όχι μόνο να επαληθευτεί η επιλογή τους για βελτίωση των συνθηκών στην πατρίδα, αλλά και ότι τα παιδιά και τα εγγόνια τους θα τους «ευλογούν» «μεθαύριο», όντας εκείνοι στο υπερπέραν.

Και βέβαια, είναι προφανής η σκέψη ότι θα πρέπει να ξεγράψουν πλέον από το μυαλό τους τις ημερομηνίες 25 Μαρτίου και 28 Οκτωβρίου, οι οποίες θα φαντάζουν πλέον τόσο «ξένες».