ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Εξ αρχής, το συγκεκριμένο δημοψήφισμα δεν το είχα και σε κάποια υπόληψη. Φαίνεται όμως πως ούτε ο κ. Τσίπρας το είχε. Κανείς από την κυβέρνησή του δεν το είχε. Αναφέρομαι στο συγκεκριμένο δημοψήφισμα σε παρελθόντα χρόνο, διότι αν δεν τα μάθατε, ήδη πραγματοποιήθηκε, ψηφίσαμε και κέρδισε το «ΝΑΙ».

Δεν εξηγείται διαφορετικά πώς η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα κατέθεσε χτες πρόταση με την οποία ζητά από τον ESM τρίτο δάνειο, για την περίοδο 2015 – 2017, συνολικού ύψους 29,1 δισ. ευρώ, δηλαδή ουσιαστικά τρίτο μνημόνιο. Με ποιο αποτέλεσμα δημοψηφίσματος ανά χείρας ζήτησε κάτι τέτοιο η κυβέρνηση; Κι αν ο κ. Τσίπρας προχωρεί σε διάφορα αιτήματα πέραν της πρότασης που μας καλεί να ψηφίσουμε, για ποιο λόγο να πάμε να ψηφίσουμε;

Αυτή η κυβέρνηση όπου είδε νάρκη πήγε και την πάτησε, όπου είδε παγίδα πήγε κι έπεσε μέσα. Το έκανε τόσο οργανωμένα που θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί ότι πρόκειται για σχέδιο, αν η ίδια η κυβέρνηση δεν είχε αποδειχτεί ανίκανη ακόμη και να σχεδιάσει ανθρωπάκι σε χαρτί, όχι να καταστρώσει και ολόκληρο σχέδιο.

Προτίμησαν να μην κοιτάζουν μπροστά, αλλά δίπλα για να λύνουν συζητώντας τις διαφωνίες τους οι προεδρικοί με τους λαφαζανικούς. Προτίμησαν να μην οργανώνονται απέναντι στα πιθανά σενάρια των εξελίξεων, αλλά να τρέχουν από συνέντευξη σε συνέντευξη και από συμβολισμό σε φωτογράφιση. Δικαίωμά τους. Δικαίωμά τους και το να γίνουν σύντομη παρένθεση. Τουλάχιστον δεν θα είναι αριστερή παρένθεση, καθώς μόνο αριστερό δεν ήταν αυτό που ζήσαμε μέχρι σήμερα.

Δεν είχαν σχέση με Αριστερά οι γελοιότητες των υγρών φιλιών με τον Γιούνκερ, δεν είχαν τίποτε αριστερό τα κωλοτριψίματα με τη Μέρκελ, δεν είχαν οποιαδήποτε σχέση με Αριστερά οι γλύκες του Βαρουφάκη με τη Λαγκάρντ. Στο εσωτερικό, η κυβέρνηση Τσίπρα τους αποκαλούσε όλους αυτούς «οικονομικούς δολοφόνους» και υπεύθυνους για την κατάντια του ελληνικού λαού. Στο εξωτερικό ήταν όλο χαμόγελα, έκφραση συναισθημάτων «βαθιάς φιλίας και εκτίμησης».

Δεν έχει τίποτε το αριστερό της δικαιοσύνης και της αξιοκρατίας το να διορίζεις εν μέσω αυτής της κατάστασης στην οικονομία και την καθημερινότητα της χώρας, διευθύνοντα σύμβουλο στην ΕΥΔΑΠ έναν συνταξιούχο καθηγητή ιδιοκτήτη φροντιστήριου τον οποίο παρουσιάζεις ως ειδικό στα φωτοβολταϊκά, ενώ ο ίδιος κατά την ακρόασή του στην Επιτροπή της Βουλής δήλωσε ότι έφτιαξε ένα μικρό φωτοβολταϊκό πάρκο των 100 KW το 2006, με κόστος 620 χιλιάδων ευρώ, εκ των οποίων οι 100 χιλιάδες ήταν ίδια κεφάλαια, οι 200 χιλιάδες δάνειο και τα υπόλοιπα κρατική ενίσχυση, ενώ παραδέχθηκε ότι το έχει μεταβιβάσει στους κληρονόμους του, καθώς υποχρεώθηκε από τον νόμο προκειμένου να λαμβάνει τη σύνταξη του ΟΑΕΕ. Όχι, το ότι είναι ο σύντροφος της Ρένας Δούρου δεν έχει τίποτε το αριστερό.

Η Αριστερά διαρκώς ωρυόταν όχι στους διορισμούς φίλων, συγγενών, κομματικών στελεχών, όχι στους διορισμούς συνταξιούχων την ώρα που χιλιάδες νέοι εξειδικευμένοι επιστήμονες αναγκάζονται να δουλεύουν σαν ντελιβεράδες ή να φεύγουν στο εξωτερικό. Όχι ρε γαμώτο, τίποτε από όλα αυτά δεν είναι αριστερό. Τίποτε από όλα αυτά δεν έχει σχέση με τον πατριωτισμό που συνέχεια επικαλείται ο κ. Τσίπρας για να μας συγκινήσει. Τίποτε από όλα αυτά δεν είναι αξιοπρεπές. Η εικόνα των ηλικιωμένων στην ουρά για το συσσίτιο της σύνταξης με αλφαβητική σειρά είναι το ίδιο αναξιοπρεπής και θλιβερή με την εικόνα των άνεργων στις ουρές των συσσιτίων για φαγητό ή για το επίδομα του ΟΑΕΔ.

Είναι τραγικό να φτάνουμε στο σημείο να συγκρίνουμε αναξιοπρέπειες και να υπερασπιζόμαστε τις ουρές για τη σύνταξη επειδή οι προηγούμενοι είχαν δημιουργήσει ουρές για φαγητό. Οι ουρές ποτέ δεν είναι καλές, εκτός αν συμβαίνουν σε περίοδο πολέμων για ελευθερία, ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια.

Και σήμερα, κανέναν πόλεμο δεν κάνει αυτή η κυβέρνηση. Εκλιπαρεί για μία συμφωνία, για ένα τρίτο μνημόνιο, για κάτι ό,τι να’ναι αυτή την τελευταία στιγμή απλώς και μόνο επειδή, όπως λέει, τα είχε υπολογίσει λάθος. Χώρα ανέλαβες να κυβερνήσεις κ. Τσίπρα και τα λάθη σου τα φορτώνεται ο καθένας από τους πολίτες της. Αυτή η ελαφρότητα κ. Τσίπρα, μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο, πάντως σίγουρα δεν είναι Αριστερή.

ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ