ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Αγαπημένη Δευτέρα…
..Ξυπνάς και πάλι όλα στη θεσούλα τους.. ζωούλα.. δουλίτσα.. σπιτάκι..

..Το σπίτι κρύο, τα καύσιμα πανάκριβα, δυο ώρες την ημέρα, αλλά δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..Φοράς ανάποδα το τρύπιο σώβρακο, το μπαλωμένο σου παντελόνι, το περσυνό πουκάμισο, αλλά δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..Κατεβαίνεις τις σκάλες, απλήρωτα τα κοινόχρηστα, κομένο το ρεύμα, αλλά δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..Σκέφτεσαι για μια στιγμή το πατρικό σου που στο πήρε ο ένφιας, και τους παππούδες γονείς σου που τη βγάζουν ζόρικα στο χωριό, αλλά δεν πειράζει, μένεις ευρώπη..

..Θα μπεις στον κουβά σου, θα πας για καύσιμα, θα βάλεις ένα δεκάρικο για να σου βγάλει την απόσταση μέχρη τη δουλειά.. έχεις ακόμα εσύ κι άλλοι κάποιοι.. όσοι δεν έχουν κρίμα.. δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..Βλέπεις τα κάγκελα πάλι μπροστά στον Άγνωστο… φυλακισμένος μοιάζει, η βουλή των ελληνάκων φρούριο… αλλά δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..Τα ματ γύρω με τα ψεκαστικά για την διαφύλαξιν της κανονικότητος, πάνοπλοι φρουροί της δημοκρατίας σου, δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..Λίγο πιο πέρα μία (πρώην) δηαδήλωση, ανοιγμένα κεφάλια, παππούδια πεσμένα, κοπέλες με τη νιώτη τους και τα όνειρα πεσμένα με το αίμα τους στην άσφαλτο, αλλά δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..Βλέπεις να περνάει το κόκκινο η τρισ-θωρακισμένη μπέμπα του Μπένι, αυτή που το σέρβις της μόνο κάνει όσο όλη σου η ζωή, ζηλεύεις, κοιτάς την τσέπη σου, δεν πειράζει, μένεις ευρώπη..

..Δουλειά δωδεκάωρη, μισά ένσημα, 420 μαύρα τα λοιπά στο χέρι, το μαγαζί πάει καταδιαόλου, δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..Στρίβεις τσιγάρο στα κλεφτά, βλέπεις κόσμο σκυφτό και τις αφίσες για ξεσηκωμό της εργατιάς στα τζάμια των απέναντι και δίπλα κουφαριών πρώην επιχειρήσεων… δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..Επιστρέφοντας θα δεις το κηδειόχαρτο του γείτονά σου που σάλταρε απ’ τον τρίτο, θα ρίξεις ένα βλέμα στον άστεγο, μισό μέσα στον κάδο, δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..Το ατμ σου έδωσε επιτέλους τα πολυπόθητα 300 ευρουδάκια σου, τα πρώτα και τα τελευταία του μηνού σου. Θα πας στα λίντλ τώρα για τα σαπάκια σου.. φθηνά.. οριακά, δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..Θα κοιτάξεις την τιμή στο μαϊντανό που κόστιζε 50 δραχμές, θα τον πληρώσεις σήμερα 50 λεπτά, θα θυμηθείς τον Παπαδήμο και τον Σιμήτη που σε κάναν ευρωπαίο μπροστά στο ατμ και θα πεις, “δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.”.

.. Στο σπίτι σε περιμένει το λαδερό ή τα μακαρόνια σου, το ψωμάκι σου απ’ τις προσφορές των ημι-ληγμένων, θα φας, θα καταπιείς και το γενόσημο για το άγχος, αλλά δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..Κάνεις σκάιπ με τον αδελφό σου που έχει τώρα τρία χρόνια στην γερμανία οδηγός σε κάβα τούρκου, μαθαίνεις για τα βρισίδια της μπιλντ που σε λένε τεμπελχανά κι άχρηστο, αλλά δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..Θα ανοίξεις την εφημερίδα, την τιβί, θα ενημερωθείς για τους φίλους σου έξω που σε θέλουν ευρωπαίο, θα χαρείς που στο σίτι ανέβηκαν οι μετοχές και ο νταξ πήρε μισή μονάδα απ τις δηλώσεις του Μπλουμ και του Γιουνκέρ… και θα χαρείς διπλά που είσαι ευρωπαίος και που μένεις ευρώπη..

..Ο Μπάμπης του σκάϊ στη θέση του, μαζί με τ’ άλλα παιδιά για την ενημέρωσή σου, με τ’ αφεντικά τους να χρωστάν ο καθένας δύο αεπ , αλλά δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..Ο Τραγάκης, ο Άδωνης, ο Βορίδης, ο Ντινό, η Βούλτ… όλοι οι σωτήρες σου και πάλι στο εικόνισμά σου για να τους φιλάς τα πόδια, δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..Στην οθόνη και η πλούσια κυράτσα που αγαπάει τα παιδιά και βάζει τον χορευταρά με τα μακαρόνια να διαφημίζει τη νέα υπηρεσία συσσιτίων του ιδρύματός της, αλλά δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..Στο άλλο κανάλι ο Σάμι κι ο Βαγγέλης ο τετρα.. πέρατος.. γεωγραφικά μιλόντας και νοητικώς φυσικά… εδώ κι αυτοί.. σα να μη πέρασε μια μέρα, με το δάχτυλο στη μούρη σου κουνηστό κι εθνοσωτήριον, αλλά δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

..θα δεις και τα διαφημιστικά με τα καλούδια που δεν σου φτάνουν μια ζωή ν’ αγοράζεις, θα δεις τον τζάμπα να χτυπιέται για πάρτη σου, και τη δεή σου πουλημένη σε μικρή και μεγάλη που σου έστειλε λογαριασμό τρία μηνιάτικα,αλλά δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

.. Κι αφού ενημερωθείς κι αναλογιστείς πως έκανες το χρέος σου ως ανθρωπάκος κι ελληνάκος, θα χαϊδέψεις το βιβλιάριο καταθέσεων με το διψήφιο ποσό πριν το βάλεις κάτω απ’ το μαξιλάρι… αλλά δεν πειράζει, μένεις ευρώπη.

Αυτά διαλέγεις ελληνάκο… ανθρωπάκο.

Όλα υποκοριστικά… ζωούλα, δουλίτσα, σπιτάκι, παιδάκια. Όλα υποκοριστικά, μη τυχόν και τα δουν και του τα πάρουν.

ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ λοιπόν. Αλλά μη λες πως δεν σ’ αρέσει στα τέσσερα κι επαναληπτικώς εις αεί.

Κι όταν γεράσεις και τα παιδιά σου σε ρωτήσουν, τι σημαντικό έκανες στη ζωή σου, απάντα με παρρησία : “Ε… ναι…έζησα τη ζωούλα μου ησύχως κι επιτυχώς”