Κυριακή 11 Ιουλίου 2004. Four Seasons Hotel George V Paris.
Με φόντο το βροχερό Παρίσι – με το ζόρι 12 βαθμούς είχε εκείνη τη μέρα – ο Άκης Τσοχατζόπουλος ανεβαίνει τα σκαλιά του ορθόδοξου καθεδρικού ναού του Αγίου Στεφάνου, έχοντας στο πλευρό του ντυμένη νύφη την Βίκυ Σταμάτη.
Ποιος Ελληνας πολιτικός, της Κολομβίας των Βαλκανίων δεν θα ήθελε να είναι στη θέση του;
Αλλωστε σήμερα κιόλας γίνεται της πουτάνας με τον συριζαίο Εκατομμυριούχο υπουργό και η κυβέρνηση βάζει την ουρα στα σκέλια και το κεφάλι στην άμμο και δεν βγάζει άχνα για τον υπουργό της.

Είναι άλλωστε τόσοι πολλοί που αλληλοεκβιάζονται μεταξύ τους. Και όσοι δεν είναι εκατομμυριούχοι θέλουν να γίνουν. Με αυτό το όραμα μπαίνουν στην πολιτική.

Με το όραμα της αρπαχτής. Ο Ακης δεν είναι ο χειρότερος όλων. Αλλωστε ο μπαγάσας υπήρξε και χουβαρντάς. Και τώρα που αποφυλακίζεται λόγω ηλικίας-όπου νάναι- με μεγαλύτερο πάθος θα ζήσει τα χρόνια που του απομένουν.

Κι αφού άντεξε στη φυλακή θα ζήσει ως τα βαθιά γεράματα. Ο Ακης θα τους θάψει όλους.
Αφού πρώτα μοιραστεί μαζί τους την τεχνογνωσία της μίζας. Τόση εμπειρία δεν μπορεί να πάει χαμένη.
Ο Ακης είναι στην πραγματικότητα το πρότυπο όλων των Ελλήνων πολιτικών-ελάχιστες οι εξαιρέσεις.